Toen ik Valerio leerde kennen, dacht ik echt dat ik de jackpot had gewonnen
Ja, ik weet het, klinkt misschien overdreven, maar luister: na die ellende met mijn ex, had ik echt even een man nodig die zijn zaakjes op orde had. En Valerio? Hij leek de perfecte oplossing voor mijn rommelige leven. Hij had zijn eigen huisje, een vaste baan, en leek nog best goed met mijn kinderen om te kunnen gaan. Danny en Joel waren toen zeven en vijf, nog zo jong, en hadden echt wel iemand nodig om naar op te kijken. Eindelijk, dacht ik, eindelijk zou er stabiliteit komen in mijn leven.
Dus toen Valerio me vroeg om bij hem in te trekken, was ik door het dolle heen
Het voelde alsof mijn geluk eindelijk gekeerd was. Ik was verliefd, blij, en dacht dat dit het begin was van een prachtig nieuw hoofdstuk in mijn leven. Een huis met een man, iemand die ons zou steunen, een vaderfiguur voor mijn kinderen. Wat kon er nou misgaan? Serieus, het leek perfect.
Nou, ik zal je vertellen wat er mis kon gaan: Alles
Letterlijk alles. In het begin was het nog wel te doen. Valerio was vriendelijk en leek wat terughoudend, maar dat vond ik op zich wel prima. Ik bedoel, een vent hoeft niet constant bovenop de kinderen te zitten, toch? Hij was er, hij betaalde de rekeningen en we hadden een dak boven ons hoofd. Maar het duurde niet lang voordat ik merkte dat er wat veranderde. Die kleine opmerkingen begonnen steeds vaker te komen. Eerst onschuldig, bijna lachend, als Danny te wild door het huis rende: “Zo, hij heeft er zin in vandaag, hè?” of als Joel iets liet vallen en hij zuchtend het zelf opraapte. Niet direct een probleem, dacht ik toen. Mannen hebben soms gewoon even hun rust nodig, zeker na een lange dag werken.
Maar dan begon het vaker te gebeuren
Die kleine, geërgerde blikken veranderden in snauwende opmerkingen. Het werd moeilijker om het te negeren. Hij kwam ’s avonds thuis en het eerste wat hij zei was iets van: “Zijn ze altijd zo luid?”, terwijl hij zijn schoenen uitschopte en naar de tv liep. Ik voelde me betrapt, alsof ik faalde als moeder omdat ik de kinderen niet stil genoeg hield. Maar ja, kinderen zijn nou eenmaal kinderen. Wat moest ik doen, ze vastbinden aan de stoel?
Valerio’s ergernis begon steeds vaker en heftiger te komen
Als Danny een keer te hard lachte, zag ik Valerio’s kaken strakker worden. Als Joel liedjes zong, sloeg hij zijn krant dicht en liep hij zonder iets te zeggen de kamer uit. En ik, domme ik, probeerde het nog steeds goed te praten. “Hij heeft gewoon zijn rust nodig,” zei ik dan tegen mezelf. Maar diep vanbinnen wist ik dat dit geen goed teken was.
Eén van de eerste keren dat ik echt schrok, was op een zondagmiddag
Danny en Joel waren lekker aan het kleuren aan de keukentafel. Ze hadden net van die nieuwe kleurboeken gekregen en zaten vol enthousiasme te kletsen over hun tekeningen. Een normaal, rustig tafereel, dacht ik. Maar toen kwam Valerio binnen. Hij beende naar de tafel, griste de kleurpotloden uit hun handen en smeet ze op de grond. “Kunnen jullie nou nooit eens stil zijn?!” riep hij, met een woede in zijn stem die ik nog nooit eerder had gehoord.
De kinderen waren doodstil
Danny keek me aan, alsof hij niet begreep wat er zojuist was gebeurd. Joel begon meteen te huilen. En ik? Ik wist niet wat ik moest doen. Ik kon alleen maar verstijfd toekijken hoe Valerio met een blik vol woede de kamer uit liep en de deur achter zich dichtsloeg. Het was alsof ik iemand anders voor me zag. Dit was niet de man waarmee ik dacht mijn leven op te bouwen. Dit was een vreemde, iemand die mijn kinderen niet kon verdragen.
