Ik ben altijd iemand geweest van structuur
Orde in mijn huis, orde in mijn hoofd. Al van jongs af aan voelde ik me prettig als alles volgens een plan verliep. Misschien een tikje autistisch, maar dat is oke. Toen ik mijn eerste eigen appartementje kreeg, maakte ik al lijstjes voor alles. Het gaf me rust om dingen onder controle te hebben. Dus toen Niek geboren werd, wist ik dat ik het anders wilde aanpakken dan mijn eigen moeder, die veel losser in de opvoeding stond. Roland (mijn man) en ik hadden besloten dat we onze kinderen met strikte regels zouden opvoeden. Voor ons was dat de sleutel tot succes in een wereld die soms best chaotisch kan zijn. Regels gaven duidelijkheid en veiligheid, en dat was wat ik mijn kinderen wilde meegeven. Dat werkte voor Niek, en toen Tess erbij kwam, hielden we diezelfde structuur aan. We geloofden dat structuur hen zou helpen gedisciplineerd te worden en ik was er trots op hoe goed ze met de regels omgingen.
Niek is nu 10 en Tess 6
Ze zijn opgegroeid in een huis waar ze precies weten wat er van ze verwacht wordt, wanneer ze naar bed moeten en hoeveel schermtijd ze krijgen. Dat geeft rust, zowel voor ons als ouders als voor hen. We geven ze geen snoep of frisdrank doordeweeks, alleen in het weekend, en ze moeten hun huiswerk altijd meteen na school maken. Het zorgt ervoor dat de boel op rolletjes loopt, want iedereen weet waar hij aan toe is. Roland en ik hebben er altijd goed op gelet dat er geen uitzonderingen waren. Dat vonden we belangrijk omdat het leven al vol genoeg zit met verrassingen, en kinderen hebben grenzen nodig om zich veilig te voelen. Soms denk ik wel eens dat mensen ons als streng zien, maar ik weet dat dit is wat voor ons werkt. Geen gedoe, geen gediscussieer – gewoon duidelijke afspraken waar iedereen zich aan houdt.
Maar voor mijn moeder, oma dus, lag dat allemaal heel anders
Zij vond onze aanpak veel te streng. Mijn moeder is altijd iemand geweest die vindt dat kinderen vooral moeten genieten van hun jeugd. Dat ze moeten kunnen spelen en niet te veel worden begrensd door regeltjes. Volgens haar moet je het leven niet te serieus nemen, vooral niet als het om kinderen gaat. Ze zegt vaak dat we maar één keer jong zijn. En hoewel dat op sommige vlakken heel mooi is, botste dat enorm met onze opvoedstijl. Ze begreep niet waarom we zo streng waren en vond dat we de kinderen teveel beperkten. Elke keer als de kinderen bij haar waren, kwamen ze terug met verhalen over snoepjes na het avondeten, uren voor de tv hangen en tot laat opblijven. Het voelde voor mij alsof al het werk dat wij in hun opvoeding staken, bij oma weer teniet werd gedaan. Toen ze nog jonger waren, vond ik het niet zo’n groot probleem, maar naarmate de kinderen ouder werden en beter begrepen wat de regels waren, werd het steeds lastiger. Ze kwamen wild thuis, en ik kon ze bijna niet meer in onze structuur krijgen.
Het begon met kleine irritaties
Elke keer als mijn moeder oppaste, kwamen de kinderen de volgende dag vol verhalen thuis. “Oma liet ons tot tien uur opblijven!” of “We mochten drie ijsjes eten!” Het leek alsof ze bij oma in een compleet andere wereld leefden. Een wereld zonder regels en afspraken. Ik werd er gek van, want ik had het gevoel dat ik de kinderen steeds weer opnieuw moest ‘resetten’ nadat ze bij haar waren geweest. We hadden duidelijke regels opgesteld om rust en balans in ons gezin te houden, deze hadden we ook aan oma verteld, en oma lapte die telkens aan haar laars. Het was zo frustrerend om de teugels weer aan te moeten halen na een dagje met oma. Het voelde alsof ik steeds opnieuw moest beginnen met opvoeden, en dat putte me uit.
