Tijs zit op ballet
Ja, ballet. Dat was niet iets wat ik ooit voor hem had bedacht. Toen hij me vorig jaar na een filmpje op de tv enthousiast vertelde dat hij ‘later’ net zo wilde dansen als de jongen in die voorstelling, dacht ik dat het een fase zou zijn. Net zoals toen hij op judo wilde en na drie lessen geen zin meer had. Maar deze keer was het anders. Hij bleef erover praten, wekenlang.
“Mama, ik wil echt op dansen,” zei hij op een dag terwijl hij door de woonkamer draaide
“Niet judo, niet voetbal. Dansen.” Ik glimlachte, en zei dat ik het zou regelen. Stiekem dacht ik dat hij na een paar lessen wel weer iets anders zou willen. Maar dat gebeurde niet.
We vonden een balletschool in de buurt
Vanaf de eerste les was hij verkocht. Elke maandagmiddag liep hij stralend de dansstudio binnen, in zijn zwarte leggings en witte shirt. De eerste paar keer zat ik op een bankje in de hoek te kijken hoe hij zich tussen de andere kinderen door bewoog. In zijn groep zaten alleen maar meisjes. Tijs ging er helemaal in op. Ik zag hoe hij lachte, hoe geconcentreerd hij naar de juf luisterde, hoe hij alles probeerde precies zo te doen als voorgedaan.
Na een maand vroeg de juf of ik even kon blijven
“Tijs heeft echt talent,” zei ze. “Hij heeft een natuurlijke souplesse en ritmegevoel. En hij geniet er zo van. Ik denk dat hij hier echt verder in kan komen.” Ik voelde een mengeling van trots en ongemak. Tijs, mijn Tijs, een natuurtalent? Maar het ongemak bleef hangen. Ik wist niet precies waarom.
Thuis praatte hij over weinig anders
“Mama, kijk eens wat ik heb geleerd!” riep hij dan, en voor ik het wist, deed hij een pirouette midden in de woonkamer. Ik moedigde hem aan, klapte als hij klaar was, en toch… ergens knaagde er iets. Ik wilde niet dat hij zou stoppen met iets waar hij zo blij van werd, maar ik maakte me zorgen. Hoe zouden andere kinderen reageren als ze erachter kwamen dat hij op ballet zat? Hij was pas 7, en kinderen konden hard zijn.
Tijs bleef dromen over dansen
Hij vertelde iedereen die het horen wilde over de sprongen die hij had geleerd, over hoe de juf hem complimenteerde en hoe blij hij werd van de muziek. Maar mijn zorgen namen alleen maar toe. Elke keer als hij iets nieuws probeerde in de woonkamer en enthousiast vroeg “Mama, moet je kijken!” voelde ik een knoop in mijn maag. Hij was zó’n open, stralend kind. Hoe kon ik hem beschermen tegen een wereld die dat misschien niet zou waarderen?
Ik begon me steeds meer te verstoppen achter praktische bezwaren
“Tijs, misschien moeten we kijken of het ballet niet te veel tijd inneemt met school,” zei ik een keer. Of: “We kunnen altijd nog iets anders proberen, iets wat minder… intensief is.” Hij keek me dan aan, zijn hoofd schuin. “Maar mama, ik wil helemaal niets anders.” En ik zweeg.
Ergens voelde ik me schuldig
Waarom wilde ik dat hij stopte met iets waar hij zo gelukkig van werd? Maar het was alsof er een stem in mijn hoofd zat die me steeds vertelde dat dit niet ‘normaal’ was. Wat als andere kinderen hem zouden pesten? Wat als ouders op het schoolplein zouden fluisteren? Elke keer als ik hem naar de balletschool bracht, voelde ik de blikken van andere ouders. Misschien verbeeldde ik het me, maar ik hoorde bijna de gedachten: “Waarom zit hííj op ballet?”
Een keer, tijdens een verjaardag van een klasgenootje, vroeg een andere moeder wat Tijs eigenlijk deed aan sport
“Hij zit op ballet,” antwoordde ik. Haar wenkbrauwen gingen een fractie omhoog. “Oh, wat apart,” zei ze. “Dat hoor je niet vaak.” Haar stem klonk vriendelijk, maar het maakte me onzeker. Ik voelde mijn gezicht warm worden en mompelde iets over dat hij het gewoon leuk vond. Thuis kon ik het niet loslaten. “Zie je wel, mensen vinden het raar,” zei ik tegen mijn man. Maar hij schudde zijn hoofd. “Wie interesseert dat nou? Tijs is blij, dat is toch het belangrijkste?” Hij had gelijk, maar de angst bleef.
