Sanne: “Ik vertel mijn kinderen om 19:00 al dat het nieuwe jaar is ingeluid”

Het was Oud & Nieuw: een dag gevuld met oliebollen, vuurwerk en champagne. Voor mij, als moeder van een zoon van vier en een dochter van zes, betekende het vooral een logistieke uitdaging. Want hoe zorg je voor een feestelijke avond zonder dat het een totale chaos wordt, inclusief oververmoeide kinderen en een uitgeteld hoofd? Ik wou ze het twaalf-uur-moment niet ontnemen, maar zag het ook niet zitten om ze ’s avonds laat wakker te moeten maken en ze daarna weer in slaap te krijgen met chagrijnige kinderen in de ochtend als gevolg en zelf wallen tot mijn enkels.

Wanneer is het nou eindelijk Oud & Nieuw?

De kinderen hadden er al weken naar uitgekeken. Vooral Emma, mijn oudste, had in de supermarkt een gouden glitterhoed gespot die ze moest hebben voor het grote feest. Ook bordjes, slingers, ballonnen, bekers; alles wat verkrijgbaar was in Oud & Nieuw thema moest in het winkelkarretje. Finn was vooral gefocust op het vuurwerk. Elke keer als er buiten ergens een knal te horen was, rende hij naar het raam en riep: “Wanneer is het nou eindelijk? Ik wil dan wel wakker blijven hoor mama.”

Het fake Oud & Nieuw-moment

Ik had een meesterlijk plan. Of nou ja, een strategie. Ik noem het ‘het fake Oud & Nieuw-moment’. Om zeven uur ‘s avonds zou ik de YouTube-countdown aanzetten, compleet met een aftelklok en knallend vuurwerk op het scherm. Net echt. Ze zouden er niets van merken, toch? Ze snappen nog nauwelijks tijd, laat staan dat ze beseffen dat de echte klok pas vijf uur later op twaalf zou staan. Tegen die tijd zouden ze zo diep in slaap zijn, dat ze er niks van mee zouden krijgen. Blije kinderen en een goede nachtrust = win-win, toch? Ik vond het niet echt liegen. Ze zouden nog steeds hun moment krijgen, zonder dat het ten koste ging van hun nachtrust en humeur.

Een feestparadijs

Om zes uur zat ik al in mijn glittertop in de keuken. De oliebollen stonden klaar op een schaal met een flinke laag poedersuiker. Emma was boven haar nagels aan het lakken (“mama, kijk, ik doe glitter”), terwijl Finn in zijn dino-pyjama door de woonkamer rende met een zak confetti dat ik eigenlijk pas na ‘het moment’ had willen uitreiken. De tafel was omgetoverd tot een soort mini-feestparadijs. Er stonden glazen kinderchampagne, mini-pizza’s en een schaal met stokbrood en smeersels waar ze waarschijnlijk niet aan zouden zitten. Ondertussen had ik de playlist met feestmuziek aangezet, vlaggetjes opgehangen en ballonnen opgeblazen. Het Oud & Nieuw feest was compleet. Het was nog beter dan ik me had voorgesteld.

New Year countdown kids

Om vijf voor zeven zette ik de tv aan en typte ‘New Year countdown kids’ in op YouTube. Wat een lifesaver! Een paar opties verschenen, variërend van Disney-thema’s tot vuurwerkshows. Ik koos er een met veel kleuren en vrolijke muziek. “Kom snel, het begint bijna!” riep ik. Emma en Finn stormden naar de bank en plopten neer met hun glazen kinderchampagne. Ik voelde een gek soort zenuwen, alsof ik bang was dat mijn hele plan zou mislukken. Maar toen de klok begon af te tellen van tien naar nul, begonnen ze enthousiast mee te schreeuwen. Die koppies, het was heerlijk om naar te kijken. Ze waren zó aan het genieten en ik dus ook.

“VIJF! VIER! DRIE! TWEE! EEN!”

Het scherm vulde zich met vuurwerk en vrolijke muziek. Emma sprong op en begon rond te dansen in haar glitterhoed. Finn stond op de bank te springen en gooide confetti in het rond. Yes! Het werkte. Ze hadden hun Oud & Nieuw-moment, en ik wist zeker dat ze binnen een uur in bed zouden liggen zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over slaaptekort en humeurige kinderen de volgende dag. Ik had aan de buurman gevraagd of hij wat siervuurwerk wilde afsteken om het compleet te maken en de kinderen kregen megasterretjes. Je had die smoeltjes moeten zien, stralend van oor tot oor. Het was een groot succes!

Gelukkig nieuwjaar mama!

“Gelukkig nieuwjaar, mama!” riep Finn, terwijl hij me een knuffel gaf. Emma deed hetzelfde, haar kleine armen stevig om me heen. Ik bracht ze om acht uur naar bed, mooi op tijd. “Het was heeeeeeel leuk mama! Goed hé dat ik zo lang wakker ben gebleven”, zei Emma. “Ja, lieverd. Super goed van jou!” In no-time waren ze beide in dromenland. En terwijl de rest van de wereld om middernacht de champagne ontkurkte, lag ik heerlijk onder een dekentje op de bank met een kop thee. Want dat is ook Oud & Nieuw – op je eigen manier genieten. Voor herhaling vatbaar? Zeker weten!

SANNE