Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik trok net mijn onderbroek omhoog – zo’n charmant geval met een maandverband dat meer weg had van een matras – toen de ziekenhuiskamerdeur openzwaaide. Daar stonden ze: mijn schoonouders. Onuitgenodigd. Mijn adem stokte. Mijn man en ik keken elkaar met grote ogen aan, verstijfd van verbazing. Hoe hadden ze ons gevonden? Waarom stonden ze hier?
Heerlijk in onze eigen bubbel
Laten we even teruggaan naar eerder die ochtend. Mason was amper 10 uur oud. Mijn man en ik zaten samen in die heerlijke, intieme bubbel. Het was perfect geweest. De bevalling, hoewel pittig en snel, voelde als een overwinning. Ons kleine mannetje lag tevreden te slapen in het doorzichtige ziekenhuiswiegje naast me.
Mijn lijf voelde als een oorlogsgebied
De nacht was kort geweest. Ik had misschien een uurtje geslapen, volledig opgejaagd door adrenaline en de pijn van naweeën. Mijn lijf voelde als een oorlogsgebied – negen hechtingen, bloederige verbanden, en elke beweging deed zeer. Het maakte me extra vastberaden om die eerste uren met z’n drieën door te brengen, zonder afleiding of bezoek. Onze ouders, broers en zussen waren via videobellen op de hoogte gebracht van Masons geboorte, met de duidelijke boodschap dat we eerst wat tijd voor onszelf nodig hadden. Iedereen leek dat te begrijpen. Toch?
Een boterham met kaas en een gynaecoloog tussen mijn benen
Terwijl de zon langzaam opkwam, kwam het ziekenhuispersoneel vragen wat we wilden ontbijten. Ik bestelde een boterham met kaas, een bakje fruit en een schaaltje yoghurt. Na een slapeloze nacht ging dat er wel in. Maar voordat het ontbijt werd geserveerd, stond de gynaecoloog al in de kamer voor een inwendig onderzoek. De hechtingen moesten gecontroleerd worden, hoe ongemakkelijk dat ook voelde. Het deed pijn, maar ik wist: dit hoort erbij. Hierna kan ik eindelijk even wat eten, gevolgd door een zeer gewenst dutje.
Ik had mijn onderbroek amper omhoog, toen onverwachts bezoek de deur binnenkwam
Toen de arts klaar was, kon ik mezelf weer aankleden. Terwijl ik me voorzichtig bukte om mijn onderbroek op te hijsen, kwam de dame van het ziekenhuis binnen met mijn ontbijt. Op dat moment merkte ik niet eens dat ze niet alleen was. Pas toen ik opkeek en die twee bekende gezichten zag, voelde het alsof mijn hart stil bleef staan.
Mijn schoonouders stonden daar, stralend en enthousiast
Hun ogen glommen van trots, maar ik voelde alleen maar woede en ongemak. Wat dóen jullie hier?, dacht ik. Mijn man stond net zo verstijfd als ik. Hij begon te stamelen: “Eh, we hadden eigenlijk afgesproken…” Maar zijn moeder onderbrak hem al. “Oh, we konden het gewoon niet laten!” zei ze terwijl ze rechtstreeks naar de wieg liep. Haar telefoon was al in de aanslag om foto’s te maken. Ze bukte zich over Mason, die in diepe slaap was, en ik voelde een vlaag van paniek opkomen. Ik was hier zó niet klaar voor. Sommigen willen hun ouders misschien gelijk zien, maar de band die wij met de ouders van Jeroen hebben is allesbehalve close..
Say cheese! Nee bedankt..
Haar schoonmoeder greep naar haar telefoon en richtte deze op mij. We kunnen volgens mij allemaal wel concluderen dat je op zo’n moment geen camera voor je snufferd wenst. “Geen foto’s, alsjeblieft,” zei ik met een trillende stem. Mijn schoonmoeder keek me verbaasd aan. “Ach, mooi voor in het plakboek, toch?” Ik wist zeker dat die foto’s binnen no-time op Facebook zouden staan, inclusief een cheesy onderschrift over hun prachtige kleinzoon. Dat was wel het laatste wat ik wilde. Dus, nee bedankt.
Waarom luisteren ze niet?
Het voelde alsof ik door een vrachtwagen was overreden. Letterlijk én figuurlijk. Mijn lijf schreeuwde om rust en mijn hoofd kon niets anders dan herhalen: Waarom luisteren ze niet? Dit was óns moment. Mijn man en ik hadden net besproken hoe we de komende dagen zouden indelen, wie we wanneer zouden uitnodigen. Mijn ouders hadden we vanavond willen uitnodigen om hen als eersten kennis te laten maken met Mason. En nu stonden mijn schoonouders hier, ongewenst, ongevraagd, en volledig ongevoelig voor onze wensen. Ik had drie weken geleden juist nog aangegeven dat ik niet wist of ik al snel bezoek zou willen uitnodigen. Daarbij hadden we ze telefonisch gesproken en aangegeven dat we zouden laten weten wanneer we klaar zijn voor bezoek. Ik snap dat je enthousiast bent, maar we waren toch duidelijk geweest?
