Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Toen ik eindelijk met pensioen ging, voelde het als een bevrijding. Na tientallen jaren werken hoefde ik niet meer op de klok te kijken, geen rekening meer te houden met roosters en deadlines. Ik keek er enorm naar uit om het leven op mijn eigen tempo te leven. Uitslapen als ik dat wilde, zonder haast ontbijten, spontaan een weekendje weg met mijn man, die al anderhalf jaar thuis was. Eindelijk écht samen genieten, zonder die constante afleiding van werk.
Ik kon al zoveel invulling bedenken
Ik zag het al helemaal voor me: lange fietstochten door de natuur, een boek lezen in de zon, misschien een nieuwe hobby oppakken. Musea bezoeken op doordeweekse rustige dagen, gewoon omdat het kan. En vooral: doen waar ik zin in heb, zonder dat het moet. Mijn man had die vrijheid al een tijdje en ik merkte hoe goed het hem deed. Hij genoot van het leven, van de rust, van de spontane plannen. Nu kon ik dat ook. We waren van plan om wat vaker te reizen, en ook lange reis te maken waar we het al jaren over hadden en voor hadden gespaard. Maar vooral: ons leven opnieuw vormgeven zonder verplichtingen.
En toen kwam de vraag van mijn dochter
Ze belde me een paar weken na mijn pensioen met een dringende toon in haar stem. Ze vroeg of ik het liefst twee en anders één dag in de week op haar kinderen kon passen. Ze vertelde hoe hoog de kinderopvangkosten waren en hoe lastig het soms was om alles rond te breien. Haar man en zij moesten allebei werken en met het huidige dure leven kon het niet anders. Ik hoorde de frustratie in haar stem. Ze zei dat veel oma’s tegenwoordig extra oppassen zodra ze met pensioen gaan. Dat het normaal was, dat de tijden veranderd zijn. Ik antwoordde dat ik er even over na moest denken. Maar diep van binnen wist ik mijn antwoord meteen.
Mijn antwoord had ik eigenlijk al meteen duidelijk
Ik wilde het niet. Niet omdat ik mijn kleinkinderen niet geweldig vind. Niet omdat ik niet betrokken wil zijn bij hun leven. Maar omdat ik juist nu, na al die jaren van werken en zorgen voor anderen, eindelijk ongedwongen tijd voor mezelf wilde hebben. Ik wilde geen vaste dagen in mijn agenda waar ik rekening mee moest houden. Geen verplichting om één of twee dagen per week paraat te staan. Geen gevoel van schuld als ik een keer op vakantie wilde of gewoon een dag voor mezelf wilde nemen omdat de zon juist zo lekker scheen.
Ik wil niet het gevoel hebben dat ik een nieuwe baan heb
Ik weet dat mijn dochter het goed bedoelt. Ze heeft het zwaar, het leven is duur en het ouderschap vraagt veel. Natuurlijk wil ik af en toe oppassen, maar geen vaste dag. Ik heb ook mijn leven en mijn wensen. En ik wil niet dat mijn pensioen voelt als een nieuwe baan, als een nieuwe taak waar ik geen eigen keuze in tijd meer heb.
Ik merkte de teleurstelling aan alle kanten
Toen ik haar uiteindelijk vertelde dat ik het niet wilde, was ze erg teleurgesteld. Ik hoorde het meteen aan haar stem. Ze zei niet veel, maar ik voelde haar afstand. “Ik had echt gehoopt dat je het zou doen, mam…”, zei ze. Ik probeerde uit te leggen dat ik juist nu wil genieten van mijn vrijheid, dat ik er zo naar had uitgekeken om niet meer gebonden te zijn aan vaste verplichtingen.
Het voelde als ze me nu een slechte moeder vind
“Maar mam, we hebben het echt nodig. We kunnen het bijna niet meer betalen.” Ik voelde me schuldig. Alsof ik een slechte moeder was, alsof ik haar in de steek liet. Maar waarom moest mijn pensioen een oplossing zijn voor haar probleem? Waarom voelde het ineens alsof ik iets fout deed door voor mezelf te kiezen?
Ik merk sindsdien dat ze zich anders gedraagt
Sinds ons gesprek is het anders tussen ons. Ik merk het in haar berichten, in de manier waarop ze me aankijkt als we elkaar zien. Alsof er iets tussen ons in is gekomen. Ik weet niet goed hoe ik het moet oplossen. Ik wil geen afstand tussen ons, maar ik wil ook niet iets doen waar ik niet achter sta. Misschien trekt het bij, ik hoop het. Maar dit is waar we nu staan.
Hoe pakken andere oma’s dit aan?
ANNEKE
Ik snap de dochter wel, het is ook zwaar vooral als het financieel niet lekker loopt, zelfs met 2 man, dat is ontzettend frustrerend. Maar ik snap oma ook heel goed. Ze heeft een groot deel van haar leven gewerkt, je kijkt uit naar je vrijheid en pats boem zit je weer met een verplichting waar je omheen moet werken. Ik kan me voorstellen na 40 jaar werken is het een keer genoeg. In de westerse wereld is die mentaliteit van collectief voor elkaar zorgen en veel kinderen krijgen als zorg buffer voor je oudere dag er veel meer uit dan in andere werelddelen/culturen. De wereld is veranderd, alles is belachelijk duur, van 1 salaris op een gezin redt men het tegenwoordig niet meer zo en pensioen is, van wat ik begrijp ook niet altijd een vetpot. Je geeft je beste jaren aan een werkgever of eigen bedrijf en het beetje wat je nog over hebt als je je ouderdom bereikt hebt, wil je invullen naar eigen inzicht, niet andermans agenda. Wanneer ga je oprecht leven? Als je tussen 6 planken ligt? Oma geeft aan: ik pas graag af en toe op maar niet structureel, dat mag dochter niet als een zwaard boven haar laten hangen en een schuldgevoel geven. Ik zorg zelf voor 4 kinderen, heb een baan 3 dagen. 2 gaan naar de opvang op mijn werkdagen de 2 anderen zitten op middelbaar en hoge school. Mijn moeder heeft sinds 4 maanden (geboorte van de jongste) aangeboden om de 2 jongsten alleen te brengen en op te halen. En dat is ontstaan uit nood want ik heb geen eigen vervoer of rijbewijs. Zodra dat opgelost is, pak ik het zelf weer op. Had ze het niet aangeboden had ik wel een andere weg gevonden, ik vraag moeilijk om hulp, maar nooit zou ik mijn moeder opleggen dat ze moet oppassen. Ook mijn schoonmoeder, die woont verder weg. Die wilt juist dolgraag oppassen maar door de afstand gaat dat moeizamer; ik los het op met vakanties en op vrije dagen wat langer op bezoek te komen. Ook zij is een vrouw met een eigen leven. Beiden hebben hun pensioen en rust meer dan verdiend dat ga je niet verpesten door een schuldgevoel aan te praten. Ik ken de portemonnee van dochter niet, dus ik speculeer nu dat er misschien iets in het uitgavenpatroon niet helemaal goed gaat. Met de man om de tafel gaan zitten, wat (financiële) aanpassingen doen, eventueel informeren bij de ouders van de man, kijken hoe die erin staan en anders naar alternatieve oplossingen gaan zoeken. Maar nooit opleggen of verplichten dat vindt niemand prettig. Succes, ik hoop dat jullie er uiteindelijk samen uitkomen.
Weet u waar het bij u aanschort Mevr. Linda?
respect voor andersdenkenden.
Tegen de oma en de dochter zou ik willen zeggen , maak het goed met elkaar .
ik hoop dat jullie hier uit komen .
Ik vind het schandalig dat uw dochter u zo voor het blok zet! Toen u nog werkte kon u toch ook niet oppassen, toen heeft ze zich toch ook gered!? mijn advies: Totaal niet schuldig gaan voelen hoor! ( te gek voor woorden!) en dat ze zich anders gedraagd, is ook weer druk proberen te zetten…ze moet zich schamen, en haar moeder een fijne oude dag gunnen!!
je vraagt hoe anderen dit doen. Ik hoor daar een beetje jn terug dat je misschien wel goedkeuring wilt hebben voor jouw keus. En dat is iets wat je alleen zelf kunt doen. Persoonlijk ken ik jouw worsteling. Een paar jaar op een kleinkind gepast tijdens mijn werkzame leven (ben nog steeds werkend). Toen bij mijn andere kind een baby werd verwacht. Ik had al besloten mijn vaste oppasdag te stoppen, maar nu werd er wel verwacht dat ik dan ook wel weer structureel op een nieuw kleinkind zou passen. Mijn ‘nee’ viel niet in goede aarde. En ja, dat heeft een tijd een ongemakkelijk gevoel tussen ons gegeven. Ik ben gewoon blijven geven wat ik kon geven. En na enige tijd ontstond er weer ontspanning in ons contact. Ik zou dus zeggen: accepteer het (tijdelijke) ongemak. Dat mag er zijn. Sta achter je eigen keus. Je geeft je dochter daarmee ook een sterke moeder die haar eigen keuzes maakt zoals zij die ook mag maken.
