Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
We houden een soort ‘beddendans’
Het is avond, het moment waarop je als ouders samen op de bank ploft. Maar bij ons is het niet zo simpel als: de kinderen in hun eigen bed en wij later in het onze. Onze nachtelijke samenstellingen zijn een ‘beddendans’ bedacht door onze twee dochters van tien en elf. Soms lig ik met beide meiden in ons grote bed, andere nachten is het mijn man die hen gezelschap houdt. Er zijn ook avonden waarop ik met één dochter in het grote bed slaap, terwijl de ander in haar eigen kamer ligt, met één van ons ernaast.
Een spontane uitzondering is de norm geworden
Het klinkt ingewikkeld, en ik geef toe: dat is het soms ook. Maar het is vooral gezellig. Wat ooit begon als een spontane uitzondering, is langzaam maar zeker onze norm geworden. Wanneer ik anderen vertel hoe onze nachten eruitzien, krijg ik vaak verbaasde blikken. “Hoezo slapen ze niet gewoon in hun eigen bedden? Dat is toch veel makkelijker?” of: “Maar hoe zit het dan met tijd voor jullie als stel?”
Ik heb het vroeger thuis heel anders ervaren
Een vriend zei laatst half grappend: “Wat ga je doen als ze straks op de middelbare school zitten? Nog steeds elke nacht husselen met je pubers?” Eerlijk gezegd moest ik in het begin zelf ook wennen aan deze manier van slapen. Ik groeide op in een huis waar iedereen strikt in zijn eigen kamer sliep. Ouders in hun bed, kinderen in dat van hen. Dat was gewoon hoe het hoorde, toch? Maar ja, wat is ‘normaal’? Dit is inmiddels óns normaal.
Mijn jongste dochter stelde een vraag die mij aan het denken zette
Het begon eigenlijk met een vraag van onze jongste dochter een tijd terug: “Waarom moeten kinderen alleen slapen en mogen papa’s en mama’s samen?” Ik wist daar niet direct een goed antwoord op te geven. Want eigenlijk, waarom is dat zo? Wat maakt het beter of belangrijker dat kinderen vanaf jonge leeftijd leren alleen te slapen?
Het is nooit een bewuste keuze geweest
We vonden het al snel gezellig om af en toe samen te slapen. Het was nooit een bewuste keuze om er een gewoonte van te maken, maar het gebeurde gewoon. Als één van de meiden een slechte droom had, kroop ze bij ons in bed. Soms bleef ze dan liggen en soms wisselden mijn man of ik dan halverwege de nacht van plek met hun eigen bed. Steeds vaker bleef het niet bij één nacht; het werd meer structureel. Tegenwoordig maken onze dochters zelfs een planning. Ze bepalen samen wie waar slaapt, zodat het eerlijk wordt verdeeld. Geen strijd, geen jaloezie. Gewoon een praktische oplossing waar wij als ouders in mee gaan.
De opmerking van mijn oudste dochter bleef hangen
Laatst zei mijn oudste dochter: “Nu wil ik het nog, straks niet meer.” Die opmerking bleef hangen. Ze heeft gelijk, natuurlijk. Nu, op hun leeftijd, vinden ze het nog fijn en veilig om dichtbij ons te zijn. Nu zijn de knuffels nog in overvloed. Over een paar jaar verandert dat waarschijnlijk. De puberteit komt eraan, de behoefte aan zelfstandigheid en privacy groeit. Maar nu? Nu genieten we nog even van deze fase.
Het maakt ons gezin hechter
Ik merk dat de nachten samen ons gezin hechter maken. We liggen te kletsen in het donker, fluisteren over de dag, lachen om iets wat we ons ineens herinneren en vallen heerlijk in elkaars armen in dlaap. Het voelt intiem en vertrouwd, alsof we in ons eigen bubbel zitten. Soms vallen we allemaal tegelijk in slaap, soms blijf ik een serie kijken op mijn ipad.
LOUISE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Wat voor de één normaal is is voor een ander abnormaal maar is het daarom fout? Nee!! Ik lees dat iedereen, de kinderen èn beide ouders er geen probleem mee hebben, dan is het toch goed!! Ik geloof dat het de band enorm versterkt en het is gebleken dat kinderen die bij ouders slapen zich veiliger voelen als volwassenen! Mijn dochter heeft ook lang bij mij geslapen maar in de puberteit hield dat op, prima!! Ze is er niet slechter van geworden en mijn pleegzoontje slaapt ook bij mij! Omdat jij/jullie dat niet doen is het niet per definitie fout! (Bijna) Iedere ouder doet wat hij/zij goed acht m.b.t hun kinderen! Leef en laat leven!
Waarom ouders de privacy hebben van het met elkaar slapen en kinderen van 11 jaar niet? Omdat die kinderen nog geen levenspartner hebben. Omdat mama het leuk vindt om in bed de piemel van papa vast te pakken en daar leuke dingen mee te doen. Omdat kinderen niet overal bij hoeven te zijn. Maar als jullie dat verantwoord en gezellig vinden, vooral doen!
