Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
In ons huis vinden we zelfstandigheid ontzettend belangrijk
Daarom hebben we een regel: vanaf je tiende moet je één avond per week koken. Zelfstandig. Zonder dat papa of mama alles overnemen. Koken is niet alleen nuttig, het is ook gezellig en leerzaam. We hebben 3 kinderen: Denise (11), Aafke (9) en Abeltje (5). Denise heeft nu ruim een jaar haar vaste kookavond en inmiddels loopt dat best soepel. Meestal dan.
Denises kookavond
Vandaag is het weer zo ver: Denises kookavond. Ze heeft al de hele middag bedacht wat ze wil maken. ‘Ik ga spaghetti carbonara maken, maar dan zonder spek, want Aafke vindt dat vies.’ Ik knik goedkeurend. ‘Klinkt als een plan. Weet je wat je allemaal nodig hebt?’ Denise trekt een keukenkastje open en kijkt erin alsof ze verwacht dat de ingrediënten spontaan naar voren zullen springen. ‘Pasta, eieren, kaas en eh… wat nog meer?’
Ik hou me in om niet meteen te antwoorden
‘Denk eens na. Hoe maak je de saus?’ Ze springt op. ‘Oh! Slagroom! En peper en zout. En een ui, toch?’ ‘Nee hoor, carbonara heeft geen ui nodig. Maar als jij dat lekker vindt, mag het natuurlijk wel.’ Ze twijfelt. ‘Nee, ik doe het gewoon volgens het recept.’ Goed zo, denk ik. Zelf keuzes maken.
Zelf aan de slag
Denise zet alle ingrediënten op het aanrecht en kijkt me aan.
‘Wat moet ik eerst doen?’
‘Wat denk je zelf?’
Ze twijfelt. ‘Pasta koken.’
‘Hoeveel dan?’
Ze pakt de pastapot en kijkt er even naar. ‘Ehm… Een hele zak?’
‘Dat is een beetje veel. Hoeveel eten we meestal per persoon?’
Denise pakt een weegschaal en weegt af. ‘Zeg jij maar of dit goed is?’
‘Jij bent de kok.’
Ze denkt even na en knikt dan. ‘Oké, dit moet genoeg zijn.’ Ze zet een pan water op het vuur. ‘En nu?’
‘Wat denk je?’ vraag ik, terwijl ik op een stoel in de keuken ga zitten.
Ze kijkt me geïrriteerd aan. ‘Mam, je helpt echt niet.’
‘Klopt. Maar ik ben er voor vragen.’
Ze zucht en pakt dan een rasp voor de kaas. Ondertussen kookt het water en doet ze de pasta erin. Ze draait zich om. ‘Nu de saus?’
Ik knik. ‘Wat heb je daarvoor nodig?’
Ze pakt een kom en breekt de eieren erin. Er belandt een stukje schaal in. Ze prikt erin met haar vinger, maar het drijft weg. ‘Ugh! Hoe krijg ik dat eruit?’
‘Gebruik een andere stuk eierschaal, die werkt als een magneet.’
Ze probeert het en kijkt verbaasd als het werkt. ‘Oh! Cool.’
Langzaam begint ze er lol in te krijgen
De kaas wordt geraspt, de eieren geklopt, de slagroom toegevoegd. Dan pakt ze een pan en kijkt naar mij. ‘Moet ik boter gebruiken?’. Ik zeg weer niets voor. ‘Nee, dat wordt te vettig.’ Ze zet de pan op het vuur en giet de saus erin. De pasta is klaar en ze giet het water af. Ik bijt op mijn tong om niet in te grijpen als het bijna misgaat. Maar het lukt.
‘Tadaa!’ Denise zet een dampend bord spaghetti op tafel
‘Zo! En ik hoef niet af te ruimen, hè?’ Ik lach. ‘Nee, de kok niet. dat doet de rest’ Zo zijn de regels bij ons. ‘Dat is niet eerlijk!’ roept Aafke vanaf de tafel. ‘Zij mag koken en dan hoeft ze ook nog niet af te ruimen?’ Denise grijnst en pakt haar vork. ‘Tja, jij bent nog geen 10 jaar oud.’ Aafke trekt een pruillip. ‘Ik wil ook een kookavond!’ ‘Volgend jaar, liefje,’ zeg ik. ‘Jij bent de volgende.’
Denise smult van haar eigen creatie en kijkt trots naar haar bord
‘Volgende week maak ik iets moeilijkers!’ Zelf koken. Zelf keuzes maken. Straks is Aafke aan de beurt. Maar eerst mag Denise nog een jaartje oefenen.