Ik zeg, geniet lekker van je pensioen. Van dichtbij meegemaakt dat mijn vader na altijd buffelen eindelijk met pensioen kon en dood neerviel, juist toen hij echt ging stoppen met de zaak. Geniet dus lekker van je vrijheid en pas op als het jou uitkomt.
Oké, Boomer. Maar verwacht dan ook geen wekelijks bezoek in het verzorgingstehuis.
Ik pas met heel veel liefde op mijn kleindochter, maar dat is mijn keuze. Ik heb gezien hoe mooi de band is geworden tussen mijn kinderen en hun grootouders en die is onbetaalbaar. nu nog gaat opa bij zijn kleinzoon logeren, bij zijn kleindochter regelmatig eten ( zij woont dichtbij). Het is prachtig.
Zelf ben ik ook met pensioen en ik heb duidelijk aangegeven dat wanneer ik met vakantie ben, dan zal ze zelf een oplossing moeten zoeken
Erg moeilijk is dat toch niet. Koester de tijd met je kleinkinderen, je krijgt er later veel voor terug.
De dochter van de mevrouw in het artikel had misschien iets beter vooruit moeten denken toen ze aan kinderen begon. Kinderen kosten erg veel geld.
Maar je moeder min of meer verplichten tot oppassen is wel erg veel gevraagd. Het is een beslissing die je op vrijwillige basis moet kunnen nemen.
Wij hebben het altijd zo geregeld, dat wanneer ik werkte, mijn man de zorg over de kinderen had, en wanneer hij werkte, dat ik de zorg had.
Ik heb dan ook werk gekozen die ik in de weekenden en ’s avonds kon doen.
Tuurlijk hebben we wel eens bij uitzondering gevraagd of mijn schoonouders konden oppassen.
Mijn schoonouders vonden het wel leuk.
Mijn ouders niet.
Maar ouders/schoonouders verplichten, dat kan je niet maken, vind ik persoonlijk.
Tenzij ze het zelf aanbieden.
Precies zo deden wij het ook! Zoveel mogelijk zelf de opvang en bij uitzondering opa’s en oma’s.
Mijn schoonmoeder heeft één keer gezegd “nou als het zo moet pas ik ook niet meer op”, het ging erom dat zij onze babydochter in de bak van de kinderwagen op de achterbank van haar auto had meegenomen naar vriendinnen.
Ik vroeg (bedeesd, want was toen bang voor haar) of ze de volgende keer het autostoeltje wilde gebruiken.
Daarna hebben we oppassen door haar zoveel mogelijk vermeden. Ze deed (en doet) altijd van die dwarse dingen, zeker nu ze dementeert.
Maar ik dwaal af van het onderwerp 🤭
Precies zo hebben me man en ik het geregeld. We hebben 3dochters. Bij me oudste pastte mijn moeder af en toe op haar. Vanaf ze anderhalf jaar oud is. Ze was nieteens echt hulpbehoevend want ze kon zelf haar kleren en schoentjes aan en uitdoen. Ook zelfstandig eten. Mijn. moeder genoot van haar en deed het al te graag. Maar mijn vader die vond het maar niks ! Is ook geen leuke vader geweest en dus nu ook geen leuke opa. Altijd nors en onbeschoft geweest ! Tort nu toe ! Hij zei niks tegen ons. Niet openlijk in elk geval. Maar via me dochter hoorden wij natuurlijk alles weer terug. Ze was op gegeven moment ook nietmeer enthousiast om daar te gaan. We hebben het rustig opgepakt en haar nietmeer daar gebracht voor oppas. Ee werkten toen om en om. Als ik vrij was, was me man aan het werk en omgekeerd. Ik zit in de zorg dus dan heb je ook wisselende diensten. Het liep allemaal op rolletjes. Bij onze 2e en laatste dochter hebben we dit systeem ook aangehouden en het gaat prima ! Mijn moeder heb ik geen dag gevraagd om op haar te passen ! Nooit ! Ze is nu 6jaar en het gaat goed. Mijn 2e dochter is helaas overleden,. Mijn oudste is straks 21jaar en doet zo nu en dan de oppas, als wij effe eruit moeten of een avondje stappen. En ze doet dat graag. Wat ik wil zeggen; is dat je altijd, desnoods samen met je partner, een middenweg moet zien te vinden als je klem komt te zitten met opvang. Vooral als jullie beide werkende partners zijn. Meestal lukt t wel.
In mijn jeugd (nu zestiger) was het normaal dat je uit huis ging en je daarna zelf wist te bedruipen. Natuurlijk hielpen je ouders nog wel met advies en bijvoorbeeld klusjes, en heel soms met een beetje geld. Standaard oppassen deden ze niet. Je moest jezelf zien te redden en iedereen vond dat normaal.
Nu wordt van mijn generatie verwacht dat die hun kinderen verzorgt van de wieg tot het graf. En liefst de kleinkinderen ook nog.
En laten we niet vergeten dat de huidige zestigers vaak ook nog de zorg hebben voor hun eigen ouders, want ouderenzorg is door de overheid wegbezuinigd.
Dat klopt toch niet? Hoezo moet mijn generatie alles oplossen voor hun ouders, kinderen en kleinkinderen?
Anneke heeft nota bene gezorgd èn gewerkt tot aan haar pensioen en aansluitend mag ze opdraven als gratis oppas. Ook toevallig dat uitgerekend nu haar dochter en man ineens krap zitten! Ik vind het nogal uitgekookt.
Veel reageerders vinden dat ze levenslang verplicht is voor haar kinderen te zorgen. Gaan jullie dat ook doen? Begin daar dan gelijk mee! Laat je gepensioneerde ouders van hun welverdiende rust genieten!
Want het trieste is ook nog: als Anneke jaar dromen moet uitstellen komt het er misschien nooit meer van. Zij en haar man zijn nu nog gezond en fit, is dit nog steeds zo als haar oppasverplichtingen voorbij zijn?
Precies dit
de tijden zijn wel flink veranderd. Er wordt van de overheid inmiddels ook verwacht dat als zij hulp behoevend wordt, er niet meteen zorg ingezet wordt, maar dat er eerst een hoop mantelzorg gedaan wordt. dit mes over de maatschappij snijdt aan twee kanten
je vergeet een aantal heel belangrijke aspecten in dit verhaal.
1. het is een kans om te genieten van je kleinkinderen ze zijn niet altijd klein.
2. voor kinderen is dit ook erg belangrijk, tijd met opa’s en oma’s.
3. jij hebt waarschijnlijk veel eerder pensioen en dus minder lang hoeven werken dan je dochter straks moet.
4. 1 dag op 7 dagen is niks, je hebt nog 6 dagen om je uitjes te plannen en er zullen vast afspraken gemaakt kunnen worden als je een keer wat langer weg wilt.
5. er is maar weinig opvang beschikbaar, die zit vaak vol.
6. jij hebt zelf strakjes ook iemand nodig om voor jou te zorgen of een handje te helpen. hoe zou je het vinden als je dochter dan zegt. “nou mam ik heb de kinderen net een beetje zelfstandig, ik heb geen zin om dan zorgtaken voor jou te hebben. ik heb eindelijk weer wat vrije tijd terug”
7. hoe fijn zou je het zelf gevonden hebben als jou ouders op je kinderen passen.
niet zo zwart wit en in het moment denken. hier ga je later spijt van krijgen.
“it takes a village to raise a child”
Dit kan toch ook zonder verplicht op te passen?
wat een raar antwoord.. ik weet niet wat je leeftijd is.. maar als je jong bent.. je komt er later nog wel achter. bizar dat je de schuld bij deze ons legt .
ik ben zelf wel oppas oma maar dit is in goed overleg met mij of IK het wel wilde ..mam wij willen kinderen dus moeten we daar zelf ook de zorg voor dragen maar super lief dat je het wil doen maar begrijpen het ook als je het niet kan of wil. zo zou deze dochter ook moeten reageren .
bizar dat je de schuld bij deze oma legt .
Ik lees één en al eigenbelang en afgunst in jouw reactie. Bijvoorbeeld je gemekker over pensioenleeftijd. Ophemelen van de band met de kleinkinderen. En je maakt meteen even een weekplanning. Nou geweldig hoor.
En even lekker chanteren met de zorg die Anneke straks zelf nodig zal hebben.
Weet jij veel, misschien heeft ze ook nog zorg gehad voor haar eigen ouders en schoonouders.
Anneke’s drukke leven vol verplichtingen zit erop. Wanneer mag ze dan wel doen wat ze wil? Als ze dood is?
heel goed gezegd want ik heb ook een vaste dag per week opgepast,ik werkte op school en was woensdagmiddag vrij dan haalde ik eerst 1 kleinzoon op een jaar later waren het er 2 en die werden savonds door hun vader weer opgehaald.Mijn dochter werkte op woensdag en in het weekend en dan was haar man thuis.Ik heb 10 jaar opgepast en in de vakanties ook als hun werkte,en nu de kinderen volwassen zijn komen ze nog graag bij hun oma en een komt iedere week nog gezellig eten en spelletjes doen.
