Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
De spanning in de familie-app was al een tijdje aan het opbouwen
Onze familie, bestaande uit mijn ouders, mijn zus Yara, mijn broertje Gino en ik (Zélia) was hecht, maar ook heel verschillend. Mijn moeder stuurde meestal dagelijks iets in de app; een grappig filmpje, een herinnering aan een verjaardag, of gewoon een berichtje om te vragen hoe onze dag was. Maar de laatste tijd waren de berichten serieuzer geworden.
Het begon allemaal een paar weken geleden, toen mijn ouders aankondigden dat ze hun testament hadden aangepast
Ze hadden ons daarover geïnformeerd in de familie-app, zonder verder in detail te treden. Misschien ook niet heel handig om in een app te doen, maarjah. Ik dacht er niet veel van, tot Yara ineens reageerde. “Wat bedoelen jullie precies met ‘aangepast’?” vroeg ze, wat wantrouwig. Mijn moeder antwoordde rustig: “We hebben gewoon wat zaken veranderd, zodat alles eerlijk verdeeld is. Jullie hoeven je nergens zorgen over te maken.”
Maar Yara liet het daar niet bij
Ze wilde weten wat er precies veranderd was, en waarom mijn ouders ineens vonden dat ze dit moesten melden. Ik voelde de spanning in haar berichten en stuurde snel iets om de situatie te kalmeren: “Laten we dit gewoon bespreken als we elkaar zien. Geen paniek.”
Maar het was al te laat
Gino mengde zich in het gesprek, half grappend, half serieus: “Nou, ik hoop dat ik tenminste de auto krijg. Ik heb het meeste werk verricht als het gaat om klussen bij jullie thuis!” Mijn moeder probeerde de toon luchtig te houden en antwoordde lachend (met veel emojis) dat de auto niet in het testament stond, maar ik voelde dat de sfeer al verstoord was. Iedereen had een beetje gemengde gevoelens bij dit onderwerp, en het leek alsof niemand precies wist wat te zeggen zonder iets verkeerds te doen.
De dagen daarna werd de toon in de app steeds scherper
Alles was veranderd. Yara begon vragen te stellen over oude ruzies, waarbij ze telkens zei dat mijn ouders altijd meer voor Gino deden dan voor haar. Ze haalde voorbeelden aan van keren dat Gino geld kreeg voor een vakantie, of een nieuwe fiets toen hij zestien werd. Dat was echt 100 jaar geleden. Oude koeien. Mijn moeder bleef proberen om de rust te bewaren, maar Yara gaf niet op. Het leek wel alsof alle oude ergernissen, frustraties naar boven kwamen door die ene aankondiging.
Op een avond stuurde mijn vader ineens een lange boodschap in de app
Hij zei eigenlijk bijna nooit wat in de app. Zijn toon was duidelijk geïrriteerd: “Luister, we hebben dit testament zo eerlijk mogelijk opgesteld. Jullie moeten erop vertrouwen dat we altijd het beste voor hebben gehad met jullie allemaal. Jullie zijn onze kinderen, en het doet pijn om te zien dat jullie zo wantrouwend zijn. Kunnen we dit alsjeblieft laten rusten?”
Het was stil in de groep na zijn bericht
Voor een moment dacht ik dat het misschien nu eindelijk voorbij was. Maar toen zag ik de bekende “aan het typen…”-melding bij Yara’s naam opduiken. “Ik vertrouw erop dat jullie het goed bedoelen,” schreef ze, “maar het voelt niet eerlijk. Er waren altijd dingen die Gino kreeg, zonder dat ik ooit iets heb gevraagd. En nu hoor ik dit over het testament? Ik wil weten hoe dat dan eruit ziet.”
Mijn vader werd kwaad
“Dit is toch geen wedstrijd? We hebben altijd van jullie allemaal gehouden en altijd geprobeerd om alles eerlijk te doen.” Maar Yara was te diep geraakt, en ik wist dat het geen kwestie van eerlijkheid meer was. Het ging om iets dat al jarenlang broeide. Ze legde alles op tafel. In een app notabene.
