Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn kids, James en Joanna, lagen eindelijk te slapen
Ik had mezelf met een cappuccino op de bank genesteld. Even rust. Mijn telefoon trilde en ik zag dat het een bericht van Laura was, een goede vriendin van me. Tenminste, dat dacht ik tot dat moment. Ik opende het bericht, waarin ze vroeg of ik het Tikkie dat ze zojuist had gestuurd, wilde betalen.
Even was ik verbaasd
Waar had ze het over? Ergens dacht ik nog dat het een foutje was, maar toen ik naar het bedrag keek – 37,50 euro – kreeg ik een ongemakkelijk gevoel. Ik opende het Tikkie. “Deel van lunch en extra kosten,” stond er in de beschrijving. Extra kosten? Mijn hersenen draaiden op volle toeren, maar ik kon me geen moment herinneren waarop ik haar dit bedrag verschuldigd was.
Om eerlijk te zijn, kreeg ik er stress van
Laura en ik hadden een paar dagen eerder afgesproken bij een speeltuin met een café erbij. Een fijne plek, waar we de kinderen konden laten spelen terwijl wij een cappuccino dronken en bijpraatten. Laura had die middag voorgesteld om de lunch te regelen: “Ik bestel wel even voor ons,” zei ze nonchalant. Ik had aangenomen dat we de kosten ter plekke zouden splitsen, zoals we altijd deden. Maar dat was niet gebeurd. We hadden genoten van tosti’s, verse sapjes voor de kinderen, en zelfs een extra muffin waar James om had gevraagd. Alles leek gewoon normaal. Maar nu dit.
Ik staarde naar dat Tikkie
Mijn eerste gedachte was dat het een misverstand moest zijn. Misschien had ze het naar de verkeerde persoon gestuurd? Toch besloot ik het niet te negeren. Ik stuurde haar een berichtje: “Hoi Lau! Ik kreeg je Tikkie net binnen. Is dat wel voor mij bedoeld?” Het antwoord kwam vrijwel direct: “Ja, natuurlijk. Voor de lunch die ik had voorgeschoten en de kosten voor de extra sapjes en die muffin van James.” Mijn mond viel open. Serieus? Ze stuurde me een rekening voor een muffin van mijn 4-jarige?
Ik besloot kalm te blijven
Misschien zag ik dit helemaal verkeerd en bedoelde ze het niet zo vreemd als het overkwam. “Oh, oké. Ik dacht dat we die dag alles gewoon samen deden, zoals altijd. Maar als jij denkt dat het zo moet, geen probleem,” typte ik, met een lichte kramp in mijn buik. Haar reactie kwam snel: “Ja, eerlijk is eerlijk, toch? Jij betaalt jouw deel, en ik het mijne. En eerlijk gezegd, die muffin en het tweede sapje had ik nooit besteld als jij er niet was.” Ik las het nog een keer, om zeker te weten dat ik het goed begreep. Ze verweet me indirect dat mijn kind extra kosten had veroorzaakt? Een muffin van een paar euro en een tweede sapje? Ik voelde hoe mijn irritatie opborrelde.
Normaal gesproken ben ik helemaal niet conflictgevoelig
Ik slik liever mijn woorden in dan dat ik ruzie krijg, maar dit was anders. Laura en ik hadden de afgelopen jaren zoveel gedeeld. We waren vriendinnen geworden tijdens onze zwangerschappen. We hadden samen gehuild toen onze baby’s niet doorsliepen, we hadden uren gepraat over alles wat het moederschap met ons deed, en nu dit? Over een muffin?
Ik legde mijn telefoon neer en besloot even af te koelen
Ik had geen zin om in het heetst van de strijd iets te sturen waar ik spijt van zou krijgen. Maar mijn gedachten raasden van links naar rechts. Hoeveel rekeningen had ik in de afgelopen jaren voorgeschoten, zonder er ooit een punt van te maken? Koffies hier, lunches daar, cadeautjes voor elkaars kinderen. Het was altijd vanzelfsprekend geweest dat het zich wel weer zou uitbalanceren. Het voelde zo klein en kinderachtig van haar om nu ineens elk centje terug te eisen.
Die avond vertelde ik het aan mijn man Maarten
Hij keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan. “Serieus? Ze stuurde je een Tikkie voor een muffin? Wat is er met haar aan de hand?” vroeg hij, terwijl hij zijn handen in de lucht gooide. Dat vroeg ik me ook af. Was het geldproblemen? Had ik iets gedaan wat haar irriteerde? Of was dit gewoon hoe ze echt was, en zag ik dat nu pas?