Het escaleerde pas echt toen mijn moeder een middag op de kinderen paste terwijl Roland en ik een weekendje weg waren
We hadden alles tot in de puntjes geregeld: wat de kinderen mochten eten, hoelang ze op de tablet mochten, en hoe laat ze naar bed moesten. Ik had zelfs een lijst gemaakt, zodat er geen verwarring kon ontstaan. Maar toen we thuiskwamen, was het complete chaos. Het leek alsof er een wervelwind door ons huis was gegaan. Niek zat met zijn iPad op schoot, nog in zijn pyjama, hoewel het al middag was. Tess rende rond met een halve zak chips in haar hand, en de woonkamer leek wel een slagveld, met lege frisdrankblikjes en chipszakken verspreid over de vloer. Overal zag ik speelgoed. Mijn moeder zat rustig op de bank, alsof er niets aan de hand was. Ik voelde mijn bloed koken. Hoe kon ze zo nonchalant zijn terwijl het hele huis op z’n kop stond?
“Wat is hier gebeurd?”, vroeg ik met een mengeling van boosheid en verbazing
Ik voelde dat de woede in mijn stem doortrilde. Mijn moeder keek op van haar boek, alsof ik een klein kind was dat zich druk maakte om niets. “Oh, Bella, maak je niet zo druk”, antwoordde ze nonchalant, bijna kleinerend. “Ze hebben zich prima vermaakt.” Het was alsof de bom die al maanden op scherp stond nu eindelijk explodeerde. Hoe kon ze zo luchtig doen over het compleet negeren van onze regels? Het leek haar totaal niet te interesseren. Ik wilde het uitschreeuwen, maar ik wist dat dat nergens toe zou leiden. Roland probeerde de situatie te sussen, maar ik was al over de rand. Mijn moeder begreep gewoon niet hoe belangrijk die regels voor ons waren.
Toen de kinderen eindelijk op bed lagen, besloot ik het met mijn moeder te bespreken
Ik probeerde kalm te blijven, maar ik wist dat dit niet goed zou eindigen. “Mam, we hebben duidelijke afspraken over de opvoeding van de kinderen. Je kunt niet zomaar doen wat je wilt.” Het was een gesprek dat ik al zo vaak in mijn hoofd had gevoerd, maar nu moest het er echt van komen. Ze keek me aan alsof ik gek was geworden, alsof ík degene was die een probleem had. “Bella, je overdrijft. Kinderen moeten genieten, niet leven onder een regime. Wat maakt het nou uit of ze een keer wat langer opblijven?” zei ze met een mengeling van onbegrip en irritatie. “Bij oma is het feest”, zei ze.
“Het maakt wel uit!”, zei ik geïrriteerd
Ik voelde de spanning door mijn hele lichaam. “Het is verwarrend voor ze. Ze weten niet meer waar ze aan toe zijn, en dat zorgt voor problemen hier thuis.” Mijn moeder keek me aan met medelijden en onbegrip. Ze leek niet te begrijpen dat haar manier van doen ons hele opvoedingssysteem onderuit haalde. “Ach, Bella, je maakt het jezelf zo moeilijk”, zuchtte ze. Dat was de druppel. Ik stond op van de bank en zei: “Als je niet bereid bent om je aan onze regels te houden, dan hoef je niet meer op te passen.” De woorden kwamen er harder uit dan ik had bedoeld, maar ik meende ze wel.
Mijn moeder zweeg even, keek me strak aan
Ze zei toen: “Dan pas ik toch niet op?!” Ze stond op, pakte haar tas en verliet het huis zonder nog iets te zeggen. De stilte die volgde, was oorverdovend. Roland kwam naast me zitten en legde zijn arm om me heen. “Ze trekt wel bij”, zei hij, maar ik wist dat het anders was. Dit voelde definitief. Het leek alsof er iets was geknapt in onze relatie, iets dat niet zomaar gerepareerd kon worden. En dat bleek ook zo te zijn. We werden wel eens uitgenodigd om bij oma te eten of een verjaardag te vieren, maar op het oppassen is ze nooit meer terug gekomen. We zijn nu op zoek naar een oppas in de buurt. Iemand die zich wel aan onze regels houdt.