Dit vind ik ook. Zonder te vinden dat deze mevrouw verplicht moet oppassen overigens (blijft eigen keuze), maar vind het te kort door de bocht dat het een rare vraag is. In deze tijd is het financieel zwaarder, huizenprijzen zijn idioot duur en je moet eigenlijk al een 2-verdiener gezin zijn om rond te kunnen komen. Dit betekent automatisch dat erg geen thuisblijfouder meer is en meer oppas verzorgd moet worden. Als ik deze oma was zou ik hebben gezegd dat ik het wel een proefperiode wil proberen, met goede afspraken en een back up (bij ziekte /vakantie). Mocht het dan toch tegenstaan heb je het wel geprobeerd en dat zal denk ik wel meer gewaardeerd worden dan direct een nee. Of spreek af om 1x per 2 weken op te passen. Ik snap beide partijen, maar snap die dochter ergens ook wel dat ze even niet meer zo hartelijk is naar oma toe. Dat komt wel weer, maar is wel nu even een consequentie.
Bij het lezen van de antwoorden valt op hoe verschillend een ieder reageert. Ik heb zelf 5 jaar opgepast naast mijn baan en merkte op een gegeven moment dat het vaste oppassen mij tegen ging staan. ik heb dat gedeeld met mijn kinderen en wij hebben het teruggedraaid. hoewel ze het heel jammer vonden en het hen ook voor hogere onkosten zette.
ik pas nu wel op, maar niet meer een vaste dag. dit is ook heel helpend voor mijn kinderen. en natuurlijk heel leuk voor mijn kleinkids. ik zou zeggen tegen deze oma, doe wat jij nu prettig vindt. je hebt nu de kans om alles even anders te doen, zonder verplichting en datis heerlijk en verdiend.
ik zou hoe gek ik ook ben op mijn kleinkinderen niet meer voor een vaste dag gaan.
Nou Kim,
als je voor kinderen kiest, weet je dat dit 24-7 zorg vraagt. je kan niet van anderen verwachten dat ze daar een deel van overnemen, puur omdat je familie bent. ik denk dat deze oma ook niet van haar kinderen verwacht dat ze haar gaan verzorgen.
onzin toen oma nog werkte hadden ze geen moeite met betalen en nu ineens wel. Vind het redelijk egoisme van haar dochter.
Ik denk dat deze oma gewoon van haar pensioen moet gaan genieten en niet de gratis oppas miet worden. Het moet niet gekker worden. Haar kinderen kiezen zelf voor een torenhoge hypotheek en luxe auto! Als zij haar hele leven heeft gewerkt heb je daar geen zin meer in. Ik geef haar groot gelijk dat ze het niet wil doen!
wij ,mijn man en ik genieten van ons pensioen en passen elke donderdag middag op sem en Lynn .
halen ze op van school ik heb wat lekkers bij de thee voor hun dus vindt wel gezellig maar gaan gewoon met vakantie en doen andere leuke dingen en dan regelt onze schoondochter wat anders voor hun of ze zorgt dat ze vrij is van haar eigen salon aan huis,ik bedoel het kan wel dat oppassen en elkaar willen helpen maar wil je zelf weg of heb je wat anders dan moet dat gewoon kunnen en niet moeilijk over gedaan worden.hoop dat jullie hier uit komen maar je mag je er niet rot door gaan voelen het is wat jij wilt 👍
1 genieten op gedwongen oppas? lijkt me stug 2 die kunnen dan ook komen in het weekend of vakanties zonder verplichting.
3 dat is niet de verantwoordelijkheid van de oma. En daarbij heb je a geen idee hoe oud ze beide zijn, b geen idee hoe lang deze vrouw heeft gewerkt en wat voor werk ze heeft gedaan.
4 of het nu om 1 dag gaat of 3, het is en blijft een verplichting. iets wat ze duidelijk niet wil en daar staat ze vrij in. Als ze dan een keer spontaan met haar man op vakantie wil, laat staan op die lang waar ze voor sparen, moet ze haar dochter dan ook.om toestemming vragen?
5 haar dochter heeft blijkbaar al opvang, maar het worden te duur dus wil ze graag 1 dag in de week minder opvang betalen. ( dat snap ik) maar het is dus geen gebrek aan opvang maar het gaat om het financiële gedeelte.
6 je wilt iets weten hoeveel kinderen dit zeggen en doen. werk zelf in de ouderenzorg en het is schrikbarend hoeveel kinderen niet naar hun ouders omkijken. En wie geeft haar de garantie dat haar dochter dat sowieso niet doet?
7 ze kan ook spijt krijgen als ze het wel doet. ook voor haar is niets in het leven zeker. de kans dat ze ziek wordt en niet meer kan genieten van haar pensioen is vrij groot aanwezig. En wat als ze het haar kleinkind gaat kwalijknemen? wordt ook niemand beter van
je ouders verplichting om oppas te zijn is niet de manier.
dit is dus alsnog iemand verplichten. ze heeft al kinderen opgevoed, ze heeft keihard gewerkt dus mag ze lekker doen wat ze wilt.
omdat haar dochter voor kinderen kiest wil nog niet zeggen dat het iemand anders zijn verplichting moet worden.
dit kan ook gewoon oppassen zijn en niet verplichte dagen. onzin allemaal.
geniet van je pensioen
hoe durf je iemand te verplichten om dit te doen.
als je kinderen wilt, moet je er zelf voor zorgen.
En mensen dreigen met later, is zeer egoïstisch.
En wat jij vergeet:
1) ze heeft al haar eigen kinderen opgevoed en is lekker klaar met opvoeden
2) als oma en opa oppassen, moeten ze een opvoedrol aannemen. Die is echt anders dan een gewone opa en oma rol. Mijn schoonouders passen vrij intensief op een van hun kleinkinderen. Niet op die van ons. Die van ons kunnen verwend worden als ze daar zijn, het kleinkind dat daar praktisch woont niet.
Onze volwassen kinderen hebben nog geen kinderen, maar weten nu al dat mijn man en ik niet vast gaan oppassen. Bij nood zijn we er, bij feestjes enz ook. Geen probleem! Vaste dagen NIET. In dit verhaal zou ik me ook schuldig hebben gevoeld, dus ik begrijp oma, echter, het lijkt me tijd dat dochter en haar partner om tafel moeten en kijken naar hun uitgavepatroon, want daar gaat iets niet goed. Dat hoeft oma niet op te lossen. Blijf in gesprek met elkaar.
nou nou wat een reacties wat veel meningen en veroordelingen.
Je mag als persoon toch nog steeds zelf beslissen wat je met je vrije tijd doet.
Vroeger ( haha) had je goed contact met de Buren als je dan kon/ moest werken paste 1 van de de buurvrouwen wel op en jij paste op als zij ging werken.
tegenwoordig woont iedereen op zijn / haar eigen eilandje.
Als beiden nu zelf een dag minder gaan werken is hun probleem opgelostzien ze zelf ook de kinderen langer en vaker en kunnen ze hun mee nemen om oma te bezoeken of leuke dingen mee te doen.
Het is wel ” normaal gemaakt” al die oppas Omar’s en Opa’s maar wees nou eerlijk niet iedereen haalt met gemak de pensioen leeftijd.
Op het tempo en waarvoor ze beiden moeten werken is een keuze die ze zelf gemaakt hebben.
Door bijvoorbeeld een hypotheek te nemen op 2 salarissen terwijl je weet dat je nog kinderwens hebt
Tevreden zijn met minder is ook een optie.
Kinderen ” nemen” is ook een keuze
Mijn man en ik ook bewust van dat we nog kinderen wouden al vroeg de keuze gemaakt hypotheek op 1 salaris want tot voortgezet onderwijs is moeder thuis voor de kinderen.
En kon dan wat extra verdienen als mijn man thuis was uit het werk zodat zijn band met de kids ook versterkt werd of later als de kinderen ochtends op school zaten.
Ik denk zo dat Oma zelf ook voor haar kinderen heeft gezorgd.
En de reactie van de dochter nou nou sorry hoor maar dat is een egoistische daad ( verwend) omdat ze haar zin niet krijgt
Ken het uit mijn omgeving personendie misschien 1 x per maand bij opa en oma komen maar ze wel laten oppassen elke week en zelfs halve vakantie want zij moeten bij komen.
Als dat nu al moet halen ze hun pensioen leeftijd misschien wel nooit
En dan zeggen kinderopvang is duur maar Oma mag het dan gratis doen?
Vraag me dan toch af zie je zelf niet dat je verkeerde keuzes hebt gemaakt
Je hebt het over een andere tijd. De huizenprijzen vliegen de laatste jaren echt de pannen uit. De vraag is of er überhaupt een huis met 1 hypotheek nog mogelijk was voor hen. Het is niet altijd een keuze
helemaal eens.
altijd opletten met werken met familie: het zakelijk houden van overeenkomsten is haast onmogelijk. ook wanneer het oppasdagen van grootouders betreft.
jarenlang heb ik slechts 9 uur (3 dagdelen) per week gewerkt omdat het voor onze lage salarissen niet te betalen was om, naast de standaard opvang van de gemeente, meer opvang te betalen. oma wilde graag inspringen, inderdaad onder het mom van je kinderen helpen ook wanneer ze volwassen zijn. de rest deed ik zelf, op die 9 uurtjes na was ik met de kids bezig want het zijn mijn kinderen.
en na zo veel jaar kwam er een akkefietje en dat was het eerste wat werd opgegooid. “maar ik heb toch altijd met zo veel plezier voor ze gezorgd als jij werken was.” als een chantagemiddel.
ik zeg: opletten met werken met familie. het kan zo maar de relatie verstoren.
misschien moeten ze eerst eens naar hun uitgavenpatroon kijken. inkomens en dan niet uitkomen lijkt mij gek.
kinderopvang betaal je toch naar inkomen. en als de een 3 dagen werken zou en de ander 4 hoef je er maar 2 dagen heen. oma hoeft ook niet alles maar gratis te doen lijkt me. en altijd maar op oma rekenen is ook niet juist. die kan ook af en toe eens oppassen of dat de kinderen gaan logeren. feest voor iedereen. maar ja ik ken het volledige verhaal niet dus zit er misschien volledig naast maar zo deden wij het.
