Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
“Ik ben er klaar mee”
Na een vermoeiende dag stap ik ons huis binnen en roep naar mijn man; ‘Ik ben er klaar mee, er gaat maar iemand anders op de kleinkinderen passen” Elke donderdag pas ik op onze kleinkinderen, Thomas (4) en Fien (1). Mijn man werkt, nog even totdat hij ook met pensioen gaat en we samen kunnen oppassen. Ik doe het met liefde. Echt waar. Maar soms vraag ik me af of het nog wel zo leuk is. Want alles moet precies zoals mijn zoon en schoondochter het willen. Er lijkt weinig ruimte voor mijn manier van doen.
Thuis oppassen was makkelijker geweest
Het liefst had ik de kinderen bij mij thuis. Dan had ik alles bij de hand en konden we de dag indelen zoals het uitkwam. Maar nee, dat wilden ze niet. Het zou te veel gedoe zijn om ze ’s ochtends te brengen en ’s avonds weer op te halen. “Ze hebben hier alles,” zei mijn schoondochter. “Hun bedjes, hun speelgoed, hun ritme.” Dus pas ik op bij hen thuis. In hun huis. Op hun manier.
Alles moet precies volgens hun regels
Het begint al in de ochtend. Thomas mag pas ontbijten ná het aankleden, want anders knoeit hij op zijn pyama. Maar als hij honger heeft, waarom zou ik hem dan niet eerst laten eten? Fien moet precies om half één op bed liggen, niet om kwart voor of om één uur, want anders wordt haar hele slaapritme verstoord. En o wee als ik de boterhammen niet op het juiste bord serveer en de stukjes niet op de manier snijd die zij gewend zijn. “Mama doet het altijd anders.” En dan zijn er nog de tussendoortjes. Geen liga’s, want daar zou Fien te druk van worden. Thomas mag wel een halve. Fien mag geen druiven, en Thomas alleen gesneden want daar verslikt hij zich in. Rozijntjes mag Fien wel, maar Thomas niet vanwege de calorieën. Ik moet dus goed nadenken over elke hap die ik ze geef.
Het huis moet er net zo uitzien als toen ik binnenkwam
Aan het einde van de dag verwachten ze dat het huis er net zo uitziet als in de ochtend. Maar ik ben hier toch voor de kinderen? Natuurlijk ruim ik de grootste troep op, maar een beetje speelgoed op de grond en een paar kruimels op de tafel… daar kan ik me niet zo druk om maken. “Wil je even snel stofzuigen aan het einde van de middag?”, vraagt mijn schoondochter dan. Terwijl ik net een middag lang met de kinderen heb gespeeld, luiers heb verschoond, broodjes heb gesmeerd en driftbuien heb getrotseerd. Oh en besmeurde kleding direct in warme sopjes gezet want stel dat er een vlekje achterblijft.
Het begint aan me te knagen
Zo is er steeds iets. Ik moet overal aan denken, alles moet precies kloppen en ik voel me soms meer een werknemer dan een oma. Misschien stel ik me aan. Misschien hoort het erbij. Maar ik merk dat het steeds meer het begint te knagen….
CECILE
aan de ene kant snap ik je. je voelt je niet vrij en het kost bakken met energie.
aan de andere kant is zijn rust reinheid en regelmaat ook gewoon heel erg belangrijk voor kinderen. duidelijke structuren: we eten na het aankleden. Hij gaat niet dood van even wachten op eten en heeft wél onrust als het de ene keer zus is en de andere keer zo. dat kan ook voor opstand zorgen.
over druiven moet je niet zo moeilijk doen: je wilt géén dode kleinkinderen. Die hebben niet een verslikkingsgevaar maar een verstikking gevaar. zoek het maar eens op..
Dat een kind van 1 een ander dieet heeft dan een kind van 4… dat is niet zo raar toch? Wel is het wat ingewikkeld gemaakt. Er zijn vast dingen die ze allebei mogen. (zo zou ik het doen)
maar ze vragen wel veel wat reinheid betreft.
doen ze dat zelf echt zo?
Misschien is het een idee om een middenweg af te spreken.
Je houdt je wel aan de vaste regels /structuren die er in huis zijn. Dat is tenslotte in het belang van de kinderen.
Geeft ze alleen eten dat ze allebei mogen. spreek liever een ‘ omadag -snack’ af. Dan weten we: we hebben altijd rozijnen en een halve liga bij de thee, maar op oma dag eten we mandarijnen. ik noem maar wat.
Spreek af dat ze die dag maar ‘ oude’ kleren aantrekken waarbij moeders het geen ramp vind als er vlekken in komen die er niet uit gaan.
achter je aan opruimen, prima. maar je doet wat je kan en anders huren ze daar maar een schoonmaker voor in.
óf het is bij jouw thuis.
veranderingen in dagritme en regels zijn dan beter te plaatsen voor kinderen.
laat ze in hun ‘ oude’ kleren komen en geef ze alleen te eten wat ze allebei mogen.
en anders… kunnen ze beter naar het kdv.
het is echt supertof dat je dit doet, maar het moet wel in samenwerking met.. je bent niet hun werknemer.
ik zeg stoppen je bent een oma en geen werkneemster
zij willen kinderen dan brengen ze ze maar naar de opvang met hun regels
oma kan haar tijd beter voor haar eigen om leuke dingen te doen
En maar klagen dat Oma’s en Opa’s niet willen oppassen rarara dit is een voorbeeld van waarom. Mijn moeder heeft voor mijn oudste opgepast bij haar thuis ik bracht hem om 08:30 en mannetje lief haalde hem om 17:30 oma heeft haar eigen regels. Als ik zo’n schoondochter krijgt zal oppassen gebeuren als ik niet meer fulltime werkt dus ben ik met pensioen en dan bij mij thuis niet bij haar ik ben geen gratis werkster en weekenden doe ik ook niet.
heel vervelend ze maken misbruik van je. je wordt als een Nanny gezien en lekker gratis. ik zou direct stoppen zonder te bespreken. laten ze maar een oppas betalen. of een nanny inhuren. ik vind het ondankbare mensen. en willen ze weten waarom, dan leg je ze het uit. dat je op de eerste plaats oma bent en geen Nanny.
leuk en mooi dat je het wil doen. zij vertellen hoe ze het willen dat er op hun kinderen wordt gepast en jij probeert daaraan te voldoen. Als blijkt dat het storing geeft dan is het tijd om daarin een beslissing te nemen. je bent niet van de altijddurendebijstand. Jou mening telt ook en die mag ook jij kenbaar maken. succes.