Gino, die zich tot nu toe op de achtergrond had gehouden, besloot zich toch te mengen
Hij stuurde een sarcastisch bericht: “Misschien had je gewoon eens wat vaker je mond moeten open doen, Yara. Niemand houdt je tegen om dingen te vragen. Je moet niet doen alsof ik een voorkeursbehandeling kreeg.” Die opmerking maakte het alleen maar erger. Yara reageerde fel: “Gemakkelijk praten, Gino. Jij kreeg alles in de schoot geworpen. Ik heb altijd mijn best moeten doen om mezelf te bewijzen. En nu ik eindelijk iets zeg, ben ik weer de lastige.”
Ik probeerde in te grijpen
“Kunnen we alsjeblieft rustig blijven? Dit loopt uit de hand.” Maar niemand leek het nog te horen. Mijn moeder stuurde een bericht dat ze erg gekwetst was door de manier waarop wij over haar en mijn vader spraken. Ze legde uit dat ze zich jarenlang had ingezet om ons allemaal gelukkig te maken, en dat het haar verdrietig maakte dat wij dat blijkbaar niet zo hadden ervaren.
Die nacht besloot ik mijn telefoon op stil te zetten en niet meer in de app te kijken
Het voelde te ongemakkelijk en te frustrerend. De dagen erna bleef de spanning in de lucht hangen. Niemand stuurde nog een bericht, en het leek alsof iedereen wachtte tot iemand anders de eerste stap zou zetten. En toen, na dagen van stilte, stapte mijn moeder zonder waarschuwing uit de groep.
Dat was een heftig statement
Het is een week geleden. En de app is blijft stil. Niemand weet goed wat hij of zij moet doen. Ik ben van plan om langs mijn ouders te gaan deze week, samen met mijn broer en zus. We moeten dit uitpraten. Wie weet komt de app dan weer terug. Of niet.
ZELIA
Betalen jullie nou echt een contentschrijver voor deze ‘dilemma’s’? Mail me anders even. Ik kan echt duizenden van dit soort verhalen bedenken en schrijven. Een lijstje met thema’s ligt al klaar.
Ouders hebben de tijd dat er hen gezegd werd hoe ze het moesten doen (van hún ouders) achter zich gelaten.
Maar tegenwoordig draaien de kinderen de rollen om: zij zullen wel even vertellen hoe je als vader maar vooral als moeder moet zijn.
Met deze vader en moeder zul je het moeten doen. Ze zijn verplicht om voor je te zorgen tot je 18e. Alles wat ze daarna voor je doen is extra en zul je dankbaar voor moeten zijn.
Ze hebben ieder kind gevoed, gekleed, onderwijs laten volgen, naar clubjes laten gaan, verjaardagen, Sinterklaas, Kerstdagen, vakanties, speelgoed. En nog is het niet goed genoeg. Als je ouders twijfels hadden gehad dan weet ik zeker dat ze hun gedrag hadden veranderd. Ouders willen het beste voor hun kinderen.
Tot je 20e word je opgevoed, daarna mag je zelf aan het worstelen wat je met die opvoeding doet, meeneemt, gelooft en na je 40e mag je het helemaal zelf bepalen.
Ik hoop dat jij het dan heel wat beter zult doen in de opvoeding met je eigen kinderen.
Maar besef wel dat je dit te danken hebt aan de ervaringen van je voorouders.
Zie je ouders als mensen met hun eigen emoties, verleden, tekortkomingen en vermogen wat je als mens kunt doen.
wat een naar stel zijn jullie zeg!! bah bah….
het geld van mijn ouders = van mijn ouders!! ik hoop dat mjjn moeder lekker alles opmaakt aangezien mijn schoonzus ook al eens onder het mom v een “grapje” heeft gezegd : denk je aan de erfenis? het is maar goed dat ik daar niet bij was! walgelijk!!
Een erfenis maakt mij helemaal niks uit. Ik zeg vaak genoeg tegen mijn ouders, heb liever dat jullie het zelf opmaken en er van genieten.
Ik hecht meer waarde aan herinneringen/ foto’s etc.
Ik kan niet begrijpen dat mensen er ruzie om maken.
Ik vind het niet slim om dit tegen je kinderen op app te melden. Hoe goed bedoeld het ook is.
