Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Vanaf het moment dat Davis haar mee naar huis nam, wist ik het al: dit gaat niet goed
Ik zag het aan haar blik, haar houding, de manier waarop ze de kamer inkeek alsof ze hem al bezat. Ik had Joanna nooit hoeven beschermen tegen slechte invloeden, maar Davis? Mijn jongen, mijn gevoelige jongen. Die moest ik behoeden voor een vrouw als haar.
Het begon al op de eerste kennismaking
Ze heette Lindsey en had een stem die net iets te hard door de woonkamer schalde. Ze kletste, lachte overdreven hard om haar eigen grapjes en keek me geen moment echt aan. Haar nagels waren lang en felrood gelakt, haar wimpers veel te zwaar opgemaakt en haar parfum dreef om haar heen. “Wat leuk u eindelijk te ontmoeten, mevrouw!” zei ze, terwijl ze mijn hand vastgreep alsof we vriendinnen waren. Ze gaf me het gevoel dat ik oud was. Dat deed ze bewust. Ik voelde dat. Ik trok mijn hand langzaam terug en glimlachte beleefd. “Josje, gewoon Josje.”
Davis keek haar verliefd aan, alsof ze het wonder der aarde was
En ik? Ik wist dat hij een grote fout maakte. De eerste keer dat mijn moedergevoel écht op tilt sloeg, was tijdens een familiediner bij ons thuis. Davis en Lindsey waren een halfuur te laat. Geen bericht, geen telefoontje. Dat was niets voor Davis. Alles onder haar invloed. Toen ze eindelijk binnenkwamen, had Lindsey een houding alsof ze rechtstreeks van een catwalk kwam – totaal ongeïnteresseerd, kauwgom kauwend en met haar telefoon in haar hand alsof ons samenzijn haar nauwelijks kon boeien. “Oh ja, sorry dat we laat zijn,” mompelde ze, terwijl ze zich zonder schaamte in mijn stoel liet zakken.
“We hadden nog wat dingen te regelen,” voegde Davis er nerveus aan toe
Hij keek haar snel aan, alsof hij een soort goedkeuring nodig had. Dat beeld alleen al maakte me misselijk. Tijdens het eten stelde ik haar wat simpele vragen. Waar ze vandaan kwam, wat ze deed. Ze vertelde dat ze “bezig was met dingen uitzoeken” en dat ze “niet per se een 9-tot-5-mentaliteit” had. En Davis? Die knikte alsof dat het mooiste was wat hij ooit had gehoord. Ik keek naar mijn man, die discreet een slok wijn nam en zijn mond hield.
Toen het toetje op tafel kwam, trok Lindsey haar telefoon weer uit haar tas
“Wacht even hoor,” zei ze, terwijl ze foto’s begon te maken van haar bord. “Mijn volgers moeten dit zien.” Ze gooide haar haar achterover, fronste even om de juiste selfiehoek te vinden en drukte toen op de camera. Geen woord over de moeite die ik had gedaan om een mooi diner op tafel te zetten. Geen blijk van waardering. Alleen maar haar scherm, haar volgers, haar eigen spiegelbeeld. Het was de eerste keer dat ik de neiging had om Davis apart te nemen en tegen hem te zeggen: jongen, open je ogen. Maar ik hield me in.
De tweede keer dat ik echt dacht dat het misging, was een paar weken later
Davis belde. “Mam, ik weet niet waar ik heen moet. Lindsey en ik hebben ruzie.” Ik voelde een rilling over mijn rug trekken. “Kom maar hierheen,” zei ik meteen. Tien minuten later stond hij voor de deur. Zijn haar in de war, ogen rood. “Weet je,” begon hij, terwijl hij zuchtte en op de bank neerplofte, “ik snap haar soms gewoon niet. We waren uit eten en ineens werd ze boos omdat ik iets zei over werk. Dat ik een vaste baan belangrijk vind, dat ik zekerheid wil. En toen ging ze los. Dat ik ouderwets was, dat ik niet snapte hoe de wereld tegenwoordig werkte. Ze liep gewoon weg, mam. Liet me daar gewoon zitten.”
