Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
Mijn zoon, Daniel, was altijd een rustige jongen geweest. Een tiener van nu veertien jaar die graag zijn tijd doorbracht met boeken en videogames. Zijn ogen straalden altijd een vriendelijke nieuwsgierigheid uit. Als moeder had ik het gevoel dat ik een speciale band had met Daniel. We praatten vaak over van alles en nog wat, en hij leek nooit bang te zijn om me zijn gedachten en zorgen toe te vertrouwen.
Een totale verrassing
Op een zonnige zaterdagmiddag in het voorjaar, terwijl ik bezig was met het opruimen van de zolder, vond ik iets dat me volledig verraste. Het was een klein zakje met groene ‘kruiden’ en een vreemd ogende sigaret, half verstopt onder een stapel oude boeken. Mijn hart sloeg een slag over toen ik besefte wat het was – marihuana.
Waarom lag dit in zijn kamer?
Ik kon het nauwelijks geloven. Mijn zoon, die altijd zo verstandig en verantwoordelijk was geweest, betrokken bij drugs? Mijn handen trilden terwijl ik het zakje oppakte en de sigaret eruit haalde. Het was alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. Wat had hem ertoe gebracht dit te proberen? En deed hij dit al lang?
Credit: pexels.com
Ik confronteerde hem
Met het zakje in mijn handen ging ik naar beneden, naar de woonkamer, waar Daniel op de bank zat, verdiept in een boek. Hij keek op toen ik binnenkwam en zag dat er iets mis was. Zijn ogen werden groot van schrik toen hij het zakje en de sigaret in mijn hand zag. “Mam, ik kan het uitleggen,” stotterde hij. Ik ging naast hem op de bank zitten en ademde diep in om mijn emoties onder controle te houden. “Daniel, wat is dit? Waarom heb je dit in huis?”
Hij voelde druk vanuit zijn vrienden
Hij keek naar de grond en liep rood aan. “Het is van mijn vrienden, mam. Ze wilden dat ik het nam, anders hoorde ik er niet bij. Ze lachten me uit omdat ik vroeger altijd ‘nee’ zei.” Mijn hart brak bij het horen van zijn woorden. Mijn zoon, die zo graag bij zijn vrienden wilde horen, voelde zich gedwongen om iets te doen wat hij eigenlijk niet wilde. Ik wist dat ik hem moest ondersteunen en begrip moest tonen, maar ik kon mijn zorgen niet verbergen.
“Ik had nooit moeten toegeven”, zei hij
“Dit is serieus, Daniel,” zei ik zachtjes. “Dit is gevaarlijk, en het kan ernstige gevolgen hebben voor je gezondheid en je toekomst.” Hij knikte en keek weg. “Ik weet het, mam. Ik had nooit moeten toegeven.” We praten vervolgens nog een uur over zijn ervaringen met zijn vrienden en de druk die hij voelde om ergens bij te horen. Hij vertelde me dat hij dacht dat het roken van marihuana hem ‘volwassener’ zou maken en dat hij niet langer het gevoel wilde hebben dat hij buiten de groep stond. Ook vertelde hij dat hij dit al vaker heeft gedaan. Eerst vond hij het heel vies, maar na een aantal keer niet meer.
Ik moest hem op de risico’s wijzen
Ik luisterde aandachtig en probeerde te begrijpen wat er door hem heen ging. Maar tegelijkertijd voelde ik ook dat ik hem op de risico’s moest wijzen van groepsdruk en drugsgebruik. “Daniel,” begon ik, “Ik begrijp dat je vrienden belangrijk voor je zijn, maar echte vriendschap betekent niet dat je dingen moet doen die je niet wilt. Het betekent dat je geaccepteerd wordt zoals je bent, zonder druk om te veranderen.” Hij keek me aan met tranen in zijn ogen. Ik zag tweestrijd bij hem. Ik gaf hem een knuffel en verzekerde hem dat we samen aan een oplossing zouden werken. Alleen hoe, daar moest ik nog goed over nadenken… En dat doe ik nog steeds. Ik ben bang dat hij erg snel in zijn gedrag zal vervallen, met alle gevolgen van dien. Heeft iemand tips?
