Loek is vandaag precies een jaar oud. Een jaar! Ik snap er niks van. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik in bed lag met dat kleine warme lijfje van 2900 gram op mijn borst. Zijn kleine vingertjes, zijn eerste geluidjes, hoe hij zich helemaal tegen me aan nestelde. Mijn hart barstte bijna uit elkaar van liefde. En nu? Nu kruipt hij gillend van plezier door de woonkamer, grijpt hij alles wat los en vast zit en is geen kast meer veilig. Mijn prachtventje. Mijn wereld.
“Ehh Sacha, gaat dit over jou??”
Ik scroll gedachteloos door mijn telefoon terwijl Loek speelt met een stapel bekers. Dan pingt er een appje binnen van mijn vriendin Sophie. “Ehh Sacha, gaat dit over jou??” Ze stuurt een TikTok-link mee. Wat kan dit zijn? Toch klik ik op de link. Het filmpje opent en ik zie direct een bekend gezicht. Mijn kraamhulp. Ze kijkt recht in de camera en zegt met een overdreven zucht: “Soms kom je in een kraamgezin en vraag je je echt af: hoe heeft deze vrouw ooit een kind kunnen krijgen?”
“Sommige mensen moeten gewoon geen kinderen krijgen.”
Wat. Is. Dit? Wat? Dit gaat toch niet over mij? Toch kijk ik verder. “Dit gezin, serieus, ik heb nog nóóit zoiets meegemaakt. Moeder totaal in de war, vader nergens te bekennen. En ik? Ik mocht het allemaal oplossen. Echt, je zou maar zo’n vrouw in je bed hebben.” Ze lacht schamper. “Sommige mensen moeten gewoon geen kinderen krijgen.”
Dit moet over mij gaan. Ik voel het aan alles.
Mijn hele lijf schudt. Dit kan niet waar zijn. Dit mag niet waar zijn. Loek kraait vrolijk en slaat met een beker op de grond, maar ik hoor het amper. Dit is over mij. Dit moet over mij gaan. Ik voel het aan alles. Mijn gedachten schieten terug naar de kraamweek. Het leek prima te gaan. We hadden geen geweldige klik, maar dat hoeft toch ook niet? Ze deed haar ding, ik deed het mijne. Ik was moe, uitgeput, overmand door hormonen. Ja, ik huilde veel. Ja, ik was onzeker. Maar dat is toch normaal?
“Dit is best respectloos”
Ze gaf me tips, ze hielp me met aanleggen, met luiers, met het huishouden. Ze was een professional, dacht ik. Maar blijkbaar was ze ondertussen óók bezig om zich over mij te verkneukelen op social media. Mijn handen tintelen. Ik moet iets doen. Maar wat? Ik open de reacties onder haar video. Honderden. “OMG, herkenbaar!”, “Sommige moeders zijn echt kansloos”, “Ik snap niet dat sommige mensen kinderen krijgen”, “Ik zou het niet aankunnen hoor!”. Een paar mensen vragen of ze dit wel zomaar mag delen. “Dit is best respectloos.” Maar de meeste mensen lachen erom.
Al die reacties gaan over mij, over mij als moeder
Mijn keel knijpt dicht. Ze lacht me uit. Openlijk. Voor duizenden mensen. En al die reacties? Ze gaan over mij. Over míj als moeder. Over hoe ik blijkbaar tekortschiet, hoe ik geen goede moeder ben. Terwijl ik hier zit met mijn heerlijke, gezonde, blije zoon. Hoe durft ze? Ik begin als een bezetene te googelen. “Kraamzorg social media regels.” “Mag een kraamverzorgster over cliënten praten?” Mijn handen trillen als ik doorklik op een paar artikelen. Natuurlijk mag dit niet. Er zijn strikte regels over privacy.
“Dit kan écht niet. Je moet haar werkgever inschakelen.”
Ik weet dat ik iets moet doen. Maar ik ben ook bang. Want stel dat het echt over mij gaat? Dat zij dit ziet en er nóg een TikTok over maakt? Stel dat mensen me gaan opzoeken? Dat ze nare berichten sturen? Ik app Sophie. “Wat moet ik doen?” Ze reageert meteen. “Dit kan écht niet. Je moet haar werkgever inschakelen.”
Haar volgers smullen ervan, het is misselijkmakend
Ik slik. Haar werkgever. Dat betekent een klacht indienen. Dat betekent dat dit groter wordt. Maar als ik niets doe, gaat ze misschien gewoon door. Misschien maakt ze nóg een video. Over een andere kwetsbare moeder, die net als ik haar best doet en zich al onzeker genoeg voelt. Ik klik het TikTok-profiel open en scroll door haar andere filmpjes. Dit is niet de eerste keer. Er staan meerdere verhalen over “idiote moeders”, “onmogelijke kraamgezinnen” en “dramatische situaties”. Sommige filmpjes hebben tienduizenden views. Dit is haar ding. Haar content. Haar volgers smullen ervan.
