Ilse: “Je hebt een vast salaris, waarom zou je dat op het spel zetten met je gezin, vroeg mijn moeder bezorgd”

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Negen jaar geleden zat ik aan de keukentafel

Mijn laptop was opengeklapt, terwijl mijn pasgeboren zoon in een wiegje naast me lag te slapen. Ik had altijd al gedroomd van mijn eigen bedrijf, maar met een baby en een baan in loondienst leek het onhaalbaar. Toch begon het te kriebelen. Waarom niet nu? Waarom niet mijn eigen merk babyproducten opzetten, gericht op stijlvolle en duurzame materialen? Ik wist dat er vraag naar was, maar mijn omgeving had zo zijn twijfels.

“Ilse, je hebt een vast salaris. Waarom zou je dat op het spel zetten?” vroeg mijn moeder bezorgd

“En hoe ga je dat combineren met een gezin?” Mijn vriendinnen begrepen mijn ambitie, maar waarschuwden me voor de lange dagen, de onzekerheid en de risico’s. Mijn man Karel stond achter me, maar maakte zich ook zorgen. “Zorg dat je realistisch blijft. We hebben nu een baby en je weet niet of het gaat lopen.”

Ik zette door

De eerste jaren waren loodzwaar. Overdag zorgde ik voor mijn zoon, ’s avonds werkte ik tot diep in de nacht aan mijn webshop. Ik deed alles zelf: inkopen, social media, klantenservice en verzendingen. Geld verdienen deed ik nauwelijks. Sterker nog, ik investeerde alles wat ik had in betere producten, professionele branding en marketing. Ik ging naar netwerkevents, leerde alles over e-commerce en groeide langzaam maar zeker.

De eerste grote doorbraak kwam toen een bekende influencer haar baby met mijn product deelde op Instagram

Binnen een dag waren mijn voorraden uitverkocht en kreeg ik tientallen nieuwe bestellingen. Het was het bewijs dat ik nodig had om te weten dat ik op de goede weg zat. Maar succes betekende ook dat de druk toenam. Ik werkte nog harder, probeerde op alle vlakken bij te blijven en voelde me steeds vermoeider.

Na drie jaar begon het vruchten af te werpen

Mijn webshop trok steeds meer klanten, influencers wilden samenwerken en grote retailers toonden interesse. Ik moest opschalen. Ik huurde mijn eerste medewerker in en kon eindelijk stoppen met mijn loondienstbaan. Maar de werkdruk bleef torenhoog. Mijn avonden en weekenden gingen volledig op aan het bedrijf. Familie-uitjes sloeg ik vaak over.

Mijn bedrijf groeide, maar ik voelde me constant verscheurd tussen werk en gezin

Karel bleef me steunen, maar had soms moeite met mijn eindeloze focus op werk. “Je hebt bereikt wat je wilde, maar wanneer is het genoeg?” vroeg hij voorzichtig. Na vijf jaar had ik een aantal medewerkers en was mijn omzet meer dan verdrievoudigd. Ik had een eigen kantoorruimte, maar nog steeds voelde het alsof ik geen moment rust had. Toen mijn dochter werd geboren, besloot ik het anders aan te pakken. Ik nam bewust zwangerschapsverlof en leerde taken uit handen te geven. Dat was de beste beslissing die ik ooit nam.

Maar zelfs met een team bleef het een uitdaging

Ik moest leren vertrouwen op anderen, taken uitbesteden en mijn perfectionisme loslaten. De eerste maanden voelde het alsof ik de controle kwijtraakte, maar naarmate de tijd vorderde, merkte ik dat het werkte. Mijn bedrijf groeide nog harder dan voorheen, en ik kon eindelijk vaker bij mijn gezin zijn.

Na zeven jaar stond mijn bedrijf als een huis

Grote ketens verkochten mijn producten, de omzet schoot door het dak. Voor het eerst had ik tijd om rustig adem te halen. En na negen jaar was het zover: mijn bedrijf draaide een jaaromzet van bijna één miljoen euro.

Mensen die me eerder afraadden om te beginnen, keken me nu bewonderend aan

“Je hebt het gewoon geflikt,” zei mijn moeder trots. Ik wist dat ik het niet zonder offers had gekund, maar het had geloond. Mijn bedrijf stond, mijn gezin had stabiliteit en ik kon mijn tijd beter indelen. Ik werkte nog steeds hard, maar nu met meer balans.

Toch waren er nog uitdagingen

Mijn kinderen hadden inmiddels door dat mama ‘een belangrijke baan’ had. “Mama, ben jij rijk?” vroeg mijn zoon op een dag. Ik lachte. “Rijk aan liefde en hard werken schat.” Ondanks mijn succes was er altijd die twijfel geweest: had ik te veel opgeofferd?

De eerste jaren waren een nachtmerrie geweest

Ik herinnerde me hoe ik om drie uur ’s nachts nog orders verwerkte terwijl mijn zoon ziek in bed lag. Hoe ik afspraken met vriendinnen steeds afzei omdat er weer een zakelijke crisis was. De slapeloze nachten waarin ik me afvroeg of ik mijn gezin tekort deed.

Maar nu kon ik terugkijken en zeggen dat het de moeite waard was

Mijn kinderen hadden nu een stabiele toekomst. Ik kan tijd vrijmaken om met ze op vakantie te gaan, iets wat in de eerste jaren ondenkbaar was. Ik hoef me geen zorgen te maken over geld, en dat geeft me een vrijheid die ik vroeger nooit had gekend. Mijn kinderen kunnen later (als ze willen) het bedrijf overnemen. Ze komen in een gespreid bedje en dat gun ik ze ook. Zeker in de wereld waarin wij nu leven: alles is duur, de woningmarkt klein.

Mensen vragen me nu om advies

Hoe had ik dit voor elkaar gekregen? Hoe had ik het volgehouden? Het antwoord was simpel: door nooit op te geven, en door altijd te blijven geloven dat het kon.

ILSE