Vanaf dat moment voelde het huis anders aan
De kinderen voelden het ook, dat kon niet anders. Ze werden rustiger in zijn aanwezigheid, alsof ze zich niet durfden te uiten. Danny, normaal altijd zo vrolijk en speels, werd stiller. Hij probeerde zo min mogelijk op te vallen. Joel was angstig, huilde vaker, en vroeg constant waarom Valerio zo boos was. Wat moest ik zeggen? Ik had geen idee. Ik kon mijn kinderen niet uitleggen waarom de man die hen had verwelkomd nu niet meer tegen ze kon.
Op een avond, na weer een dag vol spanning, ontplofte de boel
De kinderen waren die middag vrolijk thuisgekomen van een speelafspraakje. Ze waren enthousiast, renden door het huis en lachten. Dat soort geluid waar een normaal mens blij van zou worden. Maar voor Valerio was het de druppel. Hij kwam briesend de woonkamer in, zijn gezicht rood van woede. Hij schreeuwde dat hij het zat was. Dat hij niet meer tegen hun drukte kon. En toen viel het woord: “Jullie moeten hier weg.”
Ik voelde mijn hart stilvallen
Was dit echt wat hij wilde? Ons weg hebben? Danny en Joel keken hem aan, compleet in de war. Ze begrepen niet wat er gebeurde. Ik ook niet. De dagen daarna waren een complete ramp. Valerio had zich totaal teruggetrokken. Hij at niet meer met ons aan tafel, en als hij thuis was, zat hij de hele tijd in zijn studeerkamer. De kinderen voelden zich ongewenst in hun eigen huis. Ik wist dat het voorbij was. Er was geen redden meer aan.
Op een dag kwam het onvermijdelijke
Valerio stond bij de voordeur met een tas in zijn hand. Hij keek me aan, zijn gezicht kil en vastberaden. “Jullie moeten vandaag nog vertrekken”, zei hij, alsof hij een pakketje aan het terugsturen was naar de winkel. De meeste van de spullen had hij al ingepakt, klaar om ons eruit te schoppen. Ik stond daar, niet wetend wat ik moest doen. Waar moesten we heen? Ik voelde de tranen branden, maar ik weigerde ze te laten zien. Niet nu, niet voor hem. “Je kunt ons niet zomaar uitzetten”, probeerde ik nog, maar hij was al weg. Snel, haastig, alsof hij het huis zonder ons niet snel genoeg kon krijgen.
Dus ja, dat was het dan. Het einde van een droom. De man die mij en mijn kinderen zou redden, had ons eruit gegooid alsof we vuilnis waren.
KETTINKA
Vreselijk dat dit jou en je boys is overkomen.
laat never nooit je geluk van wie dan ook afhangen. Ik hoop wel dat je hier van hebt geleerd. Zorg voor je eigen dak want daar kan niemand jou weg sturen.
Hoop dat alles goed komt vooral voor je boys. Wat moet dit moeilijk zijn geweest maar ook hier komen jullie weer uit.
Hoe durven jullie allemaal zo hard en te oordelen over deze vrouw. Niemand kan maar iets zeggen en oordelen over deze situatie. Vreselijk wat haar is aan gedaan samen met haar kinderen. Iedereen die keihard en bruut over haar praat moet er maar eens bij stil staan om zelf zo behandeld te worden en iedeteen zo bruut er over oordeelt terwijl niemand haar kent. Daarom is de maatschappij naar de maan omdat de mens en die zo maar bruut en te hard oordelen over anderen. Wees lief voor elkaar en haar en mee levend hoe verdrietig zal zij zijn met deze shit te lezen door de brute reacties van vreemden aan horen. Iedereen dir bruut en hard is voor mogen zich schamen.
jeetje wat heeft iedereen een oordeel. dit is niet waar deze vrouw en haar kinderen op zitten te wachten.
bah wat kunnen sommige mensen onbeschoft en erg zijn en overal een mening over hebben die in mijn ogen niet eens uitgesproken mogen worden.
