Toen Kiki die middag bij ons kwam spelen, dacht ik dat het een gezellige speelmiddag zou worden
Lena, mijn dochter, zat in groep 2 en was gek op haar vriendin Kiki. Ze speelden regelmatig samen op school en hadden altijd de grootste lol. Dit was niet de eerste keer dat Kiki bij ons thuis kwam, dus ik verwachtte dat alles soepel zou verlopen. Terwijl de meisjes boven naar Lena’s kamer renden, zette ik mezelf op de bank met een tijdschrift. Een beetje rust voor mezelf, terwijl de kinderen lekker speelden. Of dat dacht ik in elk geval.
Al snel hoorde ik voetstappen op de trap
Ik verwachtte dat de meiden iets wilden laten zien of even zouden zeggen dat ze dorst hadden, maar nee…. “Mama, wat moeten we doen? We vervelen ons”, vroegen Lena en Kiki bijna tegelijkertijd. Ik was verrast. Het waren toch meisjes met een levendige fantasie? Ik dacht aan de poppen, het Lego en alle spelletjes die boven lagen. Ze hadden genoeg keus. “Jullie zijn net boven, dames. Er zijn toch zat dingen om mee te spelen in je kamer?”, vroeg ik.
Lena haalde haar schouders op
“We hebben alles al gedaan. Wat kunnen we nu doen?” En daar begon het. De welbekende ik-verveel-me-fase. Ik haalde diep adem en probeerde wat dingen voor te stellen. “Wat dachten jullie van knutselen? Of misschien willen jullie buiten spelen? Het is mooi weer.” De meisjes wisselden een blik, maar schudden toen hun hoofd. “Nee, dat willen we niet. Wat kunnen we nog meer doen?”, vroeg Kiki. “Jullie kunnen met de Barbies spelen, of anders een spelletje pakken?”, stelde ik voor, terwijl ik mijn hersenen pijnigde voor nog meer opties. Misschien een puzzel? Of wat dacht je van verkleden? Ze hadden zoveel mogelijkheden, maar niets leek hen te interesseren.
Wederom schudden ze hun hoofd
“Mogen we film kijken?”, vroeg Lena plotseling met een blik die ik maar al te goed kende. Ik keek naar de klok. Het was nog vroeg in de middag. Ik wilde eigenlijk niet dat ze de hele middag achter de tv zouden doorbrengen, zeker niet als er zoveel andere dingen waren die ze konden doen. Bovendien, speelafspraakjes horen toch actief en creatief te zijn? “Waarom proberen jullie niet eerst iets anders voordat jullie een film kijken? Jullie hebben nog zoveel leuke dingen om mee te spelen”, probeerde ik nogmaals.
Maar de meisjes waren vastberaden
Lena begon te zeuren en Kiki volgde haar voorbeeld. “Pleeease, mogen we film kijken? Iedereen mag altijd een film kijken als er iemand komt spelen!” Mijn geduld begon op te raken. Hoeveel opties moest ik nog aandragen? Ik probeerde ze af te leiden, stelde nog meer dingen voor: van een tekenwedstrijd tot het bouwen van een tent met de kussens en dekens. Niets beviel. Na een eindeloze stroom van “nee, dat willen we niet,” gaf ik mij gewonnen.
“Oké, vooruit dan maar,” gaf ik met een zucht toe, terwijl ik opstond en de tv aanzette
“Maar jullie kijken maar één film en daarna gaan jullie weer wat anders doen. Afgesproken?”. De meisjes gilden van blijdschap. Lena pakte mijn telefoon en opende de app van Netflix. Ze voerden spoedoverleg en kwamen er al snel uit: de emoji film. “Misschien is het geen slecht idee dat ze even voor de tv zitten. Eén film”, dacht ik, “wat maakt dat uit?”
Terwijl de meiden in stilte naar de film keken, greep ik de kans om wat klusjes te doen
Ik ruimde de vaatwasser uit, vouwde de was en voelde me even opgelucht. Het was fijn om een momentje rust te hebben, zonder dat ik constant suggesties moest aandragen. Een uur vloog voorbij, en voordat ik het doorhad, hoorde ik de bel. Het was Kiki’s moeder, Saskia, die haar kwam ophalen. In mijn hoofd had ik het scenario al klaar: ze zou binnenkomen, ik zou de meisjes roepen, en we zouden afscheid nemen. Maar toen ik de deur opendeed en Saskia’s blik zag, voelde ik direct spanning. Haar ogen waren strak gericht op de tv, waar de meisjes nog steeds voor zaten.