DESIREE
Misschien gek om te zeggen, maar ik snap deze enorme paniek om een zakje wiet op zijn kamer totaal niet. Door er zo gespannen en emotioneel op te reageren maak je het alleen maar extra ingewikkeld èn beladen èn spannend voor je kinderen. Want ze doen het toch wel, experimenteren en uitproberen. Dat moet iedere ouder accepteren. En rustig mee omgaan.
Ik denk dat je het heel goed hebt aangepakt door met je zoon in gesprek te gaan i.p.v. boos te worden. Mijn zoon heeft via school een cursus “rots en water” gehad wat hem heel goed heeft geholpen met zijn onzekerheden en groepdruk. Succes!
hoi, ikzelf weet niet hoe ik op deze “colum” kwam en ben zelf net 15. Vast toeval. Wat met uw zoon gebeurde is ongeveer ook met mij gebeurd en ik herken mezelf. Een vriendin had er een en voor ik het weet begon ik eraan. Ik deed het een paar keer, en vond het lekker waardoor ik me nog kuter voelde en schuldig en durfde het niet aan mijn ouders te vertellen. Tot ik het wel zei. Ik was bang omdat ik inpulsief was en dat dit weer zou gebeuren. Als ouder zou ik adviseren altijd te luisteren zoals u deed, en hem een veilig gevoel te geven. En om dit te verkomen zou ik veel informatie geven aan je kind, en hier veel over communiseren ook over andere gevaarlijke dingen(ik zag op dat moment niet echt het gevaar erin) voor de rest wens ik u het beste, ikzlef heb heel veel geleerd en zal het niet gauw meer doen.
Absoluut niet verkeerd bedoeld, maar als ik dit lees denk ik vooral: “Dat zei ik ook toen ik 14 was wanneer mijn ouders me ergens op betrapten.”
Dat je schrikt is absoluut begrijpelijk, maar vaak wordt die schrik ingegeven door angst voor het onbekende.
Zoals in de overige reacties te lezen valt, beseffen veel mensen zich (gelukkig) dat bijvoorbeeld alcohol een veel schadelijker drug is dan bijvoorbeeld cannabis.
Daarnaast is cannabis zeker niet zomaar een opstap naar harddrugs, zoals een biertje niet zomaar een opstap is naar whiskey.
Voor veel mensen zijn drugs als alcohol of cannabis middelen om gevoelens te onderdrukken. Omdat mensen bij overmatig gebruik gewend raken aan het verdovende effect van die middelen, neemt het effect dus af en zoeken zij naar iets zwaarders, om zo die gevoelens verder te onderdrukken. In dat geval is de drugs niet het probleem, maar het niet willen of kunnen dealen met je mentale (on)gezondheid.
Gelukkig is het gebruik van cannabis in veel gevallen recreatief, puur om zo nu en dan de last wat te verlichten en dus niet perse een opstap naar harddrugs. En dus op precies dezelfde manier als ’s avonds na een lange dag werken een wijntje of biertje drinken niet perse een opstap is naar alcoholisme.
Zelf rook ik al sinds jaar en dag ’s avonds een jointje voordat ik ga slapen. Heerlijk in mijn eigen bubbel, wanneer ik zeker weet dat ik de deur niet meer uit hoef. Daarnaast gebruik ik absoluut geen harddrugs, drink ik geen alcohol, heb ik een meer dan prima baan en sport ik 6 keer in de week.
Moraal van mijn betoog: houd het zeker bespreekbaar, maar ik zou me er niet direct te druk om maken. Laat hem eens weten dat je het ook zou kunnen begrijpen als hij het wél zou doen omdat hij het effect nou eenmaal prettig vindt. Dat jij ook begrijpt dat zijn leven ook genoeg stressfactoren kent en zeker niet altijd over rozen gaat. Maar druk hem daarbij op het hart, dat àls er diepere redenen zijn waarom hij gebruikt, àls er dingen spelen die hij niet weet te verwerken, jij er altijd voor hem bent en jij hem nooit zal laten vallen.
Vertrouw me, hij zal je voor eeuwig in vertrouwen nemen.
Heel veel liefs, succes en wijsheid toegewenst.
Absoluut niet verkeerd bedoeld, maar als ik dit lees denk ik vooral: “Dat zei ik ook toen ik 14 was wanneer mijn ouders me ergens op betrapten.”