Ik vind het tamelijk eng dat u vindt dat anderen een mening die u niet aanstaat niet zouden mogen uitspreken.
je leven zo laten afhangen van een ander. en dit ook nog zeggen ik dacht dat hij ons kwam redden..nee alsjeblieft ga hulp zoeken want die heb je nodig om op eigen keuzes te maken. vind het helemaal niet gek dat dit niet werkte. je ging tenslotte vooral voor het huis en de financiële zekerheid met deze persoon
triest voor de kinderen dat je ze in zon situatie hebt meegenomen nadat je al eerder een niet leuke ex hebt gehad zoals je zelf schreef. zoek hulp en wordt onafhankelijk van een ander zeg.
Ik denk dat het mis is gegaan idd, door te denken dat een ‘ander’ je kan redden. Het klinkt misschien hard, jij bent de verantwoordelijke voor de kinderen omdat jij hun moeder bent. De man in kwestie heeft er te lichtzinnig over gedacht. Kinderen in die leeftijd die niet van jezelf zijn tolereer je minder, tenzij de basis tussen de partners zo sterk is en beslissing om samen te wonen zeer overwogen is geweest. Ik vind wel dat jij hier als moeder zelf de keuze had moeten maken om weg te gaan, aangezien je duidelijk door had dat jouw partner het niet trok. Zolang jij zelfwaardering hebt en verantwoordelijkheid neemt voor je gezin, zal nooit iemand je als ‘vuilnis’ buiten de deur zetten. Er is altijd een oplossing al is het misschien niet direct de meest ideale. Ik als vrouw zijnde zou ook nooit intrekken bij een man met kinderen in die leeftijd, hoe leuk hij ook is. Daarom vind ik ook dat jouw ex partner zichzelf blijkbaar niet goed kent. Kortom, jullie 2 zijn beiden volwassenen. Dat is alleen in jullie keuzes niet te herkennen. De enigen die hier de dupe van zijn jouw kinderen. En sommige vrouwen moeten eens stoppen te denken, dat een man hun ‘red’.
Er zitten altijd twee kanten aan een situatie. We hebben één kant gehoord dus jammer dat je de andere kant niet hebt gehoord. Dat er kinderen bij betrokken zijn is alleen maar triest. Als ik het goed begrijp, is dat de vrouw niet werkte, waarom niet?. Misschien ergerde die man zich wel daar aan en uitte die dat via de kinderen. We weten het niet. Maar het blijft lastig om als gezin bij iemand in te trekken. Ik zelf zou dat nooit doen, geen afhankelijk gedoe. Misschien waren die kinderen héél rumoerig en werden ze weinig gecorrigeerd. Eigenlijk weten we niets en zet de vrouw zich als slachtoffer neer!
Ik sta volledig achter die gozer. Die vrouw denk slim te zijn om.bij een.vent te wonen en 2 kelere.kinderen er bij. Zij denkt zo kat in het bakkie. Hij kon dat niet aan schreeuwende kinderen. Hij had beter moeten weten. Ik had het precies hetzelfde gedaan omdat moeder niks deed.. Ik ben bang dat zij iedere avond met de benen wijd lag. En dan.maar hopen dat ze mag blijven. Hij was het zat van die k…’t kinderen en gooi ze op straat en terecht.
Hij wist waar hij aan begon! Kinderen zijn eenmaal luidruchtig en het is geen bol.com pakketje. Dan ben jij ook harteloos ! Kun je niet maken maar moeten ze naar toe ? maar goed zal je zeker niet boeien
Zo hey Rob, hier is geen Frans woord van geschreven. Wat een verschrikkelijke nare reactie van u. en vrouwonvriendelijk. Valerio wist waar hij aan begon…een liefdevolle mama met 2 lieve jochies die niks verkeerd doen. Het enige wat deze 2 jochies doen… ze zijn gewoon kind.
En dan de aanname van u dat mama gewoon haar benen wijd legt …was u erbij??!
Ik mag toch echt hopen met heel mijn hart dat u zelf geen vrouw en kinderen hebt…
Maar ik denk dat u 1 ding vergeet…bent u zelf geen kind geweest…of heeft u een vader gehad die net zo asociaal naar u is geweest als kind zijnde en dat u geen liefde en genegenheid hebt gehad van uw vader.
Ik denk dat u daar eens over na moet denken
Ik heb een vader gehad … mijn biologische vader. Misschien is dat een gedacht voor deze vrouw ?
