We gingen uit eten, zoals we wel vaker deden
Anton en ik hadden besloten dat we de kinderen een keer mee zouden nemen naar dat nieuwe Italiaanse restaurant in het centrum. Bruno, onze oudste van 9, wilde graag spaghetti bolognese, Vere van 7 zat al dagen te zeuren om pizza, en Silvi, onze jongste van 2, was gewoon blij dat ze een ijsje kreeg als toetje. Echt een uitje voor iedereen!
We stapten het restaurant binnen en werden hartelijk begroet door een serveerster met een opvallende glimlach
Ze was een jonge vrouw, misschien begin 20, en haar blonde paardenstaart viel denk ik iedereen op. Ze bracht ons naar onze tafel. De kinderen renden enthousiast vooruit, en ik riep nog: “Rustig, jongens! We zijn niet de enigen hier.” Anton lachte alleen maar, zoals altijd. Hij was de grappenmaker en degene die stoeide met de kinderen. Ik was meer serieus, de prater.
We kregen een tafel bij het raam, wat perfect was
Terwijl we plaatsnamen, haalde de serveerster alvast de kinderstoel voor ons. Ze glimlachte breed naar Anton en zei: “Wat fijn dat u hier met zo’n mooi gezin bent. Mag ik alvast iets te drinken brengen?” Haar stem klonk net iets te opgewekt, vond ik. Anton bestelde een biertje, ik vroeg om een glas witte wijn, en voor de kinderen vroegen we water. Ze knikte, maar haar ogen bleven op Anton gericht. Zelfs toen ik het woord nam, leek ze hem niet los te kunnen laten. Ik schoof het van me af. Misschien was ze gewoon overdreven vriendelijk. Of zo’n type dat het vooral goed wil doen voor de man aan tafel.
De drankjes kwamen snel, en daarna kregen we de menukaarten
Ik begon meteen te bladeren, terwijl de kinderen me om de beurt vroegen wat zij moesten kiezen. “Bruno, kijk zelf even,” zei ik, terwijl ik Silvi’s menukaart voor haar omdraaide zodat ze de plaatjes kon zien. Anton zat rustig achterover, alsof hij niets merkte van het kleine circus aan tafel. De serveerster bleef staan, haar handen netjes gevouwen voor haar schort.
“Heeft u al een keuze kunnen maken?” vroeg ze, maar ze keek alleen naar Anton
Hij keek op van de kaart en gaf zijn bestelling door. Ze lachte breed, alsof hij zojuist iets hilarisch had gezegd, en noteerde het. Toen ik begon te spreken, keek ze snel mijn kant op, maar haar aandacht leek nauwelijks bij mij te blijven hangen. Ze maakte geen enkele oogcontact met de kinderen, wat ik eerlijk gezegd vreemd vond. Meestal vragen ze wel wat aan de kleintjes, zoals: “Heb je er zin in?” of “Wat lust je graag?” Niet zij. Haar aandacht was volledig op Anton gericht.
Toen de bestelling was opgenomen en ze wegliep, voelde ik een vlaag van irritatie
Ik keek naar Anton, maar die zat zijn biertje te drinken alsof er niets aan de hand was. Misschien zag ik dingen die er niet waren, dacht ik. 20 minuten later kwam het eten. Of nou ja, het eten kwam niet één keer tegelijk, zoals gebruikelijk is. Nee, Anton kreeg als eerste zijn bord. “Alstublieft, meneer,” zei ze met een glimlach die weer net te overdreven was. Vervolgens gaf ze de kinderen hun eten en tenslotte mij. Ik keek haar na toen ze wegliep. Het klopte niet. Dat voelde ik aan alle kanten.
“Heb je dit door?” fluisterde ik naar Anton
Hij fronste en nam een hap van zijn pasta. “Waar heb je het over?”. Zag hij het serieus niet of deed hij alsof? “Die serveerster. Ze zit je de hele tijd aan te kijken en doet alsof ik lucht ben.” Hij haalde zijn schouders op. “Ach, ze doet gewoon haar werk.” Mijn irritatie groeide. Vooral toen ze enkele minuten later terugkwam om te vragen of alles smaakte. Niet eens een simpele “Smaakt alles hier?” Nee, ze richtte zich specifiek tot Anton, legde haar hand heel vluchtig op zijn schouder en zei: “En, meneer, is het naar uw smaak?”