Dat je schrikt is absoluut begrijpelijk, maar vaak wordt die schrik ingegeven door angst voor het onbekende.
Zoals in de overige reacties te lezen valt, beseffen veel mensen zich (gelukkig) dat bijvoorbeeld alcohol een veel schadelijker drug is dan bijvoorbeeld cannabis.
Daarnaast is cannabis zeker niet zomaar een opstap naar harddrugs, zoals een biertje niet zomaar een opstap is naar whiskey.
Voor veel mensen zijn drugs als alcohol of cannabis middelen om gevoelens te onderdrukken. Omdat mensen bij overmatig gebruik gewend raken aan het verdovende effect van die middelen, neemt het effect dus af en zoeken zij naar iets zwaarders, om zo die gevoelens verder te onderdrukken. In dat geval is de drugs niet het probleem, maar het niet willen of kunnen dealen met je mentale (on)gezondheid.
Gelukkig is het gebruik van cannabis in veel gevallen recreatief, puur om zo nu en dan de last wat te verlichten en dus niet perse een opstap naar harddrugs. En dus op precies dezelfde manier als ’s avonds na een lange dag werken een wijntje of biertje drinken niet perse een opstap is naar alcoholisme.
Zelf rook ik al sinds jaar en dag ’s avonds een jointje voordat ik ga slapen. Heerlijk in mijn eigen bubbel, wanneer ik zeker weet dat ik de deur niet meer uit hoef. Daarnaast gebruik ik absoluut geen harddrugs, drink ik geen alcohol, heb ik een meer dan prima baan en sport ik 6 keer in de week.
Moraal van mijn betoog: houd het zeker bespreekbaar, maar ik zou me er niet direct te druk om maken. Laat hem eens weten dat je het ook zou kunnen begrijpen als hij het wél zou doen omdat hij het effect nou eenmaal prettig vindt. Dat jij ook begrijpt dat zijn leven ook genoeg stressfactoren kent en zeker niet altijd over rozen gaat. Maar druk hem daarbij op het hart, dat àls er diepere redenen zijn waarom hij gebruikt, àls er dingen spelen die hij niet weet te verwerken, jij er altijd voor hem bent en jij hem nooit zal laten vallen.
Vertrouw me, hij zal je voor eeuwig in vertrouwen nemen.
Heel veel liefs, succes en wijsheid toegewenst.
Ik zei ook tegen m’n ouders dat het door vrienden komt en zij geloofden mij toen werd ik veel alerter en kon t goed verstoppen voor m’n ouders en de rest
Zoals ik zei je moet hem ieder week een urine test laten doen … vooral streng zijn … het gaat om zn toekomst
Ik ben zelf ook verslaafd geweest aan marihuana
Sinds m’n 13e tot m’n 38ste
Het heeft m’n leven verwoest zonder dat ik het erge in had
Jij moet Daniel elke week een urine test laten doen . Je kunt zo een test bij apotheek kopen, kost maar €6
Als je dat niet doet dan gaat hij het weer stiekem roken. Marihuana is zooooo verschrikkelijk verslavend.. ik ben nu een paar jaar gestopt dankzij m’n vrouw omdat ze me dreigde met scheiding toen ze erachter kwam
Je moet nu actie ondernemen anders raak je Daniel kwijt aan drugs en z’n leven zal nooit succesvol zn
Je moet streng zijn en ieder week (tot 1 jaar min ) urine test nemen van hem
Ik was 10 jaar geleden óók ‘streng, begripvol, zacht, wanhopig, … ‘ voor mijn toen 18 jarige zoon. ALLES geprobeerd ! Alle hulpverlening aangereikt … ondertussen zijn we 10 jaar later en ik kan je zeggen … het begint onschuldig maar het is voor mij als mama de hel geweest.en nog steeds. ik probeet het nu te aanvaarden hoe moeilijk het ook is te zien hoe deze grote verslaving van een “lichte softdrug ” verwoestend kan zijn voor het hele gezin.
Ik heb me bescheurd om dit verhaal. Ik hoop dat het door een copywriter zonder kinderen is geschreven want: onder welke steen en op welke planeet ligt deze moeder?