Ik maakte me ook zorgen over wat er zou gebeuren als Tijs ooit teleurgesteld werd
Hij was zo enthousiast, zo vol vertrouwen. Wat als dat ooit omsloeg? Wat als iemand hem vertelde dat jongens niet horen te dansen? Hoe zou hij daarmee omgaan? Ik voelde me verscheurd tussen de wens om hem te beschermen en het besef dat ik hem juist moest laten groeien.
Op een avond zat ik op de bank terwijl Tijs in zijn kamer muziek opzette
Hij oefende stilletjes zijn sprongen en pirouettes. Ik kon hem horen neuriën. Hij was zo gelukkig in zijn eigen wereldje. En ik? Ik voelde me gevangen in mijn eigen angsten. Wat als ik de verkeerde keuze maakte? Wat als mijn zorgen uiteindelijk meer schade zouden aanrichten dan de buitenwereld ooit zou kunnen doen? De opmerkingen, de blikken, het mogelijke verdriet. Hoe kon ik hem beschermen tegen een wereld die soms zo hard was, zonder hem klein te houden?
Die nacht lag ik wakker
Ik wist dat ik niet voor altijd een schild om hem heen kon houden. Maar loslaten? Hem blootstellen aan alles wat misschien zou komen? Het voelt alsof ik faal, welke keuze ik ook maak.
MAUD
Alles wat kinderen raar vinden is aangeleerd door volwassenen.
Als ouders kun je dus het goede voorbeeld geven door dingen niet als abnormaal te bestempelen.
Samen maken we de wereld van de toekomst, de wereld waarin onze (klein-) kinderen straks leven.
Hier een trotse mama, die alleen maar respect heeft voor haar zoon die zijn passie volgt en aan ballet doet.
mijn zoontje van 5 zit ook op ballet. Ook in een groep vol meiden. Vanaf groep 4 hebben ze een groep voor alleen jongens. Ik ben ook bang wat andere jongens uit zijn klas ervan zullen zeggen. Ze zijn immers in de leeftijd dat ze jongens en meiden dingen gaan scheiden. Maar hij vind de danslessen leuk en ik sta achter hem. Want mocht de wereld tegen hem keren, dan is hij in ieder geval zeker van mijn support. En ook als hij dan besluit te stoppen, sta ik achter hem. Hij is nog zo jong, hij mag nog veel ontdekken. En als hij t dan mist dan kan hij weer verder dansen. Hij kijkt iig heel erg uit naar zijn eerste voorstelling.
Sta achter de keuze van je zoon en laat aan hem zien hoe hij schijt moet hebben aan de beknopte mening van anderen 😉
Kinderen kunnen meer aan dan we den-
ken als ze maar goed in hun vel zitten.. De
voornaamste taak van ouders is hun daar-
bij te ondersteunen. Een kind weet zonder
moeilijke gesprekken of je wel of niet trots op
hem of haar bent en ze hebben nodig dat je
trots bent. Een kind met een positief zelfbeeld
komt op zijn pootjes terecht. Als je je als ouders
dat realiseert, en je merkt dat je daar niet
toe in staat ben, zoek dan hulp bij een professional. Laat een kind geen slachtoffer worden van denkbeelden waarvan je
weet dat ze hem/haar doodongelukkig zullen maken. Want als je echt eerlijk tegen jezelf
bent, weet je dat niet anderen maar
opvattingen van
ouders de grootste impact op het leven
van een kind hebben. Ook je z.g verborgen
opvattingen. Het kind voelt, ruikt, proeft je
afkeuring en goedkeuring, en daarmee je me,-
ning over hem of haar. KINDEREN LEZEN OUDERS MET HUN INTUITIE EN GEVOEL. En ze willen dat je achter hen staat.
Wat ontzettend jammer, dat jouw eigen angsten en oordelen je eigen geluk en dat van je kind in de weg zitten. Je kind is overduidelijk zielsgelukkig met het ballet waarin hij zichzelf helemaal heeft gevonden en waar huj zich in uitdrukken kan.
Je hoeft hem niet te beschermen; hij is zeker genoeg van zijn zaak, om zich niet van de wijs te laten brengen door wat andere mensen denken of vinden. Degene, die minder zeker over deze zaak is ben jij zelf. Jij zélf bent niet opgewassen tegen de oordelen en afwijzingen van anderen en kan daardoor “je vrouwtje” niet staan. Daar zou je iets aan mógen doen. Voornamel8jk ten behoeve van je eigen geluk. Om blij te kunnen zijn met hetgeen je zoon gevonden heeft voor zijn levensgeluk en om je vrij te voelen hiermee voor de dag te komen. (Ik ben bang, dat je er zelf een negatief oordeel over hebt en daardoor gevoelig bent voor datzelfde oordeel van anderen. Maar daar kun je iets aan doen).