Ook kinderen hebben hun eigen ruimte nodig. Om te groeien en zichzelf te ontwikkelen. Ook om mee te komen met hun peers, om op hetzelfde emotionele en sociale niveau te zitten..Dus ook een eigen slaapplek. Vooral een eigen slaapplek. Overige dingen kun je zalig met je gezin samen doen. Ik vind het gek, puber kids bij de ouders in bed. Doe normaal.
Joris heeft overigens gelijk met zijn opmerking..
het zijn nog geen pubers en ze geven zelf aan dít nodig te hebben. wie zijn wij dan om wat anders te beweren? Het is niet zo dat ze geen eigen ruimte hebben bovendien heb je voor ontwikkeling heb je veiligheid nodig, ook snachts.
over de hele wereld slapen mensen samen, al sinds mensenheugenis. dat iedereen alleen zou moeten slapen en ook nog een eigen kamer hebben is pas van de laatste decennia, in de westerse wereld.
met dat in het achterhoofd ben je wel snel erg stellig in je beweringen.
Perfect! Precies zoals de natuur het bedoeld heeft! Jullie instinct werkt precies zoals het hoort. Als je alle onderzoeken die deze richting op gaan bij elkaar gooit en daar conclusies uit trekt hoort een mensenkind tot ongeveer 6 jaar te zogen en tot ongeveer 11 jaar in het nest te blijven (ja, dat lees je goed, wij zijn ook dieren uit de natuur). De natuur zal zijn werk doen en de ‘jongen’ zullen zich losweken precies wanneer ze daar klaar voor zijn, in het tempo dat precies op hunzelf is afgestemd. Heerlijk 🥰 Geniet er van!
“Als je alle onderzoeken die deze richting op gaan bij elkaar gooit en daar conclusies uit trekt…” Lees je wat je schrijft? Als je alle onderzoeken waaruit blijkt dat door rood lopen verstandig is op één hoop gooit en daar conclusies uit trekt, weet ik ook wat eruit komt.
Ik heb heel goed gelezen wat ik schrijf, ik heb het zelfs zelf geschreven, warempel 🤭
Heb jij ook heel goed gelezen wat ik schrijf? Wat zou de betekenis zijn?
U mist evident mijn punt. Nogmaals: als je met een kokervisie naar een selectieve groep onderzoeken kijkt, dan is het logisch dat eruit komt wat je verwacht. Succes verder.
Joris, wat gaat het jou aan hoe deze mensen leven/slapen? blijkbaar vinden die kids het nu nog fijn….dat wordt vanzelf anders hoor als ze ouder worden….
en sex?? dat doe je niet enkel ’s nachts in bed! dat kan op alle momenten en op andere plekken…..niet zo in hokjes denken!
Angelique, ik heb in dit draadje toch helemaal niets gezegd wat ik ervan vind?
Co-sleeping in de volksmond, op jonge leeftijd geeft het veiligheid op iets oudere leeftijd (vanaf 6 jaar) is het zorgelijk, aldus de professionals. Identiteit en onveilige hechting zijn de gevolgen met afhankelijke kids…tja dat is het leven.
Mijn jongste zoon bijna 14 kwam ook tot voor kort bij mij liggen als mijn man werken was. Dit kwam altijd vanuit hemzelf. Hij is er net een paar maanden mee gestopt. Ik heb hier alle begrip voor (vol in ontwikkeling op alle fronten) .
Zijn oudere broer heeft nooit die behoefte gevoeld (ook niet als hij bv ziek was). Eén is niet beter of slechter dan het andere. Zolang het een natuurlijk verloop heeft. Leven en laten leven!
wat is dit nou weer voor een nare kleingeestige opmerking?! Wat heeft mevrouw dan niet begrepen van “het leven”? Kun je dat even toelichten?
Lekker van genieten, want zoals je zelf als zegt het is zo voorbij!
Wij doen het ook ennuh, dat ó zo belangrijke privéleven maken we écht wel tijd voor hoor… een dag heeft 24 uur😉
Oh heerlijk toch. Lekker van genieten. Bij ons gaat het er net zo aan toe. Dochters zijn 12 en bijna 11, de puberteit begint en zeker de oudste is meer opzoek naar haar eigen plek. Bij mama liggen wordt langzaam minder. Dus ik geniet er nog effe van, het zo voorbij.
als dit voor jullie fijn voelt en goed verloopt, gewoon lekker doen toch! zoals je ene dochter zelf al zei, nu wil ik het nog straks niet meer.
mag hopen dat het een grap is … ik vind het een ongezonde situatie en je hebt, als je dat doet, zeker geen belang bij je privéleven . dan heb je het leven niet begrepen, om het maar zacht uit te drukken
Wat een onzin! Er zijn geen regels over hoe iemand zijn/haar kind opvoed.
Heeft niks te maken met het leven niet begrijpen.
Wanneer het hele gezin zich daar goed bij voelt, lekker van genieten.
Onze 2 zoons kwamen vroeger (ze zijn inmiddels volwassen) op Zondagochtend bij ons liggen en de jongste stak ‘‘s nachts nog weleens over van slaapkamer.
Wij hadden dan zoiets van…..hij zal dat niet tot zijn 18e doen dus kruip er maar lekker bij hoor.
Ieder zijn ding hoor!!