Ik verstijfde
Die hand! Die verdomde hand op zijn schouder! Wie doet dat nou? Anton keek haar verbaasd aan, alsof hij ook niet helemaal wist wat hij hiervan moest maken. Hij knikte en mompelde iets. Ze lachte, alweer die overdreven lach, en liep weg. Dit was echt debiel. De kinderen hadden niets door, gelukkig. Vere was druk bezig met het prutsen aan haar pizzapunt, en Silvi had meer aandacht voor de kleuren op haar servetje dan voor het gesprek aan tafel. Maar ik? Ik zat te koken.
Het bleef niet bij dat ene moment
Toen ze later nog eens langskwam om de borden op te halen, wist ze het voor elkaar te krijgen om Anton’s arm aan te raken toen ze zijn bord pakte. “Zo, dat heeft gesmaakt,” zei ze, met diezelfde glimlach. Toen ze mijn bord pakte, kwam er geen woord uit haar mond. Geen blik, niets. Ik voelde me compleet genegeerd. Dit was niet normaal.
De avond duurde veel te lang
Ik probeerde mijn irritatie te verbergen voor de kinderen. Anton bleef zijn ontspannen zelf, wat me alleen maar meer frustreerde. Hoe kon hij dit niet zien? Of erger nog, hoe kon hij het gewoon accepteren? Toen het tijd was voor het dessert, vroeg de serveerster expliciet aan Anton of hij nog een kopje koffie wilde. “Of misschien iets sterkers?”, vroeg ze met een ondeugende glimlach. Ik had het wel gezien. Dit was geen toeval meer. Dit was opzettelijk. Ze was overduidelijk bezig hem in te palmen, terwijl ik ernaast zat als een decorstuk.
“Nee, bedankt,” zei ik scherp voordat Anton iets kon zeggen
“We nemen alleen nog drie kinderijsjes en de rekening, alsjeblieft.” Ze keek me eindelijk aan, maar haar glimlach was verdwenen. Zonder een woord te zeggen liep ze weg. Ik voelde me even triomfantelijk, maar de sfeer aan tafel was inmiddels allesbehalve ontspannen. Toen we eindelijk naar huis gingen, zaten de kinderen gelukkig tevreden in de auto. Maar ik kon het niet loslaten. Zodra we de voordeur achter ons dichttrokken en de kinderen naar boven waren, draaide ik me naar Anton.
“Je hebt dat toch wel gemerkt?” vroeg ik
Hij keek me verbaasd aan. “Wat?” Meende hij dit? Vond hij dat gedrag gewoon normaal? “Zoals ik al eerder zei: die serveerster! Ze zat de hele tijd met je te flirten. Ze raakte je aan, lachte overdreven, en deed alsof ik niet bestond.” Anton haalde wederom zijn schouders op. “Ach, Babs, je ziet spoken. Ze was gewoon vriendelijk.” Ik kon wel ontploffen. Dit was geen vriendelijkheid. Dit was iets anders. Maar hoe meer ik probeerde hem ervan te overtuigen, hoe minder hij leek te begrijpen waar ik het over had. Uiteindelijk gaf ik het op.