BELLA
Jouw moeder heeft gelijk. Laat ze zo nu en dan lekker kind zijn. Jullie manier van opvoeden en regels zal op sommige vlakken ook nadelig voor ze uit kunnen pakken. Wie weet krijgen ze daardoor wel als ze ouder zijn moeite met zich aanpassen, dat ze bijv. sneller dan gemiddeld overprikkeld raken omdat ze geen ruis gewend zijn. Waar ik het wel weer eens ben met jou, is dat ze doordeweeks geen ongezonde tussendoortjes krijgen. Dat laten voor het weekend, lijkt me meer dan voldoende. Ik vind dat oma daar wel in mee kan gaan, dat ze niet bij haar maar alles kunnen eten. Ik denk dat het handig was geweest dat jullie je iets losser opstellen en oma ook een klein beetje rekening houdt met jullie regels. Maar ze kan het niet exact zoals jullie doen, want ze is niet voor niets een oma. Verder, zou ik jullie kinderen vragen hoe ze het bij oma vinden. Als ze het bij haar en met haar super leuk vinden, dan is het echt zonde dat ze niet meer oppast. Jij zou er ook iets meer waardering voor mogen hebben, want er zijn ook grootouders die totaal geen zin in hebben om op te passen.
het leest eigenlijk meer alsof het voor jou zelf heel belangrijk en fijn is.
En als je dan echt van de regels bent, en je kinderen de regels kan leren… Kun je zo ook leren dat het alleen bij oma feest is.
Maar goed, dat is mijn mening
Hopelijk trek jij wel bij ⚓🍀💛
wat een verschrikking zeg. alsof ze in het leger zitten. ze praat over ze alsof het soldaten zijn, mijn hemel. ik heb echt medelijden met die kinderen. en nu is oma er de dupe van, puur omdat zij zo’n middeleeuwse opvoeding erop naalden nahouden. niet klagen als ze wegrennen zodra ze de kans krijgen hè, dat zou ook niet meer dan terecht zijn
Laat oma gewoon oma zijn
Uw opvoeding is oké maar laat oma ze gewoon verwennen , komt heus wel goed , later mogen ze best denken wat een leuke oma ze hadden!
En wat een fijne ouders die ze zo goed mogelijk de wereld in hebben gestuurd
wauw, ik wilde dat mijn kinderen zo een oma hadden,1 van de oma’s kijkt niet naar ze om,en de andere oma heel af en toe,laten we zeggen dat de middelste 1x heeft gelogeerd en de jongste 11 jaar nog nooit….ik begrijp niet dat je zo moeilijk doet…mijn kinderen hebben regels en ik ben heel duidelijk,maar er kan afgeweken worden,en onverwachte dingen gebeuren,daarmee leren ze dus ook dat in het volwassen leven ook niet alles gaat zoals je wil,je moet soms kunnen buigen en weer terug kunnen buigen….dat je moeder zo doet heeft denk ik ook temaken met dat je ze opvoed alsof in militaire dienst zitten i.p.v kinderen telaten zijn,huiswerk kan na het eten ook,lekker laten spelen met vriendjes en vriendinnetjes,daar ontwikkelen ze sociale vaardigheden mee,en elke ouder doet wat die denkt dat goed is,maar je bent een weekend weg samen met je partner,jullie hebben allemaal een leuk weekend gehad….ja ok ze had de zooi wel mogen opruimen want zo thuis komen en dan moeten opruimen is niet leuk….maar verder hadden je kinderen echt wel geweten welke regels er gelden bij jou en bij oma,en geloof me kindere. gaan uitproberen en hoe ouder ze worden hoe meer ze dat gaan doen,dan helpen deze regels echt niet meer,simpelweg omdat het niet meer van deze tijd is,misschien heeft oma dat een stuk beter door,ze zeggen niet voor niks wijsheid komt met de jaren….ik zou als ik jou was eens goed praten met je moeder,en water bij de wijn doen beide,uit eindelijk gaan de kinderen dit je kwalijk nemen omdat je dat stukje van ze afpakt,en een oppas gaat je daar niet bij helpen,ze gaan het je kwalijk nemen….en dan vraag je eens af wat je het liefst zou willen,af en toe suger rush maar alle liefde van de wereld of jou regime met oppas zonder liefde
Wat oma bij haar thuis doet of toelaat moet ze zelf weten, haar huis, haar regels.
