Lees eerst deel 1: Bowi: “Mijn zoontje zei enthousiast: ‘Ik wil een voetbalfeestje’, met wie dacht ik, hij heeft geen vriendjes”
De dag van het feestje breekt aan
Jack heeft zijn mooiste voetbalshirt aan. Op de tafel staan cakejes, ballonnen hangen aan de muur. Alles is klaar. “Als er maar geen lastminute afzeggingen zijn”, denk ik. De deurbel gaat. Mijn hart slaat over. Jack sprint ernaartoe. ‘Mama! Ze komen!’ Ik adem diep in en kijk hoe hij de deur opentrekt. 3 jongetjes staan daar. 3. Meer niet.
Maar Jack straalt
Hij geeft ze een high five en rent met ze naar binnen. En ik besef: Misschien is dit genoeg.
Hij straalt zoals ik hem zelden heb zien stralen
Alsof het hem niets uitmaakt dat het er maar drie zijn. Alsof deze drie jongens, op dit moment, alles betekenen. Het is precies wat nú nodig is voor Jack. ‘Kom binnen!’ roept hij enthousiast. Hij trekt ze haast naar binnen, zijn stem hoog van opwinding. De jongens stappen wat onwennig over de drempel. Ik herken ze. Stille, aardige jongens uit zijn klas. Misschien ook geen jongens met een enorme vriendengroep, maar dat maakt nu niet uit. Nu zijn ze hier.
‘Ga maar vast zitten, jongens!’ zeg ik opgewekt
Mijn hart bonkt nog steeds van de spanning. Voor Jack. Alles voor Jack. De woonkamer is versierd alsof het een groot feest wordt. Slingers, ballonnen, een lange tafel vol lekkers. Maar in mijn achterhoofd knaagt de onzekerheid. Gaan ze het leuk vinden? Gaan ze blijven? Of voelen ze zich verplicht?
‘We gaan voetballen, toch?’ vraagt een van de jongens, Lucas
‘Ja!’ roept Jack. ‘Kom, dan pakken we de bal!’ Ik zie hoe ze hun schoenen aanschieten en naar buiten rennen, naar het grasveld voor ons huis. Ik blijf even in de deuropening staan, kijkend naar hoe ze om Jack heen lopen. Jack neemt de bal aan, schiet hem naar een ander. Lacht. Praat. Alsof hij dit al honderd keer heeft gedaan. Alsof hij niet degene is die normaal altijd alleen is. Ik ben ontzettend gelukkig.
Ik loop terug naar binnen en haal opgelucht adem
Misschien wordt het toch een geslaagde dag. Een uur later komen ze rood van de inspanning binnen. ‘Mag ik limonade?’ vraagt een van hen. Ik knik en schenk de bekers vol. Jack neemt zijn beker aan en kijkt me met een grote glimlach aan. ‘Dit is echt een leuk feestje, mam.’
Mijn keel knijpt samen
Fijn, lieverd,’ zeg ik zachtjes. We eten cakejes, zingen voor Jack en hij pakt zijn cadeautjes uit. Kleine, simpele cadeautjes, maar het maakt hem niet uit. Hij kijkt naar alles met dezelfde glinsterende ogen, alsof het de mooiste cadeaus zijn die hij ooit heeft gehad.
‘Wat gaan we nu doen?’ vraagt Thomas, een van de jongens
Ik zie Jack twijfelen. Hij heeft niet echt nagedacht over wat daarna komt. ‘Eh… We kunnen verstoppertje doen?’ stelt hij voor. ‘Of gamen?’ zegt een ander. Ik zie Jack aarzelen. ‘Misschien allebei?’ ‘Ja! Eerst verstoppertje, daarna gamen!’
Ik zie de opluchting op zijn gezicht
Ze willen blijven. Ze vinden het leuk. Dit is geen verplicht feestje, dit is echt. Uiteindelijk vliegt de middag voorbij. De jongens lachen, rennen door het huis, spelen spelletjes. Ik vang flarden op van hun gesprekken en hoor hoe Jack meepraat, grapjes maakt, een van de jongens een speelse duw geeft.
