Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Teddy (mijn dochter van 5 jaar oud) zat op de bank met een boekje
Adam stond ernaast met een plastic dinosaurus in zijn hand. Hij leek rustig. Maar ik voelde het al aankomen. Er hing iets in de lucht. Dat moment vlak voordat hij iets deed wat hij niet mocht. Ja hoor, toen gebeurde het. Adam boog zich naar Teddy toe, en voordat ik zelfs maar kon reageren, zette hij zijn tanden in haar arm.
Teddy gilde het uit: “Mamaaaa!”
Ik was er binnen twee seconden. Hoe kon het zo snel gaan?! “Adam! Nee! Je mag niet bijten!”. Hij keek me aan, zeer bewust was van wat hij net had gedaan. Teddy hield haar arm vast, dikke tranen rolden over haar wangen. Er stond al een rode afdruk van zijn tanden op haar huid. Dit was echt heel erg. Ik voelde de onrecht tot in mijn botten.
“Op de gang. Nu!”, mijn stem was fel, duidelijk
Adam wist wat dit betekende. Zonder protest draaide hij zich om en liep naar de gang. Dit was niet de eerste keer. Ik had dit al zo vaak gedaan. Op de gang zetten. Laten afkoelen. Maar het hielp niet. Het bleef gebeuren. Ik hurkte naast Teddy en wreef over haar rug. “Gaat het, lieverd?”
Ze snikte: “Waarom doet hij dat altijd?”
Ik had geen antwoord. “Hij moet nog leren hoe hij met zijn boosheid omgaat,” zei ik uiteindelijk. Het klonk zwak. Ik wist het. En toen hoorde ik haar stem. “Je moet hem niet op de gang zetten, dat werkt helemaal niet.” Mijn schoonmoeder. Ze zat in de fauteuil met een kop koffie in haar hand, haar blik vol afkeuring. Natuurlijk. Ze had alles gezien, alles gehoord. En ik voelde mijn hele lijf in de weerstand schieten.
“Wat wil je dat ik doe dan? Hem laten zitten en niks zeggen?”
“Nee, maar dit helpt toch ook niet? Hoe vaak heb je dit nu al gedaan? Hij blijft gewoon bijten.” Ik zuchtte. Opzettelijk luid. “En hoe stel je voor dat ik het dan doe?”. Ze keek me aan alsof het antwoord zo simpel was dat ik het zelf had moeten bedenken. “Je moet hem belonen als hij het goed doet. Niet straffen als hij het fout doet.”
Ik keek haar totaal verbaasd aan
“Wat? Dus als hij Teddy niet bijt, moet ik hem constant stickers geven?”. Ze leek wel gek geworden, maar ze knikte ernstig. “Positieve beloning. Dat is bewezen.” Ik voelde me misselijk worden. Weer een discussie met mijn schoonmoeder. “Judith, ik heb hier echt geen zin in. Ik probeer het op mijn manier.”
Ze draaide met haar ogen, arrogant
“Je hoeft niet zo defensief te doen. Ik probeer je alleen maar te helpen.” Ik voelde hoe de vermoeidheid als een zware deken over me heen viel. Adam zat nog steeds op de gang. Teddy was gekalmeerd, maar haar blik bleef boos. Ze vond haar broertje stom. Dat had ze al zo vaak gezegd. Ik wilde ook dat zijn gedrag veranderde.
Ik wreef over mijn voorhoofd en probeerde rustig te blijven
“Judith, als je hier alleen maar bent om kritiek te leveren, dan heb ik nu echt geen ruimte voor dit gesprek.” Ze keek me aan met die blik. Die blik die ik zo goed kende. Die blik die ik haatte. De blik die zei: Je doet het verkeerd, maar ik zeg niks meer. Ik haalde diep adem en stond op. “Adam, kom maar.”
Hij schuifelde de kamer weer in
“Sorry, Teddy.” Zoals altijd bood hij zijn excuses aan. Maar ik wist dat er weer een volgende keer zou komen. Snel. Teddy trok haar arm terug. “Ik wil niet dat hij nog een keer bijt.” Het deed Adam niets. Ik knielde naast haar neer. “Dat begrijp ik, lieverd. Dat willen we allemaal niet.” Ik keek Adam aan. “Gaat het je lukken, Adam?” Hij knikte heftig. “Ja, mama.” Ik wilde het geloven. Echt. Maar diep van binnen wist ik: dit was nog niet voorbij….
TAMMY
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
terug bijten. geen pedagogisch geneuzel. kijk naar de jeugd van regenwoud.. allemaal watjes. opvoeden moet je ze
Laat zijn zus een x terug bijten. Dan weet hij hoe het voelt…
Je zoontje moet begrijpen dat bijten niet mag, en dat er gevolgen zijn als hij dat toch doet. Op de gang zetten kan een manier zijn om hem even tot rust te laten komen en hem te laten voelen dat er een grens is maar dit helpt blijkbaar niet. Het belonen van goed gedrag kan helpen maar mijn advies klinkt heel hard maar dat hij keihard terug wordt gebeten.Ik ben niet van geweld maar zo ervaart hij wel hoe het is. Als hij elke keer nog harder wordt terug gebeten dan houdt het gauw op. Vind je dit nog te heftig dan kan het helpen om misschien te kijken waarom hij bijt. Is het frustratie? Aandacht vragen? Of gewoon een impuls waar hij nog geen controle over heeft? Als je dat weet, kun je hem helpen om op een andere manier met zijn gevoelens om te gaan. Eventueel dit bespreekbaar maken met huisarts of consultatiebureau want dit moet stoppen.
Wat je schoonmoeder ervan vindt, is uiteindelijk minder belangrijk dan wat werkt voor jouw gezin. Jij en je dochter moeten je veilig en gerespecteerd voelen.
Zuslief terug laten bijten. Dan weet hij hoe het voelt. Die geitenwollensokken aanpak werkt niet.
Het zal wel pedagogisch weer niet verantwoord zijn, maar het werkt wel: terugbijten. Wie niet horen wil moet voelen is een oud gezegde dat nog steeds werkt. Dat “gentle parenting” van tegenwoordig komt mijn strot uit.
Ik ben geen voorstander om zelf te gaan bijten, maar ergens in laten bijten als hij de behoefte krijgt is geen gek idee. Je hebt tegenwoordig van die bijtringen waar kinderen in kunnen bijten als bezigheidstherapie. Het hoeft niet boosheid te zijn dat hem doet bijten, het kan ook zijn dat hij een bewegingsimpuls krijgt. Jongens van 4 tot 7 jaar hebben een flink verhoging hormonen en daarvoor is beweging heel belangrijk. Veel succes
Heb je een stuk zeep? Laat hem daarin bijten als hij het weer doet.
Heb ik gedaan bij mijn zoon.
Nooit weer gebeten.
Of inderdaad terug bijten, doet hij het ook niet weer.
Dan voelt hij wat een pijn bijten doet bij zijn zusje.
Het kan toch niet zo zijn dat zijn zusje hier de dupe wordt.
En hij mag best boos zijnaad dan hoef je nog niet te bijten
1x flink terug bijten,dan doet hij het nooit weer