1 zakje wiet maakt nog geen verslaafde. En zelfs 10 niet. Geef je kind voorlichting, praat met ze. Vertel ze wat de nadelen kunnen zijn. praat over de grens tussen eens in de zoveel tijd en zo nu en dan. Want het kan ook leuk zijn! En een stuk minder schadelijk dan alcohol. Doe het voor mijn part samen eens. Of biecht op dat je dat vroeger ook wel eens deed. En dit allemaal niet om ze aan te moedigen maar om ze zelf tot verstandige keuzes aan te sporen.
Door te onderzoeken en te ontdekken leer je grenzen. En dat is niet nieuw, dat deden onze voorouders ook al. Er is niks mooiers om je kinderen te begeleiden op dit pad, een open verbinding te creëren en vooral te luisteren. Dan heb je de grootste kans nooit te hoeven zeggen: ‘Dit wist ik niet’.
onder welke steen kom jij gekropen….
kijk ook naar de feiten
Ik heb als verpleegkundige op de spoedeisende hulp gewerkt. Talloze comazuipers van 14 jaar en jonger gehad.. Maar ook agressie en ander storend gedrag. na genoeg geen ernstige zaken met wiet meegemaakt…..
Het wil niet zeggen ” die maar op op je Doen”, er is zoals met alcohol een leeftijdsgrens. Die is 18 en niet voor niets. Maar ja pubers proberen dingen. overigens is de smoes moest van mijn vrienden of bewaren voor vrienden, de oudste uit het grote smoezenboek.. Blijf er over in gesprek indien mogelijk. Succes!
Hier gaat het niet zozeer om ‘drugsgebruik’ wat er hier aangepakt moet worden, het versterken van ‘ ik’ tegen groepsdruk. Het duidelijk maken dat het horen bij een groep nooit de bedoeling mag hebben dat je dingen diet tegen je zin of je principe. Jij hebt het heel goed aangepakt dat je je kind ermee geconfronteerd hebt. Blijf hem daarin ondersteunen en desnoods een paar gesprekken met een psycholoog om hem extra weerbaarder te maken tegen groepsdruk.
Succes en sterkte
op het roken van een joint zijn de reacties heftig. alcohol vanaf 14 jaar doet niemand moeilijk over, wordt eerst thuis gedaan omdat ze dan zogenaamd ‘veilig’ leren drinken. alcohol is een veel groter gevaar, maar dat is genormaliseerd.
Dan qua advies;
Vraag een gesprek aan met jouw kind bij Novadic-Kentron of een andere verslavingsinstelling (Jinek/Fellows)
Daar worden ook blowers aan genomen.
Als u zo bang bent voor blowen meteen doen.
Ik zou er rekening mee houden dat hij ook in contact is met andere drugs.
Dat kind van jou is NIET heilig of goed bezig..
hahahahaha ja wat een bullpoop.
Hij blowt. Zelfde smoedjes van mij vruuger (‘1989’
wat dat betreft veranderen tijden niet.
Slecht dat je dat niet ziet.
Sorry, maar ze zeggen allemaal het is niet van mij maar van mijn vrienden….
Ik geloofde mijn dochter ook toen ze bijna 1 op 1 dit antwoord gaf toen ik wiet vond op haar kamer. Achteraf bleek dat met haar vrienden samen blowde.
ik vind dat moeder en zoon het goed gedaan heeft jongen laat je vrienden lekker gaan voor het te laat is sommige reacties zijn beetje raar als ik eerlijk bent zorg goed voor je zoon dit heeft niks met vroeger te maken sterkte
wat een reacties zeg ze vraagt om advies en krijgt alleen maar onzin. Ik heb het met mijn zoons ook mee gemaakt, luister en veroordeel niet want dat drijft ze er alleen maar naar toe. Probeer te begrijpen waarom en zoek samen naar een oplossing, laat hem weten dat je hem zal steunen maar wel tot een bepaalde hoogte. Want als hij ermee door wil gaan kun je dat niet verder steunen, je wilt toch het beste voor hem en hoe geaccepteerd het tegenwoordig ook is, goed is het niet voor je en je wil toch het beste voor je kind zelfs als je zelf niet altijd het beste doet want dan weet je zelf wat de gevolgen kunnen zijn. Heel veel succes.
wat heb jij geprobeerd in je pubertijd?
tsjonge jonge… ga je ook zeggen dat ie geen alcohol mag terwijl je zelf een WIJNTJE wegtikt?