Ze had beter niks kunnen zeggen , dat is pas voor als zij er niet meer zijn. Zeg nou zelf. Je ouders zijn toch onbetaalbaar en voor hun is het zo pijnlijk om de ware aard van je kids te zien. vaak is de middelste het zieligst of hebberigst.
erg triest. sterkte voor de ouders.
dit gáát helemaal niet over geld of spullen. Dit gaat om het verdriet van een zus die zich niet gezien voelt en nog iets te verwerken heeft van vooral vroeger. Nooit iets gezegd heeft en als er dan nu zo vaag antwoord gegeven wordt op een hele normale vraag.: wat is er dan aangepast? komt dat er in 1x uit. iedereen praat door over spullen, maar daar gaat het helemaal niet om.
wat een aannamen over dat de middelste zielig of hebberig is, jij bent zeker de oudste of jongste 😂
dankjewel, ik wilde ongeveer hetzelfde antwoorden
uhhhmmmm ik zie het ook wel vaak om me heen en er zijn hele studies over geschreven. Maar don’t worry, ik ben de jongste maar ook niet t meest verwend etc.
Oeiiii, ik ben de middelste, dus het zieligst en hebberigst. Bedankt voor de info.
Dom om het in een app te doen, maar nog dommer om er op te reageren anders dan met OK. Mijn ouders op langst levende en daarna verdelen mijn zusje en ik het zonder onze partners. En hopelijk gaat het dan om enkele tientjes want dan hebben mijn ouders er lekker van genoten.
Zo hoort het 😃
over testament ben ik klaar, maar je kind krijgt een baby, en ik als oma hoor dat in een groepsapp, ook leuk!relatie nu stuk
Hier begrijp ik niets van.
Anja vindt het erg jammer dat ze de zwangerschaps aankondiging van haar kind via een groeps app moest lezen ipv een persoonlijke “proficiat, je wordt oma” huldiging te krijgen.
Blij dat ze er niet via Facebook is moeten achterkomen.
Pfffff als mijn kinderen zo zouden doen over MIJN geld en MIJN spullen dan wist ik het wel. Testament zou weer aangepast worden. Allemaal krijgen ze hun kindsdeel en de rest gaat naar een goed doel en de spullen naar de kringloop (wat ze willen hebben dan).
helemaal eens
welke mafklapper zet dat soort dingen in een app bericht dat is vragen om moeilijkheden. de reacties zijn ook sneu. ga gewoon langs als je vragen of frustraties hebt. ongelofelijk.
Maar als je niet wil dat je kinderen over je erfenis praten, begin er dan zelf toch ook niet over met de meest vage, nutteloze mededeling.
“we hebben iets verandert aan het testament waarvan je de inhoud niet weet, en die mag je nu nog altijd niet weten, dus wat we nu juist verandert hebben blijft voor altijd een raadsel, en nu willen we het er niet meer over hebben”.
heel herkenbaar verhaal. ik denk dat het ten diepste niet om geld gaat maar om erkenning. erkenning is voor een groot deel een gevoel. het is dan verleidelijk om in de verdediging te gaan. dan is het een kunst om iemand gevoel te erkennen. of deze terecht is of niet. pas dan je eigen beleving verwoorden. en waar nodig je visie bijstellen of handhaven. je zeker niet laten manipuleren maar zoeken naar eenheid in verscheidenheid.
Mijn broer voelde zich ook altijd achtergesteld, omdat ik altijd heel close was met mijn ouders. Die trokken zich dat aan waardoor hij juist vaker wat extra’s kreeg. Ik heb me dat nooit aangetrokken, want het is maar geld. Ik heb juist mooie herinneringen aan mijn ouders die mijn broer niet heeft, veel meer waard dan geld.
