Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Het 7-jarige ‘grote’ zus trok direct mijn aandacht
Elk gezin waar ik kom heeft zijn eigen dynamiek, geen enkele situatie is precies hetzelfde. Toch bleef een gezin dat ik onlangs bezocht, me langer bij dan gebruikelijk. Dit keer was het niet de pasgeboren baby die mijn aandacht trok, maar het zevenjarige meisje, Nova.
“Nova is mijn rechterhand”, zei moeder
Toen ik de deur binnenstapte, viel ze me meteen op. Een vrolijk ogend meisje met een paardenstaart en een verlegen glimlach. Ze stelde zich keurig voor, hielp me met mijn jas, en vroeg of ik koffie wilde. Haar moeder, die op de bank zat met de baby in haar armen, keek tevreden toe. “Nova is mijn rechterhand,” zei ze met een glimlach. “En zeker nu het zomervakantie is.” Ik dacht er eerst niet veel van, maar al snel werd duidelijk wat ze daarmee bedoelde.
Nova kreeg constant taakjes
Tijdens de eerste dag was ik bezig met het klaarmaken van de voeding, toen ik hoorde hoe moeder naar Nova riep: “Nova, pak even een doekje voor de baby.” Het meisje stond direct op van de keukentafel, waar ze bezig was met een kleurplaat, en rende meteen naar de commode om een hydrofiele doek te pakken. Even later vroeg moeder haar ook de luieremmer te legen en het flesje van de baby om te spoelen. “Ze doet zoveel voor ons,” vertelde moeder trots. “Ik weet niet wat ik zonder haar zou moeten.” Ik probeerde luchtig te reageren, maar voelde een knoop in mijn maag. Nova leek gewend aan het constant uitvoeren van klusjes. Ze droeg een erantwoordelijkheid die, naar mijn mening, niet bij haar leeftijd paste.
Er vond een moment plaats dat mij erg raakte
Op dag drie vroeg moeder mij of ik de baby even wilde vasthouden terwijl ze een dutje deed. Natuurlijk deed ik dat. Terwijl ik met de baby zat, hoorde ik Nova in de keuken rommelen. Ik ging kijken en vond haar op een krukje bij het aanrecht, waar ze bezig was met het smeren van boterhammen. “Wat ben je aan het doen, Nova?” vroeg ik. “Ik maak lunch voor mama. Ze is moe,” antwoordde ze, terwijl ze geconcentreerd een mesje door een pot pindakaas haalde. “En voor jezelf?” vroeg ik voorzichtig. Ze haalde haar schouders op. “Ik eet straks wel.” Dit moment raakte me. Een meisje van zeven jaar zou zich druk moeten maken over spelen en ontdekken, niet over het zorgen voor haar moeder.
Het ging maar door en door
De dagen daarna zag ik hoe Nova bijna alles deed. Ze ruimde de vaatwasser in, hield de baby even bezig als haar moeder moe was, en gaf zelfs haar moeder een bak met allerlei vers gesneden fruit terwijl moeder op de bank zat te swipen op haar telefoon. Toen ik een middag keek wat Nova aan het spelen was op haar kamer, zag ik dat ze keurige opgevouwen stapeltjes maakte van alles wat zojuist gewassen was. Ik besloot moeder aan te bieden om een aantal dingen voor haar over te nemen. Ze antwoordde met een glimlach: “Oh, dat hoeft niet. Nova doet dat wel even. Als jij je over de baby wil ontfermen, dat helpt mij het meest.”
Ik kon deze situatie niet uit mijn hoofd zetten
Ik merkte dat ik begon te malen toen ik thuis was. Natuurlijk is het goed dat kinderen in huis meehelpen, maar dit voelde niet gezond. Nova leek op haar jonge leeftijd al de rol van een kleine volwassene op zich te nemen. En hoe zou het zijn als ik niet meer in huis ben? Zou ze dan misschien nog meer doen? Ook zorgtaken voor de babyovernemen? Aan het einde van mijn week voelde ik een verantwoordelijkheid die verder ging dan mijn werk. Ik wist dat ik dit niet zomaar kon laten gaan. Ik ben er om te helpen in de kraamperiode, maar ook om te signaleren als iets niet goed voelt.
Moeder reageerde verbaasd en kortaf toen ik het met haar besprak
Tijdens mijn afsluitend gesprek met moeder, waar vader gelukkig ook bij aansloot, benoemde ik voorzichtig wat ik had gezien. “Het valt me op hoeveel Nova doet in huis. Dat is fijn en ze is een geweldig meisje, maar ze lijkt wel een hele zware rol te hebben voor haar leeftijd.” Moeder keek me verbaasd aan. “Ze doet het graag,” zei ze kortaf. “Ze is gewoon een grote hulp. Ik ben echt trots op haar.” Vader voegde eraan toe dat haar hulp er fijn is aangezien hij overdag continu van huis is voor zijn werk en ook regelmatig in het buitenland zit.
Het leek alsof ik moeder ergens wel heb geraakt
Hoewel ouders mijn zorgen leek weg te wuiven, voelde ik dat ik het bewustzijn ban moeder een klein beetje had geraakt. Toch heb ik na ons gesprek besloten een melding te maken bij het consultatiebureau. Niet uit beschuldiging, maar omdat ik wist dat Nova dit niet alleen zou kunnen blijven dragen.
Mijn doel is families te laten groeien, niet alleen met de baby
Kinderen zoals Nova raken me diep. Ze verdienen een zorgeloze jeugd, zonder de lasten van volwassen verantwoordelijkheden. Natuurlijk is het goed dat kinderen leren meehelpen in huis, maar de balans is essentieel. Nova’s situatie was niet in balans. Als kraamhulp kan ik de wereld niet veranderen, maar ik kan wel proberen om families te helpen groeien, niet alleen met een nieuwe baby, maar ook in het zorgen voor elkaar. Voor Nova hoop ik dat haar moeder zal inzien dat zelfs de sterkste kleine schouders niet alles kunnen dragen.
ANNELIEN
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