Sorry Eva, jij lijkt mij een moeder die haar kinderen vaak naar het kinderdagverblijf stuurt. Een zorgzame stabiele moeder zou zich hierover wel zorgen maken. En nee, ik drink niet. Iets met.. goed voorbeeld geven en je verantwoordelijkheid?
legaal tot welke grens laat jij jou zoon/dochter doorgaan. Roken is ook legaal maar 50 60 ers weten wat op lange termijn de gevolgen zijn. Hopelijk krijgt deze jongen snel een andere vriendengroep.
Je hebt volgens mij een goede band met je zoon, mooie basis wat je zoon nu nodig heeft! voor hem is het namelijk ook lastig, mooi als hij samen met jou kan zoeken hiermee om te gaan en dit niet alleen hoeft te doen. tieners hebben behoefte aan zelf dingen doen, maar tegelijkertijd in dit soort momenten juist behoefte aan positieve support van jou als ouder.
aan de ene kant hem de zoektocht laten geven die hij nu heeft en voor hem lastig is, aan de andere kant heeft hij jouw begrenzing nodig en kan dat hem helpen om ‘nee’ te zeggen waar dat nodig is. volgens mij doe je het heel goed.
wellicht kan je met hem het gesprek blijven aangaan hierover:
– duidelijke begrenzing van wat je niet accepteert en waarom + daarbij aangeven wat je van hem wel verwacht.
– hem laten ontdekken wat voor hem belangrijk is:
(vriendschap/acceptatie) hoe kan hij dit op een positieve manier wel krijgen?
– waar/met wie kan hij wel positieve vriendschappen opbouwen?
– positief bekrachtigen: laten zien dat het hem sterk maakt als hij nee kan zeggen, dat er misschien wel jongens zijn die dat niet durven en als hij over vijf jaar hierop terugkijkt, van welke keuze zal hij dan blij zijn of spijt hebben…
Daniel heeft het perfect gedaan vind ik
Oei meteen in de hoogste boom! Ik mag hopen dat u dan ook zo heftig reageert op alcohol. Dat is nog veel schadelijker namelijk. ook voor volwassenen! Marihuana is een softdrugs, maar alcohol een harddrug. Maar dit wordt wel volledig sociaal geaccepteerd en massaal (mis)gebruikt. Hoeveel alcohol drinkt uzelf? wat zijn we toch raar hypocriet met zijn allen!
Is dit een verhaal uit de jaren 50? zelfs in een groot deel van Amerika is het nu legaal. Snap dat kinderen er te klein voor zijn maar dit wordt wel heel naïef gebracht..
van alle dingen die niet gebeurt zijn is dit het meest niet gebeurd :’)
Misschien beetje naïef om te denken ” dat doet m’n zoon nooit. volwassen worden is een ontdekking en daarbij hoort ook experimenteren en grenzen opzoeken.
dat heb ik als moeder beslist om mijn zoon niet te straffen.Ik heb het anders aangepakt,ik nodigde zijn zogezegde vrienden uit en zei tegen mijn zoon als je het toch wil proberen of doen dan doe je het thuis,waar ik bij ben,zodat als er iets was ik kon ingrijpen,en als ik gewaar werd dat het teveel werd ben ik beginnen lange gesprekken te voeren,tegen zijn vrienden ook,want ze luisterden wel omdat het kwam van iemand die in haar jeugd ook vanalles geprobeerd had!Ik zag in de periode dat ik mijn zoon bezig zag wel zeer moeilijk om niet boos te reageren en mijn hart bloedde,zo is het geleidelijk aan beginnen minderen omdat ik als mama er van afzag en was iemand die zijn moedr niet kon zien wenen en is daarna volledig gestopt,soms nog eens 1 keer en nu zijn zijn vrienden,toch wel een 20-tal die in mijn huis zaten ook allemaal gestopt en mijn zeker.Heb er veel zitten over praten met die jongeren van 15 ,16 jarigen,altijd op een respectvolle manier,en ook dat ik niks verzweeg over mijn jeugd!!
NU ZIJN ZE ALLEMAAL CLEAN EN ALLEMAAL ROND DE 20 JAAR OUD,HEBBEN WERK,VRIENDIN,dus mijn raad,praten en toezicht houden,want anders doen ze het toch,en dan kan je er niks aan veranderen en nooit met boos of streng te reageren,want maakt het alleen maar erger!!!
