Ik ben nu 28 weken zwanger en mijn buik is niet te missen. Het is waar wat ze zeggen over een tweede zwangerschap en de groei van je buik. Mijn zoontje groeit lekker door en schopt de hele dag. Soms vind ik het echt magisch om die kleine bewegingen te voelen. Maar tegelijkertijd voel ik iets anders: schuld. Een schuld die ik niet echt van me af kan schudden. Want als ik eerlijk ben, rook ik nog steeds. En niet een beetje, maar een half pakje per dag. Bijna niemand weet het of ze denken dat ik een enkele sigaret rook. Ik schaam me kapot dat ik dit doe en ik weet dat het slecht is, maar stoppen lukt me gewoon niet.
Waarom lukt het nou niet?
Iedereen zegt dat je moet stoppen met roken zodra je zwanger bent. En ik weet het, ik weet het echt. Maar waarom lukt het dan niet? Ik ben er zoveel keer mee gestopt. Als ik mijn handen over mijn buik leg en voel dat hij zich daar weer beweegt, denk ik: “Waarom doe ik dit? Wat voor moeder ben ik eigenlijk?” Het klinkt misschien overdreven, maar ik voel me een slechte moeder. Ik wil mijn kinderen tegen alles beschermen en nu doe ik zelf dit, terwijl ik weet wat de gevolgen kunnen zijn.. maar het weten en het doen zijn twee verschillende dingen.
Na een paar maanden was ik weer terug bij af
Ik heb het geprobeerd. Echt waar. Tijdens mijn vorige zwangerschap, met mijn zoontje Lars, ben ik zelfs onder begeleiding van een professional gestopt. Ik dacht dat ik het zou volhouden, dat ik eindelijk die drang zou kunnen overwinnen. Maar na een paar maanden was ik weer terug bij af. Ik herinner me nog die keer dat ik in de auto zat, na een stressvolle dag, en het gevoel kreeg dat ik gewoon een sigaret nodig had. Het was alsof mijn handen niet eens meer mijn eigen handen waren, zo snel als ik die sigaret weer opstak. Ik voelde me vreselijk, vooral omdat ik de helft van de tijd niet eens wist waarom ik weer was begonnen.
Alsof het een soort verboden vrucht is
Nu, tijdens deze zwangerschap, kan ik de verleiding echt niet weerstaan. Ik kijk ernaar alsof het een soort verboden vrucht is, maar ik kan de drang niet uitschakelen. Dan ben ik weer die moeder die denkt dat het ‘even’ niet zo erg is. “Ik ben al 28 weken zwanger, hij is al groot genoeg. Dit zal geen schade meer doen,” zeg ik tegen mezelf. Maar ergens weet ik dat dit niet waar is. Ik heb ook deze keer weer professionele hulp gezocht, maar deze keer lukt het stoppen maar niet..
Een geheim dat ik zelf moeilijk kan verdragen
Het lastige is dat niemand het echt ziet. Niemand merkt het. Mijn partner weet natuurlijk wel dat ik rook, maar niet dat ik zoveel rook. Hij is altijd zo begripvol, maar ik durf hem dit niet te vertellen. Hij zegt altijd: “Je doet het goed, Janne. Het komt wel goed.” Dat klinkt fijn, maar in mijn hoofd hoor ik mezelf steeds zeggen dat ik niet goed genoeg ben. Het voelt als een geheim dat ik probeer te verbergen, een geheim dat ik zelf moeilijk kan verdragen. Ergens wil ik ook gewoon niet horen hoe slecht het is voor mijn baby, omdat ik me dan nog schuldiger voel. Ik heb al genoeg aan mijn eigen schuldgevoel en wil niet dat anderen er ook nog eens over gaan oordelen.
Wat als het gevolgen heeft voor mijn baby?
Ik denk aan mijn zoontje Lars, die straks een broertje krijgt. Hoe ga ik hem ooit uitleggen waarom ik roken niet heb kunnen stoppen? Wat als het gevolgen heeft voor mijn baby? En als Lars ooit vraagt waarom ik niet voor hem kon stoppen? Mijn hoofd draait constant in cirkels, maar de sigaret is een soort kalmering voor alles wat ik voel. De spanning van de zwangerschap, de zorgen over de bevalling, de onzekerheden van het ouderschap… een sigaret is als een uitlaatklep voor die storm in mijn hoofd. Even is dan alles rustig.
Hoe kan ik een goede moeder zijn als ik deze gewoonte niet kan afleren?
Op mijn slechtste dagen denk ik zelfs dat ik niet genoeg ben voor mijn kinderen. Hoe kan ik hen een goede moeder zijn als ik deze slechte gewoonte niet kan afleren? Dan heb ik het gevoel dat ik hen misschien niet het juiste voorbeeld geef. En dat breekt mijn hart. Ik wil niets liever dan mijn kinderen beschermen en een rolmodel voor hen zijn. Ik hoop dat het me op een dag lukt om volledig van de sigaretten af te zijn..
JANNE
Een kennis dronk bier tijdens haar zwangerschap. ze lengde het met water aan. Dacht kan geen kwaad. Haar zoon heeft een geestelijke achterstand. Het is egoïstisch, en dom.
Ik kan me er als moeder weinig bij voorstellen. Je probeert toch je kind zo gezond mogelijk op de wereld te zetten… En dat niet alleen, maar je weet toch ook dat roken longkanker kan veroorzaken? Heb je liever dat je man alleen achterblijft met twee kleintjes?