“Hallo Noelle,” zei Saskia met een scherpte in haar stem
“Zitten ze nou nog steeds voor de tv?” Ik slikte. Dit was geen goed begin. “Ja, ze wilden heel graag een film kijken. Ik heb ze wat andere dingen voorgesteld, maar dit is wat ze graag wilden doen”, zei ik een beetje ongemakkelijk. Saskia keek me vragend aan. “Sorry, maar ik had niet verwacht dat mijn dochter hier een uren lang voor de tv zou zitten. Dat is toch niet normaal? Kinderen horen te spelen, niet voor de tv te hangen”, zei ze met een strenge toon. Ze wilde duidelijk geen discussie.
Mijn buik deed pijn
Ik wist dat ik mijn best had gedaan, dat ik hen andere opties had gegeven, maar hier stond ik dan, aan de deur, alsof ik op het matje werd geroepen. “Ik heb van alles voorgesteld, maar ze wilden echt heel graag een film kijken. Kan wel voor een keertje toch?”, probeerde ik mezelf te verdedigen. Maar Saskia leek niet overtuigd. “Bij ons thuis kijken ze alleen tv als we het samen doen, en dan maximaal een half uur. Ik had gehoopt dat ze hier actief of creatief bezig zouden zijn. Kom op zeg, een beetje je best doen!”
De confrontatie was pijnlijk
Ik voelde me schuldig, maar ook boos. Ik had geprobeerd de meisjes op verschillende manieren bezig te houden, maar niets was goed genoeg voor hen geweest. En nu stond ik hier, veroordeeld door een andere moeder alsof ik iets verschrikkelijks had gedaan. “Volgende keer spelen ze wel weer bij ons thuis”, zei Saskia nog, “Wij zijn de ouders”, sneerde ze na. Ze pakte Kiki bij de hand en vertrok zonder verdere woorden. Ik stond daar, verstijfd, en voelde me compleet afgewezen. Wat was er net gebeurd? Had ik echt zo’n grote fout gemaakt door de meiden een film te laten kijken?
De rest van de dag bleef ik me rot voelen
Ik vroeg me af of ik een verkeerde keuze had gemaakt. Moest ik ze echt constant bezighouden met activiteiten en spelletjes? Was het zo erg dat ze een keer voor de tv zaten? Elke ouder doet dat toch weleens? Misschien was ik toch te toegeeflijk geweest, had ik strenger moeten zijn. Maar aan de andere kant: waarom moesten speelafspraakjes altijd zo perfect zijn?
NOELLE
wat is er mis met vervelen? Daar wordt je creatief van. Wat is er mis met af en toe een filmpje kijken? geeft je mogelijk inspiratie etc.
Ik begrijp niet dat je toegeeft terwijl je eigenlijk niet wil dat ze film gaan kijken. Kinderen bepalen dat niet, dan vervelen ze zich maar lekker. Duurt de middag alleen maar langer als ze besluiten niet te gaan spelen. Maar de reactie van de moeder van Kiki is dan ook weer zwaar overdreven.
Als de moeder van Kiki t anders had willen zien. Had ze ook van te voren kunnen zeggen dat haar dochter alleen een half uurtje tv mocht kijken dan weten beide moeders van elkaars verwachting. Nu heeft Kiki gewoon geluk gehad en haar moeder pech dan had ze zelf duidelijk moeten aangeven wat wel en wat liever niet.
wat een gezever. bahbah. zo in je eigen huis behandeld worden. dat zou bij mij al te ver gaan. jou huis jou regels toch?
ik ben daar persoonlijk allemaal niet zo moeilijk in. onze kinderen spelen en knutselen graag maar soms hebben ze het ook even nodig om een moment lekker film te kijken. snap het hele probleem niet. mogen ze dan ook alleen wortel en komkommer als snackje??? en dan ook nog roepen, volgende keer spelen ze bij mij! volgende keer ??? ik wil best rekening houden met, maar ik ga niet op mn tenen lopen omdat er een kind komt spelen. maargoed misschien ben ik wel een loedermoeder die het dus niet goed doet?😅
Het is jouw huis, jouw regels.