Ik heb 4 kinderen opgevoed waar ik nog steeds verliefd op ben en heb altijd voor mijn kinderen gezorgd, maar er komt een tijd dat zij dan ook maar voor hun eigen kroost zorgen. Alleen als de nood aan de man komt is het wat anders. Zo denk ik er over.
Je bent oma, geen betaalde oppas.
Ik zou de boel omdraaien.
Je past op, op jouw manier, in jouw huis, op jouw stijl, en zo niet, dan zoeken ze toch ZELF een alternatief.
Graag of niet hoor.
Ik ben super blij dat mijn schoonmoeder een keer in de week wilt, en ze kan doen en laten wat ze wilt.
ja ik pas ook op maar in mijn huis .ze moeten blij zijn dat ze het wil doen .er word veel teveel verwacht van grootouders
Dat u oppast is geen vanzelfsprekendheid.
Zou het gesprek met uw zoon en schoondochter aangaan. Zou hen laten weten dat u graag op uw kleinkinderen past maar alleen als u dat kan doen op uw manier. Vinden zij dit niet ok dan zoeken zij maar een andere oplossing
zeker weten…ik paste ook op en bij mij thuis dat of niet
lekker voor jezelf kiezen. u heeft ook niet t eeuwige leven en keer kunt leren doen en laten wat u wilt. Dit is duidelijk niet leuk. U bent in dienst van ..
ja en vervolgens zie je ze bijna niet meer
Begrijp volledig wat er gebeurt. ik denk dat opa en oma,s niet moeten oppassen. niet als de relaties verstoord zijn.
u zoon en u schoondochter hebben een relatie probleem een vertrouwenscrisis. onvoldoende veiligheid om in bredere kaders afspraken te maken. u schoondochter rust pas als de opvang anders georganiseerd is en ook dan zal ze het moeilijk hebben. keuze maken blijf ik werken of zorg ik voor de kinderen…..
Anders zijdes als opa en oma oppassen moet er credit vertrouwen opgebouwd worden.
achteraf had ik mijn schoonouders nooit moeten laten oppassen. ben zelf het claimen het vragen en niet rekening houden met het nieuwe gezin…. zo zat. nu vragen ze de kinderen achter mijn rug. terwijl ik al zo vaak gezegd heb vraag eerst ons…. dat is moeilijk. ze sturen de kinderen appjes met kerst sinterklaas tussen door of ze wat komen drinken. werkelijk absurd laat ons ons eigen leven lijden. heel lang heb ik ze op de telefoon op de blokkeer gehad. praat met je zoon niet met mij.
Is de relatie verstoord? Dat blijkt uit niks.
Ik merk wel het kapen van een onderwerp om je eigen gal te spugen over je eigen schoonouders.
je hoeft niet gelijk te stoppen, je kan toch vragen of het was losser kan, op een constructieve, niet aanvallende manier, of aangeven dat je het nu graag bij jou thuis wil doen.
Ze weten nu niet dat het je dwars zit.
wat een gezeur over het oppassen. laat die lui zelf op hun kinderen passen, als het ze niet zint. of anders bij de opvang. maar ga niet zitten zeuren als ouders hun best doen. om op jouw kinderen te passen. regel het fijn lekker zelf. wij passen in ieder geval niet op due kinderen ze regelen het maar fijn lekker zelf.
Zo dat dus 👍
Dat is nogal een boude uitspraak. Je zit best in tweestrijd en je moet zooooo voorzichtig zijn. Ik weet niet of er van mama’s kant nog ouders zijn en of die ook aan de ketting gelegd worden? vast niet. Als ze samen werken besparen ze ws veel geld voor opvang. En ik kan je verzekeren, op de creche krijgen ze hun wensen echt echt niet ingewilligd. Dus ik zou denken geef ruimte aan oma’s en wees blij dat ze er zijn.
Maar…. ze regelen het ook zelf, heel goed zelfs en puur voor zichzelf (accentje op het woordje ‘zelf’) en mét regels voor oma. Oma is ‘uitverkoren’ 😳
Lekker makkelijk om haar na gedane arbeid ook nog ff de stofzuiger er doorheen te laten halen.Vergeet niet je kinderen mee op te zuigen, oma! Geen enkel inlevingsvermogen. ze miesten zich diep schamen. Gaan puur voor gemak ten koste van oma. Hebben ze nog niet gevraagd of je ook de aardappelen alvast wil schillen?
Neem je zoon maar es apart. ik weet nl bijna zeker dat het van je schoondochter afkomt.
Jeetje zeg, waar is Cecile toch gebleven… Waarom trekken de reacties het verhaal zo naar zichzelf…..Wat een lappen tekst
Eens! Ze moeten blij zijn dat je oppast.
nou groot gelijk. direct stoppen ermee. Ik als opa pas regelmatig op maar altijd op verzoek en alleen als ik ja heb gezegd. ik ben er voor de kinderen en niet om de boel op te ruimen. het gaat echt niet allemaal vanzelf maar eigenlijk nooit problemen. zo blijft het leuk voor iedereen.
ik begrijp dat het niet overal zo kan zijn, maar probeer wel jou jezelf te blijven
opa Jacob
Lieve oppas oma, u bent te goed en te lief.
ik heb 10 jaar opgepast op onze kleindochters, heeeerlijk! Dochter vertelde dat ze zwanger was en vroeg of ik een dag in de week wilde oppassen omdat zij graag wilde blijven werken. Welke dag dan, was mijn vraag en wat doe je met de andere 2 werkdagen?
