Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik had al een sterk vermoeden dat er iets werd georganiseerd voor deze dag
Het was een gewone zaterdagochtend, maar ergens voelde ik het al aankomen. Mijn vriendinnen hadden de afgelopen week zo geheimzinnig gedaan, en de paar losse opmerkingen van mijn moeder hadden het bijna verraden. Toch deed ik alsof ik van niets wist. Toen mijn partner die ochtend plotseling een ‘uitstapje’ bedacht om me even het huis uit te krijgen, wist ik het zeker: vandaag was de dag!
Het welkom was zo warm en vol liefde
Toen we thuiskwamen, werd mijn vermoeden bevestigd. “Surprise!” klonk het in koor toen ik de deur opendeed. Mijn huis was versierd met ballonnen in zachte pastelkleuren (het geslacht delen we pas na de geboorte) en overal zag ik blije gezichten van vriendinnen, zelfs 2 collega’s, mijn schoonzus en natuurlijk de aanstaande oma’s. Het was een overweldigend en hartverwarmend moment. Ik voelde me zo geliefd. Wat een bijzonder moment om het aankomende moederschap met dit gezelschap te mogen en kunnen vieren!
Mijn schoonmoeder vindt babyshowers ‘belachelijk’
Maar vanaf het moment dat ik binnenkwam, was er ook een spanning die ik niet kon negeren. Mijn schoonmoeder zat ongemakkelijk op een stoel in de hoek van de kamer, haar armen strak over elkaar gevouwen. Ze had eerder al aangegeven dat babyshowers volgens haar ‘belachelijk’ zijn. “Het vieren van een baby die er nog niet is, is de goden verzoeken”, had ze ooit streng gezegd. Hoewel ik wist dat ze er zo over dacht, had ik toch gehoopt dat ze haar houding voor één dag kon opzijzetten.
Ze is iemand die zich moeilijk kan aanpassen
Mijn schoonmoeder is op veel vlakken een traditionele en inflexibele vrouw. Ze is iemand die zich niet snel aanpast aan moderne ideeën of feestelijkheden, en dat maakt het soms moeilijk om een connectie met haar te voelen. Maar dit was mijn babyshower, mijn dag, en ik wilde haar erbij hebben, of beter gezegd; ik vond dat ik haar erbij moest hebben.
We deden ons best haar erbij te betrekken
In het begin probeerde ik haar te betrekken. Ook mijn moeder, die altijd een positieve energie uitstraalt, ging naast haar zitten om een praatje te maken. Eén van mijn vriendinnen, die overal een grap van weet te maken, deed haar best om de sfeer wat losser te krijgen. Maar mijn schoonmoeder bleef strak in haar houding en gezicht. Ze deed niet mee met de spelletjes, zoals babyvoeding proeven en babyfoto’s raden, en keek alles met een afkeurende blik aan. Toen iemand haar vroeg of ze zin had om mee te doen, zei ze resoluut: “Nee, dit soort dingen zijn niets voor mij.”
Ze liet constant weten dat ze het er niet mee eens was
Zo waren er nog wat dingen die het allemaal ongemakkelijker maakte. Ze sloeg alle heerlijke zelfgemaakte hapjes af want het was immers 2 uur en ze had al geluncht. Mijn vriendinnen hadden een hilarische taart laten maken met een plastic babyhoofd erop die ze na de spelletjes introduceerden. Maar ook daar kwam een opmerking op: “Gaan we om half 4 nog taart eten?” Ook had ze had als enige geen cadeau bij zich. Nu hoef ik echt geen cadeau, het gaat me om de gedachte. Haar reden om niets mee te nemen verkondigde ze luid en duidelijk: “Ik breng pas iets mee als de baby er is.” Ik zag hoe mijn vriendinnen elkaar verbaasd aankeken. Het voelde alsof ze haar mening telkens opnieuw moest benadrukken, alsof ze haar punt wilde maken ten koste van de sfeer.