Dit wordt tijd om bij haar kleine vriend te zijn. Waarom niet op een ontspannen manier?
En waarom laten we kinderen niet af en toe kiezen? Waarom niet een film kijken? Misschien waren de kinderen moe en wilden ze daarom per se gaan zitten en een film kijken.
De moeder van je vriend heeft ongelijk.
meestal zijn het de kinderen die het thuis niet mogen die dit voorstellen aan mijn kinderen. zelf meegemaakt met snoep en games het waren altijd de kinderen die het thuis niet hadden die dan juist wilde gamen of snoepen.
Tuurlijk heeft de boze moeder gelijk dat ze teleurgesteld is dat de speelafspraak niet aan haar verwachting voldoet. Dat ze boos reageert is ongepast. Jullie hebben immers geen gezamelijke afspraken over de invulling van het spelen bij jullie. Haar regel van max een half uur en alleen met de ouder erbij is haar regel en niet de jouwe. Dat jij er zoveel last van hebt komt mogelijk ook doordat je zelf eigenlijk ook wat anders van de speelafspraak verwachtCreatief zijn noemde je o.a. Je hebt 1 keertje toegegeven waar je niet helemaal achterstaat. Je geeft aan 1 keertje kan geen kwaad. En zo is het ook. Laten we alsjeblieft de lat niet torenhoog leggen met elkaar. Misschien kun je nog een x met de moeder in gesprek aangaan. Dat het je niet lekker zit over hoe het gesprek ging. Dat je erg verrast en overdonderd werd door de heftige reactie en het je gevoel gaf een klein kind te zijn dat werd terecht gewezen. Kijk hoe ze reageert en of een verder gesprek zinvol is met haar. Misschien had ze ook gewoon haar dag niet. Spreek je eigen gedachten uit over jouw ideale speelmiddag en dat je het lastig vond om nee te zeggen. Hoe zij dat doet? Misschien komt er een heel mooi gesprek uit. Is zij een controlfreak die niet openstaat voor een gesprek en jou slap gedrag verwijt dan is dat jammer. Maak dan helder dat ze bij jou soms wel tv mogen kijken.Meestal niet, maar bij uitzondering wel. Staat het haar niet aan dan is dat jammer.
Misschien rare en niet te vergelijken vergelijking maar……ik schat zo in dat deze “boze moeder” hele dagen op social media te vinden is??? 😃😃😂
Nee, je gaat niet zo tekeer in het huis van een ander! in het algemeen dat gezeur over een scherm, gewoon een heldere afspraak thuis….bijv. tijdens het koken en (op die leeftijd) niet anders. Een paar dagen consequent en het gezeur is over. Over het vervelen, jij hoeft als moeder het vervelen niet op te lossen! hoe meer jij voorstelt, hoe meer zij nee zeggen; ze willen een filmpje…Gewoon aangeven dat jij het niet gaat oplossen, dat ze zelf maar iets moeten gaan verzinnen. Weer gewoon simpel en consequent en ze gaan het zelf doen.
ik moet zeggen dat ik zelf ook wel verbaasd zou zijn als mn kind ergens gaat spelen en je dan hoor dat ze vooral tv heb gekeken.
mijn kinderen mogen 1uur per dag als rustmoment tv of tablet. maar als een vriendjes of vriendinnetjes komen spelen niet, want die komt om te spelen. als mijn kind dan aangeeft te moe te zijn dan gaat het vriendje of vriendinnetje naar huis en kan mijn kind rustig op de bank haar uurtje tv. mijn oudste zit ook net in groep 2
Jullie huis en jullie regels. Mijn kindje mag nog geen frisdrank. Ik vind een kind van 3 daar te jong voor. Bij haar vriendin krijgen ze gewoon frisdrank. Ik denk dan: “dan heeft zij geluk” In ieder gezin gaan dingen weer anders aan toe en ik vind als ik het niet wil hebben dan moet ik haar er ook niet laten spelen. En laat wel wezen van af en toe een glaasje frisdrank of in jou geval een middagje TV kijken gaan ze niet aan dood ofzo…Kortom: een zeer overdreven reactie van die moeder wat mij betreft!