Laat die jongen lekker dansen. Ballet is topsport. Wees blij met zijn talent en trots. Schijt aan de omgeving. Kijk de film van Billy Elliot. Ik heb verschillende dansertjes in mn danslessen gehad en nooit gehoord dat die gepest werden. Een danst nu bij een gerenomeerd gezelschap. Helemaal een gelukkige man. .
bijzonder dat je de hobby van je zoon liever geheim houdt en het dan op internet zet. Ik snap sowieso niet wat er mis is met zijn hobby. laat lekker ieder in zijn waarde.
Mijn broertje heeft jaren aan klassiek ballet gedaan. Hij heeft zelfs jaren op/aan de nationale ballet academie gezeten in Amsterdam. Waar hij meerdere keren in oa de notenkraker en het zwanenmeer heeft gedanst.
Mijn broertje is nooit gepest/belachelijk gemaakt.
Deze moeder schaamt zich zelf en projecteert haar probleem door wat andere misschien wel of niet kunnen vinden op haar zoon. En dat is pas schadelijk voor het kind. Bah triest hoor om zo bekrompen te zijn ipv trots. Niet veel kinderen hebben echt talent los van dat het haar kind gelukkig maakt en daar zou het om moeten gaan.
Mag iemand ook gewoon over zijn zorgen en angsten praten zonder dat daar een keiharde veroordeling aanvast zit? Ook als volgens jou
die angsten helemaal niet relevant zijn? Jouw reactie bevestigen die angsten alleen maar terwijl jouw ervaring haar misschien wel kan helpen.
je had m natuurlijk ook op streetdance kunnen zetten…
Het jong wilde op ballet. Waarom zou ze hem dan op streetdance moeten ‘zetten’. Ze moet niet zo spastisch doen. Er zijn ook jongens die aan turnen doen en meisjes aan basketbal. So what? Ze is bang voor buitenstaanders.
vind het aan de ene kant super belachelijk dat je als moeder of vader wie dan ook je dit zo kan aantrekken sorrie hoor laat jou kind gewoon kind zijn gewoon zelf zeggen ik zit op ballet later als ik groot ben misschien zelfs beroemd kan niemand mij zeggen dat ie niks doet of geen beroep uitoefen plus hoe weinig jongens kunnen zeggen dat je een van de grootste topsport van meiden doet van wat ie niet leuk vind kijk na Billy Elliot kwam ook uit een zeer moeilijke tijd periode en cultuur tegenwoordig kijkt niemand er meer van op jongens die breien leuk vinden daar wordt ook helemaal niet meer raar van op gekeken. dus meid kop eronder wees trots op je zoon onzekerheid mag er zeker zijn ongelukkig door het leven gaan omdat je iets niet meer kunt uitoefenen lijkt me van latere zorg gr Heather92
Je shift-toets kijkt het maar heel sporadisch te doen.
Je kinderen zijn op de aarde om hun eigen lessen te leren. Als hij wordt gepest kun je ervoor hem zijn. Je kunt niet alle kuilen in de weg voor je kind dichtmaken, dan mag hij zijn lessen niet leren( vind ik nogal egoïstisch) Sta aan de andere kant van de kuil en vang m op met een knuffel/ kus of pleister. Hij wordt er sterker van. Ga met jezelf aan de slag!
Mijn zoon vroeg een pop aan oma voor zijn verjaardag toen hij 7 was. Hij had 4 zusjes en leefde in.een meiden wereld. Oma vond dat raar. Ik niet. Die pop heeft hij gekregen en dolblij. 20 jaar later werd hij papa van 4 meiden….
Mijn zoon van 14 jaar doet aan ballet vanaf zijn derde jaar. ik ben er juist trots op dat hij altijd heeft durven kiezen voor iets wat in onze omgeving niet vanzelfsprekend is. Lang was hij de enige jongen en waren er genoeg minder leuke reacties. Nu volgt hij een opleiding samen met andere jongens. Hij kiest zijn eigen pad! Werkt hard voor zijn eigen passie.
Ook ik dacht: bekijk de film Billy Elliot ” eens. Precies over dit thema. En verder heb schijt aan wat de massa vindt.
