Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
We wilden meer verbinding en kwaliteit in ons gezin
Een jaar geleden hebben wij als gezin een beslissing genomen die voor veel mensen ondenkbaar lijkt: we hebben de televisie de deur uitgedaan en beperken schermtijd tot een minimum. Geen tv scherm meer in huis en ook geen abonnement zodat er een uitvlucht op een tablet bestaat. Ook stelden we de regel in; wij als ouders leggen onze telefoon door de weeks weg na 17.00 uur en in het weekend kijken we enkel rond de lunch en het avondeten kort voor noodzakelijke berichten. De kinderen mogen in het weekend allebei twee programma’s uitkiezen die we – gezamenlijk – op een laptop kijken. Het was geen spontane actie, maar een bewuste keuze die voortkwam uit onze behoefte aan meer verbinding en kwaliteit in ons gezinsleven. Nu, zes maanden later, kan ik alleen maar zeggen dat het een van de beste beslissingen is die we ooit hebben genomen.
We staarden allemaal continu naar ons scherm
De gedachte om zonder tv en scherm te leven, kwam voor het eerst bij me op toen ik een avond naar ons gezin keek. Mijn man Mark zat gedachteloos door kanalen te zappen, Sophie (onze dochter van 11) keek naar een serie op haar tablet, en Sam (onze zoon van 8) zat gefrustreerd te wachten tot zin tablet weer voldoende was opgeladen. Zelf voelde ik me uitgeblust na een dag werken; het enige wat ik kon opbrengen, was ook naar mijn scherm staren.
Onze eigen verhalen deelden we amper meer
Ik besefte dat we meer tijd besteedden aan kijken naar fictieve verhalen en swipen dan aan het delen van onze eigen verhalen. We waren fysiek samen, maar emotioneel eigenlijk ver van elkaar verwijderd. Mark en ik spraken erover en besloten dat we een drastische stap moesten zetten: de televisie moest weg en we voerden zeer beperkte tijd op tablets en telefoons in.
De eerste weken waren behoorlijk ongemakkelijk
Avonden voelden leeg en stil. Sophie klaagde dat ze haar favoriete series miste, en Sam wist niet wat hij met zichzelf aan moest. Ook ik voelde die drang om even snel iets “aan te zetten” of op Insta te gaan swipen om de stilte op te vullen. Maar omdat dat niet meer kon, werden we gedwongen andere manieren te vinden om de tijd in te vullen. Langzaam maar zeker begonnen we nieuwe rituelen te creëren. Waar we eerst allemaal afzonderlijk voor een scherm zaten, zaten we nu samen aan tafel met een bordspel. Voor het eerst in lange tijd hadden we samen plezier, zonder afleiding van buitenaf.
Onze interactie is erg veranderd
Wat ik misschien het meest waardeer aan is hoe onze gesprekken zijn veranderd. Aan tafel praten we nu niet alleen over wat er op school is gebeurd, maar ook over dingen die écht belangrijk zijn. Sophie vertelde laatst dat ze een boek wil schrijven en begon enthousiast te brainstormen over het verhaal. Sam vroeg me deze week hoe wolken worden gevormd, wat weer leidde tot een lang gesprek over natuur en wetenschap.
Wekelijks hebben we nu een nieuwe gezamenlijke avond
We hebben ook een nieuwe traditie: de wekelijkse spelletjesavond. Of het nu Monopoly, Uno of Catan is, het is altijd lachen en soms flink fanatiek. Sam is er trots op dat hij mij laatst compleet versloeg, en Sophie rolde laatst zo hard over de grond van het lachen dat we allemaal tranen in onze ogen hadden. Dat soort momenten hebben een magie dat geen scherm ooit kan evenaren.
We zijn ook veel actiever geworden
Een ander verrassend effect is hoe actief we als gezin zijn geworden. Zonder schermen voelen avonden en weekends als een kans om iets te ondernemen. We maken vaker wandelingen, bakken samen koekjes of doen yoga in de woonkamer. Sam speelt vaker buiten, en Sophie heeft schilderen ontdekt als haar nieuwe hobby. Zelf ben ik eindelijk weer begonnen met lezen, iets wat ik jarenlang had uitgesteld. Mark merkte laatst op dat hij zich veel energieker voelt. Waar we vroeger vaak op de bank bleven hangen, zijn we nu veel meer in beweging. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal.
Als we iets kijken is het heel bewust
Nu we een half jaar verder zijn, kan ik met zekerheid zeggen dat we als gezin sterker zijn geworden. We hebben meer contact, meer plezier en meer tijd voor dingen die er echt toe doen. Natuurlijk kijken we af en toe nog wel een film of een documentaire, maar dan heel bewust, en op de laptop. We hebben geen behoefte meer aan gedachteloos swipen of achtergrondlawaai.
Ik raad het iedereen aan!
Onze keuze heeft ons ook geleerd hoe waardevol het is om de regie over je tijd terug te nemen. We hebben onszelf en elkaar opnieuw ontdekt, iets wat ik nooit had verwacht van zo’n relatief kleine aanpassing in ons leven. Misschien klinkt het idee van leven zonder televisie of scherm voor jou net zo radicaal als het voor ons eerst deed. Maar ik zou zeggen: probeer het eens. Al is het maar voor een maand of een week. Wie weet wat voor mooie momenten je vindt!
NADIA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Goed bezig. Gezin op de eerste plaats. Zo kun je veel meer doen en zien van elkaar. Je wordt je meer bewust van wat er speelt.
Tjonge, wat een besluit! Ik ben benieuwd hoe dat sociaal gaat met de kinderen. iedereen in de klas een mobieltje om lekker te scrollen en daar sta je dan als kind naar te kijken. Kinderen willen erbij horen.
Groepsapp van de sportvereniging over wijzigingen, cijferlijst van school inzien, de veilige buurt app… Ik ben het ermee eens dat kinderen veel achter een scherm zitten, maar het is wel 2025 Was gewoon wat minderen geen optie?
Zoiets rigoureus is m.i. alleen nodig als je geen maat kunt houden. Je hoeft de tv niet de deur uit te doen en het abonnement op te zeggen om de tv zo nu en dan niet aan te zetten. Je kunt je telefoon ook gewoon gebruiken na 17 uur zonder strikte venstertijden als je er maar niet aan vastgekleefd blijft. Ieder doet het op z’n eigen manier.