Hoe weet de moeder dat de meiden uren voor de tv zaten? En de reactie “zitten ze nou nog steeds voor de tv?”. Was ze tussendoor langsgekomen? Mis ik een stukje in het verhaal? Of lees ik er overheen? Misschien zaten de meiden net 5 min voor de tv of 50 min. Zo benader je een andere ouder niet. Had ook op een andere toon gekund. Vreselijk zulke “Karins”
precies dat dacht ik ook! hoe weet die andere moeder dat? en ze zaten toch pas een uur te kijken? (‘het uur vloog voorbij’ staat er)
mijn hemel wat een ophef over een speelafspraakje zeg het is toch de bedoeling dat die kids het leuk hebben. En 1 filmpje kijken kom op zeg nee ik vindt dit zwaar overdreven hoor ik noem dit van een mug een olifant maken en die moeder had van mij even een goede respons terug gekregen je kan het ergens niet mee eens zijn maar om zo hoog van de toren te blazen. jij hebt het prima gedaan hoor en laat al die piszeikers maar kletsen.
sorry hoor als je zo wordt behandeld als moeder dan deed ik dus dat kind niet meer laten komen want als het zo.n drama is, een filmpje kan wel , maar tegenwoordig willen ze ook niks liever dan achter de tv te hangen, in onze generatie wij speelde van smorgens tot savonds buiten
ach dit is de toekomst boze ouders aan de deur want die zegt dat die doet dat
he Willem Jan van de contraie
haha idd
had gisteren boze vader aan de deur mijn zoon had de bal van zijn zoon over een hek gegooid
Ben blij om te horen dat het dus overal is
Haar dochtertje mag dus eigenlijk geen tv kijken, vandaar dat ze dat bij jou wel heel graag wil. Net als thuis niet mogen snoepen maar op verjaardagen buitenshuis zich misselijk eten aan snoep.
Die moeder had van mij flink respons gekregen.
Haar fouten projecteren op anderen
Ik heb medelijden met de vader van Kiki, of zal het zo’n ‘alleenstaande moeder’ zijn die de vader heeft weggepest voor het geld en het nu ‘zo zwaar’ heeft en geen tegenwerking duldt in ‘haar’ opvoeding..
ik ben van de generatie weinig tv überhaupt. woensdagmiddag was er kinder tv en dat keken we altijd. ik weet nog allle mooie kinderseries en programma’s uit die tijd. ik wist niet dat tv kijken een misdaad was…….Alles met mate, geldt ook voor tv kijken, en zeker tegenwoordig met dat aanbod. Maar om zo uit te vallen, weet niet of die dochter het gehoord heeft, maar die dochter denkt vast ook dat ze een misdaad heeft begaan….kortom een zeer overdreven reactie van die moeder wat mij betreft.
Het zou zo maar kunnen dat kleine Kiki jouw dochter heeft overgehaald een film te kijken. Als het regime thuis zó strikt is dat ze niet eens een gemiddelde kinderfilm kan uitkijken (welke film duurt nu maximaal een half uur!?) dan is dát precies waar ze naar verlangd. Want in vergelijking met de meeste andere kinderen zal zij eerder de uitzondering dan regel zijn.
Daarnaast is het gedrag van de moeder zeer ongepast. Ze spreekt jou aan met zeer weinig respect, alsof jij één van haar kinderen bent. Dat kan echt niet! Je kunt anderen adviseren maar je kunt een ander nooit voorschrijven hoe ze moeten opvoeden. Zeker niet over zaken waar de gemiddelde ouder toch anders over denkt.
Als ik jou was zou ik het gesprek met die moeder aangaan om aan te geven dat je openstaat voor adviezen maar dat de manier waarop zij dat deed niet heel respectvol was naar jou als autonome ouder.
Bovendien is het heel gezond voor kinderen om in andere huishoudens te komen en andere regels te ervaren. Dat verbreed hun perspectief en leert hen zichzelf en hun gezin in bredere context te plaatsen. Zo leren ze sociale vaardigheden waarin ze kunnen omgaan met verschillende denkwijzen. Heel waardevol voor later in een wereld die steeds meer polriseerd.