Het voelde alsof er een schaduw over deze middag viel
Hoe meer ik probeerde het ongemak te negeren, hoe meer ik merkte dat het me raakte. Dit zou een moment moeten zijn met alleen vrolijkheid en warmte, maar telkens als ik haar gezichtsuitdrukking zag of een koele opmerking van haar hoorde, voelde het alsof er een schaduw over deze middag viel. Het leek alsof ik tussen twee werelden zat: aan de ene kant mijn vriendinnen en familie, die zo hun best deden om deze dag speciaal te maken, en aan de andere kant mijn schoonmoeder, die haar afkeuring niet kon verbergen.
Ik raakte erdoor uit het moment
Het knaagde aan mij. Ik had me zo verheugd op deze babyshower, op een moment vol liefde en vrolijkheid. Maar telkens als ik naar haar keek, voelde ik een naar gevoel in mijn maag. Haar houding drukte een stempel op de sfeer en haalde me uit het moment. Ik probeerde haar los te laten, me te focussen op de mensen die er wél een feestje van maakten. Maar hoe doe je dat als iemand in de kamer zo aanwezig ongemakkelijk is?
Mijn babyshower heeft helaas een nare nasmaak gekregen
Nu, een paar dagen later, voel ik nog steeds een mix van emoties als ik terugdenk aan die dag. Het was prachtig om mijn dierbaren om me heen te hebben, maar de spanning die mijn schoonmoeder met zich meebracht blijft hangen. Ik weet dat ik haar mening niet kan veranderen en dat zij nu eenmaal is wie ze is. Toch doet het pijn dat ze niet kon inzien hoe belangrijk deze dag voor mij was. Sat zezich daarom wat flexibeler kon opstellen om er ook een feestje van te maken.
LIZA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn dochter heeft gelukkig bij geen van haar drie kinderen een babyshower gehad. Ik had me serieus geen raad geweten, omdat ik babyshowers gewoon flauwekul vind. En wat dan? Niet gaan? Ik denk dat ik me ook verplicht had gevoeld om iets bij te wonen waar ik echt tegen ben. Of ik dat ook op een dergelijke manier had laten merken, weet ik niet, maar geef mensen ook de mogelijkheid om er anders over te denken.
Ja, maar doe dat nadenken lekker tussen het moment van de uitnodiging en de festiviteit, maak een keuze en pas je gedrag aan op die keuze. Als je gaat, doe je normaal. Als je niet gaat, kun je thuis lekker een zure kop trekken, maar niet in gezelschap.
Jammer dat het zo is gelopen. Ik vind een babyshower helemaal geweldig. omdat niemand voor mijn schoondochter het organiseerde, wilde ik het doen. in overleg met mijn zoon. Bleek dat ze het zelf helemaal niet wilde. Toen hebben we het gelijk stopgezet.
De schoonmoeder van mijn dochter houdt niet van zulke feestjes. Haar zoon gaf dit gelijk al aan. zij is gewoon niet geweest. Dat moet toch kunnen.
iedereen tevreden.
Wat een druk moet schoonmoeder gevoeld hebben om toch te komen. Triest dat schoonmoeder niet de ruimte heeft ervaren om vriendelijk te bedanken en de uitnodiging af te wijzen. Als jouw vriendinnen je goed kennen, hadden ze geweten dat jouw schoonmoeder niet van een babyshower houdt. Van haar eisen om verplicht mee te doen met spelletjes en taart eten met een pladtic kinderhoofd erop? Voor jou misschien leuk en het was ook jouw feestje, maar schoonmoeder dacht daar dus anders over. Had schoonmoeder niet ter plekke een rol kunnen krijgen waar ze zich prettiger bij voelde? Alvast iets afwassen ofzo?
schoonmoeder is dus niet “oud en wijs” om zich te kunnen aanpassen. ik had gezegd ga lekker naar huis dan hebben wij het gezellig.