Wat heerlijk dat je oma bent en kleinkinderen hebt, hoeveel ouderen zouden dat niet willen.
Wat heerlijk om wat voor je dochter en haar gezin te kunnen betekenen. Hoeveel voldoening kan dat geven. Je geeft liefde en ontvangt liefde.
Ook tijdens oppassen kan je leuke dingen doen.
Wil je op vakantie dan valt er altijd wel wat te regelen.
Je hebt het over een andere tijd. De huizenprijzen vliegen de laatste jaren echt de pannen uit. De vraag is of er überhaupt een huis met 1 hypotheek nog mogelijk was voor hen. Zeg niet dat dit per definitie voor hen zou is maar het is zeker niet altijd een keuze. Een gezin met een eenverdiener is vrijwel niet meer mogelijk
Mevrouw wil niet oppassen, gek hè, om daar respect voor te hebben?
wat ik vreemd vind het verhaal van dochter. Ze kan nu al niet goed rond komen, laat staan de kinderopvang. Alles is berekend op salaris, veel betalen is ook een hoog salaris. Iets klopt er niet en nu willen ze oma iets verplichten van hun probleem. Maar ook oma één dag in de week, is dat dan echt niet te doen. Met goede afspraken ivm vakantie….de band die je krijgt met de kleinkinderen is heel veel waard. Het is niet eeuwig, tot 12 jaar.
Heel bijzonder, kinderopvang niet te betalen. Ik reken dagelijks KOT uit voor ouders en de meeste ouders krijgen ondertussen voor de eerste bijna 90% terug en voor de tweede en derde meer. Dat percentage gaat naar beneden bij een hoger inkomen. Wellicht eerst andere zaken aanpassen in het financiële plaatje voordat oma bijna verplicht wordt om hun probleem op te lossen. Onze kinderen weten al jaren dat wij bij nood willen bijspringen, maar vast opppassen… No way. Ik werk nog 50+ uur in de week en zodra dat minder wordt, is die tijd voor mij man en mij samen. Daar kunnen ze dus rekening mee houden bij hun toekomstplannen 😀.
nou ik ben blij dat ik wel 1 dag per week oppas de band met je kleinkinderen is onbetaalbaar en ja ik help mijn dochters en dat doe ik graag voor ze.
ik vind het ook een eer dat ik MAG oppassen.
Precies: je MAG oppassen! En daar moet je zeker van genieten.
Maar in dit verhaal is er een dochter die vindt dat moeder op MOET passen. Want nu moeder nee gezegd heeft is ze verbolgen.
Als een opa of oma op WIL passen is dat superfijn voor iedereen. Maar als een opa en oma zeggen dat ze dat niet willen is dat voor velen opeens raar.
helemaal mee eens
precies dat, hoe durf je ouders een schuldgevoel aan te praten.
ik snap de vraag van je dochter, maar ik snap vooral niet dat ze een nee niet accepteert. je geef aan dat je vaak op vakantie wilt dan is het voor haar ook niet handig want dan zit ze steeds met die dag in de knel. buiten dat ik het ook echt onredelijk vind op het op te dringen. oma mag toch zelf weten wat ze met haar tijd doet..
Op zich is het al raar dat ze niet ff om de tafel gaan en het persoonlijk vraagt inplaats van telefonisch.
ze doen zelf iets fout dat ze niet kunnen rondkomen en leggen nu het rot gevoel bij u…ik zou het loslaten leef je leef maar 1 x en je dochter moet maar eens gaan nadenken waar ze op kan bezuinigen…misschien maar es niet op vakantie gaan bv
ik werkte in de jaren 70 ook, fulltime Kostwinner met 3 kinderen Moest oppas geheel zelf betalen, er waren geen regelingen Kreeg enkel wat kinderbijslag , niks kindgebonden budget Deze generatie van nu is verwend Willen alles, mooie kleren, nagelstudio, mooi huis, auto Ze krijgen best veel geld voor de kinderen tegenwoordig
Je bent gek met je kinderen en kleinkinderen of niet?
Het is te hopen dat je in goede gezondheid blijft en dat er niet een moment komt dat je hulpbehoevend wordt.
In dag in de week “opofferen” om een goede band op te bouwen met de kleinkinderen en jouw dochter te helpen, is dat nu zo erg?
Het gaat niet om die ene dag in de week, het gaat om een vaste dag per week. Zulke impliciete verplichtingen betekenen dat je dus niet een maandje op vakantie kan of een halfjaar overwinteren. Of spontaan een dagje weg (of desnoods in je bed kunt blijven rotten).
waarom? na veel jaren werken wil je wel eens vrij zijn Niks hoeven, gaan en staan waar je wilt
Het gaat om de verplichting. Als oma 1 dag in de week accepteerd, zit ze dus ook direct vast aan schoolvakanties als ze een keer weg wilt. De lange reis kan oma dan ook vergeten. Waarom zou oma haar dromen en plannen moeten opgeven en meer moeten betalen voor reizen in het hoogseizoen ten goede van de kinderen?
Let wel, deze mensen leven gewoon op te grote voet. Wij doen het van één inkomen en sparen ruim
nee, ik vind dat oma gelijk heeft. Zo af en toe, als nodig is , prima. Met verplichte dag(en) wordt lastig, je bent niet vrij om iets te doen zonder rekening te houden met oppas. Als optie zou ik financieel bijspringen misschien, met mate
Je snapt het niet hè. Ze vind het niet erg om op te passen, maar wil daar geen vaste afspraak over. Kinderen zijn voor de verantwoordelijkheid van de ouders en niet van oma en opa. Ze heeft gelijk dat ze samen met haar man van de vrijheid kan genieten.
Dus omdat je niet een vaste dag wil oppassen hou je niet van je kinderen en kleinkinderen.
Wat een achterlijke constatering zeg.
Die dochter deugd niet om te willen dat haar moeder vast oppast.
Zij wou kinderen en dan moet je er zelf ook voor zorgen en hun uitgaven patroon aanpassen en plaats van zo te klagen.
Al deze reacties gaan voorbij aan de band tussen moeder en dochter. Die is veranderd en dat vindt oma verschrikkelijk.
Ga praten met dochter en schoonzoon om te vertellen waarom je het niet wilt en hoe je je voelt bij de reactie van je dochter.
misschien dat een goed gesprek de band weer herstelt.
Ik hoor deze oma niet zo duidelijk zeggen dat ze graag tijd door wil brengen met haar kleinkinderen en daar van geniet, dat zou toch het eerste uitgangspunt moeten zijn om een vast oppasdag te nemen.
Als je 1 dag per week oppast heb je alsnog 6 dagen voor jezelf…
Mijn moeder en schoonmoeder passen om de week een dag op, en mijn schoonmoeder komt hiervoor van de andere kant van het land. Zo graag wil zij tijd doorbrengen met haar kleinkind en een band opbouwen. Zij genieten, ons kind geniet en wij genieten er van om dit te zien. Daar hebben we het mee getroffen. Maar ik heb het nooit verwacht van hen, ik ben er wel heel dankbaar voor.
Als je één dag per week oppast heb je er inderdaad 6 voor jezelf. Maar zodra deze oma ja zegt, zit er er ook aan vast. Spontaan op reis kan ze vergeten. Die lange droomreis waar ze al jaren voor sparen, kan ze vergeten. Willen ze op vakantie, moeten ze meer betalen omdat ze weer schoolvakantie gebonden zijn. Ik zou dat niet willen hoor; tenzij mijn kinderen dan de extra kosten gaan betalen.
