Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Het is donderdag 6 februari, vandaag ben ik precies 41 weken zwanger van ons meisje
We hadden de hoop dat ze vanuit zichzelf zou komen, maar zoals heel de zwangerschap al verlopen is, was het voor nu ook weer duidelijk.. mevrouw zat nog wel lekker rustig in mijn buik. Ik had met de gynaecoloog afgesproken dat we tot 41 weken zouden afwachten en dat ik anders ingeleid zou worden.
Ineens zagen ze dat mijn bloeddruk aan de hoge kant was
De afspraak voor een ballon plaatsing stond al gepland voor vandaag om 15:15 en we konden ons direct melden bij de verloskamers in het ziekenhuis. Spannend want het gaat nu allemaal echt beginnen. Eenmaal op de kamer werd ik eerst een half uur aangesloten aan de CTG. Ondertussen werden er bij mij allerlei controles uitgevoerd en zagen ze dat mijn bloeddruk wat aan de hoge kant was. Om uit te sluiten dat ik geen zwangerschapsvergiftiging zou hebben, werd er bloed afgenomen. Dit betekende dus ook dat we nog even moesten blijven om de uitslagen af te wachten.
De weeën waren al best intens, ‘dit is nog niks, dus stel je niet aan’, dacht ik
Na een inwendig onderzoek zat ik op 1 centimeter ontsluiting. De verloskundige plaatste de ballon en maakte de banden van de CTG-scan weer vast om mijn buik. Na het plaatsen van de ballon merkte ik dat mijn lichaam al wel iets ging doen. Na een tijdje begonnen de ‘weeën’ al best wel intens te worden. Potverdorie dacht ik, ‘Tam dit gaat nog niks zijn dus stel je niet aan.’
Toen we thuiskwamen dacht ik: volgens mij kunnen we alweer terug
Ondertussen waren de bloeduitslagen binnen en was alles in orde. Rond 19.15 mochten we naar huis. Voor mijn gevoel was het niet zo zinvol want toen we thuis waren had ik het idee dat we al wel weer terug konden gaan. Ik moest de weeën namelijk al behoorlijk wegpuffen. Eenmaal thuis heb ik heerlijk onder de douche gestaan, daarna namen de weeën weer af. Ik ben naar bed gegaan en probeerde te slapen, ‘ik heb mijn krachten nog hard nodig’, dacht ik. Rond 23:00 had ik het gevoel dat het ballonnetje daalde. Hmm.. zou het ballonnetje al goed zijn werk hebben gedaan?
Wordt dit dan eindelijk de laatste rit richting het ziekenhuis?
Ik val weer in slaap en word om 06:00 wakker van de wekker. We mochten dan namelijk weer contact opnemen met het ziekenhuis voor een eventuele inleiding. De ballon had gelukkig goed zijn werk gedaan en kwam los. Na telefonisch overleg mochten we ons om 07:15 melden bij de verloskamers. Wordt dit dan eindelijk de laatste rit naar het ziekenhuis?
Potverdorie, wat blijft inwendig onderzoek pijnlijk
We namen plaats in verloskamer 9 en ondertussen kwamen de twee verpleegkundigen binnen om mij aan te sluiten en voor te bereiden op de inleiding. Rond 08:00 kwam de arts binnen om te controleren op hoeveel ontsluiting ik momenteel zat. En potverdorie, wat blijven die inwendige onderzoeken pijnlijk. Yes, 3 centimeter ontsluiting! De ballon had inderdaad gedaan wat hij moest doen. ‘Dat is mooi, want dan kunnen we je vliezen breken en kijken wat je lichaam gaat doen’, zei de arts.
Al snel kwamen de weeën zeer regelmatig
Ondertussen was ik weer aangesloten aan de CTG zodat ze ns meisje goed in de gaten konden houden. Na enige tijd startten ze met de weeënopwekkers, op de laagste dosis omdat mijn lichaam wel wat weeën maakte maar niet snel genoeg. Rond 10:00 werd de dosis weer opgehoogd en al snel kwamen de weeën zeer regelmatig. Zo snel dat ik op een gegeven moment elke minuut een wee had en het best wel wat zwaarder werd.
Er werd een schedelelektrode geplaatst, om de baby beter in de gaten te houden
De arts kwam me weer controleren en vertelde dat ik – na 4 uur weeën opvangen – op 4 centimeter ontsluiting zat. ‘Okee, okee, maakt niet uit Tam, focus je niet op de ontsluiting, maar op het wegpuffen van de weeën’, zei ik tegen mezelf. Ondertussen was er bij ons meisje een schedelelektrode geplaatst, omdat ze met de CTG de baby niet goed in de gaten konden houden.
Ineens komen er veel mensen binnen en krijg ik direct weeënremmers toegediend
Het was ondertussen 12:00 en de arts vertelde dat ons meisje het momenteel niet heel fijn vindt in mijn buik omdat het allemaal erg snel gaat en ze haar hartslag niet meer goed kunnen registreren. Er wordt een tweede schedelelektrode geplaatst maar ook die werkt niet naar behoren. Ondertussen werd er een groot aantal mensen opgeroepen en krijg ik onmiddellijk weeënremmers toegediend. Mijn hart sloeg op hol en ik hield mijn lichaam niet meer rustig. De gynaecoloog zei tegen me: mevrouw, het kan zijn dat we je meisje per direct moeten gaan halen door middel van een keizersnede..
WORDT VERVOLGD….
TAMARA
Instagram: interior.bytam
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