Je kunt ook beginnen met vragen stellen door te vragen wat zij zelf vond van haar reactie met als doel om haar te begrijpen. Misschien had ze wel een rotdag en had ze voor haar eigen psychische welzijn dat strenge half uurtje zelf nodig…. je weet het niet…
Denk dat kleine Kiki al uitgekookt genoeg is om te begrijpen dat niet iedere moeder hysterisch doet over een middagje tv. Dat had ze mooi voor elkaar 😉
Ik dacht precies het zelfde.
Lol, spijker om z’n kop. Bovendien kinderen in groep 2 hebben vaak ook na schooltijd niet zoveel energie meer. Eén keer een film kijken of gewoon vervelen is echt geen drama. Haar reactie is absurd. Waarschijnlijk een overdreven perfecte moeder die zich alleen door boekjes over opvoeden laat leiden. Ouders hoeven zich echt niet in te spannen bij een speelafspraakje en de ene keer loopt het soepeler dan de andere keer.
ik zou ook verbaasd zijn geweest
om de reaktie van die moeder
met haar gedrag zal de kleine Kiki niet meer zo vaak uitgenodigd worden bij kindjes thuis
onze kinderen hebben zo vaak speel dates en een middagje film kijken een bak popcorn erbij
gezellig toch .er zijn zo veel ouders die op een vrije middag middag met hun kinderen naar de bioscoop gaan.
mijn advies is accepteer dat het overal anders is en meningen zo verdeeld zijn .blijf gewoon lekker bij jezelf en twijfel niet zo veel
Ik vind het grensoverschrijdend hoe de moeder van Kiki heeft gereageerd. Jij hoeft je helemaal niet te verantwoorden en zeker niet schuldig te voelen. Het gaat helemaal niet over wat iemand ook vindt van televisiekijken. Het is jouw huis, ze spelen bij jou, dus jij maakt de afweging. Als de moeder van Kiki televisiekijken zo erg vindt dat ze het zelfs niet kan verdragen dat haar dochter het een keertje bij iemand anders doet, had ze dat van te voren met jou moeten delen. Dan kan jij daar eventueel rekening mee houden, maar ook dan ben je dat niet verplicht! Plaats het even in perspectief, je hebt werkelijk niets vreselijks gedaan! Het enige wat je hebt gedaan is ze een leuke film laten kijken! (de emoji film heeft zelfs nog wijze levenslessen!) Tuurlijk raakt het je als een andere moeder zo tegen je doet, maar laat het probleem bij haar. Schud het van je af en ga in je eigen kracht staan!
moeder reageerde overdreven. maar als je zo graag had gewilde dat de meisjes gingen spelen, had je misschien mee kunnen doen.
Ben bij eerste stuk al gestopt met lezen. groep 2 en we vervelen ons we hebben al alles gedaan 🤣 Naja zeg. verwende apen.. dat moet wat geven voor later.
Dat is juist een heel bekende fase op deze leeftijd. Duurt enkele weken en is daarna weer weg. Hoe je ermee omgaat is een tweede
Daarom liet ik mijn kinderen af en toe niet bij anderen kinderen spelen ik heb 4 Dochters.
Ik heb ze vanaf klein met elkaar leren spelen en naarmate ze ouder werden liet ik ze ook met anderen kinderen spelen…maar heel zelden .. ja ze moeten socialireseren met andere kinderen en cultuur…etc extra..
Tv kijken is geen Crime en e film kan geen kwaad je heb even rust..en de Kids ook toch.
Rare vrouw.
ouders van nu gaan mijnsinziens te veel in discussie met hun kroost. Wat is er mis mee om je te vervelen? Van verveling wordt je creatieve brein geactiveerd. Ga je maar lekker vervelen, zou ik zeggen. Wedden dat ze het ook leuk gehad zouden hebben als je voet bij stuk had gehouden?
Wat die andere moeder betreft, zwaaaaar overdreven reactie, thuis minimaal schermtijd, dan maar stiekem bij een ander.
helemaal mee eens. een keertje tv kan geen kwaad, maar ik vind dat ze wel heel makkelijk toegeeft. als ze dat met alles zo doet krijg je hele vervelende kinderen
wat kinderen thuis niet mogen gaan ze wel bij een ander halen. zo kwam er vroeger een jongetje bij mijn zoons spelen na school en na thee en een dopsleutels o.i.d. gingen ze lekker spelen. J Wam het jongetje naar me toe of hij nog meer snoep kreeg.
ik zei nee je hebt net gehad. zei mijn zoontje mama hij krijgt thuis geen snoep.
ik bedoel maar mijn kinderen wisten wel dat ze niets meer kregen en zeurden ook niet.