Het is je goed recht. Maar ik begrijp haar teleurstelling wel, zeker als in je omgeving vriendinnen wel hun kinderen naar oma kunnen brengen elke week en je moet zelf de eindjes aan elkaar knopen omdat de opvang en het leven ontzettend duur is. Het is voor haar denk ik wel keihard dat ze niet op haar moeder terug kan vallen denk ik. Reality check dat oma nu voor zichzelf kiest boven haar kinderen. Opofferen zijn als moeder voor je kinderen waar houdt dat op? Zit daar een leeftijd aan? Ik heb werkelijk geen idee. Je hebt maar 1 leven en het is je goed recht om nee te zeggen. Maar onze generatie staat voor andere uitdagingen dan 30 jaar geleden en wij staan er in die zin denk ik vaker alleen voor. Ik hoorde mijn boomer stiefvader eens een beetje cynisch zeggen van oh want wij hadden het vroeger niet zwaar. Oh ze werkten vast ook hard etc. Maar die generatie zette zichzelf en hun mentale welzijn vaker voor hun eigen kinderen. En wij (misschien juist daardoor?) stellen het mentale welzijn van onze kinderen voor die van onszelf, over het algemeen als je naar de manier van opvoeden kijkt tegenwoordig. Plus de huizencrisis alles duurder, maatschappeij is heel zelfgericht. Moeder moeten vaak werken het is geen keuze om te werken als moeder het is pure noodzaak om rond te komen. Een huis kopen met 1 Jan modaal salaris, moeders thuis met de kinderen én elk jaar op vakantie. Dat zit er tegenwoordig niet meer in. Dus ja is het jouw probleem? Nee. Maar het zou wel lief zijn als je als moeder een klein beetje meedenkt met je dochter misschien. Al is het niet een vaste oppasdag, is er een andere manier waardoor je haar lasten iets kunt verlichten? Stort elke maand 100 euro extra boodschappengeld ofzo, weet ik het, zodat ze wel ziet dat het je iets kan interesseren dat ze struggelen.
Waarom is dat het probleem van oma??betalen voor de boodschappen? oppassen…nee hoor wat een onzin…en er wordt gekeken naar je inkomen met kinderopvang kosten..als jij goed verdiend…betaal je ook meer
klinkt heel hard dat oma puur een financiële oplossing is.
hé. jij wilde kinderen.
dat is jouw verantwoordelijkheid.
niet afschuiven op oma .
die heeft haar verplichte deel al gedaan.
Hoeveel geld gaan ze daadwerkelijk besparen? Afhankelijk van je inkomen krijg je 70% bij twee keer modaal of meer aan toeslag als je minder verdient. Of ze verdienen niet veel, dan moet je je afvragen of ze beiden wel moeten werken; aangezien alleen werkenden met toeslagen netto meer te besteden hebben dan een 1,5x modaal inkomen; of ze leven op veel tr grote voet. Waarom moet oma zich dan opofferen? Eigen kinderen = eigen probleem; de opa en oma hebben hun taak al volbracht.
Er zijn massa’s mensen die het alleen moeten rooien, ondat er geen opa’s en oma’s aanwezig zijn. het is een kwestie van prioriteiten stellen. Dan maar niet llerlei dure spullen kopen of elk jaar op vakantie, je moet de mensen die al jaren niet op vakantie zijn geweest de kost geven. ….
Oma heeft duidelijk aangegeven dat ze na jaren werken en zorgen voor haar kinderen eindelijk eens aan zichzelf toe wil komen en ik vind dat zij gelijk heeft.
Waarom moet zij opdraaien voor de keuzes die haar dochter heeft gemaakt? Ten tweede als mensen stoppen met werken en met pensioen gaan, zijn hun inkomsten ook lager, dus moeten ze het met minder doen. Waarom zou zij dan financiële steun moeten geven aan haar dochter? De ouders van tegenwoordig denken te gemakkelijk dat opa en oma hun probleem wel oplossen. Nee het is jullie probleem, los het zelf op….. als opa en oma willen en kunnen oppassen heb je geluk en anders moet je het doen zoals zij jaren geleden deden…. de tering naar de nering zetten.
oma heeft groot gelijk ze heeft zelf
samen met haar man gewerkt voor een werkgever.ook moest ze de kinderen
verzorgen.naar school brengen naar de
sport clubs naar het zwembad koken
wassen huis schoon houden er voor de kinderen zijn en voor haar man..
in moeilijke tijden dan nu met ook
veel luxe.nee oma hoeft haar eindelijke
vrije leven niet wekelijks op te offeren
en moet spontaan zomaar ongepland
met haar man weg kunnen gaan ..
ook op reis gaan wanneer ze willen.
samen zijn oma en opa ouder aan het
worden.laat ze in alle vrijheid na een leven
van dubbele inzet samen genieten zolang
ze dat nog kunnen.
de dochter en man zijn nu aan de beurt
om te werken en kinderen zorg.
hebben ze het moeilijk met de budgetten
dan moeten ze kijken waar ze misschien
te veel geld voor gebruiken
nee een keer oppassen kan maar niet
vanwege het mee werken buitenshuis en de maandelijkse kosten.
misschien minder werk uren .. minder luxe ..dagjes uit minder vakantie etcetera
nee kinderen maken van oma maar al
te makkelijk de vaste oppas.. en geld besparen voor de opvang.
ik paste jaren op drie kleinkinderen.
zodat mijn toenmalige schoondochter
op haar vrije zaterdag thuis kon poetsen met de kinderen bij mij in huis.
tot ik er achter kwam dat ze elke zaterdag
met een schoonzus en praat zieke stief schoonmoeder naar een hobby Club ging
nee de meeste volwassen kinderen vinden
het gewoon dat oma oppast.
of oma dat nog kan opbrengen kwa gezondheid interesseert ze niet..
niet alle werkenden ouders zijn dankbaar
maar leggen een belastende druk op
veelal oma..nee jij hebt kinderen en regeld
zelf je zaakjes maar met alle toeslagen..
kind gebonden budget kinderbijslag
dat had oma niet eens toen zij werkte
en voor de kinderen moest zorgen..
nee oma heeft recht op haar oudere dag rust .. oppassen kan vermoeiend zijn..
werkende ouders los het zelf op
en gebruik je ouders niet voor jullie financiële voordelen of wat nadelen.
zet de tering maar naar de nering ipv
van alles en nog wat te willen hebben en
niet bezuinigd als handig op de kinderopvang kosten via oma.. groetjes
Dus omdat je niet een vaste dag wil oppassen hou je niet van je kinderen en kleinkinderen.
Wat een achterlijke constatering zeg.
Die dochter deugd niet om te willen dat haar moeder vast oppast.
Zij wou kinderen en dan moet je er zelf ook voor zorgen en hun uitgaven patroon aanpassen en plaats van zo te klagen.
Weet u waar het bij u aanschort Mevr. Linda?
respect voor andersdenkenden.
Tegen de oma en de dochter zou ik willen zeggen , maak het goed met elkaar .
ik hoop dat jullie hier uit komen .
Helemaal met u eens…
Wij hebben altijd al aangegeven dat we er na 45 jaar werken eindelijk van willen gaan genieten..
En dat doen we dan ook. En ook de manier van brengen en de veranderde houding van uw dochter..bah
Geniet van uw welverdiende pensioen.
Ik vind dat de oma lekker van haar pensioen mag gaan genieten. Het is vervelend voor de dochter maar dan moet ze met haar man om de tafel gaan zitten wat de mogelijkheden zijn.
Mijn moeder werd op haar 47e oma en onze werkdagen liepen om elkaar heen. Dus mijn moeder vond het geen probleem om op te passen. En toen mijn zoon 2 halve dag naar de opvang ging bracht ze mijn zoon naar de opvang en ik haalde hem weer op. Mijn moeder is vorig jaar met pensioen gegaan en gaat en staat waar ze wil. Mijn zoon is bijna 21 en vind het nog steeds gezellig om naar opa en oma te gaan.
sorry maar ik vind oprecht dat je je eigen kinderen niet mag laten vallen als ze je nodig hebben. je hebt er voor gekozen om kinderen te krijgen het is niet zo dat als ze uit huis zijn dat het niet meer je kinderen zijn. ze geeft duidelijk aan dat ze hulp nodig heeft en dat het teveel is voor haar. het minste wat je kan doen is helpen. desnoods plan je elke 2 maanden 2 weken vrij in dat je de kleinkinderen niet ziet.
Je kan ook blij zijn dat je kinderen en kleinkinderen hebt en ze bieden wat ze nodig hebben ipv alleen maar aan jezelf te denken. Mijn kinderen zullen ten alle tijden bij mij terecht kunnen maakt niet uit wat hun vraag is. en dan hoop ik in de toekomst dat mijn kinderen en klein kinderen mij moeite waarderen en dezelfde moeite voor mij willen terug doen zodat ik straks niet eenzaam ben
Amanda, jij benadert het met een eigenbelang. Da’s iets heel anders
Maar volgens mij neem je elkaar dan in gijzeling.
Kan toch niet de bedoeling zijn
Maak je totaal geen zorgen over mijn eigen belang. Mijn kinderen zullen niks te kort komen en de zijn mij niks verplicht ik zou er altijd voor ze zijn 24/7. je kent mij niet en je luistert ook niet. zowat de hele wereld helpen de groot ouders behalve in Nederland denk daar is overna
Je kunt ook als oma / opa financieel wat bijdragen aan de crèche , en zo nu en dan spontaan 😁
wat een nonsens. De kinderen zijn volwassen en leven zij hun dure leven. Hun keuze en zullen zij hun kinderen moeten bieden wat zij behoren te krijgen . Ouders die voor hun kiezen en niet voor luxe die ze niet kunnen veroorloven. daar is oma niet voor om te compenseren ten koste van haar leven
Zo is dat. Hoezo duur? Als je hoort en ziet wat men tegenwoordig aan kinderbijslag, kindgebonden budget, kinderopvangtoeslag krijgt en je werkt beide, hoe is het dan in hemelsnaam mogelijk dat je niet rond komt?