Dat zou ze gaan kiken naar 2 dagen opvang. ik heb er niet lang over nagedacht en aangeboden om 3 dagen in de week op te passen. Bij mij thuis. Een half uur rijden voor haar. ze bracht de kleine voor werktijd en eind van de middag haalde ze haar weer op. Tafeltje dekje stond dan ook voor hun klaar. Baby 2 kwam 4 jaar later. Die ging gedeeltelijk naar de opvang en een dag in de week paste ik op, bij hun thuis, kon ik wat in hun huis schoonmaken werd het gewaardeerd maar het maakte niet uit als er iets niet gebeurde,ik was er voor de kinderen, zeden ze zelf. Wat heb ik veel plezier gehad van mijn kleinkinderen. Dochter en schoonzoon deden nooit moeilijk. Overal mochten de kleintjes ze mee naar toe. Ik heb kinderboerderijen, zwembaden, winkels en pretparken met ze bezocht. Vuil, vies, smerig…oooh, ik zie al, ze hebben lekker gespeeld vandaag en de wasmachine draaid wel weer. Bedje, badje, kleding alles had ik ook bij mij thuis. Ons huis is ook hun huis. De liefde en de warmte en het leven wat wij samen delen is zoo fijn en warm. Nu zijn de kleinkindere groter, zie ze wel iets minder, zo gaat dat maar wat komen ze nog graag bij ons.
Het is ook duidelijk zijn. Wat doe je wel en wat niet. Of graag of helemaal niet, tegemoet komen kan maar alles op hun manier, sorry ben niet je werknemer en ik ben geen hond waar je de baas over mag zijn…cru gezegd. Zelf meerdere kinderen groot gebracht, daar ben jij of de partner er 1 van…Jouw regeltjes zijn bij jou maar pas ik op dan zijn er toch mijn regeltjes. Voeding en slaapjes zal ik proberen aan te jouden maar voor de rest…ik ben oppas OMA.
Mijn ouders pasten beiden op mijn zoon. Bij hun thuis. Mijn zoon kwam altijd gewassen en in schone kleren daar. Mijn ouders hadden in een kast ook kleding van mijn zoon, waaronder ook oude kleding zodat ie lekker in de tuin kon ravotten ofzo. Of lekker naar de kinderboerderij.
Ik had geen regels of iets dergelijk. zij hebben mijn broer en mijzelf ook goed opgevoed.
Toen ik zwanger werd bood mijn moeder ook aan om op te passen.
Hier was ik mega blij mee want dat zorgde voor minder opvangkosten of inkomsten en fijn voor de band voor oma en de kinderen.
Elke maandagochtend stond ik een half uur eerder op want ik bracht onze zoon naar haar toe en dit was aan de andere kant van de stad. Mijn moeder paste namelijk ook liever op in hun eigen huis.
Toen de oudste naar school ging bracht ze beide kinderen vanuit bij ons thuis. Dit was ook voor haar praktischer. Nooit heb ik haar gevraagd om ook maar 1 klus te doen. Ze paste immers vrijwillig op. Toch pakte ze vaak de vaatwasser uit en trok de stofzuiger er doorheen. Te fijn!! We spraken af dat er op maandag niet met vriendjes werd gespeeld. Dit zodat oma ook kon genieten van het oppassen en niet druk hoefde te zijn met andere kinderen.
We hebben haar nooit betaald maar ze kreeg een extra groot Kerstcadeau en een groot Zomerpakket. Tussendoor een extra knuffel en dankbare woorden met af en toe een bloemetje.
Het oppassen moet voor iedereen leuk zijn!
was allang gestopt en ze kunnen naar oma brengen anders zelf doen wat een verbeelding hebben ze
Ja ik heb het 21 jaar geleden al gezegd toen mijn dochter van mijn eerste kleindochter al gezegd ik word geen oppas oma zo instaan er ook geen mis verstanden ik was toen 51 jaar ben in middels 73 jaar en het is heerlijk kan mijn eigen tijd in delen ik heb 3 kinderen opgevoed en nu was het hun beurt ja tegen wording is het schering en inslag een goed koopje kracht en wat ik het ergste vind is dat veel opa,s en oma,s geen nee durven te zeggen om dat ze bang zijn om de kleinkinderen dan niet meer te zien dus schantage ja zover gaat het dus en uitzonderingen daar gelaten maar nee ik geniet vol op van mijn vrije tijd en wil dat graag zo houden!
Beste oma Cecile,
Wat leuk dat u ook wekelijks op uw kleinkinderen past en zo een goede band met hen krijgt/hebt. Heb ik het goed als ik veronderstel dat dit de belangrijkste drijfveer was om structureel op te passen?
Zelf pas ik ook, met heel veel plezier, op de 3 kleinkinderen, ze zijn nu 6, 4 en 3 jaar oud. Toen mijn dochters vertelden dat ze zwanger waren heb ik hen allebei al snel aangeboden dat ik hen wel een vaste oppasdag cadeau wilde doen, ik zou dan wat minder gaan werken. Ik zou dan bij hen thuis komen, zodat zij s’morgens in alle rust konden vertrekken EN mijn man rustig thuis kon opstarten, hij was toen al jaren ziek en daardoor volledig arbeidsongeschikt.
Oppassen bleek een feestje te zijn, de kinderen stelden geen eisen, we kunnen samen goed overleggen als dat nodig is. Ze wonen dichtbij, mijn man kwam in de loop van de ochtend ook en vertrok een poosje na de lunch weer naar huis, om daar zijn rust te pakken.
Zo heb ik mijn werk, HVO-docent op openbare basisscholen, kunnen afbouwen van 5 naar 3 dagen per week. Toen ik gestopt ben met werken ben ik doorgegaan met het oppassen op de kleinkinderen, 2 dagen per week. Waar ik eerder op woensdag oppastte bij de oudste dochter en op vrijdag bij de jongste dochter, passen mijn man en ik, door andere werkdagen van de kinderen, nu samen op, op maandag en dinsdag, op alle3, de jongste kleinzoon wordt s’ochtends bij ons thuis gebracht, de andere 2 halen we s’ middags op van hun scholen.