ik begrijp dit soort dingen niet , de ouders hebben dit geld of hun woning eerlijk verdiend en zolang de ouders nog leven is dit gewoon hun eigendom! ik verwacht niks van erfenis zeg vaak tegen mijn moeder: maak het op , leef doe leuke dingen want het is haar geld!! mijn tip aan iedereen : verwacht niks en als je toch wat krijgt is dat een leuk cadeautje!!! ook dat wat de ouders veranderd hebben is hun keuze en ze hadden beter niks gezegd of het besproken maar niet in een app maar ze konden natuurlijk niet weten dat er zulke reacties kwamen
dit soort dingen moeten zeker niet via de app worden besproken. het kan heel snel ontsporen via de app omdat het makkelijker is om te reageren en te zeggen wat je denkt en vaak is het dan ongenuanceerd wat je face tot face misschien anders zou formuleren. ik heb daarom ook best een hekel aan de app. het is praktisch en handig maar niet geschikt o. als een chat te gebruiken.
tja ik vraag me af van wie het geld is .
van de kinderen of van de ouders?
wat een egoïstisch zooitje
laat de ouders lekker genieten van hun centjes
Wie verzint deze verhalen toch? Testament in een familie app zodat de koude kant zich er ook tegenaan kan bemoeien? En de kleinkinderen? Die schamen zich ook kapot als ze op de familie app lezen dat hun ouders eigenlijk verongelijkte geldwolven zijn. Als dit verhaal al op ware gebeurtenissen is gebaseerd dan zou ik een aparte groep maken met alleen de direct betrokkenen of gewoon bij elkaar komen om het te bespreken.
De familie-app kan prima bestaan uit alleen ouders en hun kinderen. Wie zegt dat de ‘koude kant’ er ook in zit? Wie zegt dat de kleinkinderen er ook in zitten?
Als het over geld gaat is het altijd ongemakkelijk. Mijn ouders leven niet meer en we bestaan uit een gezin van 6 kinderen. Toen mijn ouders nog leefden hebben de oudste drie een paar duizend euro gehad. Dit zouden de jongste kinderen ook krijgen als wij ouder waren. mijn oudere broer heeft altijd gezegd dat dit nog geregeld moet worden. nu mijn vader recentelijk is overleden begon niemand hierover. Ik vond het lastig of ik hier wel of niet wat over moest zeggen. Dit was geld was beloofd maar voelt toch ongemakkelijk. ik ben er uiteindelijk wel over begonnen en heb gezegd dat mijn oudere broers en zus maar moesten kijken hoe ze dit wilden aanpakken. Toen hadden 2 broers geheugenverlies en 1 zus vond dat het over een paar honderd euro ging ipv duizenden en dat ze niet wist wat ik misschien al had gehad van mijn ouders. ik heb gezegd laat maar zitten heb geen zin in gezeik over geld. sindsdien is er niets meer over gezegd maar wordt ik wel met de nek aangekeken omdat ik over dit geld was begonnen. de relaties zijn veranderd hierdoor helaas. echt geld brengt alleen maar ellende ik wou dat ik er nooit over begonnen was…
dat vind ik echt vervelend voor je , mijn oudste dochter kreeg 3000 euro toen ze de deur uitging en de jongste gaat dit ook nog krijgen maar die studeert nog maar ik zeg het vaak genoeg en heb het ook opgeschreven dat zij nog recht heeft op die 3000, erg dat geld zoveel kapot maakt maar je hebt niks verkeerd gezegd en je hebt het dan ook maar zo gelaten je bent blijkbaar de enige met een goed geheugen , ik hoop dat het nog goedkomt
Meteen weer aanpassen en allemaal onterven. ze krijgen een derde van hun kindsdeel. De rest naar een goed doel. Wat een ondankbaarheid. Erfenis benifitiar aanvaarden is met meerdere erfgenamen wel zo handig
goed verwoord Eva
bah, het gaat toch weer indirect over geld hè?!
Ja verschrikkelijk waarom ruzie maken over een testament. Persoonlijk vind ik dat je als kind geen rechten hebt.
Mijn ouders hebben altijd hard gewerkt ons alles gegeven. Ik heb tegen mijn ouders gezegd toen wij kinderen op ons zelf gingen wonen dat zij nu moesten gaan genieten reizen maken theaters bezoeken etc.