Maar dat ze er in jouw huis een bende van laat maken vind ik niet kunnen.
Zelf liet ik ons huis altijd netjes opgeruimd achter als oma en opa kwamen oppassen, en wij gingen een avondje weg. Ik was daar dan kort vantevoren nog druk mee en zorgde ook voor lekkere dingen voor hen en voor de kinderen.
Maar iedere keer troffen wij bij thuiskomst een grote bende aan, allerlei inhoud uit de koelkast stond op het aanrecht, allerlei gebruikt servies hadden ze overal laten slingeren, pakken koek, zakken chips. noem maar op. (Opa en oma dus, niet de kinderen.)
Rondslingerend speelgoed daar heb ik geen moeite mee, maar je kunt toch wel even opruimen wat je zelf vies hebt gemaakt? Afwassen hoeft niet eens maar zet het even in de keuken, en zet terug wat je uit de koelkast pakt.
Soms was het zo erg dat het huilen me nader stond dan het lachen. We zwaaiden opa en oma uit en daarna kon ik nog een hele poos opruimen. Niet leuk als je van een feestje komt.
Bij opa en oma thuis was het ook altijd een bende dus het had me niet moeten verbazen, ik was zo naïef om te denken dat ze het in het huis van een ander wel netjes zouden houden.
Ik heb het nooit aangekaart maar we lieten ze al snel niet meer oppassen als het niet strikt nodig was. In plaats daarvan gingen we bijvoorbeeld niet meer samen naar een verjaardag, maar één van ons. Of om de beurt als het dichtbij was.
heel sneu voor je Kids en hun oma.
pas op dat je kinderen er niet over een paar jaar voor kiezen om bij hun oma te gaan wonen puur om het feit dat ze daar wel kinderen mogen zijn en mogen ademen zonder toestemming
.
Respect voor een ieder zijn of haar manier van opvoeden maar ze moeten wel gewoon kinderen kunnen zijn. Ze zijn geen robots!
Dit gaat echt tegen jullie werken hoor. Jullie kinderen zullen doorkrijgen dat zij de buitenbeentjes zijn en andere kinderen de meest simpele dingen wel mogen en hun absoluut niet omdat dat tegen de regels in gaat.
KInderen hebben zeker regels nodig want dat hebben ze hier ook gewoon maar op deze manier werkt het echt niet.
Oma vind het zielig voor haar kleinkinderen omdat het gewoon triest is en natuurlijk zou ze jou een beetje tegemoet moeten komen. Maar jij kan niet verwachten dat iedereen maar naar jullie toe schikt. Ook wanneer je je kind naar een kdv brengt zijn er regels al zullen ze wel hun best doen om ouders tegemoet te komen maar het moet wel redelijk blijven.
Als ik oma was zou ik ook met pijn in mijn hart niet meer op de kids passen en jou idd dan maar iemand laten zoeken die je naar jou hand denkt te kunnen draaien…
hier ook een oma van 7, die wekelijks op gemiddeld, nu 3 kinderen past. de ene week 3, de andere week 5. natuurlijk houd ik wat rekening met de wensen van de ouders, maar zoals jij jouw zinnetje en regels op wil dringen aan je moeder, die met alle liefde haar tijd in jouw kinderen steekt, omdat zij nou eenmaal moeder èn oma is in hart en nieren, slaat alles!! Een gezin is geen geoliede machine en zo moet je het ook niet willen managen. dit is puur sneu voor de kinderen en jijzelf zult daar de revenuen van ondervinden vroeger of later. ik zou er maar s een therapietje tegenaan gooien als ik jou was, dan ga je misschien wat losser worden in plaats van volgens regeltjes te leven.
