Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Lees eerst de vorige delen:
Deel 1: Mijn dochter heeft opgezette klieren in haar hals
Deel 2: Stiekem lees ik het formulier wat mee gaat naar de OK, ik schrik wat hier allemaal op staat
Deel 3: Ik voel mij steenkoud na het telefoontje van de arts; dit mag niet, dit kan niet
Deel 4: Cato (12) heeft kanker en krijgt een vreselijk bericht
Deel 5: De kanker bij mijn dochter blijkt al in het gevorderd stadium te zitten
Deel 6: Iemand in de wachtkamer wenst mij sterkte, maar de ernst dringt nog niet tot mij door
Deel 7: Was er maar eerder geluisterd naar mijn moedergevoel, dan was de kanker nog niet zo ver gevorderd
Deel 8: Cato (12) heeft kanker: “Deze uitslagen zijn bepalend voor de behandeling”
Deel 9: “Ik slik mijn tranen in als de eerste chemo in het lichaam van mijn dochter druppelt”
Deel 10: Een brief aan mijn buurvrouw die een einde maakte aan haar leven
Deel 11: Cato (12) krijgt haar eerste blok chemo’s
Deel 12: Ik schrik: Cato heeft diepblauwe lippen en is kortademig
Deel 14: Cato blijkt gevaarlijk hoge leverwaarden te hebben, de chemo wordt gestaakt
Deel 15: Cato (12) haar lever werkt amper meer, maar voor een transplantatie komt ze niet in aanmerking
Deel 16: Carola: “Had mijn dochter maar ‘gewoon’ alleen kanker”
Deel 17: Carola haar dochter (12) heeft kanker: “Het moment waar we allemaal zo tegenop zagen, brak aan”
Deel 18: Cato mag met oudjaarsdag naar huis, net na middernacht maakt ze een nare val
Deel 19: Cato heeft kanker en blijkt erg verzwakt
Deel 20: Cato (12) heeft kanker: “We kregen de uitslag van een hele belangrijke scan”
Deel 21: Cato moet voor haar behandeling elke week een paar dagen worden opgenomen
Deel 22: De dame achter de ziekenhuisbalie maakt een hele vervelende opmerking
Deze ochtend staat de oncoloog al vroeg bij ons op de kamer. Ze onderzoekt Cato grondig en vertelt dat er een CT-scan staat gepland voor die middag om uit te zoeken wat de koorts, pijn en benauwdheid veroorzaakt. Ook staat haar bloed op de kweek. Die morgen komt Elaine (Cafe des artistes)* gezellig langs om met Cato te kunstelen. Kunstelen ja.. Niet fout geschreven maar dit gaat om echte kunstwerkjes en er wordt niet zomaar iets in elkaar geknutseld. Ze gaat zichzelf namaken met gipsverband. Het resultaat is echt geweldig leuk.
Ze krijgt een sterke pijnstiller voor haar rug en slaapt rechtop vanwege de benauwdheid
Ook kijkt de leraar even om de hoek om te kijken of hij Cato nog wat les kan geven maar ze is te druk (en heeft haar boeken niet bij zich) en zeg nou zelf, kunst maken is toch even belangrijk als schoolwerk? Die middag staat de scan gepland en ‘s avonds krijgt ze Tramadol (best een sterke pijnstiller) voor de pijn in haar rug en slaapt ze rechtop vanwege de benauwdheid. Vervelend om haar zo te zien omdat de benauwdheid haar best angstig maakt. Hopelijk krijgen we een beetje een rustige nacht.
Cato mag pas naar huis wanneer ze weten waar de klachten vandaan komen
Dinsdagochtend zijn haar ontstekingswaarden nog hoger (122). De scan laat niet echt iets verontrustends zien. De oncoloog komt die middag langs en zegt dat Cato niet eerder naar huis mag dan dat ze weet waar de hoge ontstekingswaarden, de pijn, koorts en benauwdheid vandaan komen. Die middag legt Cato aan een aantal pedagogische zorgverleners uit hoe je het beste gekleurd slijm met glitters kan maken. De Pedagogische zorgverleners hebben allemaal nog dagenlang geglitterd.