En dat doen ze volop. Heerlijk zij zijn gelukkig en op hoge leeftijd nog actief.
het begon allemaal een paar weken geleden met de aankondiging over de wijziging in het testament. veel vragen en beschuldigingen in de app. kinderen voelen alsof ze ergens recht op hebben en hen opeens iets is ontnomen (kindsdeel buiten beschouwing gelaten). en toch klinkt het alsof geen van de kinderen heeft bedacht dat het wellicht verstandig is en minder hebberig overkomt als ze in de tussentijd gewoon even bij hun eigen ouders op bezoek waren gegaan om dit te bespreken… zegt voldoende over de onderlinge relaties en instelling van de kinderen, zeg.
voor hetzelfde geld hebben ze juist de aanpassing doorgevoerd omdat ze een van de andere kinderen bijvoorbeeld vaker op financieel vlak hebben geholpen of dat ze een specifiek deel apart hebben gezet voor kleinkinderen. wellicht is juist het huis nagelaten aan een van de kinderen die nog geen koopwoning heeft, terwijl de anderen geld krijgen. misschien dat er nog iets naar vrienden of verzorgende instellingen gaat omdat die wel geregeld op bezoek komen en niet via de app ruzie maken over geld waar zij denken recht op te hebben.
Of het is zo aangepast dat de fiscus niet mee gaat profiteren. Misschien was dat het.
misschien is mediation een optie om een ppositieve stap voorwaarts te maken in deze ontstane familiesituatie?
zo zie je maar weer dat “dingen” belangrijker zijn als ouders. ikke, ikke staat voorop
Die Yara spoort echt niet.
Het testament hebben haar ouders samen opgesteld, daar heeft het kind totaal geen bemoeienissen mee.
Moeder had het niet in de app moeten plaatsen, beetje impulsief.
het appje was idd niet zo handig van moeders kant. Maar daar in tegen ze hoeven jullie niets te geven he. Wees maar blij dat het nu is ontploft zodat er dingen uitgesproken kunnen worden ipv als jullie ouders er niet meer zijn en je zusje het dan niet kan handelen.
Melden in de familie app was misschien niet handig. Maar bedenk wel dat ze jullie niets schuldig zijn. Al het geld en spullen die er zijn, is van hen alleen. Kinderen denken steeds vaker dat ouders nog verplichtingen hebben aan ze.
Verrassing, nee, geen enkele.
Zorg voor jezelf, dat is de bedoeling na de opvoeding.
En als je iets krijgt heb je geluk, je hebt namelijk nergens recht op.
Dat is hier ook denk ik niet het punt. Een van de kinderen heeft zich haar leven lang achtergesteld gevoeld. dat komt er nu uit.
Los daarvan, dit is echt geen onderwerp voor in de familie app, dat is vragen om ellende
Dat klopt niet, je hebt recht op de helft van je kindsdeel.
even goed/leuk gevonden te worden dan je broer of zus en een gelijke behandeling kan je niet eisen idd, maar als iemand zich zou verdedigen met dat een kind geen recht heeft op een gelijke behandeling of even veel liefde als het andere kind van die persoon als ouder vind ik daar wel wat van.
Dit soort zaken bespreek je niet per app.
En dat geldt ook voor de moeder. Of ze vertelt niets, of ze vertelt alles.
vind dit bijzonder moeder had idd beter de Kids bij elkaar kunnen roepen en om tafel gaan zitten met het testament inzicht geven dit is het daar moeten jullie het mee doen nu is er bonje terwijl dit niet nodig is mijn kids hoeven geen bonje temaken die krijgen geen cent alles wat over blijft word gedoneerd aan 2 goede doelen
dan zul je dat moeten doen voor je overlijden want na je overlijden hebben ze recht op hun kindsdeel. Zelfs als je het vast laat leggen hebben zij recht op minimaal de helft. Dit is wettelijk vastgelegd in Nederland
Ik hoop dat je notaris je heeft verteld dat het praktisch onmogelijk is om kinderen niets te laten erven.
Door mijn bril gezien hebben de ouders niets verkeerd gedaan. Ze hadden het ook persoonlijk kunnen zeggen maar zo groot was het bericht niet. Het praten over een testament roept helaas vaker veel emoties op, hebzucht, alsook oude wonden die lagen te wachten tot de tijd rijp is.
Het bericht is groter dan de lengte van de tekst zelf, natuurlijk. M.i. is het wel iets groots. Wat is er aangepast en waarom?