Het werd me te veel
Ik wist niet wat ik moest doen. Mijn emoties schoten alle kanten op. De adrenaline, de hormonen, de slapeloosheid – het werd me te veel. Mijn man probeerde het nog een keer: “Mam, pap, we wilden eigenlijk net even slapen. Het is een korte nacht geweest.” Maar het leek nauwelijks door te dringen. Zijn moeder kletste vrolijk verder terwijl ze Mason’s kleine handjes bewonderde, en zijn vader stond breed glimlachend aan het voeteneinde van mijn bed.
Toen ze eindelijk vertrokken brak ik
Ik weet niet eens meer wat ik zei of deed in die minuten. Alles was een waas. Ik voelde me volledig genegeerd, alsof mijn gevoelens er niet toe deden. Waarom snapten ze het niet? Het was toch glashelder geweest dat we dit moment eerst voor onszelf wilden houden? Toen ze eindelijk vertrokken, brak ik. De tranen stroomden over mijn wangen en ik kon niet meer stoppen. Mijn man probeerde me te troosten, maar ik voelde me leeg en onbegrepen. “Waarom hebben ze dit gedaan?” vroeg ik keer op keer.
Iedereen kan zomaar binnenwandelen
Later die dag vroeg ik aan het ziekenhuispersoneel hoe ze ons kamernummer hadden gevonden. De verpleegster haalde haar schouders op. “Ze hebben het waarschijnlijk gewoon gevraagd bij de balie,” zei ze. “We gaan er eigenlijk altijd vanuit dat het bezoek van tevoren besproken is.” Natuurlijk snap ik dat het een onbegonnen taak is om iedereen te controleren, maar aan de andere kant kan iedereen hier dus zomaar binnenwandelen en vragen naar een kamernummer. Maar ik was te uitgeput om hier verder nog iets mee te doen.
Dit nooit weer
We hebben het er daarna niet meer over gehad met mijn schoonouders. Misschien zouden ze het toch niet begrijpen. Maar diep van binnen weet ik: als we ooit een tweede kindje krijgen, gaat het anders. Dan laat ik niemand, maar dan ook niemand, ons moment afpakken.
SUZAN
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Nog een dingetje. Iedereen heeft een eigen mening. Waarom elkaar onderling aanvallen?
Och, mogen mensen niet discussiëren? Saaie boel als we elkaar alleen maar mogen beamen.
wat ik nog wou toevoegen ïk probeerde borstvoeding te geven bij mijn eerste baby maar van 14 tot 20 uur was bezoekuur en kon zomaar de deur openvliegen en een buur of familielid , collega enz er staan , ik begrijp gewoon ook niet dat mensen dat doen zo vlak na de bevalling binnenvallen ik zou het niet in mijn hoofd halen , zelfs bij mijn eigen kinderen zou ik pas gaan als zij dat aangeven
Een tijdslot van 6 uur ie wel een vrij lang ‘bezoekuur’. Vervelend natuurlijk als mensen langskomen, maar twee vragen:
1) Heb je zelf aangegeven waar je lag?
2) Heb je duidelijk aangegeven géén bezoek te wensen?
je hebt groot gelijk dat je in het begin geen bezoek wilt , ik ben bijna 27 jaar geleden bevallen en had geen rust , ik zou het nu zo anders doen , in die tijd was het 5 dagen in het ziekenhuis blijven(belgie) , mijn baby huilde snachts dus ik sliep niet, en om 6 uur in de ochtend kwamen ze bloed prikken en om 8 ontbijt , om 10 uur de gynecoloog om 12 weer eten en van 14 tot 20 uur bezoek!!! ik had geen enkel moment om bij te slapen en ook had mijn schoonmoeder de hele familie ,zelfs mensen die ik amper 1 keer gezien had, het telefoonnummer gegeven van de telefoon in mijn ziekenhuiskamer dus de hele tijd belden er mensen , ik wist soms niet eens wie ik aan de lijn had! ook gewoon mensen uit de straat die dag 2 of 3 ineens in de kamer stonden met bloemen:proficiat!! , bij de tweede heb ik meteen gezegd dat ik dezelfde dag nog naar huis ga ,dat ik niet meer in het ziekenhuis blijf, ik vind het veel beter nu dat de jonge mensen aan hun rust en privacy denken
En 27 jaar geleden kon de stekker er niet uit (of de hoorn ernaast)?
