Ik twijfel flink of ik moet instemmen met de vraag van mijn dochter (15)

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Ik schrok van de vraag van mijn dochter

Ik zat op de bank toen mijn dochter voorzichtig de vraag stelde: of haar vriendje mocht blijven slapen. Of andersom, dat zij bij hem bleef. Ik zag enige spanning in haar ogen. Ze wist natuurlijk dat dit geen makkelijke vraag was, voor haar misschien een logische stap, maar voor mij een hele andere zaak. Mijn gedachten begonnen direct alle kanten op te gaan. Het ene moment zag ik haar als de kleine meid die ze altijd voor me was geweest, en het andere moment realiseerde ik me dat ze toch echt al 15 is, met een serieuze relatie die nu al bijna een jaar duurt. Toch was ik niet direct overtuigd. En eerlijk? Ik weet niet zeker of ik er überhaupt ooit helemaal achter kan staan op deze leeftijd.

Een nacht doorbrengen met je vriendje is een relatie van een ander niveau

Ze is natuurlijk jong. En hoewel ze me vaak laat zien dat ze verstandig is, blijft de gedachte dat ze ook heel kwetsbaar is altijd op de achtergrond. Ik vroeg me meteen af of ze er emotioneel wel klaar voor zou zijn. Een nacht doorbrengen met je vriendje is meer dan alleen een praktische oplossing voor het fietsen of de late uren. Het heeft toch iets intiems, iets wat de relatie naar een ander niveau kan tillen. Ik wil zeker weten dat ze niet onbedoeld in een situatie belandt waar ze misschien emotioneel nog niet klaar voor is. Ze mogen dan al een jaar samen zijn, maar er zit nog steeds een verschil in leeftijd. Hij is zeventien, en dat verschil kan, zeker op deze leeftijd, toch een groot verschil maken. Wat voor hem misschien heel normaal of vanzelfsprekend voelt, kan voor haar heel anders zijn.

Voor een jongen vind ik het anders

Bovendien is er nog een andere kant van het verhaal die in mijn hoofd blijft hangen. Het feit dat hij een jongen is, verandert voor mij de situatie toch wel iets. Het klinkt misschien ouderwets, maar ik kan er niets aan doen dat ik me daardoor net iets meer zorgen maak. Als ouder wil ik gewoon dat mijn dochter in een veilige omgeving is, zonder druk of verwachtingen die niet bij haar passen. En hoewel ik zijn ouders vertrouw en weet dat ze het goed bedoelen, is het niet hun dochter die ik probeer te beschermen. 

Ik zie voor mezelf ook praktische voordelen

Maar als ik er praktisch naar kijk, zou het wel een oplossing kunnen zijn. Elk weekend eindigt op dezelfde manier: zij appt dat het al laat is en dat ze eigenlijk nog geen afscheid willen nemen, en dan komt de vraag of we haar kunnen ophalen. Of, als ze bij ons zijn, heeft ze het erover dat hij straks een half uur door het donker naar huis moet fietsen. En hoe vaak ik ook zeg dat ik er geen probleem van wil maken, eerlijk is eerlijk; op een koude zaterdagavond lig ik ook liever op de bank onder een dekentje, dan dat ik weer de auto in moet. Het zou ongetwijfeld voor ons allemaal een stuk gemakkelijker zijn als ze gewoon bij elkaar konden blijven slapen.

Ik wil dat ze de openheid naar mij behoudt

Daarnaast is er ook een ander soort voordeel, eentje die ik pas later bedacht. Door ze de mogelijkheid te geven om soms samen te slapen, geef ik ze misschien ook wel een stukje vertrouwen mee. Ze voelen zich serieus genomen en gerespecteerd in hun relatie. En eerlijk, dat is ook iets wat ik belangrijk vind. Ik wil dat ze open met me blijft praten, ook over haar relatie, en dat ze niet het gevoel heeft dat ik alles meteen wil afremmen of beperken. Als ik haar vertrouw, is de kans ook groter dat ze mij vertrouwt. En dat zou ik natuurlijk het liefst willen, dat ze me blijft betrekken bij wat er in haar leven speelt, ook als dat betekent dat we soms wat lastigere gesprekken moeten voeren. Ik wil haar niet het gevoel geven dat ze met mij geen gesprek kan voeren, alleen maar omdat het onderwerp lastig of gevoelig ligt. Ik wil een veilige plek voor haar zijn, juist op deze leeftijd waarin zoveel verandert en alles intens kan voelen. 

Misschien moeten we het één nacht proberen

Toch blijf ik twijfelen. Misschien moet ik met haar afspreken dat we het gewoon eens proberen. Één nacht, zonder verwachtingen, met duidelijke afspraken. En als ik merk dat het toch niet goed voelt, dat ik er dan opnieuw met haar over praat. Misschien moeten we het allebei maar stapje voor stapje proberen, zodat we samen kunnen ontdekken hoe het voelt en wat echt het beste is voor haar.

JORINDE

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.