Dan leef je mijn inziens te duur en dat is dan toch echt je eigen keus geweest.
Als je dan je moeder, die haar hele leven gezorgd en gewerkt heeft ook nog wil verplichten vaste dagen op te passen dan ben je geen goede dochter.
amen!!!!
ik heb mijn moeder ook destijds gevraagd om de kinderen te willen opvangen 1 dag in de week.
Haar antwoord was ook neen.
Ik vond het knap van haar dat ze aangaf niet afhankelijk te willen zijn.
De band met mijn moeder was er zeker niet slechter door geworden.
Ik respecteerde haar ‘neen’.
Laat die oma’s en opa’s toch zelf kiezen wat ze met hun tijd willen doen….zonder ze onder druk te zetten.
Ze hebben inderdaad recht op eigen keuzes.
Geniet van je welverdiende pensioen !
Amanda, enerzijds schrijf je dat jouw kinderen altijd bij je terecht kunnen maar uit je laatste zin blijkt ook dat dit niet onvoorwaardelijk is omdat je eigenlijk wel verwacht (ook al schrijf je ‘hoop’) dat zij er dan tzt ook voor zorgen dat jij je niet eenzaam voelt.
ik weet niet of dat nou zoveel beter is dan het ‘egoisme’ van deze oma.
Als dochter een probleem heeft met rondkomen moet ze dat probleem oplossen, misschien kan oma daar eens in meedenken of kijken. Zo help je je kind ook. Volwassenen maken zelf een hoop onhandige financiële keuzes en daarna klagen. Ik zie het veel om mij heen bij leeftijdsgenoten, onnodig grote huizen, luxe auto’s en bakfietsen en veel andere onnodige extra’s (veel kleding, buiten de deur eten/afhaal, sport scholen etc). En daarna klagen dat de opvang onbetaald is. Wij hebben niet maximaal geleend, bewust niet voor de randstad gekozen, rijden 1 standaard auto, door veel fietsen en de natuur in hebben we geen behoefte aan een sportschool. Kleren voor de kinderen kopen we voor een groot deel tweedehands. Je kiest zelf waar je je geld aan uitgeeft en vaak kan dat een stuk slimmer (tip, less is much more podcast).
Je kiest er echt zelf voor in wat voor huis je woont, in welke plaats dat staat en waar je je geld aan uitgeeft. Dit stel kan ook hun levensstijl aanpassen. Misschien kan oma daarin meedenken.
Maar nooit en te nimmer mag je kind je claimen voor bijvoorbeeld vast oppassen. Als je het graag wil prima, maar anders niet doen. Wordt niemand gelukkig van. Andersom mag oma er ook niet van uit gaan dat haar dochter elke week een dag voor haar zorgt mocht ze hulpbehoevend raken. Ook daar geldt in mijn ogen hetzelfde, als ze dat fijn vind prima anders niet. En dat heeft niets met houden van te maken. Je leeft je eigen leven en maar dat kan maar één keer. Straks stelt oma de reis een paar jaar uit en kan ze de geliefde reizen niet meer maken doordat ze lichamelijk achteruit is gegaan. Dat zou ik als dochter mezelf niet kunnen vergeven.
Dochter heeft het gevraagd, prima. Nee is antwoord, dus ze zal wat anders moeten verzinnen. Ik ken minstens zoveel oma’s die niet vast oppassen als wel.
Wat ook een oplossing is en wat ik regelmatig hoor is om en om spelen. Bijvoorbeeld op maandag speelt kind A bij kind B, op donderdag kind B bij kind A. Kan een goede oplossing zijn als je goede vrienden / kennissen / buren heb en de kinderen graag samen spelen.
Maar geef mij maar de zekerheid en kwaliteit van kinderopvang. Die zijn nooit ziek of op vakantie. En ja, daarnaast komt oma ook, uit vrije wil en met veel plezier, zo nu en dan oppassen.
euhm haar dochter heeft er ook voor gekozen om kinderen te krijgen… en oma wil gerust af en toe een dagje oppassen maar niet 1 of 2 vaste dagen per week…
de keuze voor de dochter om kinderen te maken is toch niet de verantwoording van oma? nee, hhoor haar dochters kinderen in de dochters probleem. werken savonds of snachts zodat de andere partner voor de kids zorgt kan ook
Nodig hebben? Als je geen kinderen kunt veroorloven, moet je ze niet maken. De opvangkosten worden gesubsidieerd, dus als ze beroerd verdienen, betalen ze netto weinig.
Wat gaat het deze mensen dan besparen? 1 dag opvang waarvan minstens 75% wordt vergoed; dat gaat om enkele tientjes per maand op zijn meest, dan ga ik nog uit dat ze 2x modaal verdienen als gezin. Is dit minder, dan is de vergoeding nog hoger.
Deze dochter heeft een probleem, leven op te grote voet. Ze moeten eerst snijden in de uitgaven voordat ze gaan lopen zeuren.
Het probleem vandaag de dag is dat men wel alle luxe wilt dus niet minder inkomen wilt krijgen, waardoor ze de verantwoordelijkheid maar op oma schuiven. Maar hoewel het je kinderen blijven, betekend dat niet dat je voor hen ook je dromen moet weggooien zodat zij hun dromen waar kunnen maken over jouw rug
Hoe kom je erbij dat er minimaal 75% wordt vergoed? De minimale vergoeding ligt op 33,3% en daar zit je met 1 kind al op als je allebei 80k verdient. En die vergoeding gaat over het gemaximeerde uurtarief – veel organisaties hanteren een wat hoger uurtarief (en over dat verschil krijg je dus géén KOT).
Amanda, bij jou is het dus ook ‘voor wat hoort wat’ Je staat voor ze klaar in de hoop dat ze later ook voor jou klaar staan.
Ik sta ook klaar voor mijn kinderen en in geval van nood zal ik ze ook helpen.
Maar het (financieel) zwaar hebben als volwassen mensen is toch echt jouw eigen probleem en moet je niet af willen schuiven op je ouders.
Dan moet je gaan kijken wat er aangepast moet worden. Het aantal uren dat je werkt, de hoeveelheid geld die je uitgeeft aan vakanties en andere luxe, etc.
Dat haar ouders niet structureel willen gaan oppassen heeft niks te maken met niet willen helpen.
En hoe zie jij het voor je: 1 dag in de week op gaan passen, maar toch elke 2 maanden 2 weken niet oppassen. Dat is voor die ouders toch ook een probleem. Waar laten ze die 2 weken dan hun kind?
Dus je past op om later niet eenzaam te worden.
Wat een onzin.
En je krijgt ook geen kinderen om later verplicht op te passen.
Je krijgt kinderen omdat je ze graag wil en er zelf voor te zorgen en niet om anderen ermee op te zadelen.
Zeer egoïstisch lijkt me
Deze moeder / oma geeft haar grenzen aan. Dat is haar goed recht, net zo dat ze recht heeft op haar eigen leven nu ze met pensioen is. Deze dochter ziet het als een besparing als oma op past het liefst twee dagen maar 1 is ook goed
Als ze niet rond kunnen komen zullen ze dingen moeten laten. Dat hoort nu eenmaal bij het leven, keuzes maken.
Moeder vindt het rot hoe de band nu met haar dochter is, begrijpelijk maar ze heeft niks verkeerd gedaan. Dat de dochter er vanuit gegaan is, moeder gaat als ze met pensioen is oppassen. Dat is haar probleem, behoorlijke egoïstische reactie naar haar moeder toe.
Ga lekker samen met uw man genieten van het leven, en u bent geen slechte oma als u niet op vaste dagen tijdens wilt oppassen.
U heeft helemaal gelijk. Lekker genieten van je pensioen en je vrijheid.
Je dochter manipuleert u met haar overdreven teleurstelling. Als zij samne weinig verdienen dan is de BSO ook niet duur. En zij hebben voor kinderen gekozen.
Mama hoeft nu echt haar problemen niet op te lossen. Dan gaan zij maar minder vaak op vakantie …. of wat dan ook.
Als oma nog wel klaar staat bij ziekte overmacht of een studiedag, dan is dat al goud waard. Het structurele moet ze echt zelf oplossen.
En oma vooral genieten van je pensioen. Mag blij zijn dat je het in goede gezondheid hebt gehaald.
helemaal mee eens. Oma heeft haar pensioen dik verdiend en haar zaakjes goed geregeld. dus dochterlief. jullie problemen lossen jullie maar zelf op.
Helemaal mee eens
Je beslissing is niet egoïstisch. Als jouw dochter dat zo voelt is dat haar probleem. Waait wel weer over. Ik ben oma van 6 kleinkinderen. Stel je nu toch voor dat ik op die schatten zou moeten passen. Dan zit je al gauw op 40 uur per week.
Toen jij nog niet met pensioen was, heeft ze het ook gered.
Deze tijd is voor jou en je man. Geniet ervan!