schoonouders en ouders moeten eens ophouden met zeuren. En zichzelf zo belangrijk voelen. Jullie hebben je tijd gehad. jullie hebben je kinderen groot gebracht en opgevoed zoals jullie dat wilde. En nu is het de beurt aan jullie kinderen. En tja als je moeder van een zoon bent dan is de kans iets groter dat je schoondochter eerst haar eigen ouders wil zien. Hier is niks vreemds , geks of gemeens aan. Natuurlijk zijn jullie allemaal opa’s en oma’s maar het is wel de moeder die al het, zwaare, werk heeft gedaan. Haar lichaam. Haar emoties. En vergeet ook de gevoelens van een zoon niet. Hij heeft gezien wat zijn vrouw/vriendin heeft moeten doorstaan om hun kindje op de wereld te zetten. Dan hebben ze toch geen zin in ouders die gaan lopen zeuren. Wees toch gewoon blij en gelukkig voor jonge ouders.
Best herkenbaar en je mag zeker je grenzen aangeven.
Ik heb me er in de kraamtijd ook aan geïrriteerd dat m’n familie onaangekondigd langskwam.
Dan had je op de kaart ook gezet rust in de middag aantal uren zodat je na t voeden even bij kon slapen en dan kwam schoonzus weer kijken.
Je hebt dan weinig rust omdat er al van alles gebeurt en besproken wordt.
Op den duur en zeker als je voor t eerst ouders wordt breekt die combinatie van omstandigheden je op.. ze gaan over je grenzen.
Als mama van 2 zonen, waarbij de jongste 2 dochtertjes heeft, vind ik het heel jammer en vooral pijnlijk dat de schoonouders altijd op de 2de plaats komen. Hoewel wij altijd rekening gehouden hebben met hun wensen heeft onze schoondochter, en met haar invloed dus ook onze zoon, ons nooit een eerlijke kans gegeven. Ik hoop dat alle kersverse moeders van zoontjes hier ook eens aan denken want dit kan later ook hun lot zijn. En reken maar dat je hart dan breekt.
Groot gelijk! Ik dacht daar ook aan bij het lezen. Waarom niet de ouders van zowel de man als de vrouw tegelijkertijd de kans geven om op bezoek te komen maar een voorkeur voor de ouders van de vrouw? De ouders van de man zijn net zo goed opa en oma en niet minderwaardig. Dat zij nu onaangekondigd langs zijn gekomen dit ter zijde.
Bijvoorbeeld omdat de band met zijn ouders “allesbehalve close” is…? Met de een heb je nu eenmaal een betere relatie dan met de ander.
Wat een drama. Gaat steeds over die boze schoonouders. Nog liefst schoonmoeder.
Wacht tot jullie in dezelfde positie zitten in jullie leven!
Jullie zullen hetzelfde doen. Stop met die clichés!
Je maakt alleen maar ruzie binnen de familie!
Mensen – ook schoonouders – moeten maar eens rekening houden met andermans gevoelens en wensen in precaire situaties! typisch Nederlands – sorry – om andermans gevoelens vrolijk plat te walsen.
wij hadden alleen mijn moeder nog.
Ik zou er alles voor over gehad hebben dat mijn vader en schoonouders het geluk hadden gehad om er snel bij te mogen zijn.
Dus geniet dat wederzijdse ouders er nog zijn.
Ik had dit geluk niet.
Dit lijkt misschien niet zo heel erg , voor sommige mensen. MAAR dit is wel heel zwaar voor een kersverse moeder. Zij heeft 9 maanden , alleen , voor die kleine gezorgd. Er is een speciale band. Dan komt daar de bevalling. Wat ook nog eens pittig is. Ze kan voor het eerst haar kindje delen met de vader. Ze heeft pijn. Ze is moe. Ze wilde(haar man ook) eerst samen genieten en bijkomen. Zo’n moment dat MAG je een moeder niet afpakken. Het lijkt maar een ,kleinigheidje, MAAR Zo’n moment komt niet meer terug. En wat maakt het voor opa en oma nu uit om nog even te wachten? Helemaal niks. En ja er zijn vrouwen die wel meteen bezoek willen. Dat is hun keuze. Deze ouders wilde dat niet. En daar hebben ze naar te luisteren. En dat hebben ze te respecteren. Gewoon verschrikkelijk.
De schoonouders hebben de eerste dag van het nieuwe gezin verpest, alleen maar omdat ze “het niet konden laten”. Ze wisten dus duidelijk dat ze nog niet mochten komen!
Op zo’n moment ga je als moeder door een hormonenstorm en ben je heel gevoelig en kwetsbaar, naast de fysieke pijn. Zo’n actie van de schoonouders komt dan extra hard binnen. Dit kunnen ze nooit meer goedmaken, deze herinnering blijft pijnlijk!