Helaas ben ik 1 jaar geleden ernstig ziek geworden, waardoor we een aantal keren niet hebben kunnen oppassen, maar gelukkig zijn de dochters, schoonzoons, andere oma’s en opa’s, die ook dichtbij wonen, allemaal zo flexibel dat dit meestentijds opgevangen is/wordt. En als het een keertje absoluut niet lukt, zijn er vriendinnen van onze kinderen, die boden spontaan ook hun hulp aan toen ze hoorden dat ik ziek, ITP, poly-artrose overal in mijn lichaam en een herseninfarct, ben. Ik ben dankbaar voor alle lieve en behulpzame mensen om ons heen.
Dit alles voelt als waardering, dat gun ik u ook van harte oma Cecile. Enne …. blijf vooral genieten van uw kleinkinderen.
Liefs, oma Gerrie 😘
nou sorry . lekker makkelijk geschreven. waarom moeten alle oma’s of opa’s maar dankbaar zijn dat ze de kleinkinderen mogen zien en of oppassen. moeten de oma’s dan maar alles accepteren. als ze zoveel regels heeft breng ze dan lekker naar de opvang.
en nee ik ben geen oma die reageert ik ben een dochter die blij is dat mijn moeder wil oppassen, en ik zou nooit zoveel regels opstellen en zeker niet verplichten om hier naar toe te komen, dan ga ik wel eerder me bed uit en breng ik ze gewoon. je bent een oma geen werknemer. en dat vergeten heel veel dochters/zoons nu. ze behandelen oma’s/ opa’s als werknemers die alles maar gratis moeten doen En verplicht zijn om op te passen. mijn ouders waren niks verplicht.
en kijk als jij je goed voelt dat je kids je zo gebruiken om op te passen , oké zeker doen. maar niet schrijven , wees blij dat je een band kan opbouwen, want daar gaat heel dit verhaal niet over.
Ik ben geen oma, maar wel de dochter van een ‘oppas oma’ en ik zie haar bijna nooit, niet in de laatste plaats omdat ze elke week minstens 3 dagen per week op de 3 kinderen van mijn broer past. Hij hoeft niks te doen, want ze woont er een deel van de week in de buurt, in een ander huis.. Ze heeft wel eens tegen mij gezegd dat ze voor mijn broer ‘niet hoeft te zorgen, ze vindt het gewoon leuk om haar kleinkinderen te zien’. Excuse me? Is ontzorgen geen ander woord voor zorgen?? Een van de ergste dingen die er onder het motto ‘ alles voor de kleinkinderen ‘ is gebeurd, is dat we samen naar een afscheid zouden gaan van iemand die mijn hele leven, heel belangrijk is geweest ( deze persoon had ook alles over mijn broer maar dat terzijde)
Toen de ouders geloof ik naar een bruiloft moesten, werden de kinderen ook dat weekend ‘gebracht’. De jongste was (weer) zoals alle kleine kinderen, ziek maar hij kon echt niet bij mijn vader! achtergelaten worden voor 2 uur. Ik kon lekker alleen gaan. Daar viel ook verder niet over te praten. Voor mij is toen echt de bodem bereikt.
ik weet niet of het zo bedoeld is, alleen krijg ik een naar gevoel van uw belerende manier van praten. Alsof deze oma maar wat blij moet zijn en dat het een enorm cadeau is dat zij op haar kleinkinderen móet passen en dat ze eigenlijk niet zo moet zeuren.
Enorm fijn dat u alleen een leven heeft rondom uw kleinkinderen alleen hebben vele grootouders ook nog een eigen leven waar ze van willen genieten.
Jeetje zeg, waar is Cecile toch gebleven… Waarom trekken de reacties het verhaal zo naar zichzelf…..Wat een lappen tekst
Mijn moeder past een dag per week op, bij haar thuis. Ja, ik moet veel spullen meeslepen, maar ik ben haar heel dankbaar dat ze uberhaupt een dag wil oppassen. Mijn moeder weet onze richtlijn qua daginvulling, maar we geven haar daarin alle ruimte om mee te bewegen met hoe de dag loopt. Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn moeder zo zou behandelen.
Mijn schoonmoeder heeft op onze kinderen op een vaste dag in de week opgepast. Eerst bij haar, later bij ons omdat daar voor meerdere kinderen inderdaad alles bij de hand was. Tot de leeftijd van twee jaar houdend aan ons schema qua eten en slapen. Dat wil zeggen qua tijd en wat. dus 10u fruit, van de fruitschaal. 12.30 u boterham en naar bed. Dat was de richtlijn dus kwartiertje voor of zo afwijking was geen issue. Wel als een maaltijd structureel 2 uur opschuift. En na de leeftijd van 1 jaar mocht oma qua eten lekker oma zijn. Dus een visje van de markt of een eierkoek in plaats van een boterham, prima!
Maar vanwege de structuur was tijdschema wel steeds de richtlijn.
De aan te trekken kleding, legde ik altijd klaar. En hierbij was het nooit het allermooiste, zodat ik me niet druk hoefde te maken over vlekken. Later kleedde ik ze al aan, en zaten ze te ontbijten als oma kwam.l
Lekker spelen en de wasmachine doet de rest 🙂
Dus wel een beetje duidelijke afspraken maar ook zeker de mogelijkheid om oma te zijn. En vragen voor huishoudelijke taken doen, is bij ons nooit gebeurt. Oma deed soms als verrassing de vaatwasser uitruimen of het aanrecht schoonmaken. En dat waardeerden we al enorm.
6 half geleden woorden gehad met dochter, schoonzoon en hun buurman. 2 uur lang met zn 3en tegen mij vertellen hoe ik dingen moest doen en zien..Over het algemeen kun je stellen dat ik strenger ben. ik laat mijn boel echt niet slopen en als je iets op brood willen eten ze dat op voordat er een ander komt, en meer van dat soort dingetjes.
De ruzie tussen mij en mijn dochter liep goed uit de hand, want dat was waar het tussen ons uiteindelijk op uit draaide toen we nog met zn 2en buiten zaten, ik moest maar naar binnen want dat deden ze allemaal. Dit was natuurlijk omdat ze mij niet aardig vond.