Lees Verstrikt, van dr Joe S. McIlhaney. Het gaat over de tienerhersenen. Ook van toepassing op drugsgebruik.
Reageer niet emotioneel in de tienertijd. En luister! Ze komen ’s avonds na bedtijd kletsen over niks. Jij denkt: ga naar bed. Maar als je naar de ditjes en datjes luistert, komen uiteidelijk de belangrijke dingen ook naar boven.
Geen discussie voeren. Gewoon luisteren en inhaken. Het is een leerproces als ouder en je mag fouten maken. Succes!
overdrijven is ook een vak. Had je ook zo gereageerd als hij een biertje had gedronken? alcohol is nl een veel gevaarlijkere drug dan een keer een jointje te roken.
ik kan me voorstellen dat je geschrokken bentmaat maak je niet al te ongerust. een joint is lichte drugs en er zijn heel veel jongeren die dit doen. het betekent niet dat ze automatisch aan de hard drugs gaan. vertrouw je kind, hij is verstandig en graag thuis en kan zich goed vermaken met een boek. ook kan je een goed gesprek met hem hebben. zolang hij niet op straat zwerft en een grote mond heeft hoef je je denk ik niet al te druk te maken.
succes en sterkte
Sneue reactie. Hoe achterhaald kun je zijn dat je iemand beoordeeld op het feit dat zij nog een leven hebben naast de kinderen? Je bent alle geloofwaardigheid verloren door de eerste zin van deze reactie. Walgelijk.
Het feit blijft dat deze situatie enorm overtrokken is. In gesprek gaan met je kind is belangrijk, maar zo in paniek raken door iets als een beetje wiet? Dan wordt het tijd dat je in de realiteit komt. Het is altijd nog beter dan tabak, alcohol en vapen.
Waar ligt de grens bij deze jongen? Dat moet hij zich afvragen! Hoever wil je gaan? Zo wordt je meegetrokken!
een tip heb ik niet maar jouw gevoelens over de goede band, is wel degelijk terecht. Hij gaf eerlijk toe en vertelde de hele hoe en waarom erachter, dat doet ie niet als hij niet het gevoel heeft je niet te kunnen vertrouwen.
Blijf vooral praten met elkaar 😉
ja nodig zijn vrienden uit en iemand van trimbos ,zodat men op nette manier de jongeren uitleggen wat er veranderd als ze er mee door gaan.
hun toekomst kan hun karakter veranderen en hun handelen veranderen .
zoals gedrag ,kans op diefstal en verslaving.
Het belangrijkste hun toekomst .
Ik heb de voorbeelden gezien bij jongs van 13_14 jaar.
depri,opstandig ja zelfs in broek plassen heb ik gezien vanwege geen lichaams controle.
En dat al alleen bij weed.
Neem hem mee naar een afkickcentrum, om hem te laten ervaren hoe ver het kan gaan als hij hiermee doorgaat. Als hij denkt dat hij dit miet doen om erbij te kunnen horen, dan zal hij merken dat hij alleen maar verder van degenen waar hij bij wil horen komt te staan. Dat us wat hem duidelijk kan worden in een afkickcentrum, door alleen maar te luisteren naar de verhalen en de gevolgen voor zijn ogen te zien gebeuren zal hij begrijpen dat dit een doodlopende weg is. Daarna kan hij wellicht ook beter bepalen wie zijn echte vrienden zijn. Al is het er maar 1, houdt hem voor dat die drugs er ook maar 1 is, maar dat dit alleen maar een goede vriend lijkt en in werkelijkheid zijn ergste vijand is. Hij heeft veel meer aan een echte vriend dan aan zo’n wazig type, want dat is wat drugs is. Wazig en ook bazig omdat het voortdurend aandacht opeist.
iets wat je vaak hoort is “financieel onafhankelijk zijn”, klinkt leuk maar wat veel belangrijker is, ‘geestelijk onafhankelijk zijn’.
dat is wat er echt toe doet en je uiteindelijk als mens het verste brengt.
mensen om je heen verzamelen die het uitmaakt om wie je bent en niet om wat je doet is zeer belangrijk. Blijf bij jezelf, krijg je op de langere termijn nooit spijt van.
