Jong moeder worden, dat is altijd al een wens van mij geweest
Van jongs af aan zei ik dit al. Altijd al geweest op baby’s en ik paste liever op, dan dat ik met vriendinnen ging afspreken om te ‘chillen’ in de stad. Vroeger was ik ook echt een poppenkind en vond ik het leuk om met vriendinnen van mijn moeder mee te gaan die een baby hadden. Ik ging in de vakantie vaak een dagje naar hun toe en was dan alleen maar met de baby bezig. Van luiers verschonen, in bad doen tot de fles geven (als ik daar nu aan terug denk, was dat voor de moeders ook wel fijn, want zij konden gewoon hun eigen gang gaan. Ze gingen dan lekker even boodschappen doen). Ik vond het heerlijk om heel de dag bij de baby te zijn. Later ook toen de baby’s peuters of kleuters waren geworden, werd ik ook vaak gevraagd of ik wilde oppassen.
Zelf had ik altijd in mijn hoofd dat ik zo vlug mogelijk een kindje wilde. Maar natuurlijk niet als tiener. Ik wilde eerst mijn school afmaken, een vaste baan hebben, een eigen huis kopen waar de baby ruimte heeft om opgevoed te worden, een vaste vriend hebben waar je de rest van je leven bij wilt zijn en ik wilde wat spaargeld hebben (want een baby kost gewoon veel geld). In augustus 2010 leerde ik mijn vriend Steven kennen en in januari 2016 zijn wij samen gaan wonen in het oude huis van mijn oma. Ik had toen al mijn opleiding tot kapster afgerond en was aan het werk in een kapsalon. Ik ben toen op mijn 20e zwanger geraakt en net 1 maand voordat ik 21 werd is onze dochter Nikkie op 4 november 2016 geboren. Steven was toen 26 jaar oud. Ik weet nog goed dat wij de zwangerschap bekend maakten. Mijn beste vriendinnen wisten zelf al lang dat dat bij mij niet lang meer zou duren en ook mijn moeder had het niet anders verwacht. Wel kreeg ik van een aantal mensen een opmerking met: “Oei! Dat was niet echt gepland of wel?”. En dan zei ik vol trots: “Uhm ja, echt wel!’. Zo ben ik er dus wel achter gekomen welke mensen mij echt kennen. Ik snap dat sommige mensen zo denken. Er zijn volgens mij meer meiden van mijn leeftijd waar de zwangerschap niet gepland was dan wel.
Hoe ervaar jij het om moeder te zijn ?
In één woord: super! Het is zo leuk om een hummeltje van jezelf te zien opgroeien. Nikkie is nu bijna 2 jaar en is een echte dame. Ik kan haar niet meer wegdenken uit ons leven. Ik ben veel met haar bezig en ze maakt ons altijd aan het lachen. Het leukste is dat ze steeds meer dingen van mij, van Steven of zelf van opa’s en oma’s laat zien. Zo heeft ze de stand van het gebit van mijn moeder, de kruinen op haar hoofd van mijn schoonmoeder, de humor en vooral de zelfspot van mijn vader en de alertheid van Steven. Sommige meiden van mijn leeftijd willen reizen maken, lange studie’s volgen of elk weekend uitgaan. Ik ben nooit zo’n type geweest. Natuurlijk ga ik nog weleens met vriendinnen mee naar een festival of een gezellig avondje uit eten, dat moet je ook af en toe altijd blijven doen! Ik kan me nog goed herinneren dat Nikkie nog maar 1 maand oud was en dat ik om 04:00 uur ‘s nachts een selfie van een vriendin doorgestuurd kreeg in de stad met een wijntje in haar hand. Ik stuurde toen een foto terug van een fles, maar dan een fles afgekolfde moedermelk voor Nikkie. Verschil moet er zijn toch?!
Wil je nog meer kinderen?
Ja dat zou ik zeker willen, alleen nu nog niet. Ik ben nu net een jaar zelfstandig ondernemer van mijn eigen kapsalon. En ik wil daar nu even goed de tijd voor nemen om dat op te bouwen. Voordat ik zwanger werd van Nikkie wilde ik het zo graag en wist ik het 100% zeker. Nu zou het ook zeker welkom zijn, alleen staan mijn eierstokken nog niet zo hard te klapperen zoals bij Nikkie. Wanneer, is eigenlijk de grote vraag. Het is wel grappig om te weten dat als Nikkie ook jong moeder gaat worden, het voor mij betekent dat ik misschien wel op 40-jarige leeftijd al oma kan zijn! Gekke gedachte eigenlijk…