Altijd bij weet allemaal als je gezin kapot gaan is de moeder als je gezien goed gaat is door moeder Mama is belangrijk sommige moeder werkt haar gezien onderhouden en sommige moeder werkt niet hard genoeg en gezin gaan misgaat mijn moeder is altijd hard gewerkt op de ons gezin onderhouden en nooit klaar altijd tevreden maar ik ga voor mama vrouw moet hard werk voor alles en fijne dag
Een erg trieste reactie Rob.
lekker kort door de bocht ben je dus wel meteen reactie van met de benen wijd liggen dat geeft al aan dat bij jou maar om 1 ding draait en de reactie dat jij zelfde had gedaan duud erop dat je denkt dat wereld alleen om jou draait het zijn kinderen die moeten kunnen spelen en ja daar komt geluid uit wat jij vast zelf nooit deed vroeger je zat zelf vast stil in een hoekje mensen zoals jij dat zijn juist de voorbeelden hoe het niet moet zulke mensen als jij noemen zo ook wel narcisten
Maf ik je aan herinneren dat hij zelf gevraagd had om bij hem in te trekken? Maar aan je opmerking over k*t kinderen ben jij wel een beetje een “Valerio” of niet?
wat is in godsnaam jouw frustratie man…je reactie is echt niet normaal…je zit blijkbaar zelf in de knoop…gatver en dan maar zo hard oordelen of een rot situatie van een ander.
Gedrag van de man, het zal mij niet verbazen als hij autistisch blijkt te zijn.
Zo, u werkt bij snellediagnose.nl? Het is nogal wat.
tja gekke reacties,
ik lees hier een triest verhaal die vooral over de gevoelens gaat van die arme kinderen.
ik heb hier geen oordeel over een moeder. die trouwens in mijn ogen alleen haar moederhart laat spreken.
die man moest zelf beter nadenken waar ie aan begon toen hij het hele pakket binnenhaalde.
en wat ie deed was mensonterend. ik hoop dat de kindjes dit kunnen verwerken. en dat mama nog de liefde mag vinden, en vertrouwen, die ze verdient.
Dat kun je ook van haar zeggen, dat ze eerst beter zelf nadacht met welke man ze 2 kinderen zou maken. Dan was ze nu misschien nog bij hun echte biologische vader en had ze dit probleem niet.
we kennen ook niet het ganse verhaal. die kerel heeft zich ook onvolwassen gedragen. daar heeft ze niet om gevraagd. en je doet dat niet een vrouw met kinderen zo op straat zetten. hij is zelf niet volwassen en één grote egoist en nul !!
Een verhaal heeft altijd twee kanten, gemakkelijk oordelen als je de andere kant niet weet.
De slachtofferrol is altijd heel gemakkelijk om in weg te kruipen.
we kennen maar heel weinig van het verhaal. wees toch een beetje meevoelend
die reactie van hem is ook dikke. shit
Ik heb ongeveer het zelfde meegemaakt met mijn vrouw ze werd het huis uitgeperst door haar ex ze is toen bij mij introkken en dit heeft 41jaar geduurd tot ze door dementie getroffen is en uiteindelijk gestorven is . Zo kan het dus ook.
Een echte Man zo hoort het
Fred u lijkt mij een zeer liefdevolle man. Ik leef met u mee met het verlies van uw vrouw.
Wat fijn dat u nu weer een nieuwe lieve vrouw hebt.
Waaruit blijkt dat laatste voor u?
en dat zonder dat je ook maar enig idee hebt van haar achtergrond
Wat een onaardige gemene en harde reacties allemaal op zo’n triest verhaal!
Helaas een weerspiegeling van onze huidige maatschappij.
Een moeder met 2 kinderen op straat zetten vind ik echt niet kunnen en mega egoistisch. Jammer genoeg komt iemand die gewoon goed van vertrouwen is (en iemand kunnen vertrouwen zou heel normaal moeten zijn) te vaak van een koude kermis thuis in deze verharde maatschappij met teveel egoistische koude mensen.
