Ik weet nog goed hoe het begon. Elke nacht was het hetzelfde liedje: ik kroop moe maar voldaan in bed, klaar om in een diepe slaap te vallen. En dan kwam Ruben. Soms een uur later, soms twee. Hij probeerde stil te zijn, dat moet ik hem nageven. Maar het hielp niet. Het geritsel van de dekens, het zachte gekraak van het matras, het gescharrel in het donker. En dan: het gesnurk. Als een motor die langzaam op gang kwam.
Het werkte niet
Ik ben een lichte slaper. Zodra Ruben naast me lag en zijn eerste snurk de kamer vulde, lag ik klaarwakker. En als het niet het gesnurk was, dan was het zijn gewoel. Of zijn ademhaling die net te luid klonk in de stilte van de nacht. Ik draaide, zuchtte, probeerde me te focussen op rustgevende gedachten, maar het werkte niet. Uren later dommelde ik in, net op het moment dat de wekker bijna afging.
Ik was al duizend keer eerder in slaap gevallen op de bank voordat hij eindelijk naar bed kwam
Ruben daarentegen is een nachtmens. Waar ik het liefst om negen uur ‘s avonds al in bed lig, vindt hij dat het leven dan pas begint. Hij is zo’n iemand die na het avondeten ineens vol energie zit en nog een serie wil kijken, een boek wil lezen of zelfs een e-mail beantwoordt. Ik was al duizend keer eerder in slaap gevallen op de bank voordat hij eindelijk naar bed kwam.
‘Misschien moet ik gewoon in de logeerkamer gaan slapen’
Het werd een vicieuze cirkel. Ik was overdag kapot van de slechte nachten, prikkelbaar en vermoeid. Hij voelde zich schuldig, maar kon zichzelf ook niet veranderen. We vochten niet, maar we hadden het er wel over. ‘Misschien moet ik gewoon in de logeerkamer gaan slapen,’ zei Ruben op een avond. Ik keek hem aan. ‘Echt?’
Waren we nu een van die stellen die uit elkaar groeien?
De eerste nacht was vreemd. Hij pakte zijn kussen, een deken en verdween naar de andere kamer. Ik lag in bed en voelde me schuldig. Was dit normaal? Waren we nu een van die stellen die uit elkaar groeien? Maar toen viel ik in slaap. In één keer. Een hele nacht doorslapen zonder dat iemand naast me bewoog, snurkte of zich omdraaide. Toen ik wakker werd, voelde ik me als herboren.
We besloten het een paar nachten te proberen. Die nachten werden weken, maanden en jaren.
En Ruben? Die had heerlijk geslapen. ‘Ik had nooit door hoe vaak jij beweegt in je slaap,’ zei hij lachend bij het ontbijt. ‘Ik ook?’ Ik was verbaasd. ‘Jij beweegt als een wervelwind,’ zei hij. ‘En je mompelt. Echt, je houdt me wakker.’ We besloten het een paar nachten te proberen. En toen een paar weken. Vijf jaar later slapen we nog steeds apart. Beste beslissing ooit.
‘Slaap je niet meer bij je man?’, alsof we in een slecht huwelijk zitten
Sommige mensen vinden het raar. ‘Slaap je niet meer bij je man?’ vragen ze met een opgetrokken wenkbrauw. Alsof we in een slecht huwelijk zitten. Maar het tegendeel is waar. Ruben en ik zijn gek op elkaar. Overdag knuffelen we, lachen we, praten we. Maar de nachten zijn van onszelf.
We functioneerden allebei niet
Het probleem was niet de liefde, het probleem was de slaap. We functioneerden allebei niet. Ik stond altijd brak op, hij voelde zich beperkt door mijn slaapritme. Nu gaan we naar bed wanneer we willen en slapen we zoals we dat nodig hebben. Heerlijk, ik kan het iedereen aanraden. En als we zin hebben om samen te zijn? Dan zoeken we elkaar gewoon op. Zo simpel is het. We vrijen dus zeker nog wel, want dat is het eerste wat men denkt. Dat we geen seksleven meer hebben. Maar slapen? Dat doen we beter apart.
Ons huwelijk? Dat is beter dan ooit.
Ik snap dat niet iedereen het begrijpt. We leven in een maatschappij waarin het beeld van ‘samen slapen’ heilig is. Je hoort je bed te delen, anders is er iets mis. Maar ik zeg: onzin. Wat telt, is dat je elkaar begrijpt en een oplossing vindt die werkt. Voor ons is dat slapen in aparte kamers. Dus ja, ik slaap heerlijk. En Ruben ook. En ons huwelijk? Dat is beter dan ooit. Op naar de volgende 5 jaar in mijn eigen bed!
