Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen.
Mijn dochter heeft een specifieke kledingstijl
Het is een zaterdagochtend, en terwijl ik de was vouw, tref ik op het zoveelste strakke topje van mijn 14-jarige dochter. Het lijkt alsof haar hele garderobe tegenwoordig bestaat uit crop tops, strakke truitjes en leggings die nauwsluitender zijn dan ik comfortabel vind. En dat terwijl de temperatuur buiten nauwelijks boven het vriespunt komt. Ik zucht en denk terug aan de tijd dat ik haar kleren nog voor haar kon uitzoeken. Waar is dat kleine meisje gebleven dat vrolijk een warme trui aantrok met een leuk printje, omdat ik zei dat het nodig was?
Ze vindt mij maar ouderwets
Tegenwoordig lijkt het alsof we voortdurend botsen over kleding. Ze vindt mijn zorgen ouderwets en overdreven. “Iedereen draagt dit, mam,” zegt ze dan met rollende ogen. “Het is gewoon mode.” Voor haar is het simpel: ze wil erbij horen, zich zelfverzekerd voelen en uitdrukken wie ze is. Maar voor mij voelt het anders. Elke keer als ik haar in die korte shirtjes zie, denk ik aan hoe jong ze nog is, hoe kwetsbaar, en vraag ik me af of ze begrijpt wat voor aandacht dat kan trekken. Verkeerde aandacht.
In mijn tijd droeg ik totaal andere dingen
Ik begrijp dat kleding een manier is om jezelf uit te drukken. Ik was ook 14, ooit. Maar toen ik die leeftijd had, droegen wij totaal andere dingen. Ik groeide op in een tijd waarin losse truien en broeken in waren, en de gedachte dat je je buik zou laten zien in hartje winter was volstrekt ondenkbaar. Ik realiseer me dat de wereld veranderd is en dat het niet eerlijk is om mijn normen en waarden klakkeloos op haar te projecteren. Maar toch… moet mode nu betekenen dat je zo veel mogelijk huid laat zien? Is dit het gevolg van social media waar de outfits van bekende zangeressen en influencers de’normaal’ zijn geworden?
Ik krijg verschillende adviezen
Ik heb het hier ook met vriendinnen over gehad. Sommigen zeggen dat ik het gewoon moet loslaten. “Het is maar een fase,” zei een van hen. “Over een tijdje draagt ze waarschijnlijk iets heel anders.” Maar een andere vriendin was juist strenger. Zij vindt dat ik meer grenzen moet stellen. “Jij bent haar moeder,” zei ze. “Zij kan heus wel begrijpen dat bepaalde kleding gewoon niet gepast is, zeker als het koud is. Jij bepaalt de regels, en als zij het er niet mee eens is, is dat maar zo en botsen jullie maar even flink.”
Ik ben van het praten over zaken, niet afdwingen
En daar zit ik dan, ergens tussen twee kampen. Want het gaat niet alleen om de kou of wat ik gepast vind. Het gaat ook om haar eigen keuzes en haar gevoel van zelfstandigheid. Ook ben ik van het praten over zaken, regels afdwingen en vervolgens boos blijven op elkaar, is niet mijn manier. Maar hoe balanceer ik tussen deze dingen?
Met een nieuwsgierige houding ging ik het gesprek aan
Een paar dagen geleden besloot ik het toch maar weer ter sprake te brengen. Niet vanuit boosheid, wel vanuit frustratie maar dat probeerde ik te verbergen. Ik besloot mij nieuwsgierig op te stellen. Ik wil ook echt begrijpen waarom ze zich zo graag kleedt zoals ze doet. “Ik voel me er mooi in,” zei ze simpelweg. En toen, na even aarzelen: “Het geeft me zelfvertrouwen. Ik voel me echt zekerder over mezelf.” Die woorden raakten me. Als moeder wil ik niets liever dan dat mijn dochter zich zelfverzekerd voelt. Dat is immers wat ik haar altijd heb meegegeven: dat ze mag zijn wie ze is en dat ze mooi is zoals ze is.
Wie ben ik om dit tegen te houden?