Het is niet de verantwoordelijkheid van die man om voor 2 kinderen te zorgen die niet van hem is. Dat is de verantwoordelijkheid van hun biologische vader
waar is de vader, de zoveelste moeder die de natuurlijke vader heeft verstoten zeker, dit is je karma
Ik vind jouw reactie erg misplaatst!! Je weet het verhaal van haar ex niet. Misschien werd ze wel mishandeld door die man. En al heeft ze hem verstoten zoals jij dat zegt, dan nog verdienen ze het niet om op straat gezet te worden. Ze probeerde een goed leven op te bouwen voor haar kinderen en dat is helaas niet gelukt. Hopelijk ga jij wel goed met je kinderen om, want jij bent perfect toch??
Klopt. We weten het verhaal van haar ex niet maar we weten wel dat met 90% waarschijnlijkheid zij haar ex gewoon beu was. In elk geval, deze man is niet verplicht om haar en haar kinderen voor altijd te verzorgen. Zij heeft haar ex man ook niet voor altijd gehouden.
hoezo weten we dat wel met 90 % zekerheid? dat ze haar ex verstoten heeft? dat weten we helemaal niet, en zeker niet met wel 90%….. aangezien en over haar ex niks in het verhaal staat en er dus niks over bekend is. jij maakt een aanname….. maar kunt dat niet voor zekerheid aannemen want je kent het hele verhaal niet.
Waar slaat dit Nu op, je kent Nie eens het hele verhaal, dus waarom zo’n gemene reactie. Ik zou zelf als K haar was geweest, niet zo snel in een ander relatie stappen, & eerst mijzelf + de Kids een tijdje rust gunnen, voordat K überhaupt iets zou beginnen met een ander.
Mijn moeder hééft Ok zoiets soortgelijk meegemaakt, maar zij hééft daarna nóóit méér een relatie e/o Huwelijk durven aangaan, omdat zij het Vertrouwen in mannen & de mensheid kwijt was. Haar angst + twijfel waren zo groot, dat zij altijd alleen iS gebleven. Ok omdat zij géén teleurstelling voor ons méér wilde. Zij iS letterlijk weggevlucht bij mijn vader, – nadat hij ‘ondanks’ vele beloftes over Nie méér vreemdgaan, & al zijn minnaressen Nie Kon houden – & heeft Ok nóóit méér achterom gekeken. Een verhaal hééft altijd 2 kanten, & meestal, ‘Nie altijd’ hééft de vrouw het altijd zwaar te verduren, zeker als er kinderen in het Spel zijn. Mijn moeder was zelf een knappe, aantrekkelijk & schone verschijning, heel zelfstandig & altijd Gastvrij vóór anderen, maar na de scheiding van mijn vader, totaal veranderd in een stille, wantrouwend, depressieve vrouw. De meeste vrouwen denken dat als ze een man hebben, in een vlgde. relatie dat altijd alles beter iS dan hun vorige relatie, maar ’t iS beter om eerst rustig jezelf de tijd te gunnen, & om jezelf de eerste prioriteit te geven, zodat je weet dar je Nie weer dezelfde fout maakt als voorheen! Angela!
mis is natuurlijke vader zelf weg gegaan of misschien overleden maar ja dat staat er niet bij best knap dat u dus zo reageerd kom eerst met feiten ipv zielig te praten over karma je weet niet waar je over prast maar wel mening klaar lekker kortzichtig van je hoor of is jou ex spintaan bij je weggaan en daarom reageerd u nu dat alle vrouwen verkeerd zijn gelukkig zijn er geen mannen die in het rond neuken en daarna nergens van willen weten als ze wel ineens vader zijn dan is er niet die stoere man die verantwoordelijkheid pakt
Nou ik vind het heel naar voor haar,het is moeilijk om er iets over te zeggen, wij weten ook niet uit van voor een relatie dat ze komt,en dan wordt je verliefd op een leuke man, eindelijk weer gezelligheid, en die man blijkt dan ook niet zo te zijn,en die was ook geen kinderen gewend,die heeft er ook niet over nagedacht. Ze moet nu maar zelfstandig blijven,zelf gaan werken,en nooit meer afhankelijk worden van een man.
altijd zelfstandig blijven je moet op je eigen en alleen je eigen kunnen rekenen al de rest is extra
helemaal eens,ze heeft denk gezocht naar het gemak,rekeningen zijn betaald,kinderen hebben iemand
(vaderfiguur) waarom vraag ik me dan af dit kan je prima alleen
Wow, in wat voor wereld leef jij?? Kan het zelf ook?? Dat weet je toch niet, huren zijn extreem, koophuis voor 1 ouder met 2 kinderen waarschijnlijk onmogelijk. Echt.. onvoorstelbaar
Natuurlijk zijn de woonlasten hoog, maar het is altijd aan te bevelen je zaakjes op orde te hebben voor je je voortplant. En samenwonen met de eerste de beste jandoedel om praktische redenen (rekeningen betalen en woonlasten drukken) is natuurlijk geen fatsoenlijke oplossing (is ook wel gebleken).