In de toekomst kunnen ze nog meer ongewenst gedrag van deze schoonouders verwachten, want deze mensen hebben geen respect voor andermans grenzen.
Hopelijk laat je ze niet structureel oppassen, want ze zullen op alle gebieden hun eigen zin doordrammen. Dus ook met de opvoeding.
Had hier eens een gesprek over met een zwangere dame. Die verwachtte van alles van haar moeder na de bevalling. Ik vroeg haar: waarom? Ze zei: Zij is de oma, dus dit & dat hoort zo.
Ik zei toen: het is JOUW kind.
Als grootouders heb je geen rechten noch plichten, vind ik. Degenen die het kind op de wereld hebben gezet zijn verantwoordelijk. Het is HUN kind.
Wat ik daarmee bedoel is: jij bepaalt wie welkom is en wanneer (want jij bent de moeder). Dit is de “grootouders -hebben-geen-rechten-kant”.
En de grootouders bepalen of ze (wanneer jij dit als mama wenst) bijvoorbeeld willen oppassen, willen helpen met de opvoeding. Dit is de “grootouders-zijn-niets-verplicht-kant.”
Welke rol grootouders spelen, daar moet je over communiceren met ze. Als je communiceert, kun je beiden je wensen uitspreken.
mss voor de volgende keer duidelijk uitleggen aan het ziekenhuispersoneel dat je geen bezoek wilt ontvangen…daarin kunnen ze je heel goed tegemoet komen, en het scheelt jou de stress van ongewenste babie kijkers.
Als opa en oma is het geduld hebben tot je mag komen..heb respect voor je dochter of schoondochter, tis geen grapje zon bevalling.
Toen onze kleindochter geboren werd hebben we 2 dagen gewacht..toen was onze schoondochter er klaar voor om mensen te ontvangen..en weet je ,juist door haar op die wijze te respecteren en de ruimte te geven,wordt de band die je hebt alleen maar versterkt.
Ik snap dit helemaal, toen mijn eerste werd geboren had voelde ik mij op en top en wilde ik de hele wereld op bezoek hebben. zo trots was ik. Maar bij de tweede was het anders, de bevalling ging veel te snel, ik had geen tijd om het allemaal te beseffen, en de naweeën waren enorm. Ik was flink uitgescheurd en ik bloedde heftig. Kortom, naast de nieuwe baby proberen te voeden en te sussen ging ik kapot van de pijn van onderen en je voelt je na een bevalling sowieso al vrij brak. Toen hebben we ook gezegd, vandaag nog geen bezoek. Ik lag erbij als een wrak, kon alleen maar huilen, voor niemand leuk. Ach, en na een dag gaat het toch weer beter dusja. Ik heb wel een goede band met mijn schoonouders dus de wederzijdse ouders mochten even spieken maar met de instructie, ook van de verpleegkundige: 10 min, niet langer. Als ik met mijn schoonouders geen goede band had dan waren die ook niet geweest die dag, daar is niks raars aan. echt niet.
Inderdaad helemaal mee eens, het is respectloos en jammer. Maar een paar minuten doorstaan met je ongewenste schoonouders is ook weer geen enorm drama waard. Zeg gewoon dat je moe bent en laat ze na 5 minuten weer vertrekken.
schoonouders waarom steeds dat gezeur ,laat die schoonouders toch.als vrouw maakt je het jeman moeilijk.doe normaal naar schoonouders en dan zal je zien wat voor lieve mensen het xzjn
Ben je weleens bevallen? Ik wel, 2 x en bij de eerste was ik op en top en wilde ik graag bezoek maar bij de tweede liep de bevalling anders en was ik er slecht aan toe nadien. ook na weeën, niet geslapen, je bloed hevig, voelt je alsof je net een marathon 3 keer hebt gelopen. pijn van ondern bij elke beweging die je maakt. als je opstaat klotst het bloed eruit, val je bijna flauw. , en dan niet te vergeten de kleine huilende baby naast je die je probeert borstvoeding te geven en toen heb ik ook tegen mn man gezegd: vandaag geen bezoek. stuur maar een foto. Als je dan ook toch bezoek krijgt en dan ook nog van je schoonouders waar je geen goed contact mee hebt, dat zei ze, dan stort je gewoon in.
Nee daar ben ik het niet mee eens! Ze geven het toch duidelijk aan?! Die schoonouders denken alleen aan hun zelf. En niet aan hun kind, schoondochter en kleinkind! En als het contact al niet goed is en ze gooit een camera in je gezicht?! Ik had het contact meteen verbroken!
niks laat die schoonouders toch. ik vind ze respectloos naar hun zoon en schoondochter.
wat een belachelijke reactie van Joan. de nieuwe ouders zijn het belangrijkst en daar luister je gewoon naar. dat heet RESPECT!