ja precies dit Joke. als je dr niet had gevraagd dan had ze zich beledigd gevoeld dat ze niet gevraagd is.
en nu mokken dat ze er is. ga lekker thuis zitten dan.
jij vond dat je je schoonmoeder erbij moest hebben ondanks dat je wist hoe zij er over dacht.
waarom?
natuurlijk is haar houding niet leuk maar misschien is zij wel onder druk gezet om erbij te zijn om dat jij dat zo belangrijk vond.
vond ze daarom dat ze niet kon weigeren maar leuk zou ze het nooit gaan vinden.
waarom niet gewoon je babyshower vieren met mensen die er echt graag bij willen zijn, skip alle drama.
Je schoonmoeder had in zoverre gelijk dat er inderdaad nog van alles mis kan gaan.
Een babyborrel o.i.d. na de geboorte lijkt mij logischer.
Begrijp verder niet waarom ze erbij wilde zijn.
Lijkt mij iets van jou en je vriendinnen en evt zussen/schoonzussen.
Er kan ook elk moment in het leven wel iets mis gaan. Maar niets meer vieren dan? Straks gaat er na het feestje iets mis…
ja precies Joris. dan kun je niks meer vieren.
zelfs als het misgaat mag je toch in die 9 maanden wel blij zijn..
ik heb ook zo’n schoonmoeder. Heb haar 11 jaar geleden de deur gewezen. Is hier nooit meer geweest, lekker rustig. Mijn man gaat er vanzelfsprekend nog wel naartoe maar ik peins niet over.
Ach… als dìt het is. Schoonmoeder heeft aangegeven dat dit soort dingen niks voor haar zijn. Tòch heeft ze tijd vrij gemaakt om er bij te zijn. (Zij het nukkig en ongezellig; dat is jammer) Ze had beter voor zichzelf kunnen kiezen en eerlijk kunnen zeggen dat ze liever niet komt maar je veel plezier wenst. Misschien vond ze een uitnodiging afslaan niet prettig? Gezien ze nogal van den oude stempel lijkt waar dit ongepaster is? Voor een eventuele volgende keer; nodig haar uit uit fatsoen maar zeg erbij dat je het haar niet kwalijk neemt als ze overslaat omdat je weet dat het niks voor haar is. Problem solved.
Als laatste nog even mijn mening over babyshowers (niet van belang voor dit verhaal, maar toch) Ook ik vind het stom 😅 Heb bij beide zwangerschappen gezegd dat ik geen babyshower hoef, maar dat ik nog een keertje voor de baby komt gezellig uit eten met vriendinnen die daar zin in hebben leuk zou vinden. Geen verplichtingen, ieder wat ze zèlf wil. Ik weet trouwens van vele vriendinnen dat ze er ook zo over denken en dat ze altijd tegen babyshowers opkijken omdat ze het onzin vinden, maar doen voor de toekomstige mama.
Veel geluk met je kleintje!
dat klinkt heel naar en ook heel sneu voor je man sorry dit is niet tof ,het valt me op dat in deze rubriek altijd de schoonmoeders de klos zijn ,geeft toch wel te denken jammer hoor
Ik heb al 40 jaar zo’n schoonmoeder, die ieder feestje of verjaardag probeert te verpesten met vervelende opmerkingen, alsof ze het erom doet. Zowel mijn man als zijn broer en zus geven haar tegenwoordig lik op stuk maar ze heeft eigenlijk veel te lang haar gang kunnen gaan. En waarom? Geen idee.
Op de één of andere manier kan ze het niet hebben als er plezier wordt gemaakt en zij niet in het middelpunt staat.
Ze heeft zelfs geprobeerd familiebanden en vriendschappen te verpesten met leugens en stoken.
Het heeft wel tot gevolg dat geen van de kinderen zich geroepen voelt haar te gaan helpen zodra haar gezondheid afneemt (ze is 85).