Tegen het einde van de middag gaat de deurbel
Ouders die hun kinderen komen ophalen. ‘Dankjewel voor het leuke feestje!’ zegt Lucas beleefd. ‘Ja, het was echt leuk,’ beaamt Thomas. Jack staat straalt in de deuropening van oor tot oor, en zwaait ze uit. Als de deur dichtvalt, draait hij zich naar me om. ‘Mama, ik had echt een feestje.’ Ik knik en trek hem in een knuffel. Hij had echt een feestje. En misschien, heel misschien, heeft hij nu ook zijn eerste echte vriendjes. Maar dit pakt niemand meer van hem af.
BOWI
Beter 3 echte, goeie vriendjes dan 9 neppe. Is alleen maar goed, zo leert hij dit meteen.
Ben wel benieuwd hoeveel kinderen ze uitgenodigd heeft en of de rest wel netjes heeft laten weten dat ze niet kwamen.
Heel fijn voor Jack dat hij zo’n gezellig feestje heeft gehad met 3 ECHTE vriendjes! Een geweldig lieve knul met een hele lieve moeder! 😘
Wat ontzettend fijn voor Jack én mama! Het worden vast en zeker vriendjes. Deze ervaring vergeten ze nooit meer.
geweldig 3 kids en hij 4
samen maken ze het
de grote aantallen doen er dan niet meer toe
Ik vind de houding van deze moeder erg ongezond voor het toekomstige zelfvertrouwen/eigenwaarde/voldoende zijn/oké zijn hoe je bent ,
van het kind
en vooral te veel bezig met haar eigen emoties te projecteren op het kind. Sorry, van dit soort verhalen word ik niet blij.
neem nog een slok azijn..
nee jij zit onder een steen, als ouder twijfel je vaak doe ik het goed een als er dan een feestje slaagt zijn er altijd van die pis vlekken als u die dat dan weer politiek correct moeten aangrijpen om zich zelf beter te voelen. ik vind dat moeder het goed gedaan heeft ze maakte zich zorgen om het feestje van haar zoon. het ventje was en is gelukkiger dan u
Als mensen moeten schelden om te overtuigen, hebben ze onvoldoende argumenten.
gelijk heb je, door deze houding worden ze nagenoeg nooit zelfstandig. en gevolg is door alle die betutteling worden ze onzeker en belanden ze vaak in een depressie
Tjonge, lekker negatief. Iedere ouder wil toch dat zijn kind een leuke verjaardag heeft.
Dat zijn moeder zich zorgen maakt is helemaal niets mis mee. Ze bespreekt het toch niet met hem en ze houdt het feestje ook niet tegen. Ik denk dat ze het heel goed doet. En ontzettend fijn voor beiden dat feestje een succes was.
Net of je perse negatieve ervaringen nodig hebt om sterk en weerbaar te worden. Je hoeft toch ook geen blauw oog geslagen te worden om te weten dat dat pijnlijk is.
inderdaad.
maar haar onzekerheid kan nu plaats beginnen maken voor vertrouwen in het leven
mee eens
Joh zeur niet zo. Ik snap best dat je wat zenuwachtig bent voor een kinderfeestje, vooral als het kind in de klas niet vooraan staat en niet veel vrienden heeft. Blijkbaar waren er meer kinderen uitgenodigd, maar kwamen deze niet opdagen, dus de ongerustheid was niet voor niets.
Calm your tits, Elise. Je slaat de plank volledig mis hier… Zo te lezen heb jij het vorige artikel (deel 1) niet gelezen en snap jij niet dat dit artikel haar interne gedachten/gevoelens beschrijft voor de lezer, en dat ze het niet allemaal naar haar zoontje heeft geuit?
Over projecteren gesproken…
Wat heerlijk dat de jongens het zo fijn hebben gehad. Ongedwongen, spontane feestjes zijn nog de beste. Kinderen voelen elkaar haarfijn aan. Goed gedaan moeder!
Mijn vader speelde altijd poppenkast voor ons met poppen van Jan Klaassen en Katrijn. En dan had je nog de boef, de prinses en de poltieagent.
Geweldig was dat! Koekhappen, dansen op cassetteband muziek, kaarsjes uitblazen, chips en taart eten, Twister spelen, verstoppertje doen.
Was het nog maar als vroeger. Simpel, leuk en gezellig. Ik verlang zo terug naar die tijd.