We krijgen bezoek van FC Utrecht en ze stellen zich één voor één voor
Woensdag komt een goede vriend langs en blijft de hele dag bij ons. Er staat ook een weer een CT-scan gepland en op de terugweg naar de kamer komen we voetballers van FC Utrecht tegen in de gang. Omdat wij geen idee hebben hoe ze heten en wie ze zijn stellen ze zich één voor één aan ons voor. Leuk dat deze jongens dat doen voor de kinderen. Ik zie dat veel jongens best aangeslagen en onder de indruk zijn. Ik heb het met ze te doen, het is ook niet niks zo’n afdeling met allemaal vreselijke zieke kinderen. Ik kan mij nog goed herinneren toen wij voor het eerst hier binnenkwamen en onder de indruk waren.
Ineens gaat het rookalarm af..
Als we terug zijn op de kamer, gaat Cato even rustig liggen. Moe van alle inspanning. Maar ineens gaat het rookalarm op de gang af. Ik denk in de eerste instantie dat het een oefening is en trek de kamerdeur open. Maar er hangt al best veel rook op de gang welke uit de magnetron in de huiskamer komt. Cato rent met infuuspaal de gang op en wij pakken nog gauw onze telefoons en rennen achter haar aan. Het zorgteam begeleidt iedereen met bedden en rolstoelen naar de lift en sluiten alle branddeuren en kamers af. Gelukkig valt het mee en heeft de brandweer de magnetronbrand snel onder controle. Iemand dacht waarschijnlijk dat het een oven was.
Cato is erg van slag en kortademig
De meeste kinderen kunnen weer terug naar hun kamers maar de kamer van Cato zit naast de huiskamer dus moeten we zolang even wachten op een behandelkamer op de afdeling. Ze is erg van slag en kortademig en nadat ze is onderzocht door een arts worden we naar een andere afdeling gebracht omdat er nog te veel rook in onze kamer hangt. Ik mag gelukkig nog wel even onze toiletspullen en nachtkleding ophalen. De volgende dag kunnen we na het ontbijt weer terug naar onze kamer. Uit de CT-scan blijkt dat ze toch weer een longontsteking heeft en omdat de koorts niet zakt wordt er een andere antibiotica gestart. Hopelijk gaat deze wel z’n werk doen en knapt ze nu op.
Deze activiteiten zijn een fijne afleiding
Cato maakt die middag met de pedagogische zorg haar naam in grote letters van papier voor op het raam zodat iedereen die langsrijdt kan zien welke kamer ze ligt. Zo leuk wat er allemaal met én voor de kids wordt gedaan. Ook deze opname duurt weer erg lang en dit soort activiteiten zijn dan toch een fijne afleiding. De vrijdag komt er nog een vriendin samen met Bente langs en zaterdags mijn nicht. Het weekend verloopt verder rustig en Cato knapt langzaam weer op.
Als de uitslagen goed zijn, mogen we eindelijk weer naar huis
Maandagmorgen komt de arts vertellen dat er eerst een longfoto wordt gemaakt en als deze en de bloeduitslagen er goed uitzien ze in de loop van de dag naar huis mag. Gelukkig zijn alle uitslagen weer acceptabel en mag ze naar huis. Wat heerlijk. Niks is fijner na al die lange dagen en vooral nachten in het ziekenhuis om weer rustig in ons eigen bed te slapen.
*Cafe des Artistes is een kunstproject voor kinderen dat sinds 2011 actief is in verschillende kinderziekenhuizen. Wat ooit begon als vrijwilligerswerk is inmiddels uitgegroeid tot een zeer gewaardeerd vast project. Met een kunstkar vol materialen bezoekt Elaine met name kinderen die vanwege hun ernstige aandoening en kwetsbare conditie geïsoleerd zijn van andere kinderen en daardoor niet aan groepsactiviteiten mee kunnen doen. In anderhalf tot twee uur maken we samen (1 op 1) een fantastisch kunstobject, een beeld of portret, gewoon aan of op het bed! Grappig genoeg is er in de afgelopen jaren door -en tijdens- al deze creativiteit een heel nieuw werkwoord ontstaan; kunstelen. Het past er ook precies bij, we gaan namelijk het knutselen voorbij en maken iets met zóveel aandacht, enthousiasme en oog voor het eindresultaat, dat is kunst te noemen, dat wil je gewoon voor altijd bewaren
Wordt vervolgd….
CAROLA
Insta: carola_muntel
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
