Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Edwin had het in zijn overdrachtsmail al aangekondigd
Het moment waarvan ik wist dat het zou komen, maar waar ik zo tegenop zag, was eindelijk hier. Edwin had in zijn overdrachtsmail al aangekondigd dat hij onze dochter Kiki in de kerstvakantie wilde vertellen over zijn nieuwe vriendin, Marleen. Een vrouw van 32 jaar, zonder kinderen, die dichtbij in de stad woonde.
Ik voelde een steek van verdriet en jaloezie
Het idee dat er een andere vrouw in het leven van mijn dochter zou komen, raakte me. Toen ik de mail las, voelde ik de bekende steek van verdriet en jaloezie. Het idee dat hij door kon met zijn leven, terwijl ik nog worstelde met de nasleep van onze scheiding, was pijnlijk. Maar het was december, een maand vol kerstborrels, werkstress en kinderactiviteiten. De boodschap zakte wat naar de achtergrond.
Edwin appte dat ik Kiki niet thuis bij hem hoefde te brengen
Tot enkele dagen later op die donderdagavond, vlak voor de kerstvakantie. Het was het kerstdiner op Kiki’s school, een moment waar ze al weken naar uitkeek. Zoals afgesproken bracht ik haar weg en zou ik haar na het diner overdragen aan Edwin, zodat ze de eerste week van de vakantie bij hem zou doorbrengen. Edwin appte mij die middag dat ik niet naar zijn huis hoefde te komen maar dat hij haar kwam ophalen bij het kerstdiner. “Ook goed”, dacht ik, “Voor Kiki het fijnste dat net als bij zoveel kinderen zonder gescheiden ouders zowel papa als mama er is.”
Het kerstdiner blijft een bijzonder moment voor je kind en ook als ouder
Met de andere moeders stond ik buiten te kletsen, genietend van de gezellige sfeer. Er was kerstmuziek aangezet en er werd gluhwein uitgedeeld. We stonden net voor het raam, de prachtig aangeklede kinderen bewonderend. Het blijft toch altijd iets bijzonders om iedereen zo op zijn mooist te zien. Kiki glunderde in haar glitterjurk en zwaaide enthousiast naar me.
En toen zag ik een blonde vrouw staan
“Hoi Riva,” hoorde ik ineens achter me. Die stem. Edwin. Was het al bijna tijd? Toen ik me omdraaide, voelde het alsof de grond onder mijn voeten weggleed. Naast hem stond een blonde vrouw, begin 30, met een brede glimlach. Dit moest Marleen zijn. Ze droeg een stijlvol, beige jasje en had een soort zelfverzekerdheid over zich die me direct irriteerde. “Hoi,” bracht ik uit, terwijl ik mijn gezicht neutraal probeerde te houden. “Dit is Marleen,” zei Edwin, alsof het de normaalste zaak van de wereld was om haar zomaar mee te nemen naar het schoolplein. “Hallo,” zei ze vriendelijk. Haar stem was zacht, bijna lief. Te lief. Ik knikte kort. “Hallo.”
Ik was woedend
Van binnen kookte ik. Dit was toch belachelijk? Een schoolkerstdiner van mijn dochter was niet de plek voor deze introductie. Wat dacht hij wel niet? Maar het schoolplein stond vol andere ouders, kinderen renden overal, en ik wilde geen scène maken. Dus slikte ik mijn woede in en haalde diep adem. Net op dat moment zwaaiden de deuren open en stroomden de kinderen naar buiten. Kiki kwam als een van de eersten naar buiten gerend, haar gezicht stralend van enthousiasme. “Mama, mama!” riep ze, terwijl ze me omhelsde.
Het gebeurde waar ik bij was…
Edwin boog zich naar haar toe en zei: “Kiki, ik wil je iemand voorstellen. Dit is Marleen.” Kiki stopte abrupt met glimlachen. Ze keek naar Marleen, en toen naar mij, alsof ze mijn toestemming zocht. Haar gezichtje stond ineens gespannen. “Hallo, Kiki,” zei Marleen met diezelfde zachte stem. Ze glimlachte naar mijn dochter, maar ik zag hoe Kiki ongemakkelijk dichter naar me toe kroop.
Edwin leek het niet door te hebben, zou het echt zo zijn?
Ik voelde mijn hart breken. Het kerstdiner was het moment waar Kiki zo naar had uitgekeken. En nu werd het overschaduwd door dit toneel. Edwin stond erbij alsof dit allemaal heel normaal was, alsof hij niet doorhad hoe ongepast dit was. Kiki mompelde een aarzelend “hallo” en keek weg. Ik zag dat ze zich ongemakkelijk voelde, en ik wist dat ik hier niets aan kon doen zonder een scène te veroorzaken.