Ik begrijp alleen niet waarom die moeder er zo gespannen over IS heeft het jongetje nooit eerder vriendjes gehad of mis ik iets van het artikel
Je hebt duidelijk deel 1 niet gelezen.
wat een gelukkige blije dag voor Bowi, van harte gefeliciteerd. dit geluk kan niemand je afpakken.
Een blij kind daar gaat het om. Goed gedaan en wat ben je een lieve moeder.
Gelukkig heeft de zoon van Bowi het óók leuk gehad. Dat vind ik nét belangrijker.
top toch, blije kinderen daar gaat het om ,als ze zelf niks meer weten om te doen, kan je altijd nog inspringen
ik ben blij dat ze het naar hun zin hebben gehad met z’n drietjes.
wij hadden geen geld voor dure partijtjes maar ik ging wat spelletjes organiseren zoals koekhappen en met een blinddoek om de kinderen verschillende dingen laten proeven en dat moesten ze raden.
en een dobbelspel en grote oven handschoenen en schort en broodje pindakaas.
als er iemand 6 gooide dan moest diegene gauw schort aandoen en handschoenen en dan met mes en vork een broodje pindakaas of iets anders erop proberen op te eten voordat een andere 6 gooide.
stoelendans etc.
drinken en wat lekkers erbij en een zakje met lekkers mee naar huis.
zo doet iedereen wat anders en hoeft bijna niks te kosten.
en de andere kinderen vonden het nog leuk ook.
als ze het maar naar hun zin hebben dat is het belangrijkste
Met vieren, want Jack deed zelf ook mee.
3 vriendjes is genoeg. Beter weinig en echte vrienden dan helemaal niks. Maar het gaat meer om kleine dingen waarmee hij zich amuseert
geweldig en nog Hartekijk gefeliciteerd met je verjaardag jopie
ben ik de enige die het vreemd vind dat je zelf geen activiteiten heb voorbereid voor het kinderfeestje?
Waarom is deze opmerking nu nodig?
Ik begrijp de opmerking van Corrue wel.
Als ik mij zo druk zou maken over het feestje, dan zou ik proberen om over dat gene waar ik grip op kan heb, dat voor te bereiden. Ik zou willen voorkomen dat ze zich vervelen en dus spelletjes klaar zetten (huren bij de speel-o-theek), leuke binnenhuis activiteiten op Google opzoeken etc. Het gaat niet over geld of dure activiteiten!
Het gaat er om dat bij slecht weer het feestje niet in het water valt omdat de feestgangers zich lopen te vervelen of de boel gaan verstieren.
En als die jongen geen vriendjes heeft en je bang bent dat er niemand komt, waarom nodig je dan niet alle 14 jongens uit de klas uit? Beetje hulp van een vriendin, zus of buurvrouw? Vaak zijn ook ook best leuke alternatieven als je weinig ruimte heb. Bij ons in het dorp kun je voor een erg kleine bijdrage en de belofte van opruimen, het scoutinggeboyw een middag gebruiken.
Als je als moeder wel contacten hebt met andere moeders, kun je ook aan hen voorstellen om met bijv. 3 jongens samen een feestje te geven. De kans dat er dan geen kinderen komen is kleiner. En ze hebben een groot iets gedeeld -verjaardag vieren- met elkaar, dat schept een band.
ja echt heeel raar hoor, ik heb dit ook gelezen in het geote verjaardagsfeestjesboek toch, op een verjaardag moet je verplicht activiteiten doen! Bedoel hoe dan….waarom moet het allemaal zo “groot” of waar “moeten” dingen bij een verjaardag. iedereen doet het op z’n eigen manier en bijvoorbeeld met het budget wat ze hebben, tijd etc. bedoel mijn dochter heeft cerebrale parese alle kindje uit de klas hebben wat van een rolstoel naar epilepsie en kan je dus niet zomaar even een paar “activiteiten” doen…gaat om de kids en believen die hebben nier zo’n circus nodig om te genieten van een leuke verjaardag. het zijn de ouders die elkaar moeten en willen toppen en steeds meer en steeds grootser! Bleh, vroeger (43jr oud) had je dit soort materialisme niet. zolang de kids maar genieten toch, neeeeh want de ouders moeten aan elkaar laten zien wie de beste ouders is.