Ga lekker gezellig samen blowen.
Blijf van de xtc en andere troep af die levens van onschuldigen kapot maakt door veel criminaliteit en milieu sikicten.
Nederwiet kan je gewoon biologische thuis verbouwen of voor 10 euro de gram bij een bijna legale winkel haken.
Goedendag,
Spijtig genoeg is dit de realiteit voor veel ouders, maar velen willen het niet inzien en zitten in ontkenning. Wat je ook doet, geef op geen enkele manier goedkeuring voor dit gedrag. Jouw huis, jouw regels.
Ik denk dat het ook helpt als je duidelijk maakt hoe teleurstellend dit voor jou is. Je zoon mag best weten dat je niet al die tijd en energie in zijn opvoeding hebt gestoken zodat hij het nu kan verpesten. Een jointje nu kan vaak leiden tot pillen, een snuifje, of iets anders een jaar later. Het is erg belangrijk dat je dit meteen aanpakt en geen kans geeft om te groeien.
Het feit dat hij dit thuis heeft liggen en in deze hoeveelheid, doet vermoeden dat hij dit middel vaker gebruikt dan hij heeft laten blijken. Hopelijk heb je hier wat aan.
Sorry Paul, ik wil je zeker niet beledigen, maar wat een onzin lees ik in jouw relaas.
Alcohol is een zwaar giftige HARDdrug en ik durf aan te nemen dat je een drankje niet zal weigeren. Ik gebruik al 25-30 jaar Medicinale Cannabis voorgeschreven door mijn arts. Mijn spastisch zijn vanwege zwaar zuurstofgebrek bij de geboorte is controleerbaar en ik ben zeker niet verslaafd aan de cannabis, aangezien er geen verslavende stoffen aanwezig zijn in Cannabis. De eventuele toegevoegde tabak is verslavend!
Lieve groetjes
Carolyn
Het gaat hier om softdrugs die ook gebruikt wordt als plantmedicijn.
Ik zou het vooral bespreekbaar houden, en er dus niet over oordelen als ouder zijnde.
U heeft het over groepsdruk…Waarom is hij daar zo gevoelig voor?
Wat zijn andere redenen voor hem om te gebruiken?
Persoonlijk zou ik veel meer moeite hebben met alcohol, aangezien dat een veel verwoestende werking heeft.
Op zowel de persoon die gebruikt als op diens omgeving, en uiteindelijk ook op de maatschappij als geheel.
groepsdruk is fnuikend voor pubers…doe je niet mee dan lig je eruit ..een sterk persoontje zal zeggen ok bekijk het dan maar…. Er zijn echter een hele boel die dan een vriendengroep ziet verdwijnen… daar moet je mee om kunnen gaan. van niet meer meedoen naar pesten.is een kleine stap
Denk dat ze de confrontatie met hem al goed gedaan heeft rustig pogen te achterhalen waarom hij die zooi had en het gebruikt. De uitleg die ze gaf dat het geen vrienden zijn want echt accepteren en respecteren het als je iets niet wilt…… tips ik zou school erbij betrekken gesprek met directie en ook zoon erbij aangeven dat er blijkbaar op school druk word uitgeoefend op leerlingen door leerlingen en of school aandacht kan geven aan dit fenomeen voordat het uit de hand loopt de gevaren die de druk kan hebben op leerlingen denk dat dit een maatschappelijk probleem is en dat maatschappijleer daar de aangewezen les voor is geen namen noemen van wie de zoon zo onder druk gezet heeft maar het gewoon als standaard les onderdeel erin brengen zo helpt ze niet alleen eigen zoon maar misschien wel meer kinderen…. dat is een optie en als zij de bewuste ouders ken misschien daar ook gesprek meegaan hebben
Toen ik 15 was kwam ik ook in aanmerking met drugs. Mijn ouders waren altijd als de dood voor drugs. Ik zag alleen maar mensen die plezier hadden. Wiet heb ik niet lang gebruikt. Ik werd er er erg down van en vond het effect niet leuk. XTC daar in tegen was wel leuk! Maarrrr, slechts af en toe. Dat vond ik genoeg. Nu decennia later met een compleet gezin huisje boompje beestje vind ik het fijn om een paar keer per jaar op een feest een pil te nemen.