Wauw, deze moeder krijgt er wel van langs zeg! Zij is grootgebracht door deze oma en de wel heel strak disciplinaire opvoeding tov haar kinderen is misschienwel een uitvloeisel van haar eigen opvoeding. Die kan ook te losjes en laissez faire zijn. Dat oma’s en opa’s de teugels wat mogen laten vieren moet kunnen maar wat ik uit dit stuk meen op te maken is een oma die alles wat haar wordt gevraagd aan haar laars lapt. Het had anders opgelost kunnen worden door bv na een tijdje hierover een gesprek te voeren en elkaar tegemoet proberen te komen. Wel met blijk van waardering naar oma dat ze überhaupt wil( de) oppassen. Dit zijn twee uitersten waarbij een oppas van buitenaf mij de beste oplossing lijkt. Maar je over het algemeen aan de ouderlijke regels houden vind ik een must. Als je daar niet voor voelt of niet kan opbrengen dan gewoon niet oppassen. Het zijn tenslotte niet oma’s kinderen.
Wat jammer en verdrietig voor de kinderen en voor oma! Dat de regels bij oma wat losser zijn, is logisch en vast wel uit te leggen aan de kinderen. ik ben zelf oma en sta ook altijd klaar zonder er ook maar iets tegenover te stellen wanneer hun ouders moeten werken of dagje/avondje uit willen. Ook bij mijn zijn de regels wat losser en zou dan ook hetzelfde reageren als de oma in het verhaal. Dit is wat mij betreft stank voor dank!
Wat jammer voor de kinderen en voor oma! Zij snappen echt wel dat er bij oma andere regels gelden. Ik ben zelf ook oma en bij mij zijn de regels ook wat losser. Ik zou als oma, precies hetzelfde reageren als jouw moeder. Jammer en verdrietig voor iedereen.
dit wist je w.s.. ook al voor je een weekend wegging.
wees wat aardiger voor je moeder en gun je moeder en kids wat vrijheid hierin.
ik zou willen dat mijn schoonouders vroeger ook zo waren.
laat het een beetje los
De kinderen moeten zich aan regels houden. Jouw dictatoriale regels. Wie bedenkt zoiets? En nu hebben de kinderen geen oma meer en juist die, wanneer ze er zijn, zijn zo belangrijk in de opvoeding van een kind. Regel 1 is immers dat bij oma alles mag!!
Wanneer je kinderen streng opvoedt, met te veel regels, breken ze op een dag los en lopen ze boos de deur uit. Hopelijk gaan ze dan naar oma, als vertrouwenspersoon, om uit te huilen. Want oma begrijpt ze
arme, arme kinderen, wat gebruik jij een nare woorden zoals dat je ze moet resetten. kinderen zijn geen dingen die moet je ruimte geven om te ontplooien en dat kan niet bij jullie met je gruwelijk strenge regels. laat ze in vredesnaam hun grenzen ontdekken. ik ben zelf oma en de kleinkinderen komen regelmatig logeren gelukkig. geef je kinderen hun oma terug, en denk er om in de pubertijd kun je je kinderen verliezen omdat ze zich gaan afzetten tegen jullie overdreven regels.
Oh oh oh en dan komt de pubertijd nog . Mijn ervaring is dat juist die kinderen hun grenzen nog harder gaan opzoeken . Dan lappen ze hun ouders met hun regels aan hun laars . Dat zijn de kids zie stiekem drinken , blowen , en nog zoveel meer . Succes ! Ik zou de touwtjes ook wat meer laten varen …..
en oma mag het dan oplossen want daar zullen ze wel binnenlopen die kids . De
wat een verdrietige situatie..
Als ik het verhaal zo lees vraag ik me 2 dingen af:
– zijn de regels zo belangrijk voor de kinderen of voor jou? het klinkt erg als het laatste. Natuurlijk is een bepaalde structuur fijn voor kinderen maar kinderen kunnen heel goed begrijpen dat oma anders is dan papa of mama en dat daar misschien andere regels gelden.