CATO
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Onze 4 kinderen hadden elke week de hele week een taakje: helpen met koken, tafel dekken, vaatwasser inruimen, vaatwasser uitruimen. Vooral helpen met koken vonden ze leuk. Lang niet altijd waren ze blij met de taakjes, maar ze leerden wel dat een huishouden niet vanzelf loopt.
Toen ze het huis uit gingen vonden ze het fijn dat ze hadden geleerd om aan te pakken. Sommige studiegenoten konden helemaal niks op huishoudelijk gebied.
Helemaal niks mis mee, om de kinderen te laten koken. Wij hadden thuis een bedrijf met asperges. Rond etenstijd waren mijn ouders druk met sorteren. Het gehele asperge seizoen kookte ik als oudste van de kinderen vanaf dat ik 11 of 12 was. Veel van geleerd. Ik kook nog altijd graag.
En wat iets gevaarlijk zijn betreft:
je kunt beter kinderen aanleren hoe iets veilig kan, dan iets verbieden. Dan komt het vanzelf goed.
niks mis mee dat ze leren koken natuurlijk.
maar slagroom in de carbonara? dat kan natuurlijk echt niet.
En zonder spek ook nog.
In principe moet het natuurlijk guanciale zijn. Of op z’n minst pancetta. Pas als je dat niet kunt vinden, dan zou je spek kunnen gebruiken, maar dan zou ik het geen carbonara willen noemen. Ach, het is in elk geval al beter dan carbonara uit een potje, zullen we maar zeggen.
mijn kinderen hebben nooit iets moeten doen in het huishouden dat vond ik niet nodig,en heel raar toen hun het huis uitgingen konden zij toch echt alles zelf doen net als ik die ook nooit hoefde te helpen van mijn moeder.
Jong beginnen en ervan genieten, als ze eenmaal de puberteit bereiken doen ze niets meer, maar als ze op kamers gaan/ zelfstandig wonen dan kunnen ze zonder problemen een gezonde maaltijd op tafel zetten, mijn dochtes koken nu beter dan ik
super goed
Ik zie niet trug wat de titel nu met het artikel te maken heeft daar er geen grootouders genoemd worden…
Hoe dan ook is hier echt niets mis mee. Vanaf een jaar of 11-12 moesten wij ook 1 keer in de week koken en had onze moeder ook een aparte pinpas voor boodschappen die wij hier dan ook zelf voor moesten halen.
Wij kregen dan ook een budget om ons aan te houden. Was het een keer meer dan verwacht moesten we dat even aangeven en lette wij hier extra op bij de volgende keer.
Zelf had ik het alleen misschien prettig gevonden als mama nog wat eerder hiermee was begonnen door ons vanaf bijvoorbeeld een jaar of 9-10 bij het koken te betrekken om al het e.e.a. te leren over de ingrediënten en hoe je bepaalde dingen bereidt voor de basiskennis. Dat had misschien nog wat geholpen destijds.
mijn kinderen zaten al van jongs af aan bij mijn in de keuken en wilde altijd helpen de jongste is zelfs chef kok geworden dus niks mis mee
ik moest koken vf 12, nix mis mee
Wat super leuk en leerzaam, en een fijne skill om alvast mee te geven! leuk ook hoe je haar zelfvertrouwen hierin meegeeft en haar haar eigen keuzes laat maken. Zo leert ze meer dan alleen koken. Misschien kan je de andere kinderen ook al wat meer betrekken, zonder dat ze direct een eigen vaste avond krijgen
Niks mis met een beetje zelfstandige kinderen!
Ik laat me ook regelmatig door mijn zoon voorzien van koffie en lekkere broodjes.Hij doet het met liefde zegt hij. Omdat ik dat vroeger allemaal voor hem deed.
Prachtig, ik heb ook jong leren koken en ik kookte vanaf mijn 12e een paar keer per week geheel zelfstandig voor het hele gezin voordat mijn ouders thuis waren van werk.
Kinderen vinden het altijd leuk om te helpen, ze voelen zich altijd heel groot.
In de vakanties mogen ze minstens 1x zelf iets uitkiezen in de winkel (geef ik ze gelijk contant geld zodat ze ook ‘zelf’ betalen) en maken ze het ook klaar. Ik ben erbij en help als dat nodig is.
Het koken staat los van andere klusjes, zoals paar keer per week tafel afruimen, 1x per week onder de tafel stofzuigen, plantjes water geven en 1x per week de vaatwasser leegruimen. Vele handen maken licht werk en per leeftijd krijgen ze een klusje en zakgeld. Ze leren er heel veel van.
Wat vinden de grootouders nu precies zo onverantwoord? De hele context van de quote ontbreekt.