Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Duco is een bijzondere jongen
Elk jaar leer ik de kinderen in mijn klas nieuwe vaardigheden, maar tegelijkertijd leer ik ook heel veel van de kinderen die ik mag begeleiden. Dit jaar is Duco een van die leerlingen. Duco is een jongen van zeven, klein van stuk, met een hartverwarmende glimlach en ogen die stralen van energie. Maar achter die vrolijke blik schuilt een verhaal dat mijn hart raakt en mijn geduld en creativiteit dagelijks flink op de proef stelt.
Hij bracht zijn vroege leven door in een kindertehuis
Duco is rond één jaar geadopteerd. Zijn vroege leven bracht hij door in verschillende kindertehuizen, nadat zijn biologische moeder, een minderjarig meisje dat zelf op straat leefde, niet voor hem kon zorgen. Bij de kwaliteit van de zorg die hem destijds is geboden zijn vraagtekens, laat staan de liefde en stabiliteit. Het is een achtergrond waar ik vaak aan denk, zeker als ik zie hoe Duco door de klas stuitert. Hij is aandoenlijk, grappig, maar ook intens.
Duco mist een soort filter
In de klas valt Duco meteen op. Hij is erg nieuwsgierig en altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Maar tegelijkertijd mist hij een filter: hij praat door alles heen, springt op als ik uitleg geef en vindt het moeilijk om zich aan regels te houden. Grenzen lijken voor hem eerder suggesties dan afspraken, en dat maakt het werken met hem vaak een uitdaging. Neem bijvoorbeeld kringgesprekken. Terwijl andere kinderen geduldig wachten op hun beurt, roept Duco dwars door alles heen. Hij wil vertellen, altijd en overal. Als ik hem erop wijs dat het tijd is om te luisteren, zie ik zijn gezicht betrekken. Niet uit onwil, maar uit frustratie. Het lijkt vaak alsof hij niet anders kán.
Hij is lastig te corrigeren op zijn gedrag
Wat nog moeilijker is, zijn momenten waarop ik hem moet corrigeren. Duco reageert daarop vaak extreem: boos, verdrietig of juist heel clownesk. Alsof hij niet goed weet hoe hij met die negatieve aandacht moet omgaan. Het breekt mijn hart soms, want ik weet dat dit gedrag niet zomaar ontstaat. Duco worstelt met hechtingsproblematiek, iets wat professionals al vroeg hebben vastgesteld. De periode zonder stabiele zorg heeft zijn sporen achtergelaten.
Duco is in een enorm liefdevol gezin terecht gekomen
Wat Duco gelukkig wél heeft, is een thuis waar hij onvoorwaardelijk geliefd wordt. Zijn adoptieouders zijn fantastisch: liefdevol, betrokken en ongelooflijk veerkrachtig. Ze werken keihard om Duco te begrijpen en te geven wat hij nodig heeft, ondanks hun eigen uitdagingen. Zijn moeder heeft een chronische ziekte en ligt de laatste 2 jaar regelmatig in het ziekenhuis. Dit is zwaar voor elk gezin, maar voor een jongen zoals Duco is het extra ingewikkeld.
De ziekte van zijn moeder heeft een impact op hem
Als zijn moeder ziek is, merkt iedereen dat aan hem. Hij wordt nog drukker, lijkt soms expres grenzen op te zoeken en kan ineens emotioneel ontploffen. Het is alsof hij bang is dat de wereld om hem heen opnieuw instort. Die angst laat hij zien door gedrag dat voor anderen lastig te begrijpen is. Toch praten zijn ouders open met me over deze moeilijke periodes. Ze schamen zich niet voor hun situatie en zoeken juist naar manieren om samen te werken.
De samenwerking met ouders kan bijna niet beter
We hebben regelmatig contact, afstemming en zoeken echt samen naar oplossingen. Wat werkt voor Duco? Hoe kunnen we hem structuur bieden zonder dat hij zich beperkt voelt? Ze hebben me verteld hoe zwaar het soms thuis is; de eindeloze energie van Duco, zijn moeite met luisteren en die constante zoektocht naar aandacht. Maar tegelijkertijd stralen ze ontzettend als ze over hem praten. “Wat hebben wij een geluk met hem,” zei zijn moeder laatst tijdens een gesprek. Ik vond dat zo mooi. Het raakte me: zij maken niet alleen hem gelukkig, maar andersom maakt hij zijn ouders ook heel gelukkig.
De dagen met hem zijn intens
Elke dag met Duco is een leerproces. Soms eindig ik de dag uitgeput, na weer een ochtend waarin hij drie keer boos de klas is uitgerend of een middag waarin hij het halve plein op zijn kop heeft gezet. Maar er zijn ook momenten waarop ik hem zie stralen, als hij trots iets vertelt waar hij hard aan gewerkt heeft, of als hij een klasgenoot helpt. Die momenten maken alles goed. De hobbelige start die Duco in het leven heeft gehad, tekent hem. Maar hij heeft ook een ongelooflijke veerkracht, en met de liefde en steun van zijn ouders maakt hij tot nu toe sprongen die me soms versteld doen staan.
IRIS
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