“Ik wil een klacht indienen over een van jullie medewerkers.”
Ik voel hoe de woede in me opborrelt. Dit is niet alleen over mij. Dit is over alle moeders die haar in huis hebben gehaald, kwetsbaar en net bevallen, die dachten dat ze in veilige handen waren. Mijn beslissing is gemaakt. Ik bel het kraamzorgbureau. “Hoi,” zeg ik, mijn stem iets steviger dan ik me voel. “Ik wil een klacht indienen over een van jullie medewerkers.”
“Ze is per direct op non-actief gezet. Dit had nooit mogen gebeuren.”
Wat er daarna gebeurt, voelt als een wervelwind. Het bureau neemt het hoog op. Ze willen bewijs. Ik stuur ze de link. Binnen een paar uur krijg ik een bericht terug: ze gaan dit onderzoeken en nemen het serieus. Een paar dagen later krijg ik nog een telefoontje. “Ze is per direct op non-actief gezet. Dit had nooit mogen gebeuren.”
Ze is gestopt, maar het internet vergeet niks
Ik voel opluchting, maar ook nog steeds een onderbuik-gevoel. Want ja, ze is gestopt. Maar het internet vergeet niks. En ik? Ik zal nooit vergeten hoe kwetsbaar ik was, hoe een vrouw die had moeten zorgen, me juist kapot probeerde te maken. Hoe duizenden mensen online lachten om mijn onzekerheden als kersverse moeder.
Gelukkig weet ik dat ik goed genoeg ben
Ik kijk naar Loek, die net probeert zijn eerste stapjes te zetten. “Kom maar, liefje,” zeg ik zacht. Hij lacht breed en zet een wankele stap naar me toe. Ik vang hem op, zijn mollige armpjes slaan om mijn nek. Ik ben zijn moeder. En ik weet dat ik goed genoeg ben.
SACHA
Wat heeft deze vrouw het verkeerde vak gekozen zeg! In de eerste week kan volgens mij (bijna) niemand op z’n ouderschapskwaliteiten beoordeeld worden. Het is aan de kraamhulp om dit te leren, sturen en vertrouwen te geven.
Los van dat ze inderdaad geen herleidbare content mag plaatsen, is dit gewoon laag.
Goed gehandeld!
Zij post haar verhaal op TikTok, jij andersom op deze blog. Wat gij niet wil dat u geschiedt…
Wat een onzin. Ze post toch niet herkenbaar. Wat een belerende reactie
De kraamverzorgende zou zichzelf hier zomaar in kunnen herkennen zoals de geïnterviewde zich ook herkende in de post die kennelijk over gaat ging…
Wat een idiote reactie!
haha je hebt helemaal gelijk
u was voorheen toevallig kraamverzorgende?
sorry?
Ben het niet met je eens. Niet iedereen is zo als die ex kraamhulp. Maar het is wel een waarschuwing dat je zo in het negatieve terecht kunt komen. Ik vind dat Sasha heel goed gehandeld heeft. En het op deze site gezet heeft ook goed. Misschien lezen er dames die ook zo iets meegemaakt hebben.
goed dat je er werk van gemaakt hebt. is ze helemaal besodemieterd? nooit meer in de kraamzorg mogen werken, das de straf voor haar. en jij bent een fantastische moeder!
o wow dit is echt niet oke. ik ben zelf kraamverzorgende en hier zijn hele strenge regels over. je hebt gewoon beroepsgeheim en we mogen niets plaatsen. en soms wil je wel eens sparren of je verhaal kwijt met of aan collega’s maar dan alleen met toestemming van het gezin of niet herleidbaar naar het gezin in een gesloten groep. en met respect. maar nooit om mensen te kleineren of om volgers te scoren.
wat een nare ervaring. Zo’n kwetsbare fase in je leven wordt hierdoor beïnvloed.
Mag hopen dat deze kraamverzorgende ontslagen is. Zowel vanuit het medisch beroepsgeheim als de AVG mag je als zorgmedewerker geen informatie delen die herleidbaar is tot een persoon.
mijn haren reizen ten berge bij het lezen van dit verhaal.
Schandalig! Deze kraamverzorgster kent geen normen en waarden. terecht dat zij op non actief is gesteld.
Ik ben kraamverzorgster geweest, heb veel gehoord, gezien, en vertrouwen gegeven.
Je bent een goede moeder Sacha!
Geniet van je prachtige kind!
liefs,
Ria
Oke, op non-actief. En erna? Is ze daadwerkelijk (op staande voet) ontslagen? Hoe is het afgelopen? Heeft het kraamzorgbureau je nog een grote bos bloemen bezorgd?
Wow, wat onprofessioneel van die kraamhulp, terecht is ze op staande voet ontslagen. Het moet standaard in een contract staan dat belangrijke zaken van je werkzaamheden niet gedeeld mogen worden op social media. Helemaal net na een bevalling of een overlijden, dan zijn mensen op hun kwetsbaarst. Goed gedaan om een klacht in te dienen, veel respect daarvoor!