Ik voelde mijn hart krimpen
“En dit is niet de eerste keer?” vroeg ik voorzichtig. Davis schudde zijn hoofd. “Nee. Maar… ze heeft ook haar goede kanten. Ze kan zo lief zijn. En ze heeft gewoon een moeilijke jeugd gehad.” Daar was het weer. Zijn eeuwige drang om iedereen te redden. Ik had zo graag willen zeggen dat hij beter verdiende, dat hij niet degene moest zijn die haar redde, maar ik wist ook dat hij dat zelf moest inzien. Dus ik hield mijn mond en haalde een deken uit de kast. “Blijf hier vannacht. Rust een beetje uit.” Hij knikte dankbaar, terwijl ik hem over zijn haar streek, net als toen hij nog klein was.
Dit was nog maar het begin
Ik wist dat dit niet goed zou eindigen. Hoe kon ik hem dat laten inzien zonder hem weg te duwen? Het duurde niet lang. Zijn telefoon ging over. Lindsey. Hij keek er even naar en nam toen op. “Ja… Ja, ik ben bij mijn moeder. Ik weet het… Oké… Ja, ik kom eraan.” Hij hing op en keek me aan met een verontschuldigende blik. “Ze wil praten.” Hij deed alles wat Lindsey wilde. Ik zuchtte. “Davis, lieverd, denk goed na. Dit is niet de eerste keer.”
Hij knikte
“Ik weet het, mam. Maar ik hou van haar. Misschien kunnen we het gewoon oplossen.” Ik wist hoe dit zou eindigen. Hij zou teruggaan, ze zouden het uitpraten, en over een paar weken zou hetzelfde gebeuren. Maar ik kon niets anders doen dan toekijken en hopen dat hij op een dag de moed zou hebben om in te zien dat hij beter verdiende.
JOSJE
Dit verhaal komt mij heel bekend voor.
Ik heb ooit een relatie gehad met een vrouw met Borderline, ze kon ook zo uit het niets boos worden om niets. Daarnaast was ik ook nog eens een pleaser en dus deed ik alles om het haar naar de zin te maken.
Ik dacht werkelijk ik kan jouw wel helpen. Nou echt niet. na 13 jaar heb ik eindelijk der moed gevonden om te scheiden maar dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad, ik vond het moeilijk maar neem zo blij dat ik dat gedaan heb.
Als ik uw verhaal zo lees dan denk ik dat zij Borderline heeft, en uw zoon is net als ik was een pleaser! Ik help nu mensen om met dat Please gedrag om te gaan. Van Borderline kom je niet af, maar Please gedrag kan je wel mee leren omgaan.
Ik hoop dat uw zoon snel inziet, dat de relatie waar hij inzit best wel giftig is, en dat hij de relatie durft te beëindigen.
niet iedereen met een slechte jeugd heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Bij sommige kunnen het ook bij kleine af krasjes blijven, of ptss ook bij hen kan een kort lontje ontstaan bij minste geringste. ook bij een narcist ( kan ook bij vrouwen voorkomen) sommige mensen denken dat ze iemand kunnen redden, iemand kunnen veranderen.
soms is er sprake van een invulling in de relatie ipv een aanvulling. er kan van alles zijn. maar niet meteen op borderline afstempelen. heeft jouw ex de diagnose gekregen. ook bij dit verhaal lees ik geen andere symptomen als automutilatie, dissociatie, zelf destructief gedrag,
Loslaten en toekijken, het moeilijkste wat je moet doen als ouder. ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn dochter. zo’n foute man, maar ja, dat nemen ze van jou niet aan. je kunt er alleen zijn voor ze, iedere keer weer als ze je nodig hebben. ik vind het niet jaloers klinken, meer de moeder antenne. en bij de dame krijg ik red flag signalen….. Hou vol moeders!
Een moeder voelt het degelijk goed aan. En daarbij als je gezellig samen uit eten gaat en je heb een meningsverschil dan loop je niet weg dat getuigt van geen manieren. En dat deed ze regelmatig. dat zegt veel over iemand.