Een erfenis is groot ook als de monetaire waarde klein is. Aan wie je dingen na laat zegt iets over wie je dierbare zijn en je liefhebt. Het is je laatste wens, je laatste boodschap… Die is zo belangrijk.. Die kan veel helen, maar ook zo veel kapot maken.
Als je 65% van de erfenis aan kind 1 geeft, en 35% aan kind 2 dan zegt het iets over hoeveel je om hun geeft en lief hebt. Dat je kind 1 belangrijker/leuker/beter vind dan kind 2, ook als de hele erfenis 1000 euro is. of met persoonlijke spullen, kind 1 krijgt de pannen set want we kookte altijd zo graag samen, de kampeer spullen want fijne vakantieherinneringen, de boeken want zo slim en daar heb je nog veel plezier van, de bordspellen want zo leuk om straks met je eigen kinderen te doen. En kind 2 mag wat uitzoeken uit de overige spullen. Dat zegt gewoon veel.
Juist omdat er geen toelichting is. Ongelijk kan namelijk wel eerlijk zijn. Kind 1 krijgt 45% en kind 2 55% want bij kind 1 al geld geschonken voor studie, eerste huis en bruiloft en dat via de erfenis verrekenen zodat kind 2 dat bedrag als het ware ook nog krijgt. Kind 1 krijgt de dure kampeer spullen want die hield van kamperen en kind 2 krijgt het minder dure tuiniergereedschap want daar zulke mooie herinneringen aan (en eventueel monetaire verschillen verrekenen). pf kind 1 krijgt 60% want die is alleenstaande ouder met een ziekte/handicap en minder verdien capaciteit en dat geld zou betekenen dat ze een koophuis kan vinden en kind 40% want die heeft een partner en de zaken allemaal heel goed voor elkaar en 10% minder krijgen dan bij 50/50 heeft geen impact op hun leven. Als je uitlegt waarom de ongelijkheid eerlijk voelt oor jou en luistert naar de gevoelens van je kind hoeft dat helemaal geen issue te zijn. Maar beginnen ober iets groots als de erfenis en dan niet je eigen worden willen uitleggen is gewoon niet handig en kan gevoelens versterken.
mee eens. Yara vraagt herhaaldelijk om toelichting wat er dan veranderd, en ik vind wel degelijk dat het goed is om het daarover te hebben. Stel dat de zoon daadwerkelijk veel meer krijgt (waar het een beetje op lijkt, gezien ze alleen zeggen dat ze het ‘eerlijker’ willen verdelen) is dat het recht van de ouders natuurlijk. Maar dan nog is het beter dit met de kinderen eerlijker te bespreken. Nu creëer je uiteraard veel frictie, en dump je het ook op je kinderen onderling door je keuze niet transparant uit te leggen. Als je er niet meer bent gaat dit tussen de kinderen in staan.
Zomaar zeggen ‘wat een geldwolf’ zonder details, haar kant van het verhaal en context is mijn inziens te kort door de bocht.
voorbeeld:
zoon is met 5 jaar jonger nakomertje, en altijd erg grappig geweest waardoor hij iedereens lievelingetje was als kind. Oudere zus heeft dat gevoeld en keihard gewerkt om waardering te krijgen. Zoon krijgt idd van alles (geld, hulp, etc) en groeit uit tot leuke, sociale gast met erg weinig werkethos. Maar blijft in ogen van de ouders oogappeltje. Dochter moet het helemaal zelf doen, werkt keihard en bereikt stabiele basis zonder excessen. Dan zeggen ouders “we hebben testament aangepast om het eerlijker te maken”, terwijl dochter en zoon kwa netto waarde elkaar helemaal niet enorm ontlopen (want zoon is erg voorgetrokken).
Niet om te zeggen dat dit de situatie is, maar wel om een voorbeeld te schetsen waarin heel veel mensen wel aan dochters kant zouden staan als die zou vragen ‘wat is er veranderd?’. Ze zal zelf ook wel weten dat ze er niks over te zeggen heeft, maar ik vind dat je wel degelijk duidelijkheid aan je kinderen verschuldigd bent. Zeker met zoiets vaags en potentieel subjectiefs als ‘we willen het eerlijker maken’.