Ja in de tiener leeftijd is er vaak veel druk, gelukkig kon ik goed nee zeggen en zelf bepalen wat goed voor me was. Iedereen drinkt toch ook wel eens een drankje? Alcohol is ook superslecht voor je, Iedereen kent wel een iemand die veel te veel drinkt. Daar hoor je niet veel over want alcohol is genormaliseerd, daar betaal je belasting over, net als tabak. Drugs niet dus de overheid verdient er niks op. Dus daarom zit het in een verdom hoekje.
Je kind komt hoe dan ook in aanraking met drugs of iets anders wat je niet wilt. Verbieden is geen goed idee want dan word de nieuwsgierigheid alleen maar groter.
Er goed mee omgaan en je kind wijzen op de gevaren wat er zou kunnen gebeuren zou ik je en iedereen willen adviseren.
Succes
wat een ongelooflijk slecht advies! als ik dit zo lees is het voor jou te laat! jij bent al verslaafd en kan geen nee zeggen.
mensen vergeten heel veel om de echte slechte ervaringen te lezen wat drugs met je doet. tot dodelijke ervaringen aan toe.
degene die drugs goed praten zijn niet meer te redden. die zijn al gebrainwashed.
drinkt u wel eens een biertje?
Aan alcohol zijn genoeg mensen overleden. Sociaal geaccepteerde *hard*drug.
Nu is dit een softdrug, die bij juist gebruik zoveel klachten zoveel verlichting*kunnen*geven.
ik ben het met moeder eens, de groepsdruk, daar moet je niet in mee hoeven gaan voor je gevoel.
ben het niet geheel eens met de kenschetsing van cannabis. Daar zijn sinds het begin van het gebruik eeuwen geleden nog 0 aan overleden.
14 is wel wat vroeg, vanwege het feit dat het brein nog niet is volgroeid.
Buiten dat allemaal, 14 jaar is wel gewoon legaal gezien te jong.
wat een rare reactie
heel goed gezegd
Grace allereerst fijn dat jij zo’n goede band hebt met Daniel
Want het gesprek met het luisterend oor is denk ik goed verlopen
Ook in de gedachten van Daniel
Experimentieren in de pubertijd is goed heb jij als moeder nu ook zeker gedaan
Echter de druk van vriendschap wat aanzet van niet geoorloofde zaken in het leven zijn fout
Ik denk zoals jij het beschreef dat Daniel zeker begrepen heeft dat echte vrienden
Je moeten accepteren in welke situatie dan ook
Wie en wat jij bent en voor staat
Sterkte met het vervolg
XTC is niet verslavend (Google maar), alcohol daarentegen. Ik denk niet dat de schrijfster hierboven drugs heeft willen verheerlijken, maar erop heeft willen wijzen dat niet alle drugs even gevaarlijk zijn en dat soms juist in gelegaliseerde drugs (alcohol, marihuana) veel gevaar schuilt.
marihuana is niet verslavend. maar meestal wordt er alcohol bij gedronken en of harddrugs.
Inderdaad, collega’s hier hebben het over hun stoere kinderen die zich klem hebben gezopen. Collega die een keer marihuana in eigen tijd heeft gebruikt werkt daardoor hier niet meer…
Sociaal geaccepteerd harddrug gebruik, ook in een vrijmibo setting tov sociaal ongewenst gebruik van een softdrug, thuis.
Daar gaat iets mis
Had het niet beter kunnen verwoorden
wow wat een fantastische reactie! 😍
prijs je gelukkig dat je zoon je vertrouwd en dat je een goed gesprek met hem kon voeren hierover.
Ik, (stief) moeder van 6 kinderen waarvan er 3 al puber zijn geweest en er 1 middenin zit, vind dat je dit heel goed hebt aangepakt. je hebt hem geconfronteerd, maar je bent niet boos geworden, dat laatste kan pubers nog eens afschrikken.
blijf hierover, en over andere dingen, praten met hem, ook als in het dagelijks leven alles normaal en goed lijkt.
zolang hij het gevoel heeft dat jij zijn veilige plek bent en blijft, zal hij altijd terug komen als dingen mis gaan in de buitenwereld, zelfs als ze allang volwassen zijn.