Een akelig drama volgde gewoon, niet netjes je moeder in het midden van de nacht weg te sturen daar waar geen bus of trein vandaan ging.
Nog contact gehad daarna, maar ging niet goed. Mijn inziens allemaal omdat ik het niet eens ben hoe ze ze in mijn huis kunnen gedragen.
Nooit meer gezien
Mijn moeder paste op mijn 3 kinderen. Ze trok ze gewoon een joggingpakje aan want wel zo makkelijk met de luiers. Regels gaf ik niet. Mijn moeder heeft mij ook groot gebracht. Die weet echt wel wanneer een kind moet eten, slapen etc.
Ze deed het echt goed.
Lekker rustig toch.
NOK dat je in dit kleurslijf gedwongen wordt. Met zoveel regels, voorschriften nemen ze maar een nanny, die is betaald en werkt op basis van een arbeidsovereenkomst, dan kan dat prima.
Als ik mag; probeer een manier te vinden om hier dialoog over te hebben zodat je morgen ook nog van je kleinkinderen genieten kan. wens je veel succes.
Die kinderen worden net robotten.
Blijf zelf voor je kinderen zorgen, maar ze willen alle luxe, en oma is de slaaf.
Ook een nanny kun je niet met zulke strikte regels/instructies een dag door laten brengen!
Om en nabij en flexibele instelling is een stuk minder stressvol en gezelliger voor zowel de nanny en de kindjes? Wat toch ook heel belangrijk is!
Misschien dat 1 van de ouders zelf thuis kan blijven , dan kunnen ze het zo strikt doen als ze zelf willen.
Anoniem
Oppassen prima, maar bij ons thuis en daar gelden onze regels. Alleen als een kind ziek is gaan we naar hun huis, maar we doen het op onze manier. Ik vraag altijd hoe laat ze op bed moeten liggen, maar dat is het enige, voor de rest doe ik het op mijn manier.
Helaas mag je tegenwoordig je kinderen niet “tegenspreken”, jammer dan, tis graag of heel niet. Ik las laatst een spreuk: Ouders leren kinderen praten, kinderen leren ouders zwijgen. Als ik het verhaal hier boven lees klopt dit helemaal. Snel stoppen met oppassen en gaan genieten.
Ik zou sowieso niet aan oppassen beginnen, en op die manier al helemaal niet. Jouw kids, jouw verantwoording.
Omgekeerde wereld!
Mijn zoon en schoondochter brengen hun dochtertje bij mij en als m’n man er is bij ons.
Een feestje vindt ze het.
Ik kan gewoon m’n ding doen zoals een wasje draaien maar verder besteden we veel aandacht aan ons meisje.
Natuurlijk hou ik rekening met de wensen van de ouders qua eten en slapen.
En toevallig weet ik wat de opvang kost waar ze ook heen gaat.
Dat sparen ze uit.
Wij doen het met liefde voor niets.
Wat ongemakkelijk voor jou deze situatie!
Ik zou de koe bij de hoorns vatten en bespreken.
Dat je nu jouw voorwaarden op tafel legt!
Groetjes
Mijn oudste (bijna 2) is zo’n ontzettende stuiterbal, hij kan geen 10 seconden stilzitten en hij laat jou ook niet stilzitten. Hij is echt een onwijs lief kind maar het is wel erg intensief. Ik ben dus allang blij als mijn moeder eens een (mid)dagje wil oppassen. Het enige wat ik vraag is om dingen als druiven een keer door midden te snijden omdat hij altijd zijn hele mond volpropt en ik erg bang ben dat hij ergens in stikt. En om hem in de middag te laten slapen. Het maakt me niet eens uit hoelaat en hoelang, als hij maar even geslapen heeft. Van mijn part eet hij chips als avondeten. Zolang hij het maar leuk heeft gehad. Want daar zijn oma’s voor. Om een leuke dag mee te hebben. Opvoeden doe ik zelf wel weer als hij thuis is.
👍👍👍
ik heb 4 kleinkinderen. mijn dochters mogen 24/7 beroep op mij doen… 1 weekend per maand wil ik voor mijzelf… kinderen mogen altijd gebracht worden, hebben ze allergieën , dan zou ik daar rekening mee houden. 2 kleinkinderen zijn islamitisch dus geef zeker hallal eten en snoep. Maar voor de rest gaat het op mijn manier, niet mee eens? Goed zo, blijf zelf maar thuis, even goede vrienden
Snap helemaal dat het op die manier niet leuk meer is. Ik vind het leuk dat mijn kleinkinderen op de oppasdag hier komen. Dat kan ook want ik heb ook 2 stoeltjes in de auto. Ze worden gebracht en gehaald, nadat het hele gezinnetje hier heeft gegeten. soms gaan we met ze naar de kinderboerderij, een speeltuin, het bos of in de schoolvakanties naar een dierentuin of pretpark. Ik heb genoeg speelgoed en er staat een campingbedje voor de kleinste. 1,5 en 5,5 zijn ze nu🥰🥰.
Mijn zoon en schoondochter vertrouwen erop dat het goed gaat en dat vind ik fijn, want dan hebben zij geen zorgen over de kinderen. Toen ze klein waren hield ik me wel aan het voedingsschema van de baby en ook aan de slaaptijden. Nu kan dat soms een beetje afwijken maar niet veel. Het is voor ouders die moeten werken belangrijk dat hun kind in hun ritme blijft, dat begrijp ik heel goed. Maar oppassen mag ook leuk zijn. Lekker naar buiten vind bijna ieder kind leuk en dan geniet je zelf ook wanneer je die blije koppies ziet.
ik ga elke vrijdag mijn kleindochter van 3 van school halen en hou ze tot zondagmiddag bij.dat is bij mij thuis waar ik leef.ik heb 3 kinderen alleen groot gebracht en zeer geslaagd.ik hield ook tijd geleden mijn 2 kleinzonen bij en nu dit kleintje met een verschil van 20 jaar.ik doe dit met veel liefde en zorg,maar op mijn manier en op mijn gewoontes.er word mij gelukkig niets opgelegd,ze weten donders goed dat ik er dan mee stop.maar er is wel een hemels groot verschil tussen kleinkinderen van je dochter of van je zoon.daar moet kunnen over gepraat worden.dus mevrouw,succes,maar ook wel eens aan uw toekomst denken.