Maar dat maakte het ook moeilijker. Als haar kleding haar echt helpt om zich zekerder te voelen, wie ben ik dan om dat tegen te houden? Aan de andere kant, als ik zie dat haar buik in de kou bijna blauw kleurt omdat ze een crop top draagt, wil ik haar het liefst in een warme trui wikkelen.
We hebben afspraken gemaakt
We hebben uiteindelijk afgesproken dat ze wat dikkere kleding kiest als het echt koud is, maar ik zal haar niet meer lastigvallen over de stijl. Dus geen opmerkingen meer over strakke shirts of korte truitjes, zolang ze zorgt dat ze het niet koud krijgt. Ik heb ook voorgesteld om samen te gaan winkelen. Zo kan ik haar helpen om kleding te kiezen die bij haar stijl past, maar die ook warm genoeg is voor de winter. Ze stemde tot mijn verbazing in, en ik kijk er stiekem naar uit om te zien wat we samen kunnen vinden. Misschien ben ik nog steeds niet helemaal fan van haar crop tops, maar ik ben wel fan van haar. En dat is uiteindelijk het belangrijkste.
SACHA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Wat ik vooral jammer vind, is dat haar dochter die kleding nodig heeft om zich zelfzeker te voelen. Dat lijkt me een groter werkpunt dan de kleren op zich.
Ik zou vooral proberen te achterhalen waarom ze dat nodig heeft om zich zelfzeker te voelen. Is het omdat ze zo meer aandacht krijgt van jongens? Omdat haar vriendinnen het goedkeuren? Omdat bekende mensen zich ook zo kleden? Is het écht haar eigen stijl of zijn er kleren die ze eigenlijk mooier vindt maar niet durft te dragen uit angst voor afwijzing?
Dat lijken me belangrijke dingen om het met haar over te hebben.
En verder denk ik dat het belangrijk is om meisjes duidelijk te maken dat ze mogen dragen wat ze willen, zonder zich zorgen te maken over de indruk die ze daarmee wekken. Maar óók dat je je kleren niet moet kiezen in functie van het krijgen van aandacht van jongens (of meisjes).
Dragen we niet allemaal het liefst kleding waarin we ons fijn voelen? Fijne kleding geeft mij in elk geval ook een goed gevoel. Dat heeft niet per se iets met onzekerheid te maken, me dunkt.
de jeugd van tegenwoordig niks aan te doen
komt allemaal door dat k×t internet en die telefoontjes
Ja, want pas tegelijk met de invoering van internet en mobiele telefoons is peer pressure pas uitgevonden. Doe niet zo mal. Jezelf conformeren aan een groep (of juist ervan af willen wijken) is van alle tijden.
Jij hebt geen internet en telefoon begrijp ik?
En precies hierom pleit ik voor het schooluniform.
Geen gedoe en iedereen netjes en gelijk.
Hah, wat een vreselijke ouderwetse opvatting.
ik vind dat er erg goed mee omgegaan is door moeders, chapeau!
dit is de omgekeerde wereld. uw dochter geeft geen signalen af, de jongens moeten opgevoegd worden dat een blote buik niet direct een signaal is. daar zit de fout, niet bij uw dochter.
Helemaal mee eens!!
Dat ligt er vooral aan of je gevolg of moraal hoger in het vaandel hebt staan.
Ik kan hier legio voorbeelden neerzetten maar dat maakt het eerder vulgair dan constructief.
Hopelijk zijn de vaak vervelende gevolgen voor ieder de naïeve gedachte van daadwerkelijk invloed hebben op de foute partij de ellende die hier uit voor komt waard.
Hoor het mijn moeder nog zeggen. Als je jong bent wat maar even duurt, wil je sexy kleding aan. Later wil je comfortabele kleding. Ach voordat je het weet ben je oud en ugly , met comfy kledij!
De temperatuur heeft niets van doen met de hoeveelheid zichtbare huid als ware iets gepast is of niet. Zolang het beschaafd is, heb ik er geen probleem mee. Het zijn allemaal fases en met de meute meedoen is niemand vreemd.