Daar ben ik het volkomen mee eens. Hou je eigen broek op. Neem als moeder je verantwoordelijkheid voor je eigen kinderen.
Ik zou eerste ten minste als trouwen niet mogelijk is, eerste een samenlevingscontract laten tekenen bij de notaris en dan pas gaan samen wonen. Als een man geen samenlevingscontract wilt tekenen met een vrouw waarop hij verliefd is, dan is hij niet de moeite waard. En dan weet je ook dat hij niet iets wilt voor een langere tijd en kun je het beste nooit bij hem intrekken.
Elke man die vandaag de dag zoiets tekent, is echt een sukkelaar die op zijn eigen voet schiet.
Het beste is in deze, een LAT relatie onderhouden, blijven semi zelfstandig. En….als beiden na jaren behoefte hebben misschien samenwonen? Beide partijen de tijd geven, ook na de periode verliefd zijn, elkaar te laten wennen met voor en nadelen?
Ben enig kind opgevoed door mijn moeder (mijn biologisch vader nooit gekend) en zij heeft ongeveer 30 jaren een LAT relatie met mijn stiefvader, werk prima? Samen op vakantie soms, weekendjes samen, soms, indien beide partijen willen…..
communicatie is heel moeilijk, maar wel heel belangrijk en regels ook. Samenwerking, afspraken maken over hoe je met elkaar wilt (samen) leven. Hier lees ik niks over. Daar gaat het toch om in relaties? Man en vrouw zouden dit samen moeten bespreken en samen afstemmen. het is zijn huis en haar kinderen. Dus rekening houden met elkaar en niet alleen hij aan het gedrag van haar kinderen.
Beetje raar verhaal. Kinderen zitten te kleuren aan de keukentafel als hij binnen komt. Daarna zegt ze” hij loopt de kamer uit” En als je dan zon verhaal wil vertellen waarom stopt het in eens zonder te vertellen wat ze heeft gedaan nadat ze weg moesten. Heel veel ?????????? bij dit verhaal.
Nogal dom om je zo afhankelijk te maken van een ander. Hoezo moet je gered worden? Zorg dat je zelfstandig en onafhankelijk bent. Jij hebt de verantwoordelijkheid over jouw leven en jouw kinderen. Dit hoor je niet op een ander te laden. Daarmee is de ander niet vrij te pleiten voor het aannemen vd verantwoordelijk heid. Ook hij had hier beter over moeten nadenken aan de voorkant.Maar je hebt zelf ook een enorm aandeel in het ontstaan van de situatie.
Wat ik als man niet accepteer is dat een vrouw afhankelijk wil zijn van een man. Dan zou je het kunnen omdraaien; laat de man afhankelijk zijn van de vrouw.
Maar we zijn als volwassenen en geen kinderen meer en bij volwassenheid komt zelfstandigheid, verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid.
Zorg voor je eigen inkomen en onderdak, als je gaat samenwonen houd je eigen huis, dan kan je het als tweede huis verhuren o.b.v. korte termijn huurcontracten.
En waarom zou je überhaupt een partner willen? Leer van jezelf te houden en verliefd te zijn op jezelf, dan heb je echt geen behoefte aan een ander.
En als je kinderen hebt, kan je al je energie en tijd aan je kinderen besteden, een partner is geen noodzaak.
Helemaal mee eens! Ook vrouwen moeten zelfstandig zijn in hun leven opbouwen ! Dat doe ik en dat bevalt me prima!