En waarschijnlijk ben je zelf een schoonmoeder from hell die niemand goed genoeg vindt….
sorry? begrijpend lezen is niet je dingetje
Ze lijkt anders precies op mijn schoonmoeder. Vanaf het begin heeft ze geprobeerd om mijn partner en mij uit elkaar te krijgen. Het maakt niet uit wat ik doe, het is altijd verkeerd in haar ogen. Ik lees in het verhaal heel veel aannames. Deze zin is in mijn ogen heel apart: “Hij knikte dankbaar, terwijl ik hem over zijn haar streek, net als toen hij nog klein was.”
Misschien is deze vrouw wel net wat uw zoon nodig had. Laat het lekker gebeuren en bedenk dat zijn vriendin ook maar een mens is met groeipunten en achterkomdingen.
Laat ze het zelf lekker uitzoeken. Je kunt toch geen advies geven in de liefde. Bovendien proef ik uit de toon van dit epistel ook wel enige jaloezie en vooroordeel. Dat ze houdt van make up en selfies is haar zaak.
Als je je zoon te veel gaat betuttelen raak je hem kwijt. Blijf je met je advies neutraal, en wees vooral de luisterende partij zonder keihard oordeel.
Dit is één kant van het verhaal. Vaak zal er nooit een geschikte vrouw zijn voor de vrouw. Dus ik vraag me toch af wat de andere kant van het verhaal is.
Onze moeder stelde zich diezelfde vraag ‘wat moet mijn gevoelige en romantische zoon met deze jonge vrouw?’ Bijna 50 jaar verder weten wij als zussen dat haar intuïtie juist is geweest.
Wel, je hoort altijd verhalen over Boze schoonmoeders maar er zijn ook schoonmoeders die echt hun best doen en veel zwijgen met moeilijke schoondochters die hun partner voor zichzelf willen en dus liever de moeder zoveel mogelijk aan de kant zetten. Respect en aanvaarding moet van BEIDE kanten komen.
Wat naar. Ik ben zelf zo schoondochter waarvan schoonmoeder dacht dat ik haar zoon naar de verdommenis zou helpen. Ze heeft alles maar dan ook alles uit de kast getrokken om onze relatie kapot te maken. Gemeen opmerkingen mensen tegen mij opzetten met leugens nooit in m’n gezicht. Ik wist niet meer wat doen moest om haar goedkeuring te krijgen. Ik heb het nooit goed kunnen doen bij haar we zijn 25 jaar samen geweest. Dat kan ook dat is de andere kant. Waarbij waarbij ik niet zeg wil dat deze jongedame goed is voor uw zoon hoor. Dit is gewoon de andere kant van het verhaal die een hele spontane leuke verliefdheid altijd zwaar beladen heeft..
je had me toen je door zijn haar streek! toen wist ik het zeker in deze moeder zal nooit een goeie schoondochter zijn. lekker zelf uit laten zoeken en als het waar is komt hij er zelf snel genoeg achter wordt ie ook later iets kieskeurige van
Moeders hebben er een speciale antenne voor. Hopelijk luistert uw zoon naar u. Heb ook een te lieve zoon.
Mijn onderbuikgevoelens laten me zelden in de steek.
man bedoel ik, voor de zoon
Je zoon is bijna 4 jaar oud en wil niet naar school.Weet je ook waarom.
Je kunt het positief benaderen dat het heel leuk is op school ,en vriendjes en vriendinnetjes maakt op school.
Een volwassen man? Van 4 jaar oud? Die naar school moet? Welke 4 jarige woont op zichzelf en heeft een baan? 🤔
Je doet het goed, je zoon zal er zelf achter moeten komen. Heel erg zonde dat lieve mensen dit soort types aantrekken. Je ziet het goed. Ze zal er alles aan doen om je zoon van jullie te vervreemden, dus je kunt alleen maar achter hem staan en hopen dat hij niet gaat trouwen en kinderen gaat krijgen want dan begint de ellende pas echt. Sterkte!