Door deze reactie te lezen, ben ik een paar hersencellen verloren. Bijzondere gedachtegang.
Misschien moeten mensen, ongeacht of het familie is, gewoon eens even normaal luisteren naar wat iemand van ze vraagt, in plaats van dat egoïstische gedrag om gewoon alsnog maar te doen wat ze zelf willen. Poeh wat een ondoordachte en achterloze opmerking van jou zeg. People pleaser. Gatverdamme.
pleur toch op met je antwoord zij heeft niks verkeerds gedaan die schoonouders hadden moeten wachten tot ze mochten komen klaar uit ik had ze alsnog de kamer uit laten sturen.
Zou er niet aan moeten denken! Hoezo lieve mensen? Ken je ze? Zij wilden het duidelijk niet. Ik heb geen kinderen maar begrijp dit volledig. Dit is toch een heel intiem moment met je man en de baby. De hele wereld moet maar even wachten. Zeker als de band niet close is en ze dit duidelijk niet wilden.
waar slaat dat weer op. het is hun kind. zij moeten bepalen.
waar slaat dat weer op. het is hun kind. zij moeten bepalen.
Niet alle schoonouders zijn tof. Zeker die van mij niet.
Wat een rare reactie van die Joan. Op deze momenten zijn de jonge ouders het belangrijkste. Na zware dagen en nachten van weeën en naweeën, bevalling heb je graag even rust!! En wil je graag even met z’n 2en van je kindje genieten. En dat die schoonouders met een plank voor de kop dan tóch na nadrukkelijke wens als een buldozer binnen walsen
öké, die schoonouders zijn er….niet nu al zoals afgesproken…Laat ze even kijken en zeg duidelijk dat je nu moet rusten………
het gaat hier om een soort van dwang. en elkaar respecteren. De grootouders moetenbook hun kinderen respecteren. geen stoomwals gaan uithangen. dat irriteert. herkenbaar.
Nee niet even kijken. De wensen van de ouders respecteren. Zeker omdat het van tevoren al is aangegeven. Ik had dat ook met mijn ouders. Onaangekondigd kwamen ze langs terwijl ik nog van alles moest bijkomen in het ziekenhuis. Lag nog open en bloot onder de dekens. Nee dat was echt niet prettig. Gelukkig was de verpleegkundige zo aardig om ze de deur te wijzen op gegeven moment. Hier later nog wel over gesproken met ze. Bij onze 2e en 3e kindje was het gelukkig anders.
mijn schoonouders wisten dat ik moest bevallen. mijn man heeft na afloop vandaar iedereen gebeld. Zij wisten t dus als eerste maar toch was mijn moeder toen ik thuis kwam al in ons huis. Die regelde e.e.a. Toen onze kleindochter werd geboren hebben wij – omdat wij wel n auto hadden en zij niet – de andere oma en de enige tante mee genomen. waren er dus tegelijkertijd. zo kan t ook. is maar net hoe t uit komt en wat de ouders zelf willen.
Niet ok dit gedrag van de schoonouders zeker daar deze ouders duidelijk verteld was hoe de ouders om wilden gaan met het bezoek.
Mijn schoonmoeder stond na een uur al op de kamer. Ik was nog vuurrood van het karwei dat bevalling heet tot een goed einde te brengen. Ik vond het zo bizar.
Kindje lag in de couveuse om even bij te komen van de pittige bevalling dus oma mocht met papa mee naar de couveuse en ik kon even bijkomen.
Ma en ik zijn altijd goed gebleven hoor, maar ik vond het wel een heftig bezoekje en ongewenst ook.
Dus eens met de ouders hierboven. Opa en oma moeten hun plaats kennen.
Ook meegemaakt dat oma na zes weken op kraambezoek mocht komen bij de moeder haar dochter en de baby niet op schoot kreeg maar een vriendin van de moeder. Toen moeders even weg ging kreeg oma alsnog stiekem even de baby op schoot die precies op dat moment haar oma aankeek. Heel mooi en toen moeders eraan kwam lag baby weer bij de vriendin op schoot..Tja…..dat is weer het andere uiterste en in dit verhaal is het niet extreem maar een normale wens van de nieuwe ouders.
soms vraag ik me ook gewoon af waarom mensen gewoon niet luisteren.
je schoonouders hadden naar je moeten luisteren en je man moet zich eens vermannen.