IETEKE
Wij vallen altijd naar elkaar in slaap, en vaak verhuis ik dan de eerste keer dat ik wakker wordt naar de logeerkamer Dat kan ik inmiddels bijna slaapwandelend 😂 Hij niet wakker van mijn gedraai en ik niet van zijn snurkjes en Cpap geluiden. iedereen happy 🤗
Gewoon slapen zoals jij dat wil is belangrijk. Beter uitgerust wakker dan elke dag halfgaar en chagrijnig elkaar aankijken. Het zegt niets over je relatie. Ik snap wel dat je de knusse momenten mist, je zou daar iets anders op kunnen verzinnen. Lekker samen tegen elkaar aanhangen op de bank en/of of smorgens lekker even knuffelen als je beide wakker bent werkt prima.
Heerlijk apart slapen.iedere keer dat gefoeter als ik snurk.of hij laat de telefoon loeien.Kamer er naast hoort hij ook mijn gesnurk.ik ben toen in ons andere huis gaan slapen.bevalt mij zeer goed.nu ruik ik ook in het weekend zijn bier lucht niet.waar ik hoofdpijn van kreeg.slaap nu met het raam wat open.heerlijk .je hoort de wind en de regen..prima toch.
wat werkt,werkt
Samen slapen is overrated. Maar slecht slapen is funest voor je fysieke en mentale gezondheid. Dat werkt door in alle aspecten van je leven.
Ik en mijn partner snurken allebei, ik blijk ook een cocooner te zijn (ik rol mezelf helemaal in het dekbed zodat er voor hem niks overblijft) en hij is super beweeglijk in zijn slaap. Daarbij slaapt hij meestal om 10 uur al en staat om 6 uur op. Ik slaap niet voor middernacht en kom rond 8 uur mijn. bed uit. Hij vond in het begin mijn suggestie (lees: eis) om apart te slapen (“Of we slapen apart of ik krijg zo’n hekel aan je dat ik over 3 weken jouw hersenen insla”) ook vreemd, alsof onze relatie dan een soort “broer/zus” relatie zou zijn, maar niets is minder waard. We zijn verliefder op elkaar dan ooit, speelser en intiemer met elkaar. Soms vallen we bij elkaar in slaap, maar zodra het snurken begint, kan ik of hij naar ons eigen bed toe om heerlijk rustig verder te slapen. En heel vaak komen we in de ochtend bij elkaar in bed liggen. En dat al 27 jaar.
Hier net omgekeerd , het snurken van mijn man geeft mij rust en geborgenheid. Als hij voor zijn werk in het buitenland is dan slaap ik niet goed , hoor ik alle omgevingsgeluiden en ben ik bang .
Nou dan heb je nooit naast mijn man gelegen… vreselijk. Nu heeft ie een CPAP en het snurken heeft plaats gemaakt voor in je gezicht puffen en andere ellende. Hij mag nooit meer binnen een straal van 4 meter van mij vandaan en muren ertussen, in slaap vallen op straffe van weer flink wat uitgaven in online winkels
beste, Bene, ik zou mij ook heel erg slecht slapen en angst voelen gewoon de gedachte om mijn man niet naast mij te zien, liggen en de affectie en intimiteit enzovoort te moeten missen.
Heerlijk! Wij slapen ook al jaren apart. Kwam gedeeltelijk ook toen de kinderen kwamen en in de vakantie een keer bij mij wilde slapen.. dat werd eerst heel de vakantie en uiteindelijk elke nacht. Maar als we het weer een keer willen proberen dan irriteer ik mij weer gelijk aan het gesnurk en de tv die voor mijn man het liefste heel de nacht gewoon aan blijft staan. Ook is hij altijd onwijs vroeg wakker en ben ik een avondmens. Dus voor ons werkt dit ook goed. En ik vind het ook erg fijn de kinderen naast mij voor zolang het duurt.
Wij hadden hetzelfde. Mijn vriend snurkt heel erg. Ik wil graag in de zomer met het raam open slapen. En zo kan ik nog meer dingen opnoemen. Toen kregen we corona. Hij was binnen een paar dagen beter ik niet. We sliepen toen apart en dat beviel ons beide heel erg goed. Nu 3 jaar later nog steeds. En onze relatie is gewoon goed.
Helemaal mee eens. Alleen was ik hier degene die laat naar bed wilde. Hij wilde optijd. Hij snurkt enorm hard en hij kon niet tegen mij gedraai en had sowieso al slaap problemen van zichzelf. Toen er kinderen kwamen, die in de nacht voeding wilden, nam ik die taak op me. Mijn twee persoonsbed uit mijn vorige relatie stond nog op zolder. Dus ik verhuisde met baby en wieg naar zolder. Als de kleine had gevoed viel ik zo weer in slaap. We werden er beide leukere mensen van, beide uitgerust. En ook toen de kinderen groter werden bleef ik lekker op zolder. Vooral mijn schoonmoeder had er geen goed woord voor over. Maar als iets voor jullie werkt, laat de omgeving lekker kletsen. Geniet van je nachtrust!
Heerlijk dat apart slapen! bij ons werkt dat ook super goed.
Wow, je man zit na het avondeten zó vol energie dat ‘ie zelfs een e-mail kan beantwoorden. Wat zit er in dat eten?
Dat wilt onze Joris natuurlijk ook kunnen! 😂😜 Kunnen we recepten krijgen van dat energierijk avondeten?
😂😂😂