Je hebt het goed gedaan. Ze lijkt in een goed blaadje te willen komen. Laat het maar meteen los. Wat een apart mens. Trek het je vooral niet aan.
Je hebt genoeg opties genoemd en als ze anders wel altijd leuk spelen is een keertje film kijken geen ramp. Ik dacht in eerste instantie dat ze naar een niet geschikt iets hadden gezapt, met veel geweld, drugs of (ik weet niet of het woord hier normaal mag) s3ks… dan zou ik de reactie nog snappen, want dan is het verwijt dat je geen toezicht hebt gehouden terecht. Maar nu? Nee, belachelijke reactie van de mama van Kiki…
ik zou er nooit iets van zeggen tegen een andere moeder, maar ik zou er als moeder wel een beetje van balen als ik er achter zou komen dat de kinderen op die leeftijd een flink deel van de middag achter de tv hadden gezeten. Ik snap zelf ook echt niet dat je eraan toe zou geven als je zelf denkt dat het niet echt goed is. Mijn kinderen zijn inmiddels al iets ouder, maar als ze bij mij kwamen met het verhaal “We vervelen ons en kunnen niets anders verzinnen” , dan kregen ze als antwoord:”Heel goed, ga lekker op de bank zitten en verveel je maar eens goed. Dat is heel gezond, daar wordt je creatief van.” Natuurlijk vonden ze dat niet leuk, maar ze wisten wel dat ik niet overstag zou gaan als ze zouden zeuren en binnen de kortste keren hadden ze dan wel weer wat leuks bedacht.
Een keertje tv kan prima, geen probleem en ook wel leuk voor de kinderen toch!
Maar bij sommige speelafspraakjes zitten de kinderen elke keer voor de tv en dat vind ik wel echt irritant.
En dan vind ik ook dat je als ouder gewoon moet zeggen: “Tv kijken wordt hem niet, ga nu samen maar even iets bedenken om te doen”
Je klinkt alsof je zelf op dat moment ook rust nodig had dus na tig suggesties mag je ze echt zelf wat laten bedenken. Bovendien, ze wilden niks omdat ze duidelijk al iets anders wilden: tv kijken, dus als duidelijk is dat dat niet kan vinden ze heus wel wat.
Hoe dan ook, ook in bovenstaande geval geen reden om je zo respectloos aan te spreken. Beetje normaal gesprek mag je wel verwachten.
En bij een keertje is het helemaal belachelijk.
Onze jongste zoon had zijn verjaardagsfeestje. Van alles geprobeerd. Uiteindelijk een videofilm opgezet. Ze hadden het geweldigste feestje ooit. Ik voelde me wel bezwaard, maar kreeg can anderen te horen om me niet druk te maken. Ze hadden het toch allemaal maar hun zin gehad
dat de kinderen hadden voorgemonteerd op film kijken, is wel duidelijk. zou dat komen omdat Kiki dat thuis niet mag? En op die manier is de klagende moeder zelf onderdeel van het ‘ probleem’.
dat dacht ik ook… stenge regels . overal waar te voorstaat.
de moeder had juist alles op genoemd wat buiten om de tv om gaat genoemd met wat ze kunnen spelen of wat ze kunnen doen maar nee de Kids moeten perse naar film kijken en ja dan is het wel dat je niet anders kan vroeger moesten we zonder te tegen in gaan naar buiten nu word alles vragen gegevraagd en ja gezegd en je mag niet te streng zijn toch?
Laat ze zich maar vervelen.
film laten kijken is inderdaad slappe hap. Zeuren wordt zo beloond.
Misschien de volgende keer suggereren dat ze elkaars kapper zouden kunnen zijn?
Pfff wat een intense vrouw is die moeder van dat vriendinnetje. Zo’n stampij in andermans huis maken om niks. Lieve mama, je hebt niks verkeerds gedaan. ‘ Die moeder van dat vriendinnetje’ heeft echter grenzen overschreden door zich zo te gedragen.
vind ik ook! ze heeft zich totaal niet in jou verdiept en doet alsof ze zelf volmaakt is!