OPZOUTEN
onbegrijpelijk. ik heb het nooit in mijn hoofd gehaald bij al mijn kleinkinderen. om ongevraagd op de stoep te staan. De ouders bepalen wanneer je het kleinkind mag zien. En even tijd samen met de baby is belangrijk. En dan meteen foto’s maken! respectloos.
lieve mensen wat een meningen.
ik ben moeder van twee zonen, en mocht ik ooit oma worden, dan hoor ik bij de kant schoonmoeder. Jammer dat je wensen niet zijn gerespecteerd. Het is zoals het is gebeurd, praat het uit met je schoonouders. Misschien heb je ze voor oppas nog nodig. Of mogen zij dan geen nee zeggen?
grappig hoe veel mensen toch hun eigen mening geven en aan de hand van het gevoel te herkennen of niet vinden dat ouders gelijk hebben of niet. Zelf wilde ik mijn dochter gelijk aan iedereen laten zien. mijn oudoom die me de hele zwangerschap genegeerd had (alleenstaand en ongepland zwanger) was er als 1 vd eersten en was stapel op haar. snapten ook veel mensen niet dat hij toch gelijk mocht komen.
er is in bijna geen enkele situatie een goed of fout. Maar deze ouders hebben hun wensen en grenzen heel duidelijk aangegeven. of je het daar nu mee eens bent of niet. Zij zijn de enige die dat bepalen voor hun gezin en dat had gerespecteerd moeten worden.
Vorig jaar kregen mijn schoondochter en zoon hun 2e dochter. Graag was ik er ’s avonds gelijk heen gegaan. Maar de ouders gaven aan dat ze daar nog niet aan toe waren. Twee dagen na de geboorte overleed mijn moeder plotseling zodat ik mijn kleindochter pas zag toen ze 4 dagen oud was. Ik vond het niet erg want het liep gewoon zo.
Sommige grootouders zijn zonder reden al helemaal niet welkom, ook al is dat een paar dagen na de bevalling van het tweede kindje en pijnlijk is wel als achteraf blijkt dat ieder ander wel welkom was op de eerste dag van de bevalling in het ziekenhuis, terwijl er geen ruzie is en nooit iets van spanning is geweest. Je vraagt je dan af of sommige pas bevallen moeders en kersverse vaders dan wel een ziel hebben, temeer omdat het een moeder betreft die jarenlang geen kinderen kon krijgen en zich dan zo opstelt. Ben zelfs niet naar de verjaardag geweest van het tweede kindje en de persoon in kwestie is nog steeds zo vijandig zonder reden.
mijn schoondochter vroeg of ik bij de bevalling wou zijn dus het tegen over gestelde ik was er erg blij mij ☺️
maar als je schoondochter vraagt om wat ruimte rondom de bevalling is er ook geen reden om niet blij te zijn en/of het gewoon weg te negeren toch? om even op het onderwerp waar het over gaat terug te komen..
Het is toch al mooi dat je een kind krijgt. Ik zal niet oordelen, maar het zou netjes zijn als je alle kersverse opa’s en oma’s uitnodigen.
Ik ben het hier niet mee eens. Ik had geeneens een keuze… mijn ouders en schoonmoeder hadden allang besloten dat ze sowieso langs zouden komen…
Schoonmoeder was zo lief om zelfgekookt eten mee te nemen voor mij. Maar wat had ik graag die eerste dag willen gebruiken om bij te komen nadat mn dochter in de ochtend was geboren en ik 2 dagen niet geslapen had.. ik moest gezellig doen op de bank ipv slapen.. en schoonmoeder en ouders zijn in de eerste week nog drie keer langsgekomen. Dus is niet zo dat ze hun kleindochter niet mogen zien. Had ze zelfs gefacetimed vanuit het ziekenhuis toen ze geboren was
je moet niks…
ze mogen de baby komen bekijken als de ouders er aan toe zijn..
deze schoonouders zijn gewoon onbeschoft.
Ze worden ook uitgenodigd, maar zijn niet per direct welkom. Dat is een subtiel maar belangrijk verschil.
helemaal mee eens
Ja eens dat het netjes is om ze uit te nodigen maar ze kwamen onuitgenodigd. Uitnodigen betekent dat je gevraagd wordt langs te komen. Zoals ze schreef heeft zij de bevalling als pittig ervaren en ver van tevoren aangegeven rust te willen hebben en zelf als nieuw gezin te willen bijkomen en genieten. Om dan zo maar langs te komen in het ziekenhuis zonder overleg…. grenzen worden niet gesteld om door een ander vol genegeerd te worden.
het zou netjes zijn als de opa’s en oma’s de wensen van de kersverse ouders zouden respecteren!
Hûh?! Sinds wanneer hebben opa’s en oma’s het recht te bepalen wanneer zij willen komen? Het was wel.zo netjes geweest als zij de wensen van de pas bevallen moeder en vader zouden respecteren. zij zijn immers niet net bevallen!
Helemaal mee eens.
Respectloos van die schoonouders.
Ze hadden toch aangegeven geen bezoek te willen en dan ongevraagd foto’s maken is helemaal de druppel.