– wat is schadelijker voor een kind, een avondje later naar bed en snoep of een beschadigde band met hun zo betrokken oma? Ik vind de band die mijn kinderen hebben met hun opa of oma van onschatbare waarde.
misschien is het toch goed om je eens af te vragen voor wie je dit zo wil spelen, wie help of beschadig je hiermee. het klinkt namelijk zo of er alleen maar verliezers zijn.
Arme kinderen. En nu is oma er ook Niek meer voor ze.
!Jouw moeder is de vrouw die jou heeft gebaard of geadopteerd en opgevoed. Nu heb jij zelf kinderen, die voed jij op. Daar is je moeder niet voor. Ik ben zelf grootmoeder en dat is wie ik ben, ik ben geen gratis oppas. Je moet je heel diep schamen. Wil je iemand die op jouw voorwaarden op jouw kinderen past, betaal er dan maar voor. De bizarre manier waarop jij je moeder jouw regels oplegt, is echt diep triest. Ze is je moeder, niet je nanny…
echt walgelijk brutaal gewoon!
Der moeder verdient zoveel meer respect!
verschillende opvoedstijlen kunnen ook NAAST elkaar staan! Zolang de thuisregels thuis gelden en de regels bij opa en oma daar gelden, kunnen kinderen het best aan. Er zijn meer mini-maatschappijtjes waar verschillende regels gelden dan thuis: op school (hand opsteken als je iets wilt zeggen) , op de bso (eerst hartig, dan zoet eten), bij de sportclub (ieder speelt evenveel tijd/iedereen wordt gewisseld) . Het is niet zondat jouw opvoeding onderuit gehaald wordt, als bij opa en oma andere regels gelden. Kinderen kun je zelfs uitleggen en aanleren waarom je bijv in een pannekoekenrestaurant wel druk mag spelen en in een sjiek restaurant niet! Maar in dat uitleggen zit wel een belangrijk punt. Vertellen aan je kinderen waarom jij iets wilt. En dat anderen andere regels hebben. En dat uitelggen en vasthouden…. dat duurt tot en met ze pubers zijn!
Ik begrijp dat het heel lastig is dat oma het heel anders aanpakt, en misschien wel té anders. Maar realiseer je ook dat kinderen heel goed tijd met oma en normale gang van zaken kunnen scheiden. Oma mag lekker verwennen en met de kinderen genieten en jullie zijn er om de opvoeding te doen zoals jullie dat voor ogen hebben.
Het zou fijn zijn als oma jullie opvoeding in grote lijnen respecteert, maar het zou geen oma zijn als ze de kinderen ook niet lekker wil verwennen.
Een goed gesprek had mogelijk tot een middenweg kunnen leiden… Jammer.
War een gezeur om……niks. Regels en nog eens regels, echt sneu voor jouw kinderen! Zoals meer reacties: ze zijn maar 1 x jong dus laat ze genieten bij oma. Je hebt maar 1 moeder die op haar leeftijd gelukkig steeds makkelijker en relaxter is geworden door de jaren heen. Zou jij ook moeten proberen. Ik vind je een ontevreden vrouw met al je regeltjes. Geniet van het leven beste meid en gun jouw kinderen een jeugd met vallen en opstaan EN oma. Ik wens je wijsheid toe want dit werkt niet! En maak excuses aan je moeder en geef haar een dikke pakkende.
Oh oh, waarom zo op de spits drijven.
Hoe kan je moeder het goed doen in jouw ogen als ze er zelf totaal anders over denkt?!
Eerlijk gezegd zou ik ook niet graag oppassen met een lijst van regels en voorschriften.
Succes met vindenvan een oppas zonder enig eigen initiatief!
ik wou dat mijn kinderen zo ’n oma hadden.
Beste moeder,
Duidelijke regels en begrenzen kan idd veiligheid bieden, maar tegen welke prijs?
Bijvoorbeeld ik moest als kind ook op tijd naar bed, maar mocht na school wel spelen en uitblazen. Ik schrik ervan dat basisschoolkinderen al huiswerk meekrijgen en ze van u meteen na school hun huiswerk moeten doen. Dan zijn ze misschien moe of juist heel energiek en willen spelen of gewoon een moment samenzijn of uitrusten. Is er aandacht voor hun behoeften en gevoelens? Zijn zulke regels echt helpend voor de kinderen, of meer om alles op rolletjes te laten lopen?