Ik besloot Laura nog een keer te appen
“Ik snap dat je het eerlijk wilt verdelen, maar eerlijk gezegd voelt dit een beetje vreemd. We hebben elkaar altijd geholpen, toch? Ik kan me niet herinneren dat we eerder op deze manier met elkaar hebben afgerekend.” Haar reactie was kortaf. “Misschien moeten we dat dan maar eens veranderen. Ik ben niet van plan alles te blijven betalen.” Ik wist niet wat me meer raakte: het feit dat ze dit zo bot zei, of dat ze blijkbaar dacht dat ik op een of andere manier misbruik van haar had gemaakt.
Die nacht kon ik er niet goed van slapen
Niet eens door het geld – dat boeide me niet. Het was het gevoel dat deze vriendschap, die zoveel voor me had betekend, ineens een transactie was geworden. Een optelsom van wat ik had gegeven en wat zij had genomen. De volgende ochtend besloot ik het Tikkie te betalen. Niet omdat ik vond dat ze gelijk had, maar omdat ik geen energie meer wilde steken in een discussie die toch nergens heen ging. Ik stuurde haar een laatste bericht: “Ik heb het betaald, maar ik moet eerlijk zeggen dat dit voor mij iets heeft veranderd. Misschien moeten we even wat afstand nemen.”
Ze reageerde niet meer
Een week later zag ik op Instagram een foto van haar met een andere vriendin, lachend met een wijntje in de hand. Het onderschrift: “Met echte vrienden hoeft niets uitgepraat te worden.” Het voelde als een klap in mijn gezicht. Dit bericht was duidelijk voor mij bedoeld. Onze vriendschap had duidelijk zijn tijd gehad. Aan de ene kant vond ik het jammer dat het zo eindigde, aan de andere kant wilde ik er ook geen energie meer in steken.
EVELIEN
Ik snap oprecht niet wat het probleem is hier. Ze vraagt je de kosten over te maken voor het eten dat jij en je kinderen gebruikt hebben… Had je dan gewild dat zij de kosten voor jullie eten betaald had? Zo te lezen uit het verhaal ook niet want je zegt: ik dacht dat we de kosten in het restaurant zouden splitsen, net als normaal. Maar begrijp ik het goed dat je het geen probleem had gevonden als je het in het restaurant gesplitst had, maar wel dat ze een tikkie stuurt voor het bedrag? Wat is het verschil? Het is toch gewoon eerlijk gedeeld en je kunt toch niet van haar verwachten dat ze jouw lunch en die van je kinderen betaalt als ze dat niet van tevoren heeft aangegeven?
Ik vind het jammer te lezen dat dit jullie vriendschap gekost heeft, want het klinkt als een tot dan toe fijne vriendschap, maar eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat jij degene bent die het heeft laten stuklopen op een tikkie en niet zij…
Ik kwam hier om jouw eerste alinea te zeggen.
wat een triest bericht is dit. ik zit maar te lezen en wachten tot er iets fatsoenlijks gebeurt maar helaas. je herhaalt meerdere keren dat jij (en je partner) staan te kijken dat het om een muffin gaat terwijl je het verhaal al veranderd. het ging om een complete lunch met sapjes. niet 1 muffin. je zet je vriendin zwaar te kakken wat nergens voor nodig is. ik split ook alles met mijn vrienden of we spreken duidelijk af , deze keer betaal ik. het feit dat je zo kinderlijk hier je verhaal doet zegt meer over jou dan het tikkke van je vriendin.
ik ben vooral verbaasd dat dit niet uitgepraat wordt dmv een telefoontje of zo. Iets over de app uitpraten gaat gewoon lastig. Het lijkt alsof er vanuit haar kant meer irritatie zit dan ze laat weten en dat krijg je vaak niet boven tafel met een appje.
Niets mis aan je eigen kosten betalen. Splitten voelt prima als je ingeveer hetzelfde op hebt maar als de een een tweede ronde gesteld of de ene wijn na de andere drinkt terwijl de ander thee drinkt, de t-bone van 35 euro besteld terwijl de ander de dagschotel vsn 17 euro heeft, dan kan en mag je niet verwachten dat je disgenoten meebetalen. je had gewoon kunnen betalen en zelf ook secuur kunnen zijn de volgende keer. (Je kan in niemand zijn portemonnee kijken immers!!! )
waar gaat dit over iemand stuurd een stukje bij kiks .niemand van jullie is er bij geweest maar wel oordelen over alles .dus dan moet je het maar nemen ik vind 37 50 best wel veel geld voor drinken een tosti en een muffin maar nog maals oordeel alleen als je er bij ben geweest
Goede opmerking van je.