U heeft helemaal gelijk! Uw dochter en man hebben zelf gekozen voor kinderen en die zijn dus ook hun probleem, net zoals uw kinderen uw probleem was toendertijd. Bij mij is het nog niet zo ver maar mijn kinderen weten nu al hoe ik hierin sta en zeggen dan ook vaak, hè pa dat wil jij niet een vaste dag? klopt je kan altijd vragen als er iets is maar geen vaste dag(en).
Je heb gelijk, de tijd is gekomen van genieten samen zonder verplichtingen. En laat de dochter zelf op haar kinderen zorgen.
er zijn vel mogelijkheden. het is niet uw verantwoordelijkheid. zij wilden graag kinderen dan moet je moeder niet voor belasten
Dochter speelt op gecoel, moeder coelt zich schuldig…..
Dochter maakt er een naar spelletje van.
Als moeder nog niet met pensioen gegaan had, of na haar pensioen door had willen werken, had ze het ook zelf op moeten lossen. M.i kan dochter haar moeder niet verantwoordelijk stellen voor háár probleem. Grow up, je bent zelf volwassen en kan niet altijd maar automatisch verwachten dat je moeder het wel op blijft lossen!
mijn moeder was 45 toen ik mijn eerste kind kreeg ze was altijd thuismoeder geweest en droomde om voor haar kleinkinderen te mogen oppassen dat heeft ze zeker ook gedaan bij mijn eerste mijn tweede kwam 12 jaar later tijdens de banken crisis ik was 4 maanden zwanger toen mijn contract niet verlengd werd. Ik was 2.5 jaar thuis, ik koos om nachten te werken zodat ik thuis was overdag toen hij naar school ging ik middag dienst draaien mijn moeder blij omdat zij mijn kind voor 2.5 uurtjes per dag bij haar mocht hebben ik tevreden dat ik haar niet overbelast want ik mocht mijn kind niet naar de buitenschoolse opvang brengen. Nu ben ik zelf een werkende moeder en ik begrijp oma compleet en dat dochter op de schuld gevoel van oma inspeelt vindt ik kwalijk en het lijkt dat al die tijd heeft ze wel een “goede band” onderhield met vooruitzicht op wat oma voor haar portemonnee kon betekenen dat vindt ik nog kwalijker. Oma ignoreer en blijf altijd jezelf voorop zetten. Het is mij geleerd een nee heb je een ja kan je krijgen.
mijn moeder was 45 toen ik mijn eerste kind kreeg ze was altijd thuismoeder geweest en droomde om voor haar kleinkinderen te mogen oppassen dat heeft ze zeker ook gedaan bij mijn eerste mijn tweede kwam 12 jaar later tijdens de banken crisis ik was 4 maanden zwanger toen mijn contract niet verlengd werd. Ik was 2.5 jaar thuis, ik koos om nachten te werken zodat ik thuis was overdag toen hij naar school ging ik middag dienst draaien mijn moeder blij omdat zij mijn kind voor 2.5 uurtjes per dag bij haar mocht hebben ik tevreden dat ik haar niet overbelast want ik mocht mijn kind niet naar de buitenschoolse opvang brengen. Nu ben ik zelf een werkende moeder en ik begrijp oma compleet en dat dochter op de schuld gevoel van oma inspeelt vindt ik kwalijk en het lijkt dat al die tijd heeft ze wel een “goede band” onderhield met vooruitzicht op wat oma voor haar portemonnee kon betekenen dat vindt ik nog kwalijker. Oma ignoreer en blijf altijd jezelf voorop zetten. Het is mij geleerd een nee heb je een ja kan je krijgen.
Geniet van je welverdiende pensioen.
Mijn vader was voor zijn pensioen al overleden.
Bij nood hielpen mijn ouders, maar mijn vader was voor de geboorte van mijn dochter al ernstig ziek, dus ik heb het grotendeels ook zonder oppas van opa en oma gedaan.
Liever had ik gezien dat mijn ouders samen nog leuke dingen hadden ondernomen, maar dat is er nooit van gekomen.
egoïstisch vind ik de dochter en erg laag om haar moeder anders te behandelen.
Dit is haar tijd, haar dienst zit erop.
belachelijk van je dochter!
je hebt je leven lang gewerkt en gezorgd en nu is het jouw tijd! lekker genieten en dingen doen die je nu nog kan. je weet immers nooit hoe het leven loopt en moet gewoon genieten van de tijd die je nu hebt.
laat je dochter haar eigen problemen oplossen want sorry hoor, samen werken is ook zorgen voor de kinderen waar je bewust voor gekozen hebt.
en ja het leven is duurder geworden maar hou daar rekening mee als je een huis koopt en ga niet torenhoog in je hypotheek zitten. en wat is er mis met de aldi om boodschappen te doen? ze kan keuzes maken zonder jou te belasten hierin. zij maken keuzes en jij ook!
geniet maar lekker van je pensioen en je dochter trekt vanzelf wel weer bij hoor! heeft even tijd nodig met een verwend kind🤣
De opa is al een hele tijd met pensioen. is hem die vraag ook gesteld ? misschien had hij t wel leuk gevonden
mee eens
De dochter mag best teleurgesteld zijn toch? Ik snap wel dat ze het liever anders had gezien.
Vooral omdat het inderdaad zo is dat beide ouders moeten werken om het huis te betalen en kinderopvang helaas nog steeds duur is.
Maar natuurlijk ben je niets verplicht als opa en oma. Het zal misschien even duren voor ze hier over heen is, maar dat zal zeker wel komen als je altijd een goede relatie had.
Toen ik oma werd, direct afgesproken dat ik geen vaste dag ga oppassen. alleen in geval van nood. Ziekenhuis, ziekte. Mijn dochter kwam jaren later bij mij…maaaaam ik ga een half jaar een opleiding doen (45jr) is dat ook nood.? Ik moest zo lachen dat ik voor dat half jaartje 1 dag p 2wkn heb opgepast (andere week was ze
bij haar vader)
verplicht is niemand maar ik begrijp de dochter ook wel. zelf mama van 2 jonge kinderen. is allemaal niet zo evident. ze heeft duidelijk moeite alle ballen in de lucht te houden. en naar wie moet je keren als het niet naar je eigen ouders kan? hier is het een gezond evenwicht. oma zorgt 2 dagen per maand voor opvang tenzij ze op vakantie is (+-8weken per jaar) maar dit ziet zijzelf als puur genieten. anderzijds help ik mijn ouders ook waar nodig. vorig jaar voor hen een erfenis afgehandeld, huis verkocht, gezorgd dat de administratie netjes geregeld was zonder dat ze er iets voor moeten doen. veel werk voor mij maar zij konden dit niet, dan spring je in. als ze in de toekomst iets anders nodig hebben zal ik er staan net zoals zij er staan voor ons. het lijkt mij dat grenzen belangrijk zijn en je stelt ze goed maar anderzijds voelt je dochter zich nu misschien overweldigd door kopzorgen. dan lijkt enige afstandelijkheid misschien niet enkel een reactie van onbegrip maar eerder van onmacht op de situatie.
Het gaat wel erg ver om deze oma, die niet wil oppassen, egoïstisch te noemen. Laat deze vrouw en haar man van hun pensioen genieten en hou a.u.b. op om deze mensen te veroordelen.
ik zou heerlijk gaan genieten van je pensioen
vind t ook niet eerlijk van je dochter zij kiezen voor de kinderen vind niet dat ze jou dat kwalijk kunnen nemen
ben zelf ook oma tis leuk om een x op te passen maar moet geen verplichting worden.
kies voor je zelf je hebt t verdiend
Één dag in de week is toch niet zo erg.
Ik vind het egoïstisch van deze mevrouw dat ze zelfs niet 1 dag per week wil opofferen.
En wil ze met vakantie gaan, dan doet ze het een keertje niet. Zo zal ik het alvast doen als ik kleinkinderen krijg.
o Wauw, de moeder maffia wordt naadloos aangevuld met de Grootmoeder maffia… Wie is er hier nu egoïstisch. Deze (groot)moeder heeft haar leven van verplichting gehad. Misschien moet dochter met haar gezin maar eens beter gaan rekenen, of het niet meer lonend is om zelf (deels) te stoppen met werken. Haar gezin, haar verantwoording. Ik vind dat deze mevrouw groot heerlijk heeft echt te gaan genieten van de vrijheid van haar pensioen. En ik heb er geen twijfel aan, dat mische het eens plotsklaps voorkomen dat zij echt wel eens sporadisch wel een dagje oppast….
Wat is daar egoïstisch aan?
Ik vind het juist vreemd en egoïstisch dat haar dochter ervanuit gaat dat haar moeder wel gaat oppassen. Door dat 1x per week te gaan doen kunnen haar ouders niet meer zomaar op vakantie gaan. Want ja, de kleinkinderen… Zijn haar ouders dus alsnog die vrijheid kwijt waar ze naar uitgekeken hebben.
Dat jij het wel wil gaan doen wil niet zeggen dat ern ander egoïstisch is als die het niet wil gaan doen.
Ik ben het ook zeker niet van plan. Ik heb 7 kinderen, de oudste is 25, de jongste zit nog op de basisschool. Als de jongste eenmaal de deur uit is heb ik zoveel jaren klaargestaan voor mijn gezin, dan ben ik dus ook echt niet van plan om voor mijn kleinkinderen te gaan zorgen.