ik bedoel ook niet per se iets groots, maar gewoon wat spelletjes voorbereiden. een leuke speurtocht of waterpistolen, blik werpen,snoephappen of wat voor geks er ook in je hoofd opkomt. gewoon iets anders dan de dingen die je dagelijks al doet. mijn kinderen hebben dagelijks vriendjes over de vloer waar ze mee spelen. een partijtje mag dan best iets anders zijn dan elke andere dag. en uiteraard de activiteiten aangepast aan de kinderen die er komen. natuurlijk laat je kinderen met epilepsie niet een disco houden met flitsende lichten..
Dat is inderdaad heel bijzonder. Je organiseert toch een of meerdere bezigheden…. Dus een hele terechte opmerking.
Als er voldoende speelgoed is vermaken ze zich altijd wel, maar als je een feestje geeft zorg je ook dat er bezigheden zijn. Water (pistolen) en zand zijn favoriet, daarnaast wat om te knutselen, ballen om te voetballen. Tikkertje doen als volwassene met de kinderen is ook altijd favoriet. ga zo maar door.
Als je het op zijn beloop laat, dan maak je het jezelf wel heel moeilijk.
Tegenwoordig moet alles georganiseerd zijn, laat de kinderen lekker spelen en kind zijn! Zoals ik het verhaal lees heeft de jarige een geweldig feestje gehad met 3 jongens uit zijn klas. Misschien was het feest niet half zo leuk geweest met de kinderen die blijkbaar niet naar hem omkijken op school.
Hopelijk heeft hij 3 nieuwe vrienden gemaakt en hoeft hij niet meer alleen op school te spelen.
misschien is dit veel leuker dan al die voorgekauwde peperdure partijtjes van nu.
zelf initiatief ipv volwassenen die alles maar bedenken.
ze stompen gauw genoeg af door het mobiele tijdperk.
laat ze even genieten van hun fantasie alsjeblieft.
Nee hoor, ik deel je verbazing.
ik vind het ook vreemd
dit is toch het mooiste dat je kunt hebben?
4 jongens die het naar hun zin hebben.
ipv kindjes die tegen hun zin in daar zijn of nare opmerkingen maken over de kindjes of de activiteiten.
liever eerlijke lieve kindjes dan oppervlakkige kindjes.
geweldig! superfijn dat hij zijn feestje had en genoot. mijn ouders nodigden altijd de hele klas uit…om niemand uit te sluiten, zeiden ze. Dit jaar doen wij hetzelfde bij onze zoon….om hem in te sluiten, want feitelijk heeft hij geen vrienden. En als ik eerlijk terugkijk naar mijn jeugd, was het bij mij precies zo vroeger. Geen vrienden, geen feestjes waarbij ik werd uitgenodigd en dus nodigden wij de hele klas uit en gingen we spelletjes doen in het bos zodat ik in elk geval een feestje had.
als ik terug denk naar mijn eigen jeugd, had ik altijd mijn 4 beste vrienden uitgenodigd voor mijn kinderfeestjes. mijn ouders hadden heel vaak leuke activiteiten bedacht. speurtocht door het dorp, met opdrachten bij de ouders van mijn vriendjes. ik voel nog de opwinding van geluk als ik erover terug denk. een feest hoeft niet met tientallen mensen te zijn, maar met de belangrijksten in je leven.
.. en zo kan het dus ook!
Gefeliciteerd met Bowi en het leuke feestje.
Beter 3 kinderen die er van harte een leuke middag van willen maken dan een school vol kinderen die elkaar tijdens feestjes de loef af
willen steken met dure activiteiten., traktaties en cadeau’s.
Is Bowie tegelijk met haar zoon jarig?
wat heerlijk voor Bowi, dat hij het zo naar zijn zin gehad heeft! ik kan me je zorgen zo goed voorstellen, maar gelukkig is alles goed uitgepakt!
Bowi is de moeder. Jack heeft het naar z’n zin gehad…
Klinkt mij als een heel leuk feestje met drie vrienden
Fijn, dat je zoon het zo geweldig heeft gehad, samen met de jongens uit zijn klas. SÚPER!