Zoiets meld je toch niet in een appgesprek? Out of the blue ook nog. En als de aanpassing is dat alles eerlijk is verdeeld, dan was dat het eerst dus niet, begrijp ik? Geen wonder dat je zus om opheldering vraagt. Zoiets kan je toch niet melden en verwachten dat niemand wat zegt?
Helemaal mee eens.
Bij zo’n testament word je er op geattendeerd dat je het iedere 10 jaar even doorneemt en eventueel aanpast, want je word ouder en veel dingen op persoonlijk vlak, maar ook op belasting technisch vlak veranderen, dus mijns inziens doet moeder hier weinig verkeerd!
Dick
Dan kun je dát gewoon zeggen.
Misschien krabbelt Yara nog terug als ze hoort dat schulden ook bij de erfenis horen. 😜
Jullie moeten je schamen. De hebberigheid straalt er van af. Wees blij dat jullie ouders nog leven. Maar blijkbaar zijn de spullen van jullie ouders belangrijker,dan het geluk met hun wat jullie zouden kunnen hebben. Schaam jullie !!
de moralist!
ik vind het raar en zelfs dom dat men over een testament appt. dom en laf van de ouders.
De beste reactie tot nu toe. Triest dat mensen zo materialistische zijn geworden.
Met zo soort kinderen beter alles opmaken in leven.
ouders hadden het appje beter niet kunnen sturen, dat ben ik eens.
Verder vind ik dat kinderen niet zo hebberig moeten doen over een erfenis. ik vind ruzie over een erfenis al te gek voor woorden, laat staan ruzie over een erfenis terwijl de mensen zelf nog leven.
Maar schijnt allemaal normaal te zijn tegenwoordig.
Ben blij dat ik niks nalaat. Nooit mee bezig geweest. Enige dat ik heb geregeld is een goede uitvaartverzekering . Verschrikkelijk die ruzies over erfenissen die hele families uit elkaar drijven
De ouders hadden dit kunnen voorkomen door gewoon niks te zeggen. En als je dat wel nodig vindt doe je dat als je elkaar ziet. En wees dan voorbereid op vragen. En hou anders gewoon je mond.
En je mag trouwens blij zijn als je sowieso iets krijgt. Het is niet verplicht. MAAR als je erover begint moet je ook uitleg willen geven.
pardon uitleg geven…..????? Waarom.. ondar het zogenoemde zwarte schaap bang is om 1euro minder te krijgen. Ze zijn niks verplicht. hoop dat de ouders gaan leven. hoppa op vakantie bootreis enz. Dat alles op is. en eventueel koophuis schenken naar een weeshuis.. Dat zou ik als ouder zijnde hebben geschreven. Als een kind zo zou reageren. … Dat hebberig gedoe…. En dat doordrammen.
Formeel zijn ze natuurlijk niets verplicht, maar met zo’n ondoordacht appje roep je natuurlijk reacties op. Ik ben het met Rachel eens: zeg niks of wees bereid een toelichting te geven en niet via een appje, maar live.
Misschien ben ik te achterdochtig hoor, maar als je alles gelijk verdeeld hebt is het toch niet nodig om zonder aanleiding in een appgroep te gooien dat je het testament aangepast hebt? dan was het of eerder niet eerlijk, of nu niet eerlijk, of je weet dat het hoewel in jou ogen eerlijk niet eerlijk gaat voelen of er is in ieder geval iets mee. Een reden dat je ongevraagd er over begint in een groepsapp en er buiten die mededeling niet over wil uitweiden.
En wat jij oude koeien vind is voor je zus een patroon dat haar hele jeugd en nu dus ook nog in haar volwassen leeftijd gespeeld heeft. het lastige als je zoiets wil uitleggen is dat als je geen voorbeelden geeft mensen het te vaag vinden, niet waar vinden of zeggen dat je concreter moet zijn met wat je dan bedoeld. geef je dan concrete voorbeelden zijn het oude koeien, lag het aan jou, heb je het verkeerd begrepen, had je er maar om moeten vragen, was er een reden voor, was het maar 1 keer.. En geef je 10 voorbeelden leg je op alle slakken zout en ben je een zeur. Zo zegt je broer dat ze dan wat vaker haar mond had moeten open doen, maar dat ze dat nu doet is ook verkeerd.