Ik keek toe hoe Kiki met mijn ex en zijn vriendin wegliep
“Nou, zullen we gaan?” zei Edwin opgewekt, alsof er niets aan de hand was. Ik overhandigde Kiki’s tas en gaf haar een dikke knuffel. “Veel plezier, lieverd,” zei ik zachtjes, “Tot over een week”, terwijl ik mijn tranen wegslikte. Ik keek toe hoe Kiki met Edwin en Marleen wegliep. Ze keek nog één keer om, haar ogen somber. Mijn hart zakte. Dit was totaal niet hoe ik wilde dat haar kerstvakantie begon. Edwin had niet alleen mijn avond verpest, maar ook Kiki’s vrolijke avond omgetoverd in iets ongemakkelijks en verwarrends.
Mijn tranen vloeide
Terwijl ik naar huis liep, voelde ik de tranen opkomen. Dit was pas het begin, besefte ik. Marleen zou waarschijnlijk een steeds grotere rol gaan spelen in Kiki’s leven. Ik zou ermee moeten leren omgaan… Maar op dat moment voelde het als een verraad aan alles wat wij ooit samen hadden gehad.
RIVA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
ik vind het niet fijn voor Kiki dat haar vader zijn nieuwe vriendin op het kerstdiner laat zien. Ik vind het ook een slechte moment.
Er is nooit een goed moment voor iedereen.
de ene keer te vroeg, de andere keer te laat.
laat iedereen lekker zelf beslissen wanneer en hoe.
er is geen bijsluiter waarin staat wanneer en hoe.
en ook al zou die er zijn dan nog kun je een onverwachte allergische reactie krijgen.
Papa dacht dat dit een juist moment was.
Hij moet daar mee dealen met zijn dochter en hemzelf.
niemand kan voor hem invullen of het juist is geweest, behalve dochter zelf.
misschien vond dochter het in eerste instantie niet leuk, maar wie weet hoe zo’n leuke tijd als ze daarna heeft gehad en nog heeft, of juist niet.
Maar daar kunnen wij niet over oordelen.
Natuurlijk doet het mama pijn en verdriet.
Er lopen 2 dingen doorelkaar.
Ten eerste haar dochter ontmoet nieuwe vriendin van papa en ten tweede ( mama) ontmoet nieuwe vriendin van haar ex.
wat ze zelf al schreef… ze is nog bezig om de scheiding te verwerken en ex is al veel verder daarmee.
Iedereen doet dat op eigen tempo.
En als je nog bezig bent met verwerken sta je heel anders tegenover de besluiten van je ex dan wanneer je allebei al oke bent met de scheiding.
er is geen goed of fout vind ik.
Wie heeft de wijsheid wel in pacht om te zeggen hoe het moet.
Nee Eem het gaat niet om jou of de moeder. Het meisje heeft waarschijnlijk een hele fijne avond gehad en wordt door haar vader in het bijzijn van haar vrienden en vriendinnen voor het blok gezet om kennis te maken met een vreemde vrouw. Misschien dat je dat kunt begrijpen en misschien ging dat ook door de moeder heen. Hoe lomp kun je zijn als man om niet even aan je kind te denken en niet aan jezelf.
Eem, ze beschrijft eerlijk haar gevoelens. Die kun je niet sturen. Ze heeft toch tenslotte helemaal geen scène gemaakt? Dat het niet leuk was mag ze best vinden, dat heeft niets te maken met een zure reactie. Die van u wel. Prima afgehandeld van haar, en nu wilde zij haar ei even kwijt. Sterkte met loslaten!
De papa van Kiki heeft zelf besloten hoe hij dit kennismaking wilde aanpakken en daar had hij vast zijn redenen voor. Zijn nieuwe vriendin is zijn liefde; alleen jaloerse exen noemen een nieuwe liefde een “scharrel”. We begrijpen allemaal wel waarom. De mama maakt een probleem van iets waar ze helemaal buiten zou moeten blijven. Papa, zijn vriendin en Kiki gaan nu samen beslissen hoe dat in het gezin van papa gaat. En mama? Die moet zsm ook een nieuwe liefde vinden en daarmee beslissen hoe het binnen haar nieuwe gezin gaat. Als beide ouders dat nu eens doen zonder met modder te gooien, dan kan Kiki veel maar aan dan mama denkt.
Voor vader is dit een handig en logisch moment, maar niet voor het kind. Hoewel schrijfster zelf al aangeeft dat ze zelf jaloers is, vind ik dat niet af doen aan haar punt. Als ouder moet je uit gaan van je kind en dat doet vader hier niet. Heel jammer.