In geval van nood mogen ze altijd bij ons aan de bel trekken, maar structureel gaan wij het niet doen.
Wow, 7 kinderen waarvan 1 op de basisschool èn al een kleinkind? Jeetje.
er staat niet dat ze al een kleinkind heeft, het gaat haar om de toekomstige kleinkinderen.
maar wel: wow, 7 kinderen!
dat is vast een gezellige boel bij jullie.
sorry suf van me ze heeft wel een kleinkind…
Ow bepaal jij dat voor een ander, terwijl jezelf nog geen kleinkinderen hebt?
Ik? Ik heb wel een kleinkind.
En ik bepaal toch niks voor een ander?
niet erg????? die vrouw heeft misschien haar hele leven gewerkt en nu wilt ze geen verplichtingen en dat mag.
misschien is er een andere manier om te helpen. Als het kan dan zou ik dat gezin financieel helpen en een stukje opvang betalen
de opvang wordt al zwaar gesubsidieerd door de overheid. als ze samen zoveel verdienen dat ze weinig opvangtoeslag ontvangen, dan zegt dat genoeg denk ik. Tegenwoordig wil mens alles hebben materieel. Misschien moeten dochter en schoonzoon eens gaan kijken naar hun uitgavenpatroon en daar in gaan snijden. Kinderen hebben niet altijd dure kleding nodig net als cadeautjes of verjaardagsfeestjes. pappa en mamma hebben ook geen kasten vol kleding nodig en het hoeft niet altijd nieuw te zijn. En ja je hoeft niet meerdere keren op vakantie per jaar zelfs niet elk jaar op vakantie. Kinderen vermaken zich ook thuis wel, mits ze hebben geleerd om zichzelf te vermaken, zonder elektronica.
Het is niet eerlijk om oma een schuldgevoel aan te praten, omdat zij aangeeft niet vast te willen zitten aan een vast oppasrooster. Oma heeft er een leven van werken en zorgen op zitten en wil genieten van het leven met haar man. wie weet hoe lang ze dat nog kunnen
hoe zo egöistisch ?
de dochter moet zich schamen om zo’n schuldgevoel op te roepen bij haar moeder.
laat ze haar eigen verantwoording nemen samen met haar man !
Pardon?
Mevrouw heeft tot haar pensioen gewerkt,en wil nu graag haar eigen ding doen.
Ik heb als alleenstaande altijd alles alleen moeten doen,/ regelen/ betalen etc etc
Haar dochter mag het vragen maar niet eisen…haar kinderen,haar zorg
Ik ben alleenstaand, ik wil me ook niet vastpinnen, hoe vaak ik niet spontane acties plan, dan wil ik niet vast zitten aan iets! dat wil deze oma ook niet, zij heeft altijd zelf oplossingen moeten bedenken toen haar kinderen klein waren, nu is het de beurt aan de dochter! Oma kan nu gaan en staan waar ze wil, kan spontaan een weekje of langer weg, ze wil niet gebonden zijn, is haar goed recht toch! In geval van nood is ze er, maar niet voor vast! Ik geef haar groot gelijk! Kinderen gaan er te makkelijk vanuit dat hun ouders wel willen oppassen. Ouders die er zelf ook alleen voor stonden vroeger, en dat ook zelf moesten oplossen!
een beetje kort door de bocht. Ik heb direct geroepen dat ik geen vaste dag ging oppassen. Als alleenstaande moeder met n full time baan vond ik dat ik recht had op ME TIME. Wel heb ik altijd klaar gestaan in geval van ziekte of problemen. Nam verlof om te zorgen dat de ouders naar hun werk konden. Jij hebt nog geen kleinkinderen. En dus kun jij niet zeggen dat t egoïstisch is van oma! Doe s lief!
ik vind het egoïstisch van de dochter dat ze haar moeder een vrij leven misgunt. En ja, één dag in de week is wél erg als je er niet achter staat.
Voor de goede orde: ik pas al 12,5 jaar op. Eerst één dag, toen er meer kleinkinderen kwamen, twee dagen. Maar omdat IK het wil en niet omdat zoon of dochter het afdwingt.
lijkt mij ook heel erg lastig.Hoewel volkomen onterecht zou ik me toch schuldig voelen.Het is ook dubbel,het is ook heel erg leuk lijkt me maar niemand kan je dat opleggen toch.
Ik vind het toch dapper dat deze oma voor haar eigen welzijn kiest.Je bent niks verplicht.Het zou voor mij voelen als een heel mooi groot kado voor je dochter om zoiets te doen maar als je niet wil dan wil je niet .
heel eerlijk ?
Mijn ouders ( moeder ) zeiden toen ik zwanger was al dat ze niet gingen oppassen, ook al hadden ze tijd zat.
Ik moest stoppen met werken, en we kwamen amper rond. Dat hebben we volgehouden totdat ik werk vond bijna naast de deur. Toen was onze zoon ongeveer 10 jaar oud. ( kon dus bij mij op werk eten tussen de middag of snel naar mij indien nodig )
we hebben hier veel lering uit kunnen trekken al was het niet aktijd makkelijk.
Nu pas ik zelf wel 1 dag op mijn kleinzoon, maar dat bood ik zelf aan. Het voelde voor mij goed, en nog steeds.
Soms denk ik wel ; hadden ze maar 1 dag op hun kleinzoon gepast. Een gemiste kans voor hun, maar gede les voor ons
Dus het is dubbel..
Ook ik herken mij hierin. Ook wij kwamen, ondanks de hoge opleiding die wij hebben gedaan en toeslagen die wij kregen, in de eerste jaren met kleine kinderen, amper rond. Mijn moeder heeft in die tijd een vaste dag op onze kinderen gepast. De rust die mij en mijn kinderen heeft gegeven is niet met een pen te beschrijven.
Mijn schoonouders gaven niet thuis voor oppas. Nu 22 jaar later is het verschil nog zichtbaar. Mijn ouders worden met liefde omgeven door hun kinderen en kleinkinderen. mijn schoonouders zien alleen de neppe correctheid op de verjaardagen. Mijn ouders voelen zich rijk en gelukkig. Mijn schoonouders voelen zich vaak eenzaam. Nu mijn ouders/ moeder oud wordt draaien de rollen om en zijn wij, kinderen en kleinkinderen, er met volle liefde voor hun. En kunnen ze oud worden met een warm bad vol liefde om zich heen.
Als ik naar mijzelf kijk zie ik pensioen niet als een verdiend recht. Deze maatschappij is van ons allemaal en als we ons nog fit voelen en nuttig kunnen maken, bijvoorbeeld door op onze kleinkinderen te passen, vind ik dat we dat moeten doen. Mijn moeder heeft mij geholpen met 1 van de stressvolste dingen in de huidige maatschappij, goede opvang voor mijn kinderen, en ja dit heeft de band tussen mij en mijn moeder immens versterkt, zelf 22 jaar later is dit nog elke dag merkbaar. De band met mijn schoonouders daarintegen is voor mij en mijn man door de jaren heen veel oppervlakkiger geworden. De vele fotokiekjes van mijn schoonouders stralen meer en meer eenzaamheid uit. Ik denk dat als mijn schoonouders dit hadden geweten, ze het anders hadden gedaan, maar je kunt de tijd niet terugdraaien.
Als ik in de toekomst oma wordt, dan sta ik er, dan neem ik een heerlijke vaste oppasdag. Uw beslissing klinkt logisch, maar weet dat de gevolgen voor altijd de band met uw dochter zouden kunnen veranderen. zij voelt zich waarschijnlijk niet meer veilig om aan u uit te leggen hoe druk en hoe moe ze soms is. De houding: “jouw probleem, daar heb je zelf voor gekozen”, heeft nog nooit mensen dichter bij elkaar gebracht. Vergeet niet dat pensioen ook maar een bedenksel is van onze maatschappij. Lieve Manita, ik hoop dat je hier iets aan hebt. Choose wisely! Lieve groet Reina
ik vind het een beetje vreemd er is toch een vergoeding om mij heen krijgen 2 verdieners een flinke tegemoetkoming voor de opvang zo ook mijn eigen dochter. Je mag toch noooit van je moeder verwachten dat ze haar dik verdiende pensioen op geeft?
Heel eerlijk, jouw tijd van verplicht zorgen voor kinderen is voorbij. Wat andere oma’s doen is het n keuze, of ze voelen het als verplichting. Hoe vaak ik niet hoor dat iemand graag mee wil maar niet kan omdat ze die dag op de kleinkinderen moet passen… Ik vind het een prima beslissing, omdat die uit jezelf komt. Het is prima om nu eindelijk jouw wensen voorop te zetten. En je dochter mag ervan balen en teleurgesteld zijn, maar haar kinderen zijn haar verantwoordelijkheid. Misschien kan haar schoonmoeder oppassen, of kan zien plaats van kinderopvang kijken naar de kosten van een gastouder. Dat scheelt vaak ook in de kosten.
Bovendien geeft oppassen op een vaste dag ook vaak weer problemen, omdat de regels bij oma dan precies hetzelfde als thuis moeten worden en daar ruzie over komt. Dus prima beslissing, en geniet van jullie mooie reis!