Wat steekt voor je zus is denk ik dat ze zich achtergesteld voelde in haar jeugd, dat het gevoel nu op komt dat ze haar nog steeds minder waard/leuk/lief vinden en als ze het nu een keer uit is er geen begrip maar verwijten dat ze het zegt. Ze wordt niet serieus genomen in haar gevoel en het ligt hoe dan ook aan haar, of ze houdt te veel haar mond of ze haalt oude koeien uit de sloot, is ondankbaar ed. Je moeder os verdrietig omdat je zus niet ziet hoe ze zich ingezet heeft, maar niet omdat je zus zich minder voelden dan.. Het gevoel van je zus dat ze zo naar boven probeert te brengen wordt niet naar gekeken, er wordt alleen verdedigd waarom het niet zo zou zijn, of wel zo is maar er niet (meer toe doet) of als het er wel toe doet lag het aan haarzelf en had ze maar moeten vragen om een gelijke behandeling. Dat is veelzeggend.
(En ja dat is deels misschien invulling naar eigen ervaringen, maar zo lees ik het verhaal. Misschien is je zus wel gewoon een ontdankbare trut)
@Eva wat een mooie uitleg.
ik denk idd dat het zo is.
het lijkt mij het beste om dit uit te praten met iemand die er neutraal in staat. want op deze manier wordt het een wedstrijd..
Eens met jouw reactie Eva. Klinkt heel vervelend dat de rest de zus niet serieus neemt over dat zij zich altijd achtergesteld heeft gevoeld. Ik snap wel dat de ouders dit in een appje stuurden als mededeling als zij er zelf geen gedoe of probleem in zagen. Maar beter om het in het echt samen te bespreken lijkt mij.
Als de zus zich tekort gedaan voelt, op welke manier dan ook, moet ze dát bespreekbaar maken. Uit zichzelf, niet in reactie op een appje over een testament. En professionele hulp zoeken.
Ze maakt ook dat bespreekbaar alleen naar aanleiding van een aapje over de erfenis waardoor het gevoel weer boven komt. En waarom moet ze professionele hulp zoeken? Kan hoor dat ze er baat bij zou hebben, maar ik lees daar geen aanleiding voor in dit artikel. Een hulpverlener kan ongelijke behandelingen in het verleden niet recht maken en ook niet creëeren voor de toekomst, die kan je alleen helpen iets te verwerken en een plek te geven of je zelfbeeld herstellen. Ik lees hier niet gelijk dat een van die dingen nodig is omdat ze nu gelijk behandeld wil worden aan haar broer en zus.
Kan hoor dat het allemaal in haar hoofd zit en er niks van klopt en ze hulp nodig heeft, maar ik lees dat hier niet terug.
Het klinkt voor mij alsof ze een probleem heeft met hoe dingen vroeger gelopen (of in elk geval door haar ervaren) zijn.
Joris, maar heeft ze een probleem met/gevoel over hoe haar ouders het hebben gedaan of heeft ze problemen door hoe ze in haar ogen is behandeld? Ik heb namelijk regelmatig ergens een probleem mee, ik heb een probleem met dat sommige mensen zich niet aan de aanlijnplicht en opruimplicht houden, ik heb er een gevoel over hoe sommige mensen zich in het verkeer gedragen ed. Dat ze het nog steeds niet eerlijk gegaan vind en dat nu het (voor haar) weer relevant is naar voren brengt betekend niet dat ze hulp moet zoeken. Kan hoor dat het verstandig is voor haar, maar uit deze tekst en dat ze het nu 1 keer naar voren brengt (naar aanleiding van een mededeling van haar moeder over een in de ogen van de ouders eerlijke maar geheime verdeling van de erfenis) maak ik dat niet gelijk op. als je iets geaccepteerd hebt over het verleden betekend het niet dat je het nooit meer mag benoemen.
Lekker tactloos allemaal. De ouders hadden het appje beter niet kunnen sturen. Niemand schiet er wat mee op om te weten dat er een testament is of dat er een gewijzigd testament is. Totaal nutteloos.