Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Eerste kerstdag is voorbij en het voelt goed. Mijn kids, Ise (7) en Max (5), zitten nog lekker in pyjama na te genieten op de bank. Hun slaperige ogen stralen van de kerstmagie die we gisteren samen hebben beleefd. Dit jaar was het anders dan normaal. Voor het eerst sinds de scheiding van hun vader vierden we kerst met z’n drieën.
Geen grote familiefeesten, geen drukte, maar gewoon wij. Het was een rustige, eenvoudige eerste kerstdag en eerlijk gezegd was dat precies wat we nodig hadden. Op tweede kerstdag doen we eigenlijk nooit iets, dus vandaag staan er ook geen grootse plannen op de agenda.
Verandering
Na de scheiding is er veel veranderd, ook rond de feestdagen. Waar kerst voorheen altijd één groot samenzijn was met de hele familie, was het dit keer een kleiner, intiemer feest. Natuurlijk misten de kinderen hun vader, dat zag ik aan alles. En het voelde vreemd om kerst zonder hem te vieren. Maar tegelijkertijd besefte ik dat dit het moment was om een nieuwe traditie te creëren. Geen verwachtingen van anderen, geen overvolle agenda, maar simpelweg samen zijn en genieten van de kleine momenten.
Nieuw ritueel
In plaats van meteen in de kerstdrukte te duiken, koos ik ervoor om eerste kerstdag rustig te beginnen. We waren al weken in de feeststemming dankzij de boom die we samen hadden versierd, de lichtjes die de woonkamer vulden en de kerstkaarten die overal hingen. Maar op de dag zelf had ik geen haast.
We zaten lekker met z’n drietjes aan de keukentafel voor een kerstontbijt. Max en Ise hadden zelfs een klein ornament na het eten geknutseld voor aan de boom en ik glimlachte toen ik zag hoe trots ze waren op hun kunstwerk. Dit voelde als een klein, nieuw ritueel: onze eigen kerststemming, zonder druk van familieleden en verplichtingen.
Gourmetten voor de TV
De kinderen mochten een paar dagen geleden bepalen wat ons kerstmaal zou worden en ze stemden unaniem in om te gaan gourmetten. Geen uren in de keuken, geen lange voorbereidingen, maar lekker en simpel: gourmetten voor de tv. Max en Ise waren zo enthousiast dat ze zelf hun gerechtjes mochten bakken. Terwijl ik vol bewondering en trots naar ze keek, moest ik stiekem een traantje wegpinken.
Kerstklassieker Home Alone
Tijdens het eten keken we onze eerste kerstfilm: Home Alone, een klassieker die altijd voor veel gelach zorgt. Ise had de film al eerder gezien, maar voor Max was het de eerste keer en zijn reacties waren goud waard. ‘Waarom doet die man dat?’, vroeg hij toen de sneeuwballen werden gegooid. En toen de inbrekers uiteindelijk vast kwamen te zitten, konden we het lachen niet meer inhouden. De kinderen waren gefascineerd door de chaos en ik van hun enthousiasme.
Cadeaus die ertoe doen
Nadat de film was afgelopen, besloten we de cadeaus uit te pakken. Dit jaar geen dure spullen, maar kleine, betekenisvolle cadeaus. Zo kreeg Max onder andere een houten treintje, omdat hij de afgelopen tijd vaak over zijn ‘perfecte’ trein had gesproken. En Ise kreeg een set om te schilderen, iets waarmee ze haar creatieve kant verder kon ontwikkelen. Het waren simpele cadeaus, maar wel met een gedachte erachter. We gaven elkaar geen materiële rijkdom, maar iets dat echt van waarde was: onze tijd, aandacht en de liefde die we met elkaar deelden.
Nog niet naar bed
Toen de avond viel en het eigenlijk tijd was om naar bed te gaan, besloten we kerst nog niet helemaal af te sluiten. De kids mochten bij mij in bed slapen en samen keken we de nieuwe animatiefilm The Grinch op Netflix. Ze vonden het geweldig om te zien hoe de Grinch met zijn gemene streken uiteindelijk letterlijk zijn hart een beetje groter maakte. Het was een perfecte afsluiting van de dag.
Het creëren van onze eigen traditie
Toen Max en Ise eindelijk in slaap vielen, lag ik nog even na te denken. Dit was onze kerst. Geen grote familiebijeenkomsten of superveel en dure cadeaus, maar iets veel kostbaarder: we hadden samen iets moois opgebouwd. Ondanks dat het voor mij een kerst was vol gemengde gevoelens – de leegte van de scheiding was nog steeds aanwezig – voelde ik me trots. We hadden samen een nieuwe traditie gecreëerd, eentje die bij ons paste. Deze kerst was misschien anders dan wat ik me had voorgesteld, maar dat maakte het juist bijzonder. Dit was de eerste keer, maar zeker niet de laatste keer!
RACHELLE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