Wees erop voorbereid dat je schoonmoeder zich overal tot vervelens toe mee zal bemoeien, ook met de opvoeding van je kindje, en geef haar hiertoe geen enkele ruimte! Wij hebben dit zelf veel te lang laten lopen. Gelukkig is alles goed gekomen bij ons, ook met onze kinderen.
narcist, lijkt me duidelijk.
die proberen altijd mensen tegen elkaar op te zetten en willen constant de aandacht, ook negatieve aandacht.
Schoonmoeder is tegen een babyshower,maar gaat er wel naar toe .
Mijn mening is , als je er moeite mee hebt ga dan niet.
Elkaar respecteren ik elkaars keuze.
Geen verplichtingen….
Het is graag of niet !
Dat geldt niet alleen voor een babyshower ,maar ook voor andere z.g. verplichtingen.
Verjaardagen enz.
Ga met liefde of blijf thuis !!
Dat is ook liefde !!!!
Wat heb je dit mooi verwoord…het is zo waar .
Zeker waar. Ik hoop alleen dat schoonmoeder ook die ruimte heeft gevoeld om niet te gaan. Ik kan mij voorstellen dat er misschien wel op is aangedrongen dat ze er moest zijn/het niet kon maken er niet te zijn.
Ik vind babyshowers ook de grootst mogelijke commerciële onzin. Dus ik pas altijd liefdevol. Maar daar zijn altijd kritische geluiden op terug te horen. Probeer elkaars verschillen te respecteren en zoek naar waar je elkaar wel kan vinden.
Je schoonmoeder had aangegeven er niks mee te hebben. Toch erbij? En je zegt ik weet dat ze zich niet kan aanpassen. Dus zij had de uitnodiging kunnen weigeren en jij had haar inderdaad kunnen zeggen dat ze zich nergens toe verplicht hoefde te voelen te blijven. Deze situatie was dus heel anders gelopen als een van beide zich volwassen had opgesteld lijkt mij.
zij wist verder nergens van
de uitnodigingen waren buiten haar om.
maar die schoonmoeder had beter weg kunnen blijven.ik persoonlijk had haar beleefd gevraagd te vertrekken.of ze moet maar normaal doen en niet zo achterlijk.
ik zou mijn dag niet kapot laten maken door zo,n sekreet
Doorgaans weten vriendinnen wel wie de aanstaande moeder er wel en niet bij wil hebben.
Ik denk dat bij de volgende Babyshower de uitnodiging voor Schoonmoeder toch zoekraakt. Bij het lezen van het verhaal over de schoonmoeder krijg ik echt een associatie van een streng gereformeerde muts die het geloof enorm op een voetstuk heeft staan.
En of het volgens sommige wel of geen onzin is laat ik in het midden. Het is ook een kwestie van leven en laten leven. Iedereen is vrij om iets wel of niet te vieren. Het lijkt anders ook veel op een sketch die zo uit een caberet van Youp van t Hek kan komen.
Ik ben het volledig met Joris eens. Je had kunnen zeggen: ik heb iedereen uitgenodigd die ik er graag bij wilde hebben, maar aan jou de keus: óf je doet gezellig mee óf je gaat maar naar huis.
ik begrijp ook niet dat schoonmoeder is gekomen en dat hoeft dan helemaal niet met ruzie en boze gezichten te gaan.
Ik verbaas me over drie dingen: 1) dat jij de noodzaak voelde haar uit te (laten) nodigen, 2) dat zij op de uitnodiging in is gegaan en 3) dat je haar niet bij haar eerste (of desnoods tweede of derde) nare opmerking gevraagd hebt te vertrekken of zich aan te passen.
Hoe ervoer de echtgenoot de houding van zijn moeder, vraag ik me af
Jammer, zo’n situatie….
Die was er uiteraard niet bij. Ik lees er althans niks over én doorgaans worden voor een babyshower alleen vrouwen uitgenodigd.