Kinderen kunnen al overspannen raken door het vele moeten.
Zo uitvallen tegen oma getuigt ook van weinig respect. Wees blij dat ze tijd met de kinderen doorbrengt.
Het is gezond dat kinderen met verschillende regels kennis maken. Oma’s staat er ook om bekend de kleinkinderen een beetje te verwennen. Deze oma slaat daar wel in door. Het kan zijn dat ze juist door de strikte regels van moeder haar hakken in het zand zet.
Als de kinderen last van hebben van de losse houding, bijvoorbeeld moe en chagrijnig zijn na afloop, kan dat ook rustig besproken worden.
Mogelijk kunnen u beiden hier een middenweg in vinden. En toon ook waardering voor de tijd en aandacht van oma.
Oef, wat een lastige. Meningen over opvoeding die mijlenver uit elkaar liggen. Beide de eigen mening willen doordrijven bij de ander. Jammer dat het geescaleerd is en oma nu niet meer oppast.
Ik heb zelf altijd een beetje moeite ermee dat, puur uit dankbaarheid omdat oma’s en opa’s oppassen, alles maar toegestaan moet worden. Hopelijk was er, buiten frustratie om, ook dankbaarheid.
Het was fijn geweest als beide partijen water bij de wijn hadden kunnen doen en er een middenweg gevonden had kunnen worden waar beide zich nog gehoord voelde.
Het lijkt mij goed voor kinderen om verschillende opvoedingen te ervaren en een beetje door oma verwend te worden (niet zoveel als bij deze oma wellicht). Maar uiteindelijk zijn het de ouders die bepalen.
Goed recht van oma om dan niet meer op te passen.
Fijn om te horen dat er wel nog contact is. Wellicht kan er toch weer gebouwd worden aan meer contact en zelfs oppassen.
Jouw huis, jouw regels vind ik overigens alleen gelden onder jouw supervisie. Niet als oma er alleen voor staat.
lijkt mij ook heel lastig 2 van die erg verschillende visies.
ik herken het ook bij mijn moeder (en meer oma’s). hoe ik het het opgelost? uitgelegd met een lach op mijn gezicht of het volgende keer iets minder kan want mijn dochter had moeite met ontlasting nadat ze bij oma was geweest. (van de 3 pannekoeken met stroop, 3 pakjes frisdrank, snoepjes en koekjes op 1 dag). oma begreep dat ook en wil dat natuurlijk ook niet. ik denk als ik er te hard in was geweest mijn moeder dat ook zeker niet op prijs had gesteld en het misschien wel even klaar was geweest met oppassen. Kortom: een stukje eigen verwachting bijstellen (ze eet een dagje minder gezond) én een klein stukje aanpassen vanuit oma kan ook werken.
maar goed, een oppas is ook een oplossing. en misschien een keertje toch sorry zeggen voor het feit dat je uit je slof schoot?
jou huis jou regels. Maar zoals jij je moeder behandelt vind ik wel heel erg.
Grootouders zijn er om de kinderen te verwennen en je moeder heeft gelijk ze zijn maar 1x jong. Als je kinderen later op de middelbare school zitten kunnen ze jou regeltjes wel helemaal negeren.
Een militair kamp is er nog heilig bij als ik het zo lees. Vreselijk.
wat een overdreven gedoe en wat een zonde dat je je moeder zo behandeld.
jouw moeder, haar regels.
jullie een leuk weekendje weg, denk dat de kids ook een leuk weekend hebben gehad.
gun het je kinderen en heb in ieder geval respect voor je moeder dat zij het hele weekend maar ook op andere dagen op jouw kinderen past. Ik vond het altijd fijn dat mijn kinderen graag naar mijn moeder gingen, daar mochten ze idd meer ijs en snoep en later opblijven, maar daar is ze oma voor.
thuis zijn er weer andere regels.
Bij oma moet het toch een beetje feest zijn.
Jemig… ik mis een bescheiden, dankbare houding ten opzichte van je moeder, die telkens weer voor jullie klaar stond en haar eigen vrije tijd met liefde opgaf om bij jullie kinderen te zijn.