ben ik helemaal mee eens
denk aan je zelf ,ik heb op 3 kleinkinderen gepast als het nodig was nooit een vaste dag maar altijd op mijn manier
ik pas nu nog veel op op de kinderen van mijn oudste kleindochter
ik ben ook een beetje mantelzorgers haar oudste dochter heeft een beperking ik spring bij waar het nodig is maar altijd op mijn manier en iedereen vaart er wel bij
als ze zo nodig de opvoeding anders willen moeten ze zelf thuis blijven
vreemde hulp gaat ook haar eigen gang en die zijn zeker niet voor het werk
oma,s pakken nog wel eens wat aan beetje opruimen en zo maar zeker krijgen ze veel meer liefde van oma dan van een vreemde tante praat er over en kom voor je zelf op en leg het zeker aan de kleinkinderen uit waarom het niet meer gaat ze begrijpen heel veel hoor
succes👍
Daarom heb ik gezegd geen vaste oppas momenten! En als ik dit zo lees bent u ergens bang voor! U lijkt me bv ook een persoon die als uw man ook gepensioneerd is en misschien langere tijd op vakantie wil gaan dat u zegt dat dat niet kan vanwege de kleinkinderen. En als de schoondochter dit zei over stofzuigen dan had ik per direct mijn vrouw geroepen en gezegd we gaan weg totdat ze jou fatsoenlijk behandelen.
na het lezen van de titel was ik team zoon/schoondochter. Na het lezen van het artikel niet meer.
Qua slaapjes en eten snap ik zoon/schoondochter volledig. (al geloof ik er niet in dat kinderen druk worden van een liga).
Maar nee je hoeft niet te stofzuigen en een vlekje op de kleding, daar hebben we een wasmachine voor.
Ik zou in gesprek gaan, het moet wel leuk blijven.
Hier passen opa&oma 1 dag op en ja mijn schoonouders vinden mij een zeikerd (vooral omdat mijn man nooit zijn mond open trekt en ik wel). En ja, ze hebben zich aan ‘onze’ regels te houden, als je structureel oppast ben je ook onderdeel van de opvoeding.
Maar je moet het niet gaan overdrijven, als je zelf thuis bent is het huis toch ook een bende door het speelgoed? is zo weer opgeruimd, kleding kan in de was.
Jij bent dus precies hetzelfde als bovenstaand verhaal al denk je zelf van niet! Verschrikkelijk hoe kinderen hun ouders behandelen als het om de kleinkinderen gaat. “Ze hebben zich aan onze regels te houden” pff wat een Kenau ben jij zeg. Jullie profiteren omdat het natuurlijk makkelijker en goedkoper is.
Klasse Erica,
Het lijkt wel een rechtbank….alles op de weegschaal en de spontane acties hoor ik helemaal niks van, zo eng dit. Ga lekker stoppen met werken en kun je de kinderen (af)richten en inrichten naar je eigen wensen.
Gewoon zo niet oké dit dat je zo je kinderen op wilt voeden !!!!!
mijn moeder en schoonmoeder paste beide wel eens op.. mijn enige regel was als de kids nog maar ademhaalden als ik thuis kwam hahahaha ze hielden enorm van hun omas en wij waren er heel blij mee dat ze dit wilden doen. enige waar onze dochter een keer om gevraagd had was of ze eens een keer alleen bij oma (schoonmoeder) mocht zijn want haar andere kleinzoon was er altijd en claimde haar zo erg.. dit heb ik voorzichtig ter sprake gebracht en daar werd verder positief op gereageerd.
succes! ik zou gewoon alleen oppassen wanneer het jullie uitkomt. en als ze t echt willen moeten ze de kids maar brengen t is mega intensief zo.n hele dag!!
wij mogen de luxe ervaren dat onze ouders op onze kinderen willen passen. Daarvoor rijd ik met liefde na mijn werk een uur door om ze op te halen en in de ochtend ze in overleg met opa op een plek in het midden. Zij gaven ook aan liever thuis op te passen, eerst dacht ik hier is alles dat is toch makkelijker maar eerlijk dat is zo niet waar. Dit is ons huis en als ze bij opa en oma zijn dan is het daar de regels wat zij zeggen en al denk ik oke dit zou ik anders doen, denk ik ook ; het is anders maar vol liefde, dankjewel. En daarbij de ervaring van het bij opa en oma thuis zijn en de rituelen die daarbij horen dat is ook echt winst.
Klopt inderdaad. Zo komt ze bij mij ook over. Ik pas ook wel eens op ( niet structureel want dan ben ik mijn vrijheid kwijt) en natuurlijk hou ik rekening met hoe mijn dochter het graag ziet maar in principe bemoeit ze zich er nooit mee.
Met zulke voorwaaden moet je ze maar naar de creche doen.
Daar hebben ze hun regels net als straks op de basisschool.
En dan betaal je gewoon.
ik lees weinig dankbaarheid, want wat lief dat ze op willen passen.
ik was gauw klaar met jou als schoondochter…aan jouw regels houden? structureel oppassen?… je doet het maar fijn zelf..zou ik zeggen…van half uur eerder of later gaat een kind niet dood hoor.. niet met eten niet met slapen kinderen zijn van nature flexibel.. jij duidelijk niet je lijkt wel autistisch sorry dat ik dat zeg…maar als je pech hebt worden je kinderen net zo…
Ik begrijp je helemaal. Jij bent bang als je het zeg dan zie ik die kleintjes niet meer. Jij hebt je zoon grootgebracht en nou gaat jou zoon en zijn vrouw ff tegen jou zeggen wat je moet doen. Nooit. En dan ook eens stofzuigen? Mijn reet. Je kan ook zo doen ja hoor helemaal mee eens en denken ga gewoon mijn eigen gang maar wel duidelijk maken dat zij of haar zoon die kleintjes komen brengen en ophalen. Stofzuigen is er niet meer bij. Het zou een goeie voor mij zijn. Ik doe mijn mond Open en laat me niet als een kleuter behandelen of gebruiken dan zie ik die kleintjes niet meer maar je hebt wel je vrijheid terug.
onze dochter gaat er vanuit, wie kiest voor een kind moet zoveel als mogelijk er zelf voor zorgen en de grootouders hoeven daar niet de dupe van te zijn ten pas en ten onpas.
mooi geregeld toch?