Dat gezegd hebbende, kind komt hier wel overheen. En schrijfster kan zich voorbereiden op meer van dit soort situaties die niet ideaal zijn en die zij anders zou willen, want je bent nu 2 huishoudens met eigen gedachten en die zullen zeker niet altijd matchen.
Wat een l*l! Not the time, not the place. Die avond ging om Kiki, niet de nieuwe scharrel vam haar vader. Die kerstfeesten herinneren ze zich hun hele leven. Daarnaast had hij je op het allerminst kunnen vertellen wat zijn plan was. Nu was het een klap vanuit een.blinde hoek en was je niet voorbereid.
@Eem je schrijft dat je het snapt en maakt vervolgens overduidelijk dat je er helemaal niets van snapt. Je bedoelt het vast niet zo maar wat je nu schrijft is een trap na.
Ach doe niet zo belerend.
Ze post dit verhaal op een website, dan kun je ook reacties verwachten die niet stroken met je eigen inzicht. Daarom post je toch ook? Om advies te krijgen en wellicht te helpen relativeren? Of mag je alleen instemmend reageren met een poster? Ik zie het zo. In plaats van je allen druk te maken om mijn mening, steun haar dan liever met opmerkingen over wat voorn klootzak haar ex wel niet is. Giet vooral olie op het vuur. Maak het nog moeilijker voor haar, door te bevestigen dat haar woede terecht is..Daar wordt mama vast beter en gelukkiger van.
Reactie op Eem:
Neutraal terrein? Ten overstaan van allemaal klasgenoten met hun ouders van school, het kerstdiner van school, je nieuwe partner komen voorstellen? Sorry hoor, maar dit is gewoon belachelijk! Bovendien geeft exman aan in mail over de nieuwe partner te vertellen in de vakantie en niet haar op school mee te nemen en zn kind en ex voor het blok te zetten. Het school kerstdiner is toch niet het moment om een nieuwe partner voor te stellen. Riva heeft groot gelijk en dat zij nu door Eem afgeschilderd wordt als zuur vind ik zeer onterecht en heel weinig inlevend. Zowel naar Riva als dat kleine meisje die op deze manier van een nieuwe vriendin van papa moet vernemen. Natuurlijk ziet dat meisje haar moeders ongemak.
Of de plek en het moment juist waren, daargelaten, maar school is wel degelijk neutraal terrein.
Reactie op Eem:
Neutraal terrein? Ten overstaan van allemaal klasgenoten met hun ouders van school, het kerstdiner van school, je nieuwe partner komen voorstellen? Sorry hoor, maar dit is gewoon belachelijk! Bovendien geeft exman aan in mail over de nieuwe partner te vertellen in de vakantie en niet haar op school mee te nemen en zn kind en ex voor het blok te zetten. Het school kerstdiner is toch niet het moment om een nieuwe partner voor te stellen. Riva heeft groot gelijk en dat zij nu door Eem afgeschilderd wordt als zuur vind ik zeer onterecht en heel weinig inlevend. Zowel naar Riva als dat kleine meisje die op deze manier van een nieuwe vriendin van papa moet vernemen. Natuurlijk ziet dat meisje haar moeders ongemak.
Vervelend voor je, dat je het onterecht vindt. Misschien wist dat ex hoe mama zou reageren en durfde hij het niet anders. We hebben totaal geen context, ook niet over hoe ze uit elkaar gegaan zijn en waarom. Sommige mensen denken gewoon niet na en denken op dat moment, voor anderen onbegrijpelijke redenen, het op deze wijze correct te doen. Ik denk dat mama het sowieso nooit goed, fijn of prettig had gevonden, ongeacht de locatie. Nu is de kop er in ieder geval af en heeft ze de vrouw een keer ontmoet die in het leven van haar dochter een rol zal gaan spelen. De rest volgt wel. En ja, school is wel een neutraal terrein voor beide ouders. Dat zou in ieder geval.moeten. Ik vind mama wél zuur klinken. fijne kerstdagen eenieder!
Ik snap je verdriet en onmacht over het feit dat hij door lijkt te gaan en ik opmaak uit je bericht dat jij nog niet zover bent. Ik denk dat ik een eerste ontmoeting zeker ook niet zo zou hebben aangepakt als je ex, maar misschien zocht hij neutraal terrein én een moment om de moeder van z’n dochter meteen voor te stellen aan de vrouw waarmee Kiki nu ook te maken krijgt. Misschien ook wel weer netjes. Hij had het, wellicht, in jouw ogen sowieso nooit goed kunnen doen. Je reageert best wel zuur in je beschrijving en dat ze je meteen al irriteert. Of je interpretatie van je dochters houding, die jouw ongemak misschien wel oppikt.