Bij mij thuis wordt er tijdens een speelafspraak ook geen tv gekeken, maar die regel weten mijn kinderen ook heel goed. Maaaaar… dat is in mijn huis. Ik zou het niet fijn vinden als ze ergens anders een hele middag voor de tv hebben gezeten, zeker wanneer het weer goed is, maar niet mijn huis, niet mijn afspraken en zeker niets om boos om te worden! En…. een keer een film is ook niet t einde van de wereld toch?
Daarnaast ga ik de kinderen bij mij thuis ook niet entertainen, lekker zelf spelen hoor!
Ik zou jezelf vooral niet te druk maken om die moeder.
Een echte ‘Karen’. Die mensen hebben niet door hoe onprettig ze zijn. Denken dat ze overal de lakens uitdelen, andermans huis, andermans zaak, het maakt niet uit..
maak dat mens dat uit wat jij in je eigen huis doet ?als zij dat beter weet laat je haar suggesties doen je heb een arsenaal aan dingen opgenoemd en kinderen zijn kinderen joh maak je niet druk daarom laat gaan
fijn zo een moeder die voor jou jou regels bepaald in je eigen huis zeer onbeleefd
Je bent toch geen BSO of een recreatie team. Ik zou me hier niet echt druk om kunnen maken, zolang er geen onveilige dingen gebeuren zou ik dankbaar zijn als mijn zoontje ergens mag spelen.
Kan me goed voorstellen dat je je rot voelde. Maar ik vind dat je niks verkeerds hebt gedaan. Die andere moeder daarin tegen had zich in moeten houden. Al helemaal omdat ze bij jou voor de deur stond. Geen enkel respect getoond. Jij hoeft de kids niet bezig te houden. Je bent geen betaalde opvang. En je bent haar ook geen enkele uitleg schuldig waarom ze tv keken. Lekker je eigen gevoel volgen.
Die moeder had toch echt een probleem met mij gehad. Mij op die manier aanvallen en dat in mijn eigen huis zonder te weten hoe en wat.
Waarschijnlijk gaat het bij hun thuis niet zo lekker en reageert ze het op jou af.
Die kon haar kind pakken en vertrekken….Dan maar nieuwe vriendinnetjes maken of niet meer bij elkaar spelen.
Ik ben een oma van drie kleinkinderen, waar ik en mijn man twee dagen in de week op passen. Ze zijn nu tien, twaalf en dertien jaar oud . Wij hebben al die kinderen voorgelezen, met hen naar musea en op vakantie geweest. Onze kinderen en kleinkinderen speelden en spelen lang met Lego en Playmobil., knutselen en tekenen spelen graag buiten en kijken graag naar allerlei films. Nee, niet hele dagen, maar we zetten er niet een timer op. Eén uurtje naar een mooie film kijken, dat doe ik zelf ook graag. Mijn ervaring is, dat kinderen die iedere keer in vaste patronen van ouders moeten zitten, daar zich tegen gaan verzetten. Kinderen zijn niet gek. Als ze naar een lange film hebben gekeken, dan kan je zeggen, “ga even lekker iets anders doen.” Ik geef wat suggesties en meestal hebben ze daar dan na al dat stil zitten best weer zin in.
De moeder die een andere moeder zo op haar plaats denkt te moeten zetten, vind ik geen goed voorbeeld voor de kinderen. Dat is pas echt slecht voor ze.
Wat een gek zeg die moeder. Had niet tegen mij zo tekeer moeten gaan….
Jouw kind speelt in mijn huis dus bepaal ik wat er gedaan wordt. Als je dat niet trekt blijft jouw kind hier lekker weg. Doeiiii
Ander huis. andere regels. Dus mond dicht.
Maar….. als jij gewoon “nee” had gezegd….. kinderen willen zoveel (niet). maar dat beslissen zij niet.
Ik ben het met je eens. Af en toe tijdens speelafspraakje een film kijken kan best. Elk huis zijn eigen regels en gewoontes. En bij ophalen zo reageren is echt niet netjes, het kind heeft het toch leuk gehad?
Hopelijk herstelt het contact zich nog en kun je het misschien nog uitpraten. Je blijft elkaar tegenkomen, dus wel zo fijn. En anders zijn er vast nog andere kindjes/moeders waar je wel mee op 1 lijn zit.