Wij zijn dol op ballet. geweldig als je zo mooi kunt bewegen en dansen. Zonder het uit te spreken tegen het jochie, wijst moeder een stukje van hem af. Een heel belangrijk stukje: mogen zijn zoals hij is. Dat is jammer, want hij zal dat voelen. Moeder doet niet alleen Tijs tekort masr ook zichzelf. Wees trots op je zoon, hij is geweldig. En JIJ hebt zo n geweldig kind op de wereld gezet👍
Hopelijk blijf je je zoon volledig steunen in zijn passie. Het is geweldig om op zo’n jonge leeftijd al te ontdekken wat je gelukkig maakt. Als hij dan ook nog nu al op les zit, wie weet hoe fantastisch zijn talent zich zal kunnen ontwikkelen! Ballet is een topsport, daar kunnen mensen alleen maar ontzag en respect voor hebben.
Als er alleen maar vrouwelijke balletdansers zouden zijn, werden ballet-voorstellingen verschrikkelijk saai. Er zijn toch echt mannelijke dansers nodig om een verhaal te kunnen vertellen met de dans.
Als je man en jij trots op hem zijn en met geheven hoofd praten over zijn talent, dan zal jullie zoon de kracht hebben om met eventuele pesterijen om te gaan en zelf ook uit te stralen dat dat bij hem geen zwakke plek is waar de buitenwereld hem mee kan raken. Besef dat je kind gezond is en een talent heeft en wat een geschenken dat zijn. En ga lezen over de balletcultuur in Rusland. Daar is het heel normaal dat jongens dansen en aan ballet doen en die mannen zijn zeker geen watjes want je hebt enorm veel kracht en uithoudingsvermogen nodig om twee uur lang een dame door de lucht te tillen! (Ook al wegen ze maar hooguit 60 kilo.) Grote balletdansers komen uit Rusland.
ik snap je a gst als moeder dat je zoon hierom gepest kan worden. kinderen die afwijken van de norm , zoals dat tegenwoordig is kunnen gepest worden. taak als ouders is dus om je kind weerbaar te maken en je kind vooral te steunen in wat hij leuk vind! ga met hem naar een ballletvoorstelling en zeg hem dat er meer jongens zijn die op ballet zitten. hij voelt zich er prima bij maar jij schaamt je ervoor en dat is best wel erg.
als hij ouder wordt veranderd het misschien wel en misschien ook niet en ook dan moet je hem blijven steunen! trek je niks aan van anderen en geef ze van repliek als ze iets stoms zeggen en kom op voor je zoon! geniet ervan samen met hem!
Ik denk dat jou zoon niet bang hoeft te zijn voor de buitenwereld, maar voor zijn eigen moeder. Jij maakt er vooral een probleem van. Er is echt niks mis met een jongen op ballet. Misschien minder gebruikelijk dan meisjes, maar echt niet vreemd. Net als turnen voor jongens. Ook niks mis mee. Wees blij dat je zoon zon gelukkig is met zijn hobby. Ik hoop dat je je zorgen op zij gaat zetten en trots aan mensen gaat vertellen dat je zoon getalenteerd is in ballet! Wees en trotse moeder en geen (over)bezorgde moeder.
Ik vind het vooral sneu voor jouw zoontje dat hij zo’n bekrompen moeder heeft. Jij hebt er problemen mee dat hij danst, niet zeggen ‘ja maar wat als anderen’ en zo de schuld van je afschuiven, dat is laf. Gelukkig heeft hij een vader die hem wel steunt. Ik hoop dat het je lukt om je er overheen te zetten, want hij heeft of krijgt heus wel in de gaten dat je er niet achter staat, dat voelen kinderen vaak heel goed aan. Jij zegt dat je bang bent dat andere kinderen hem gaan pesten maar het is zijn bloedeigen moeder die hem raar vindt, en als ik tussen de regels door lees zich misschien zelfs een beetje voor hem schaamt, en dat is een stuk erger.
Precies dit was wat ik dacht bij het lezen van dit verhaal! Jij schaamt je als moeder voor de passie van je zoon, zo zonde! Je zoon gaat dit (snel) doorkrijgen en hij komt dan niet bij jou als hij vervelende opmerkingen in het leven krijgt, dan heb ik het ook niet alleen over dansen. Je geeft je zoon nu al mee dat je er eigenlijk niet voor hem bent als hij niet in de standaard hokjes past.
Ik wil je therapie aanraden om meer zekerheid en zelfvertrouwen op te doen.
Waarom kunnen meisjes wel voetballen en jongens niet op ballet? Het gaat erom dat je zoon iets doet waar hij gelukkig van word, heerlijk toch dat hij dat gevonden heeft in deze sport! Lekker genieten en laten kletsen als er al gekletst wordt…
Onze zoon schaatst hoor ik ook zelden (en nee we wonen niet in Friesland) word hij heel blij van kost me elke week 3,5 uur met heen en weer rijden maar kan me niks schelen als hij het maar leuk vind! Als hij er talent voor heeft fantastisch toch; stel je voor de ballet academie ze staan er te springen om mannelijke dansers! Iets om trots op te zijn hoor echt!
