Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Lees eerst deel 1: Juf Iris: “Ik kon er de vinger niet precies op leggen, de IQ-test bij Colin gaf dan ook zo’n verrassend beeld”
Wat betekende deze uitslag nou concreet?
Toen ik de uitslag van Colin’s IQ-test in mijn handen had, wist ik even niet wat ik ermee aan moest. Zijn verbaal IQ was duidelijk hoger dan zijn performaal IQ, en dat verklaarde veel van wat ik in de klas had opgemerkt. Maar hoe kon ik hem het beste ondersteunen? We hadden al veel aanpassingen gedaan. En hij raakte steeds sneller boos en gefrustreerd. Gelukkig kwamen er uit het onderzoek ook waardevolle adviezen.
Bij het praktisch handelen taakt hij gemakkelijk gefrustreerd
Een van de belangrijkste inzichten was dat Colin sterk is in taal. Hij kan zich goed uitdrukken, heeft een grote woordenschat en begrijpt complexe uitleg moeiteloos. Maar als het gaat om de praktische uitvoering van taken, loopt hij vast. Instructies begrijpt hij prima, maar zodra hij moet gaan handelen – zeker als het om ruimtelijke of praktische vaardigheden gaat – raakt hij gefrustreerd.
Extra ondersteuning in stappenplannen
Het advies was dan ook om Colin extra structuur en ondersteuning te bieden bij taken die hij niet meteen overziet. Dat betekende concretere uitleg, werken met stappenplannen en visuele ondersteuning. Ik moest niet alleen zeggen wat hij moest doen, maar het ook voordoen en laten zien. Bijvoorbeeld bij rekenen: als hij een som alleen in zijn hoofd moest uitrekenen, maakte hij fouten. Maar zodra hij het op papier uittekende of een visuele ondersteuning had, zoals blokjes of een rekenrek, lukte het beter.
Een schakelmoment bleek ook belangrijk
Ook was het belangrijk om hem voldoende tijd te geven. Waar andere kinderen sneller schakelden van instructie naar uitvoering, had Colin net iets langer nodig om de vertaalslag te maken. Het hielp om hem na mijn uitleg even de tijd te geven om de informatie te verwerken, voordat hij begon met de opdracht.
Omgaan met frustratie was een aandachtspunt
Een ander belangrijk punt was zijn frustratie. Omdat Colin zo slim is met taal, verwacht hij van zichzelf dat hij alles even makkelijk oppikt. Maar bij praktische taken loopt hij tegen grenzen aan, en dat vindt hij moeilijk. Regelmatig liep zijn frustratie op en had hij zichzelf niet meer altijd in de hand. Het advies was om hem te leren omgaan met die frustratie.
Ik ben begonnen met kleine succesmomenten creëren.
Wat ik al deed was als een taak lastig was, ik hem splitste in kleinere stapjes. Na elke stap gaf ik hem een bevestiging: “Goed, deze stap heb je gedaan, kijk nu naar de volgende.” Hierdoor kon hij meer succes ervaren en bouwde hij langzaam zelfvertrouwen op.
Ik gaf hem op een andere manier complimenten
Daarnaast gaf ik hem bewust extra complimenten op het proces in plaats van alleen op het resultaat. In plaats van te zeggen “Goed gedaan, je hebt het antwoord goed,” zei ik: “Ik zie dat je hebt doorgezet, ondanks dat je het moeilijk vond. Dat is knap.” Op die manier leerde hij beter dat fouten maken erbij hoort en dat het niet erg is als iets niet meteen lukt.
De aanpassingen hadden al snel positief effect
In de eerste weken na de aanpassingen merkte ik al verschil. Colin was rustiger en minder snel boos als iets niet meteen lukte. Hij wist nu dat hij even mocht nadenken voordat hij begon. De extra visuele ondersteuning hielp hem om opdrachten beter te begrijpen, en hij voelde zich minder overweldigd door complexe taken.
Ook in de samenwerking met andere kinderen zag ik een verbetering
Voorheen trok Colin zich vaak terug als een opdracht praktisch werd, nu durfde hij vaker mee te doen. Toen we een groepsopdracht deden waarbij een bouwconstructie gemaakt moest worden, stelde hij voor om de instructies te lezen en deze hardop voor de groep te verwoorden. Dit gaf hem een rol waarin hij zich sterk voelde, terwijl de andere kinderen het uitvoerende werk deden. Een prachtige balans.
Thuis waren ook de positieve effecten te zien
Zijn ouders gaven ook aan dat hij thuis minder gefrustreerd was bij zijn huiswerk. Ze gebruikten dezelfde strategieën als in de klas: extra visuele ondersteuning, stap-voor-stap uitleg en complimenten op het doorzettingsvermogen.
Aanpassen op de behoeften van het kind is zo belangrijk
Ik besefte opnieuw hoe belangrijk het is om onderwijs aan te passen aan de behoeften van een kind. Colin is slim, maar heeft net iets andere ondersteuning nodig dan de meeste kinderen. Door hem die hulp te bieden, zie ik nu een jongen die groeit in zelfvertrouwen en die meer plezier heeft in leren.
Het mooiste moment was toen hij na een rekensom trots naar me toe kwam en zei: “Juf, ik heb het gewoon zelf uitgedacht met het stappenplan, en het klopte!”
Dat is waarom ik dit werk doe.
IRIS
Topwerk weer!