Ik vond het zo irritant
Mijn man krijgt wel vaker veel aandacht. Ik vind dat zo vervelend. Ja, hij is knap. Maar hij heeft ook een vrouw en kinderen. Gedraag je normaal! En flirt met een man die duidelijk vrijgezel is…
BABS
Ik heb het in het verleden ook wel gehad dat een vrouw mijn vriend zat te versieren waar ik bij stond. Ik kon er alleen maar om lachen. Elke week probeerde ze het weer en hij kletste wel vriendelijk terug maar elke keer ving ze bot. Dit was ze duidelijk niet gewend. Ze was trouwens superknap Knapper dan ik. Mij negeerde ze. Ik kwam haar vriendin een keer in de stad tegen en vroeg of ik het me inbeeldde maar ze zei dat ik gelijk had. Een tijdje erna ging ik met vrienden uit en was mijn vriend er niet bij. Ze kwam gelijk naar me toe en vroeg waar hij was. Ik zei dat hij niet mee kon en dat ze dat vast jammer vond want dan kon ze hem niet versieren. Ze keek me stomverbaasd aan en ontkende het niet eens en zei dat ze niet wist dat hij mijn vriend was maar ‘gewoon een vriend’. Ik zei dat we elke keer samen naar huis gingen en samenwoonden. Daarna deed ze poeslief en veranderde het onderwerp. De keren erop deed ze normaal tegen hem maar ook tegen mij en probeerde hem niet meer te versieren.
Irritant en frustrerend gedoe dit. Van de serveerster die zich duidelijk niet professioneel gedraagt en van de man die zich zogenaamd nergens van bewust is en zich de aandacht lekker aan laat leunen. Onnozele hals.
Die serveerster had ik op een of andere manier verbaal op haar plek gezet (ik heb niet het geduld om dat de hele tijd lijdzaam aan te gaan zitten kijken, dus actie) en met manlief was ik toch een goed gesprek aangegaan. Hij heeft niks verkeerd gedaan, maar dat onnozele gedrag (waar heb je het over, ze was alleen maar vriendelijk) had ik niet geaccepteerd.
Als die serveerster alleen met jouw man praat en jou negeert doet ze haar werk niet goed. Daar zou ik wat van zeggen desnoods tegen de manager. Verder niet zo dramatisch doen…
mijn vrouw zou zeggen doe maar geen moeite wij zijn al 55 jaar samen . (gebeurd regelmatig ook van wat dames op leeftijd ,) wij genieten er samen van.
hahaha wijsheid komt met de jaren!
u staat samen heel sterk!
Maar goed dat je niet weet wat er op zijn werk gebeurt, of op weg daar naartoe, of bij de sport of…
Natuurlijk doet jouw man alsof hij het niet door heeft, want dan wordt het helemaal gedonder aan tafel. En hoe erg is het om een beetje flirten?
Als jullie het samen zo geweldig hebben, dan lachen jullie er om en ben je trots op je partner.
wat een onzin artikel zeg. schrijfster komt zo onzeker over! leuk toch voor Je man? hij doet er niets mee. dit zegt veel over jou en je vertrouwen en jaloezie. mijn man en ik krijgen beiden zovaak aandacht en geflirt, alleen, samen en als we met de kinderen op pad zijn. en sterker nog: we hebben het of niet door of we flirten wel eens een keertje terug. vertellen elkaar altijd alles en er is 100% vertrouwen! als dit mijn verhaal was geweest, had ik er hartelijk met mijn man om gelachen en hem gecomplimenteerd! het is toch juist leuk wanneer hij nog goed in de markt ligt. hij gaat weer met jou mee naar huis.. je had er beter om kunnen lachen en met je gezin een leuke avond te hebben i.p.v. daarna de boel zo naar beneden te halen door woede en jaloezie.
Overduidelijk heeft die man een geheime relatie met de serveerster (of gehad).
Daarom beweert hij hardnekkig dat hij niks geks merkt.
het was gewoon een slimme serveerster; meestal zal de man betalen, en een goede glimlach en aandacht zorgt voor wat extra fooi.
Als mijn man aandacht krijgt kan ik daar hartelijk om lachen, hij is toch niet geïnteresseerd in anderen en het is ook een knappe vent.
ik zou mij meer irriteren aan het genegeerd worden. Dat is gewoon slechte service, je hoort al.je klanten goed behandelen. Een extra glimlach naar de man is dan niet erg, wel dat 75% van de tafel gegenereerd wordt.
Het hoort gewoon niet.
PUNT
Als er meerdere mensen zijn is het niet gepast om de vragen aan slechts één persoon te stellen.
las dit verhaal voor aan mijn vrouw en die zei: Zegt meer over de vrouw des huizes dan de man. Rode vlaggetjes gaan alle kanten op.