Waarom maak je je zo druk om wat anderen zullen zeggen of denken?mijn moeder vertelde me vroeger al: luister nooit naar wat anderen over je zeggen, ze hebben altijd wel iets om over te praten en als ze niets kunnen vinden verzinnen ze wel wat! kom op joh, laat tijs lekker genieten van zijn hobby en geniet er zelf ook oprecht van. waar je nu mee bezig bent is jezelf en tijs straffen en dat lijkt me niet de bedoeling. gelukkig dat zijn vader er wel relaxed mee is, nu mamma dr mindset nog even veranderen.
ik denk dat het waard is om je hier over heen te zetten, ik denk dat het hele sterke en oude denkpatronen zijn en een goed bedoelde neiging om.hem te beschermen. Maar ga eens samen naar het zwanenmeer of een andere voorstelling en dan zie je ook ballet mannen in overvloed en ze hebben geen kleine zijrol. zoek een leuke en indrukwekkende voorstelling uit en geniet! 😀
Oke, burgertrut is wel weer hard, maar ik begrijp de reactie wel. Ik heb zelf een zoon van 7 jaar oud en ik zou willen dat hij zich zo zou verliezen in iets als ballet en muziek. Weet je hoe zwaar die trainingen zijn naarmate hij verder komt?
Waarom maak je je zo druk over wat anderen denken? Je hebt een keuze, of je kiest ervoor om te genieten van je zoon en zijn passie, want zo klinkt het en schijt te hebben aan wat anderen denken, wat je trouwens niet onder controle hebt. Of je schikt je naar wat je denkt dat anderen vinden, en bent zelf gerust, maar dan heb je wel een ongelukkige zoon die later nog zal zeggen dat ballet niet mocht van mama.
Ten eerste, het lijkt meer erop dat je het zelf raar vindt en daar zelf niet mee kan omgaan. Ten tweede, wat anderen vinden heb je niet onder controle en ‘ ze’ vinden altijd wel wat. Ten slotte als andere kinderen willen pesten, dan vinden ze altijd wel een stok om mee te slaan. De vraag is dan hoe jij je geweldige zoon gaat leren zich daartegen te weren en hem weerbaar te maken. Zeker gezien dat je daartoe zelf niet in staat bent, gelukkig heeft je man geen moeite met ballet en zijn zoon.
de grootste angst zit in jou ga jij met jezelf aan de slag met je kind is niks mis,
je projecteert je eigen angst op de buitenwereld, laat dat jong gelukkig zijn neem hem zelf zoals hij is want dat bevalt je blijkbaar niet.
Mensen vinden toch altijd wat, dus als Tijs hier gelukkig in is, gun hem dat. Zoals je het schrijft, lijkt het eerder een probleem voor jòu en daarmee maak je voor hem wellicht een probleem, wat er niet is. Kijk een paar keer naar goede balletten: vrouwen èn mannen dansen!. Ik vind het mooi als ik kinderen zie met een passie! Bovendien pamperen we kinderen veel te veel. Gaat hij voetballen omdat jij dat stiekem liever hebt, dan doet hij niet waar zijn hart ligt en wordt hij wellicht juist daar mee gepest. Gun hem deze ruimte en dit plezier!
mi ik ben het helemaal eens met je. als deze jongen graag danst laat hem lekker genieten. mijn zoon zat ook op ballet en nu treed hij zelfs op voor publick. en zoals je zeg laat mensen lekker kletsen mensen hebben altijd wel ergens over te zeggen. laat ze lekker kletsen
als die jongen gelukkig is met wat hij doet is alleen fijn
Ballet kun je als je er echt verder mee gaat vergelijken met topsport. Tijs heel veel plezier en geef tijdens de gym maar eens een voorstelling.
Burgertrut!
Zoek de musical Billy Elliot eens op. Er gaat een wereld voor je open. Het heeft mij in ieder geval mijn zoons liefde voor dansen en anders zijn te accepteren.
en de acteur Jan Kooiman.. Scapino Ballet
Maak je niet druk, dit verhaal -ook al komt het wel voor- is niet door een echte moeder geschreven. Op hun 7e jaar zitten er helemaal geen pirouettes in het dans curriculum. Je kunt dus hooguit een fictieve moeder uitschelden.
U kent de lessen die Thijs gevolgd heeft?