Als oma heb je een andere rol als moeder, wanneer oma oppast heeft oma haar eigen regels en natuurlijk kan er rekening gehouden worden met bepaalde dingen, naar een kind kan heel goed scheiden hoe de dingen bij mama gaan en bij oma, een kind is hierin heel flexibel. Met zulke wensen is oppassen niet meer ontspannen en relax, dan maar lekker de kleinkinderen vragen om een middagje bij oma te komen spelen. Als moeder alles op haar manier wil moet ze stoppen met werken en zorgen altijd zelf bij de kinderen te zijn! Als oma zijnde hoef je je op die leeftijd niet zo over je grenzen door je eigen kinderen te laten gaan.
heeft uw zoon rok in huis aan dat schoondochter les voorleest. ik vraag me überhaupt af waarom oma eb opa’s nog dit zo graag willen doen met al die voorwaarden. Waarom laat je dat toe! ga maar lekker je kinderen opvoeden dat is niet opa en oma verantwoordelijkheid. ze hebben hun plicht al gedaan voor hun eigen kinderen. niets een wel verdiende pensioen tijd kunnen ze genieten. is dit hun tijd om als gehuil en al te verdagen voor een klein liefde. we leven I. 21ste eeuw totdat je nog zelf voor jezelf kan zorgen ben je een superheld. dag wanneer dementie komt wordt je geplaatst bij een zorginstelling diezelfde kleinkinderen zullen geen tijd hebben voor je nog je eigen kinderen. voor wie doe je het dan…
Vaste oppas dag? Ja hoor, best, naar een onder mijn voorwaarden. Als je klaar bent met werken en dan nog de deur uit MOET om… Echt niet, bij mij thuis, en uiteraard kunnen we praten over wat de kinderen wel en niet mogen, maar exact om door tijd naar bed?!? Dan doet ze het naar zelf of brengt ze ze naar de opvang. Heb zelf al opgevoed, nu mag ik oma zijn.
U vraagt zich af of u zich aanstelt. Ik begrijp dat u enigszins mee wil bewegen met de wensen van de ouders, maar dit is absurd. Dat ze het u durft te vragen om na een drukke dag nog stof te zuigen. Ontzettend dankbaar mogen ze zijn dat u überhaupt wil oppassen. Altijd fijn om een beetje rekening te houden met wat ouders belangrijk vinden t.o.v. de opvoeding, maar u bent oma en geen nanny!
Lieve oma Cecile, laat ze zelf goed voor hun kinderen zorgen en een schoonmaakbedrijf inhuren. Ze werken om hun eigen wensen te vervullen. Als de kinderen ouder zijn en niet dan niet meer nodig hebben als oppas of ze dan ook voor u klaar staan. De opdrachten die ze u geven handelen ze daar zelf ook naar? Stop met u te laten behandelen als iemand die niets weet en zoon kom eens op voor je moeder. Hoe ben jij groot geworden en wat voor opvoeding heb jij gehad? Dit verdient je moeder niet om als gratis sloof behandeld te worden.
Laten ze lekker naar de opvang gaan.
Je bent gek dat je dit tolereert.
Jij past op en dan gelden jouw regels.
Ik zou lekker gaan genieten van mijn vrije tijd.
ik en mijnman samen hebben 12 jr op kleinkinderen gepast, nooit geen kommentaar.
s’morgens mijn man 1 naar school en ik de andere in bad dan lekker aan de koffie. met mooi weer wandelen,boodschappen en de ene weer ophalen. Intussen de wasmachine draaien en later de droger en was weer opvouwen. Dat hoefde niet maar deed ik gewoon omdat we het met z’n tweeen deden. En genieten van de kinderen. spelletjes doen. s’Morgens zei mijn schoondochter dat het opa/oma dag was stonden voor het te raam te kijken of er aankwamen en dan rennen naar de deur.
Toen het stopte vond ik dat niet leuk, maar ze worden een keer groot. moest ik erg aan wennen.
Oei zo ga je regelrecht naar een burnout!! dit kost je héél véél negatieve energie. En wanneer je niets zegt hebben je kinderen het niet door hè. Dus doe je mond open en anders niet zeuren hoor kom op je bent een volwassen vrouw. Je kan het. Je houd van ze maar niks zeggen gaat ten koste van jezelf en verlies jij hun respect en jezelf respect. ❤️
wij hebben ook jaren op kleinkinderen gepast onze oudste kleindochter is 13 jaar en de jongste is 4 jaar en daar zitten 7 kleinkinderen tussen maar nu zien we ze helemaal niet meer jammer vinden we dit het heeft ons toch diep getroffen nu ze hebben geen tijd nu mogen we wel oppassen als het vakantie tijd en extra dagen dat de school met studie is nu heb ik me voor genomen om dit niet meer te doen we wachten maar af als er ruzie is weet dat wij alles gedaan hebben .vg uit Ede.