Wat een.onzeker en jaloers wijf!
Het gaat helemaal nergens over.
Arme man..Gezelligheid troef daar.
ik zou expres elke week zorgen voor pizza of pasta vlekken op mijn kleding dat zal d’r leren!🤣
Als dit het werkelijke verhaal is maak ik mij meer zorgen om jouw onzekerheid, dan om de serveerster.
Heb je een erg leuke man die de aandacht trekt, ga jij een beetje zitten mauwen dat anKiwideren hem leuk vinden.
Zoals eerder gezegd: laat even zien van wie dat lekkere ding is en geniet verder van de show en heb wat vertrouwen in je vent. ’t Is verdorie een uit de kluiten gewassen puber!
En #summier, mijn man man zou er ook van genieten dat zijn vrouw nog zo lekker in de markt ligt.
vernederende en minderwaardige ervaring.
de deur staat duidelijk open voor meer.
zelf had ik de persoon duidelijk laten merken er niet van gediend te zijn en de aandacht van de serveerster duidelijk naar mijn vrouw gebracht door haar te dwingen de bestelling van mijn vrouw eerst op te nemen. een duidelijk signaal dat ze zich niets in haar hoofd moet halen. ik wil dat mijn dierbare met respect behandeld worden. je kinderen zitten er nota bene naast!
Gaat nergens over, punt
Als je het echt zo vervelend vond, waarom richt je je dan niet tot haar of een collega? Je laat toch niet je avondje uit met gezin zo verzieken omdat een 20 jarig grietje je man aanschouwt? Had die meid erop aangesproken, had haar manager aangesproken. Niet vervolgens online jammeren. Ik zal wel onder de anonieme mannen geschaad worden met deze reactie maar kom op! Is dit weer een clickbait verzin verhaal of is dit zwaar overdreven reageren? Als je bang bent dat je man er te veel op reageert, ben je dan wel met de juiste man? Hij deed er toch niets mee? Ik vertrouw mijn man en dat ie het zelf wel kan oplossen. Jou negeren is asociaal, zeker in zo’n functie. Maar dit is echt over dramatiseren. #Sorrynotsorry
serveerster negeren en je overdreven met je man bezighouden…….
Dit is zowel mij als mijn man gebeurt. Een keer was het zelfs in de zwembad. een vrouw bleef continu tegen mijn man te praten en eeg vriendelijk doen. Ze negeerde me compleet. Toen ik ons dochtertje naar de wc bracht, is ze weer bij mijn man gekomen en wou meer vriendelijke vragen stellen. Toen viel het kwartje op, heeft hij gelijk stopgezet, en aan mij vertelt eenmaal ik terug was. Wat ik kreeg ik hierna eeg vieze blikken, maar ze hield haar afstand.
Vorig jaar nog, zijn we op date night, en begint een man mij te versieren. Ik dacht eerst js gewoon aan het conversation starten, maar eenmaal hij mijn nummer vroeg en waar ik het leuk vond om te gaan.,. Schrók ik éerlíjk..Mijn man zat gewoon naast mij en luisterde mee naar de show. We konden wel om lachen. Maar het gaat om je partner respecteren
Eens met Joris. Blijkbaar heb je een aantrekkelijke man. En met aantrekkelijke mannen én vrouwen wordt door sommigen (geprobeerd te) geflirt. Beschouw het als een compliment. Je kunt de serveerster toch ook zelf stangen door uitgebreid met je man te gaan zitten flirten op het moment dat ze komt? Gewoon om te stangen en een punt te maken. Lach er samen om in plaats van boos te gaan doen. Dit levert jou en je man toch niks op?
voor de mannen die hier wat laconiek reageren, draai het even om. hoe zou jij het vinden als je met je vrouw en kinderen in een restaurant zou zitten en de ober flirt ongegeneerd met je vrouw? Dat zou jij ook allerminst leuk vinden.
ik snap daarom je reactie helemaal Babs, maar zolang je partner er amper om geeft is het duidelijk dat hij die meid niet belangrijk vindt. Lekker laten gaan 😉
en over n half jaar heeft ie er een relatie mee…
Prima als iemand mijn vrouw aantrekkelijk vindt en ermee flirt. Ik ben zeker genoeg van onze relatie; nadien gaan we toch gezellig samen naar huis.