EN ZEER Terecht,
Je doet het zelf ook. Jij vind 37,50 bedt duur. Maar weet jij veel wat en hoeveel ze hebben gedronken.
misschien was 37,50 wel reëel, misschien niet maar ook jij was er niet bij …
wil hier verder niks in lezen maar we horen maar een kant van het verhaal. Ik krijg het idee dat de (ex) vriendin het gevoel heeft dat dit de zoveelste keer is dat jij meer besteld en maar de helft afrekent. Ik ben meestal ook van gewoon door de helft, maar in 1 vriendengroep reken wij netjes uit aangezien het altijd dezelfde zijn die flink los gaan en de andere die maar iets kleins nemen.
Gebruik geen tikkies,maar betaal gewoon je eigen portie in de hreca
Helemaal mee eens Evelien!Dan krijg je ook geen gezeik achteraf.
Really? Ik vind het altijd van enorme sneuheid getuigen als gezelschappen allemaal individueel gaan afrekenen. Een betaalt (en verrekent het lekker onderling). Want waarom zou je de ondernemer daarmee belasten?
er was wel voorgesteld om de lunch te regelen. Maar mee eens meteen direct betalen.
Nooit problemen als je ieder gewoon je eigen portie betaald in de horeca. Ik doe trouwens niet aan tikkies.
Goede les , betaal gewoon wat je hebt gebruikt , komen er geen problemen . Ik vind het als 93 jarige normaal , te betalen , wat ik heb geconsumeerd , krijg je nooit scheve gezichten .
Dit gaat niet over een tikkie van een muffin( wat haar man aangeeft), maar over een samen genoten lunch.
Als ik het zo lees, krijgen haar kinderen vaker extra dingen en geeft haar vriendin haar grens aan.
Prima toch! Als ze dan aangeeft dat de relatie veranderd door de tikkie van de voorgeschoten lunch en afstand wil, dan ook prima!
Wat een gezever zeg, je kind heeft het ook opgegeten en dan betaal je er ook voor. En uit het antwoord van je vriendin blijkbaar niet de eerste keer en is het nu klaar voor haar. Je kunt het ook omdraaien, je doet zielig en drama over een paar euro van een muffin die je eigen kind gegeten heeft.
Hmm beetje raar verhaal . 37,50 is jouw deel en dat van jouw kinderen geweest voor een middagje speeltuin ? Dat vind ik nog wel wat, en waarom rekende je zo’n bedrag dan niet metten met haar af, het lijkt er op dat zij vaker de rekening betaalde en ws moest zij jou dan herinneren om jouw deel terug te betalen . Dat kan irritant zijn op den duur. Ik denk dat zij meer reden had om te klagen dan jij. Althans zo komt jouw verhaal bij mij over.Advies voor later :”Stop ermee om er vanuit te gaan dat vriendinnen het gehele bedrag wel voor je voorschieten .Betaal je eigen consumpties.
Ze vraagt gewoon de gemaakte kosten terug die je zelf gemaakt hebt. Gewoon een terecht tikkie.
Blijkbaar ben je dan toch niet een goede vriendin als je er zo’n punt van maakt om het te betalen en dit ook hier zo breed te meent te moeten uitmeten.
Volledig met je eens.
Om misverstanden te voorkomen kan je van te voren aangeven dat jij betaalt wat jezelf hebt gegeten en gedronken.
Je had ook kunnen vragen of jij de rekening mocht zien. Dan kan je het uitrekenen wat je haar verschuldigd bent.
Tegenwoordig vinden de meesten het normaal om de rekening samen de helft te betalen.
Er is niets mis mee dat jij je eigen portie betaalt.
Que?!
de reacties in dit verhaal zijn nog erger dan het verhaal zelf, het laat over duidelijk zien wat er mankeerd aan de mens deze tijd! WAT een idiote egoïstische reacties, blij dat ik dit soort mensen niet ken….
helemaal gelijk ik zou ook dit soort vrienden wissen voor een paar euro een vriendschap op het spel zetten ( wat voor vriendschap) leven en laten leven en verder gaan!
de reacties in dit verhaal zijn nog erger dan het verhaal zelf, het laat over duidelijk zien wat er mankeerd aan de mens deze tijd! WAT een idiote egoïstische reacties, blij dat ik dit soort mensen niet ken….