Gekke oma tje de schoondochter u ook nog laten commanderen? 🙂 ze is vast jong genoeg aangezien u al met pensioen bent om zelf lekker haar huis stof te zuigen je doet een luxe voor se je zoon gaat erin mee maar uiteindelijk is het de schoondochter die alles bepaald er dus bij je zoon influisterd je kan ze 2 opties geve zoek maar andere oppashulp bijv oppas of kindercrèche whatever of jij doet alles op je eigen manier in jou huis . Punt uit
Ik pas 1x per week op mijn kleindochter. ik vindt het een grote eer en groot geschenk. En uiteraard neem ik dingen van mijn dochter en schoonzoon over in hoe ik de dingen met haar doe die dag. Maar zij op hun beurt ook van mij. Ik denk en gelukkig mijn dochter en schoonzoon ook, dat het juist heel goed is dat kinderen leren dat iedereen anders is. Opa doet het zo en doet dit met de kleinkinderen. Oma doet het weer op haar manier en doet weer andere dingen met de kleinkinderen. Zo verrijk je de wereld van kinderen. En niet onbelangrijk zo geniet iedereen! Praat erover, wees eerlijk en open over hoe jij je voelt en hoe je het graag zou zien. Ook over wat je echt niet gaat doen. Het huishouden bijvoorbeeld. Succes.
ik heb hier heel erg hard om gelachen. je bent echt niet goed bij je hoofd als je dit van je eigen ouders eist. maar ook als je hier als oppasgrootouder in mee gaat. te belachelijk voor woorden, alle plezier gaat er af zo. Waarom maak je dit niet bespreekbaar? en als men dit niet accepteert, dien lekker je ontslag in, want je bent inderdaad een werknemer.
ik lees dit soort verhalen steeds vaker. het lijkt echt van deze tijd. het is net alsof oma’s geen kinderen hebben opgevoed en nergens verstand van hebben. ook ik als oma moet me aan een patroon van voeding houden en de slaapjes op tijd, maar stofzuigen en opruimen gaat mij echt te ver, dst he even alles aan kant maakt oké maar je bent een oma en geen werkster
laat ze de kinderen maar naar de opvang brengen en ga lekker genieten van jullie vrijheid. dit zorgt alleen maar voor frustratie en is het niet waard!
Jeetje! Je bent echt te goed hoor voor ze.
Laat ze de jongens lekker naar jullie brengen en weer ophalen. Je past al heel de dag op ze, daar mogen ze ook zelf best een beetje moeite voor doen.
En stofzuigen einde van de dag? Alsjeblieft zeg!
Ons zoontje gaat 1x per week naar opa en oma. We brengen hem altijd en halen hem op weer op. Geven een tas mee met schone kleding, luiers, slaapzak enz. En word de kleding vies? Prima, laat hem lekker kind zijn! Dat maakt de wasmachine wel weer schoon.
Wat vind je man hiervan? Ik zou toch echt samen een heel goed gesprek voeren dat dit niet langer zo kan.
Ik zou een gesprek met hen aangaan. Mijn schoonmoeder past ook een vaste middag op, dit wilde zij zelf graag. Natuurlijk doet ze dat anders dan wij zouden doen. Heel soms denk ik ook weleens kan het niet anders. Maar tenzij het ontzettend tegen onze opvoeding in gaat laat ik het erbij. Dan moeten we maar kiezen voor kinderopvang, maar ook dan doen ze dingen soms anders 😉
Het is juist zo leuk dat oma oppast, bouwen ze een hechte band met elkaar op. En dat is het allerbelangrijkste.
Ik pas twee dagen op in mijn eigen huis. Op donderdag op 1 kleinkind en op vrijdag samen met mijn partner op 3 kleinkinderen. ze zijn 3, bijna 3 en 1. Wij passen op, op ONZE voorwaarden. Ze hebben gemakkelijk zittende kleding aan waarmee ze op de vloer mogen spelen en die vies mag worden. Ze eten en slapen op “onze” tijden. Ik zeg altijd: “Ik heb jullie goed verzorgd en opgevoed, heb dan het vertrouwen dat ik dat met jullie kinderen ook doe”. Natuurlijk houden we rekening met allergieën. En proberen we hun slaapritme enigszins vast te houden. Wil je het niet op deze manier? Dan moeten ze een andere ( betaalde) oppas zoeken. Maar ik hoor niemand klagen. Geen kind of kleinkind! Dus, lieve oma Cecile, ga vlug in gesprek met de kinderen. Oppassen op kleinkinderen moet weer het leukste van de wereld worden!!
tja. gewoon stoppen. Als de kinderen een oppas nodig hebben dan schakelen ze maar een bureau inof naar de opvang. Gezien de kosten piepen ze wel anders. Nu samen aan tafel zitten en dit bespreken voor het helemaal uit de hand loopt.
Prachtig om vanuit liefde je kleinkinderen hetgene te bieden waarvan papa en mama menen het de juiste wijze voor het gezin is.
Jammer dat dit niet als iets positiefs wordt ervaren.
Als opa en oma heb je er ook baat bij dat kleinkinderen zich op z’n best voelen.
Veelvuldig komen kinderen overprikkeld thuis na een oppasdag. Hoe mooi kan het zijn dat je als opa en oma een bijdrage kan leveren aan geen overprikkeling van het kind na een oppasdag (door te luisteren naar de wensen vanuit liefde).
Kinderen krijgen nog genoeg ervaringen in hun leven waarin ze zich mogen aanpassen aan hun omgeving.
Daarnaast betekent het niet dat als je gehoor geeft aan de wensen van je eigen kinderen, er geen tijd meer voor de kleinkinderen is. Het zijn immers de papa en mama van jouw kleinkinderen die zelf een rol als ouder vervullen.
Mogelijk zijn er ook verjaardagen of andere uitjes waarin je opa en oma kan zijn; dit kan óók door een luisterend oor te bieden aan je kinderen en kleinkinderen of door met ze te spelen.
Maar bovenal, ben je het niet eens met de opvoeding van je eigen kinderen wees dan open en eerlijk. Ook jij mag rustig aangeven wat je vindt van jouw oppasdag. Aan ieder de keuze of het oppassen wel/niet voortgezet wordt.
Veelvuldig is het grootste probleem binnen families dat er niet gecommuniceerd wordt, later wanneer er kleinkinderen bijkomen wordt het nog lastiger.
Conclusie voor alle ouders met jonge kinderen: Leer te communiceren met elkaar.
Wauw.. respect voor u. Ik vind dit eigenlijk geen normaal gedrag van uw dochter.
Zij hoort super dankbaar te zijn dat u oppast. Ik heb zelf ook een dochter en heb nooit zo’n eisen gesteld aan mijn moeder of schoonmoeder en wij hebben ook altijd onze dochter gebracht en gehaald.
Sorry, maar u verdiend echt beter dan dit!! U dochter dient een reality check te krijgen en u eens wat meer te waarderen.