Ik was er wel op teruggekomen .
staat er hier ergens dat ze niet zouden worden uitgenodigd? Ze heeft het kind amper gebaard, is nota bene nog in het ziekenhuis en deze opa en oma staan meer dan gewoon ongenodigd voor hun neus, ze staan er terwijl er vantevoren netjes een grens is aangegeven dat ze nog heel even NIET welkom zijn. ze geven het nog toe ook. we hebben wel gehoord dat je zei dat je het liever niet had, maar wij hebben zin om nu te komen dus hebben we lak aan wat jij gezegd heb. Een beetje respect voor hun zoon en zijn vrouw en een beetje zelfbeheersing zou ‘ wel netjes zijn’ en hun relatie wel goed doen.
Respectloos als mensen gewoon hun zin doordrijven. En meteen weer die camera erbij. Nee is Nee!
Tijdens de zwangerschap, bevalling en kraamtijd staat de moeder centraal dus haar wensen moeten worden gerespecteerd en zij zal ook geëerd moeten worden. Als je hier niet mee eens bent is dat echt jouw probleem.
JULLIE kind idd maar HUN kleinkind,ik vind het sowieso belachelijk dat de ouders niet meteen even mogen komen.Hopelijk laten jullie de grootouders straks niet regelmatig oppassen,of dat dan weer wel,als het JULLIE uitkomt.
Dit kan niet serieus zijn. Toch?
jij bent zeker zo’n oma die zich ook vet irritant opdringt, of NIET??
Hoezo is dat belachelijk, ze had amper haar onderbroek weer aan na een controle. Je hebt net een ongelofelijk inspannende ervaring achter de rug en wilt even wat rust en eten. Dan is het toch niet zo gek als je wacht met mensen uitnodigen. Ja hun kleinkind, maar het kind van deze Suzan en haar man. Volledig over grenzen heen gegaan die meerdere keren zijn aangegeven volgens het artikel. Ongevraagd foto’s nemen en mogelijk op social media posten zonder te vragen. En aangezien de relatie niet zo geweldig is, zeker na deze ervaring, verwacht ik niet dat met regelmaat oppassen als wenselijk wordt gezien door de kersverse ouders. Wat deze opa en oma waarschijnlijk niet eens begrijpen
HUN kleinkind ja, maar dat kleinkind heeft wel ouders die net een pittige bevalling en een gemiste nacht, misschien wel twee, achter de rug hebben. iets van respect? dat komt namelijk niet automatisch met de titel OMA.
tja. zelfbeheersing en grenzen van anderen respecteren is voor sommige mensen erg lastig.
De ouders zijn er trouwens meteen bij. de opa en oma in kwestie kunnen best even wachten tot ze uitgenodigd worden als dat zo is aangegeven. ze zijn tenslotte geen 2 meer.
Oma worden is heel speciaal. ik heb het geluk gehad dat mijn dochters mij bij de bevalling wilden hebben bij alle 3 kleinkinderen. je bouwt op deze manier al gelijk een band op. ik ben ook altijd heel betrokken geweest. ik geloof, als ik alle reacties zo lees, dat ik gezegend ben als oma
Dat is precies wat ik ook dacht. Dadelijk mogen ze wel klaar staan wanneer het hun uit komt.
Hoe vaak ik niet hoor en zie dat grootouders uitgebuit worden. Mee op vakantie om op te passen en soms mee betalen. Oppassen wanneer de ouders het uit komt. Waarvoor gerust één uur voor gereden moet worden. Daarna blijven eten en slapen…. ho maar.
Voor een normaal bezoekje tussendoor zie je de kleinkinderen niet, nee daar hebben de ouders het te druk voor.
Egoïstische ouders, zouden ze dat geleerd hebben van hun opvoeding of leren ze dat in de rest van de maatschappij.
Als je mijn schoonmoeder was geweest, en je had in de beschreven situatie op de stoep gestaan, had ik je glashard verteld wat ik van je vind, alle contact verbroken, en iedereen laten weten hoe je in elkaar steekt.
En toch vind ik dat deze (schoon)ouders hadden moeten luisteren naar wat er gezegd was. Of je het nu wel of niet begrijpt, je moet zulke wensen respecteren. Ik ben nog geen oma en zal tegen die tijd ook fouten maken, maar ik heb me wel vast voorgenomen mijn plaats te weten. Dat probeer ik nu met mijn volwassen kinderen ook al te doen.
nee hebben wij ook niet gedaan bij onze zoon lekker met z’n 3tjes zeker na en keizersnede je bent kapot
de gevoelens raasden door je lijf …..
door deie van uw schoonouders waarschijnlijk ook. ik snap wel als je gevraagd hebt om te wachten en ze negeren dat, dát je het erg vindt.
maar je wou eerst wel joux ouders laten kennis maken met uw baby
zeg je. De ouders van uw man zijn toch even veel grootouders geworden als de uwe. Hoe ga jij het later vinden als uw zoon vader wordt
en de ouders van zijn vrouw mogen eerst de baby gaan bewonderen en jullie zijn nog niet welkom.
waarom altijd dat verschil tussen zijn en haar ouders.
behandel ze toch gelijk aub.!