Het was wachten op een van jullie die er niet meer tegen kon en tekeer zou gaan. Jij was het toevallig. Maar, heb je er ook eens over nagedacht hoe lastig het voor je moeder moet zijn geweest om, ondanks haar totaal andere opvattingen over opvoeden, op eieren te moeten lopen om alles net zo ‘perfect’ te doen als …jij?! en dat zij zich al jaren daar niks over zegt en zich schikt naar jou?
(I ben het met je moeder eens, al doet dat er niet echt toe. ivt mijn reactie)
mijn hemel wat vreselijk om dit te lezen.
wees dankbaar dat je moeder op wil passen.
zelf wel gezellig een weekendje weg maar gezelligheid met oma is vooral verboden.
als je moeder er straks niet meer is zal je je schamen.
zou je nu al moeten doen
ik denk dat jullie het allebei wel erg bont maken.
jij door met een hele lijst te komen en te verwachten/ eisen dat iemand anders het precies zo doet als jij. kennelijk heb je er al moeite mee dat ze moeten resetten, terwijl dat echt heel normaal en gezond is. ze testen gewoon even of alles nog gaat zoals het gaat. kinderen moeten ook leren omgaan met verschillende regels. tegelijkertijd maakt je moeder het ook wel erg bont door in jouw huis de kinderen mega laat op te laten blijven, zooi te maken en zooi te eten te geven, terwijl jij dan de spreekwoordelijke scherven moet oprapen. als ze dat nou doet bij een weekend bij haar thuis waar ze dan de volgende ochtend zelf met vermoeide kinderen zit is nog tot daar aan toe.
Het gebeurde toen jullie een weekendje weg waren… Was dat voor jullie plezier?
Mogen de kinderen dan geen plezier hebben? Begrijp me goed: regels en duidelijkheid zijn goed. Grenzen, hoe duidelijker, hoe makkelijker. Ik heb wel een beetje het idee, dat het jouw regels zijn en niet zozeer jullie regels. Een beetje meer vrijheid zou voor die kinderen fijn zijn. Dat hele rigide gedrag gaat zich tegen je keren in hun puberteit. Geef ze de kans zelf fouten te maken en op te lossen.
oma heeft groot gelijk,.
kinderen zijn maar een keer jong en laat ze maar lekker genieten.
Wat een zonde om je moeder op deze manier te behandelen.
je moeder heeft groot gelijk om niet meer op te passen .
Karma is een bitch en deze regels gaan tegen je werken .
Dat jij strakke disciplinaire regels hebt moet je natuurlijk zelf weten maar je schiet er wel heel ver in door.
Je kunt niet van je moeder eisen dat die deze regels doorvoert.
Dat gaat tegen haar natuur in.
Ze had bij jou thuis echter wel jou regels moeten handhaven.
Ik vind wel dat je nogal overdreven reageert op het geheel.
Jij vind dat iedereen zich aan jouw regels dient te houden, hoe dan ook.
Als een dictator.
Ten koste van wat?
Jouw kinderen in jouw huis, jouw regels. Jouw kinderen bij een ander thuis, regels van het huis. Dat je kinderen meer mogen bij oma thuis, snap ik. Dat oma jouw kinderen in jouw huis de boel op z’n kop laat zetten, heb ik geen begrip voor. Je kinderen zijn oud genoeg om te snappen ‘dat mocht bij oma, nu zijn we thuis en gelden de normale regels’. Ik zou een oppas zoeken die bij jouw regels past. Zonde voor oma, maar het is haar gemis.
Jouw kinderen in jouw huis, jouw regels. Jouw kinderen bij een ander thuis, regels van het huis. Dat je kinderen meer mogen bij oma thuis, snap ik. Dat oma jouw kinderen in jouw huis de boel op z’n kop laat zetten, heb ik geen begrip voor. Je kinderen zijn oud genoeg om te snappen ‘dat mocht bij oma, nu zijn we thuis en gelden de normale regels’. Ik zou een oppas zoeken die bij jouw regels past. Zonde voor oma, maar het is haar gemis.