Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Oppassen is elke week weer een uitje voor ons
Elke week passen mijn man en ik twee dagen op de kleinkinderen. We genieten ervan. De drukte in huis, de knuffels, het gelach – het brengt ons terug naar de tijd dat onze eigen kinderen nog klein waren. Na zo’n dag blijven we vaak eten. Mijn dochter kookt, de kinderen scharrelen nog wat rond, en mijn man en ik genieten van de alledaagse gesprekken.
Mijn dochter vroeg of ik met haar mee wilde
Vanavond was niet anders. We zaten nog aan tafel met een kop koffie toen mijn dochter plotseling vroeg: “Mam, loop je even mee naar de supermarkt? Ik ben vergeten brood te halen voor morgen.” Ik hou van wandelen, dus ik ging graag mee. Ik stond nietsvermoedend op. We kletsen over van alles.
Ineens keek ze mij ernstig aan
Toen we op de terugweg waren bleef ze ineens staan. Ze draaide zich naar me toe en keek me ernstig aan.
“Mam, ik moet je iets vertellen, maar je moet beloven dat je het tegen niemand zegt.“
Ik voelde mijn maag samenknijpen. Die toon, die blik in haar ogen, dit was niets kleins.
“Beloofd?” vroeg ze nog eens, bijna smekend.
Ik stemde in, al voelde het ook verkeerd. Ik had geen idee wat eraan zat te komen, maar ik voelde wel dat het een zwaar onderwerp was.
“Ik ga scheiden.”
De woorden hingen tussen ons in. Ik voelde een schok door mijn lichaam gaan.
“Ik ben verliefd geworden op iemand anders. En voordat je het vraagt: nee, het is geen opwelling.
Ik wilde iets zeggen, maar ik wist niet wat.
“Koen en ik zijn al jaren meer broer en zus dan man en vrouw. We houden van elkaar, maar het is geen huwelijk meer. Geen liefde zoals het zou moeten zijn. We zijn pas halverwege de dertig, mam. Ik kan niet de rest van mijn leven zo doorgaan.”
Ik zag en voelde haar emotie
Ik keek haar aan en zag tranen in haar ogen. Niet alleen verdriet, maar het leek ook opluchting.
“Maar Koen dan?” wist ik uiteindelijk uit te brengen.
“Ik weet dat het hem pijn gaat doen. En ik vind het verschrikkelijk voor de kinderen. Maar tegelijkertijd… ik denk dat dit voor hem ook beter is.”
Mijn gedachten draaiden overuren. Koen. Mijn schoonzoon. Ik ken hem al bijna vijftien jaar. Een lieve, rustige man die altijd zorgzaam is. Die hier vanavond nog lachend naast me zat aan tafel. Hoe kon ik dit voor hem verborgen houden? Hoe kon ik straks naast hem zitten alsof ik van niets wist?
Ze vertelde waarom ze het met mij deelde
“Ik weet dat het een schok is, mam. Maar ik heb niemand anders om dit mee te delen. Ik weet dat jij me begrijpt.”
Ik snap dat liefde soms verdwijnt. Dat een relatie niet altijd is wat het lijkt. Dat mensen veranderen. Maar ik ken ook de andere kant. De kant van degene die achterblijft. Koen zal dit niet zien aankomen. Voor hem is zijn gezin alles. Hij heeft nooit iets laten merken, nooit gezegd dat hij ongelukkig was. En nu zou hij alles verliezen.
“Hoe ga je dit hem vertellen?” vroeg ik zacht.
Mijn dochter keek weg. “Ik weet het nog niet precies. Maar niet nu. Ik wil het eerst goed regelen. Ik wil de kinderen niet zomaar uit hun veilige wereld trekken.”
Alles in mij zei dat dit niet kon
Ik knikte, al voelde alles in mij zich verzetten. Dit geheim voelde te groot. Te zwaar. Hoe kon ik normaal doen tegen mijn man, tegen Koen, tegen de kinderen, alsof er niets aan de hand was? Mijn hoofd duizelde van de duizend gedachten. Mijn dochter praatte door, vertelde over haar twijfels, haar angsten, haar toekomstplannen. Maar ik kon alleen maar denken aan de kinderen. En Koen die ik als een zoon beschouw.
Dit was geen geheim dat ik wilde bewaren. Maar ik had beloofd.
Lees HIER verder.
PAULIEN
Nou inderdaad… Tuurlijk kan dit zomaar gebeuren, maar je bent er zelf bij. En hebt de verantwoordelijkheid tov man en kids. Dus aan de slag! En niet alles kapot maken 😥
Lastige situatie.
Wat voor advies geef je dan op dat moment.
Wij hebben onze kinderen meegegeven toen ze het huis uit gingen, dat het kan gebeuren in je huwelijk dat je ineens verliefd kan worden op iemand anders.
(weten mijn man en ik uit eigen ervaring)
Altijd hard wegrennen en aan je eigen relatie werken.
(Daardoor zijn we nog steeds zo gek op elkaar)
Maar in dit geval is het misschien al te laat.
Sterkte voor iedereen.
Je kunt ook gewoon proberen aan je relatie te werken…
Nou dat dacht ik ook Joris, want dit is heel verdrietig voor iedereen. Maar daar heeft de moeder of oma in dit geval niet zoveel invloed op waarschijnlijk. Ze staat erbij en kijkt ernaar. Ze zou hooguit relatie therapie kunnen voorstellen, maar als ik die dochter zo hoor is ze dat station al gepasseerd.