Er staat ‘Onze ouders’ waren ingelicht via video bellen. Dus niet alleen haar ouders, zijn ouders ook. Haar ouders kwamen ook niet meteen langs. Ze behandelt niemand ongelijk. Iedereen is verteld dat het kindje is geboren en dat ze niet willen dat er iemand langs komt.
Ik ben net zelf moeder geworden en het maakt mij geen ruk uit wat iedereens gevoelens zijn. Het is ons kind, en als wij zeggen dat we niemand langs willen hebben. Dan komt er niemand langs.
Het is gewoon onbeleefd om dat te negeren en je eigen zin door te dringen.
Ze schrijft toch dat het contact met zijn ouders geen close contact is.
En met zulke acties snap ik dat wel, als er constant over grenzen gegaan wordt dan heb je geen zin in contact.
kennelijk is het contact met haar ouders wel goed, omdat zij hun en hun wensen respecteren. En gunde ze daarom hun het eerste moment.
Grote kans dat zij niet dezelfde fouten maken als haar schoonouders, door deze ervaringen.
Hun beider ouders waren geïnformeerd. Verder lijkt het me duidelijk waarom ze hun kind eerst aan haar ouders wilden laten zien. Voor de volledigheid: in het artikel staat duidelijk dat de band met zijn ouders allesbehalve close is…
Lieve Vera,
Ik schrik enorm van alle reacties hier. Jouw schoonouders zijn over jouw grens heen gegaan. Dat hadden ze niet mogen doen, al helemaal omdat jullie ze duidelijk hebben aangegeven. Wat extra knap is. Iedere kersverse moeder heeft haar eigen verhaal. Ik weet ook nog goed dat ik genoeg had aan alleen onze gezin. De wereld was al gauw te veel. Ik had achteraf meer mijn grenzen willen aangeven, dus wees trots op jezelf!
Precies dat Leonie!!, helemaal eens!
Ik zou het ook niet waarderen als mijn (schoon)ouders zo de kamer in wandelen en jou wensen compleet negeren!
De reacties die hier staan maken mij gewoon boos!, zo onnadenkend ook!
Het is JULLIE kind en JULLIE wensen, daar MOET gehoor aan gegeven worden, of men het nu leuk vind of niet!
omdat het contract met zijn ouders niet echt goed is. staat in het verhaal
haar ouders wilden ze pas s’avonds uitnodigen dus de gehele dag voor hunzelf hebbend. plus ze schrijft dat de relatie tussen hen en de schoonouders niet echt heel goed is, waarschijnlijk door het grensoverschrijdende gedrag.
ze kunnen toch niet tegelijkertijd langskomen.
bovendien ben je als vrouw bevallen. logisch dat je dan eerst je eigen moeder wil zien.
Ja vindtik ook het is altijd de schoonouders erg dat je zo Zoon en schoondochter heb doe je niet bij je eigrn ouders
ik vind dat ze allebij gelijk kunnen komen je moet geen onderscheid maken het is ook de oma en opa van je mans kant zielig voor je man trouwens
Betreft hier geen onderscheid.
Ze hebben van tevoren toch aangegeven, dat ze eerst “alleen”, willen zijn. Lijkt me een “gevalletje “, niet luisteren, erg vervelend overigens.
groot gelijk´
Tegenwoordig gaat alles anders. Mijn moeder was bij de bevalling ook aanwezig . De volgende dag mocht ik naar huis . Alles was versierd een verassing van de buren . Alles stond klaar en mijn familie was er ..geweldig vond ik het en in tranen van geluk .
dat is waar allebij gelijk laten .Maar het zal van te voren al wel niet goed zijn geweest .Maar je moet af en toe nemen en geven .Ze zijn toch niet lang geweest .? Van de andere kant het is ook hun zoon waar jij mee getrouwd ben ?
het maakt niet uit wat JIJ vind, het is hun kind en als je goed gelezen hebt staat er zeer duidelijk dat zij BEIDE geen goede band hebben met zijn ouders!
Als hij net door een vrachtwagen is overreden mag hij bepalen wie er eerst op bezoek komt. Nu had zij de heftigste 24 uur van haar leven gehad en wilde ze eerst bijkomen en dan haar eigen moeder. hele begrijpelijke wens.
mijn schoonmoeder was ook ongevraagd als eerste toen ik weer terug op zaal was en jammer want ik wilde mijn eigen moeder , maar ach wat maakt het uit het was lief bedoeld en ze is toch de moeder van haar zoon ook hij werd vader en niet ik alleen moeder