Mijns inziens zijn er 2 manieren van de rekening splitten: kijken wie wat heeft gegeten en die bedragen optellen en het totaalbedrag door tweeën doen. Jouw vriendin heeft blijkbaar voor de eerste manier gekozen.
Het ontgaat me volledig waarom je hier boos om wordt, wakker van ligt en zelfs jouw vriendschap door laat bepalen.
Het is toch niet zo dat ze 30 cent heeft gerekend omdat je haar sapje hebt geproefd en 40 cent omdat je 3 frietjes van haar met mayo op hebt…? In dat geval kan ik me voorstellen dat je vraagtekens zet bij haar tikkie.
Je zegt: ‘ We hadden samen gehuild toen onze baby’s niet doorsliepen, we hadden uren gepraat over alles wat het moederschap met ons deed, en nu dit? Over een muffin?’ Dan vraag ik mij oprecht af, waarom doe jij zo moeilijk over die muffin? Betaal gewoon wat voor jouw kind en jezelf is besteld.
Misschien ben ik gek maar ik zie echt niet wat het probleem van het betaalverzoek is. Jij bent er zelf vanuit gegaan dat zij het voor jou wilde betalen ipv dat ze later een tikkie stuurt.
Ik snap ook niet zo goed waarom je niet gewoon zou betalen voor wat jij (of je kind) extra hebben gehad.
ik ben zelf totaal niet zo, maar heb ook een vriendin die alles tot op de cent wil betalen wat zij (en haar kind) hebben “gebruikt”. Prima, dat accepteer je…of niet.
Ik ga niet iedere cent uitpluizen, maar ik kan niet in haar portemonnee kijken dus als zij dat op deze manier wil doen, so be it.
En dat “uitspreken” over de app is écht in dit geval denk ik de grootste boosdoener van deze breuk. Had haar gebeld of was naar haar toegegaan, over de app kan “de toon” zó verkeerd overkomen. Nu zijn het alleen maar aannames en knalt zij er nog even overheen met een lelijke post.
geldt trouwens ook voor je (ex)vriendin he, als ik het zo lees laat zij ook niet het achterste van tong zien over de reden dat ze jou een extraatje rekent. (jullie splitten normaal alles, ook als de een meer heeft gehad dan de ander??)
Nederland op zijn smalst. Doe normaal! het gaat niet om een etentje van honderden euros. in dit leven is geven en nemen. En ik zou niet eens meegaan met zulke vriendinnen die splitten met alles. Je kunt niet in iemands portemonnee kijken. En wat een brutaliteit om iemand uit te nodigen en nog vragen om mee te betalen. Vraag dan degene niet! Hou rekening met een ander persoon (ook met zijn of haar portemonnee). Dot wereld draait echt om ikke ikke ikke
Waar leest u dat er sprake is van een uitnodiging?
Blijkbaar ontgaat mij de essentie maar waarom zou je niet de muffin die je kind heeft opgegeten willen betalen?
Daar gaat het niet per se om.. Als je verder leest zie je dat de schrijfster zelf ook vaak dinges heeft betaalt voor de vriendin en haar kindjes..
Zo heb ik recent ook al gelezen van vriendinnen die wekelijks een dag op elkaars kindjes passen en waar 1 mama lekker kookt en drinken en snacks uitdeelt aan alle kindjes, bestelt de andere take-out en rekent dan een tikkie uit..
Er staat óók dat de geïnterviewde had aangenomen dat ze de kosten ter plekke zouden splitsen, ‘zoals ze altijd deden’. Dat is nu achteraf gebeurd in plaats van ter plekke. Dus wat is het probleem?
Ik had ook ooit zo’n vriendin. ze zat zelf altijd krap als we wat leuks zouden gaan doen. Hoe vaak ik niet wat had voorgeschoten voor haar zonder problemen.
En vaak kon ik weer dingen terug betalen aan haar want ja het moest zsm terug zijn. Uiteindelijk is de vriendschap ook gestopt ik kon niet meer tegen haar gedrag. Al heeft zij bekenden van mij nog een tijdlang lastig gevallen met vragen rondom mij.
Je bent haar kwijt dan rijk. richt je lekker op je gezin.