Nee hoor. Wat mij betreft zou het een ervaring zijn waar we later om zouden lachen.
Hen zelf ook wel opmerkingen gekregen van vrouwen die niet echt door de beugel konden. Ik speel het spel mee, en daar blijft het bij.
je bent gewoon een jaloers kreng die het niet leuk vind als iemand aardig doet tegen je man. ik had je gewoon uitgelachen en was je waarschijnlijk nog kwader geworden en ik op de bank geslapen. of ik had gezegd volgende week naar dit restaurant want is me goed bevallen, hahaha
nee Jerry ze is geen jaloerse kreng. Sommige meiden moeten getrouwde kerels met rust laten. en zeker als hij met zijn gezin aan het eten is.
wat deed ze verkeerd dan? te vriendelijk doen is ook al versieren en vreemd gaan? sta gewoon wat sterker in je schoenen en maak je niet druk wat een 20 jarig serveerster met eenglimlach voor elkaar kan krijgen jonge jonge
De naïviteit van sommige mannen hier kan ik echt nauwelijks bevatten. Sommige vrouwen zijn heel slinks en doelbewust een andere vrouw aan het sarren. Of mannen houden zich van de domme, want mijn ervaring is dat mannen juist heel snel door hebben of denken dat iemand met ze flirt, zelfs als een vrouw alleen aardig doet. Mannen schijnen dat zelfs sneller te interpreteren als flirten dan vrouwen het bedoelen. En dan zou deze niks door hebben zeker jaja, die denkt alleen heb geen zin in ruzie of gezeik dus ik doe alsof ik niks merk. Mijn idee is een beetje dat deze man of die serveerster al kende en doet alsof z’n neus bloed. Maar ik snap de irritatie van deze vrouw wel naar de serveerster. Andersom zou een man het niet kunnen hebben als een andere man zo met zijn vrouw omging, mannen zijn afschuwelijk wat dat betreft als het om hun ego of territorium gaat.
Als er echt niks speelt tussen die man en serveerster, dan zou ik die serveerster een koekje van eigen deeg geven. Haar een paar keer laten komen voor een klusje en haar zelf tewoord staan, of een blik of opmerking geven, ja die serveerster wist goed wat ze aan het doen was, dan zou ze dat terug kunnen krijgen “zonder dat m’n man het zou merken” he want die mannen die merken niks…Het was gewoon een opmerking, gewoon een blik, waar het je het over..?
Dit dus
Misschien is anoniem geen man maar verder zijn het allebei typisch mannenreacties. Mannen zien dit gewoon niet. Het is onbeschoft en je kunt er woest om worden maar mannen zien het niet. Tja
Ik begrijp je frustratie en ik denk dat ie ook wel gegrond is. Zeker waar vrouw en kinderen bij zijn is dit op zn zachts gezegd ongepast. Maar zolang je man er niet op reageert zou ik er geen probleem van maken. Dat zou alleen maar voor onenigheid tussen jullie zorgen.
Wat zijn jullie naïef zeg..
Deze man heeft duidelijk een stiekeme relatie gehad of nog met deze vrouw..
Hij kan het goed verbergen voor zijn vrouw
Maar de serveerster niet…
Hij wist natuurlijk niet dat zei daar nu werkte en is de relatie minschie’n al over…
Waar maak je je druk om? Zolang hij er niet op ingaat is er m.i. niets aan de hand. Het staat iedereen vrij (extra) vriendelijk te doen tegen wie ze willen. Als je man last had van de glimlach of de hand op zijn schouder of de vraag of hij nog iets wilde gebruiken, is het aan hem daarop te acteren. Wees gewoon trots op je gezin en maak je druk om zinvolle dingen. Jaloezie om niks, tenzij je de relevante informatie achterhoudt…