Nog teveel vrouwen denken dat als ze een man hebben, dat het allemaal wel goed komt.
gezamenlijk wat opbouwen is mooi, maar hoe goed een relatie ook gaat, bouw ook een eigen leven op, zodat niet je hele leven in duigen valt als een relatie niet blijkt te werken of je later toch uit elkaar groeit.En zet niet alles op naam van je partner alleen maar omdat het makkelijk is. Vertrouwen is goed, verdelen is beter.
Heel dom om je zo afhankelijk op te stellen in een relatie en maar bij iemand op wie jij zo verliefd bent in te trekken omdat je een.vader voor je kinderen, verzorging en een dak boven je hoofd wilt.
Vreselijk onverantwoord gedrag jegens je kinderen.
Die man was helemaal niet toe aan een gezin.
Dat had eerst eens goed besproken en langzaamaan moeten groeien, eventueel met een latrelatie.
valt me vooral op dat mannen negatief reageren.
ik haat dit soort gasten.
nog niet eens over de impact die het heeft op die kinderen.Als je met een vrouw incl kinderen iets begint,en gaat samenwonen,heb je een verantwoordelijkheid,ook al zijn ze biologisch niet v jou.
mijn man nam mij met 3 kinderen in huis en heeft 20 jaar voor ze gezorgd alsof het die v hem waren
Op straat zetten doe je nog niet met een hond
Omdat mannen niet geïnteresseerd zijn om kinderen van iemand anders op te voeden. Je merkt ook aan haar verhaal dat zij gewoon op zoek is naar iemand die financieel voor haar en de kinderen zorgt. Waarschijnlijk voelde hij ook 0 liefde van haar kant uit. Hij betaalt, krijgt geen liefde in de plaats maar moet dan voor 2 kinderen zorgen die niet van hem zijn. Zal wel zijn dat hij er genoeg van kreeg. Niemand wil als gekdkoe gebruikt worden.
het is te wensen dat iedereen er zo over dacht: op straat zetten doe je nog niet met een hond…. jammer genoeg is de realiteit vele malen vaak anders….
Het lijkt niet dat je Valerio echt leerde kennen en omdat een tijdslijn ontbreekt zegt dat mij dat dit alles in wat 18 maanden of minder is geweest.
Dus niet alleen Valerio is fout jij bent ook fout, voordat je bij iemand intrekt met kinderen moet je die persoon minimaal 18 maanden kennen dan ga je denken of je hem wil introduceren aan je kinderen, om je kinderen traumas te sparen. En jij moet naar therapie of cursus communicatie gaan want je schrijft nergens dat je je onderbuik gevoel bespreekt met Valerio, het lijkt dat je in zijn huis verhuisd niet werkt en denkt dat door stil te blijven en het huishouden te doen hij niet zou reageren hebben jullie ooit gesprekken gevoerd, waarom denk je dat iemand anders jou moet redden en jou het leven geven waar je van droomt.
ik ben benieuwd hoe lang je een relatie had voordat je bij hem introk.
Soms hoor ik dat mensen na 5 maanden al gaan samenwonen en hun eigen plek op zeggen. Zou ik nooit doen…… maar misschien ben ik te voorzichtig?
waarom een vader voor je kinderen zoeken? ze hebben een vader ook al is dat nog zo een vervelende vent, en je mag niet iemand in een positie plaatsen van een ouder als diegene dat niet is. Waarom zocht je iemand die jouw moest redden? Nee zo werkt dat niet, ik inmiddels 10 jaar alleenstaande moeder van 3, heb altijd zelf gewerkt zelf gevochten voor alles, het zijn jouw kinders en is jouw verantwoording en ook jouw keuze om moeder te zijn. En nee dat is niet makkelijk en is soms een mega struggle, maar je moet het leven bij de kloten pakken en zelf besturen, maar je redden kan je alleen maar zelf!!
ik werd ook letterlijk op straat gezet. mijn ex had een heel.verhaal goed in kaart gebracht en.met gerecht. pas na een tijd besefte ik wat zijn woorden betekenden: iemand moet hier opdraaien voor de situatie en dat zal ik niet zijn. De maatschappij is verhard gekomen, en al veel te lang herschrijft men iemands leed. En dan komt men af met ons beschaafde westen maatschappij. Gewoon rot is die en schijn, vol van schijn. Pas als je er zelf in terecht komt weet je het, en valt de schijn doeken.weg.
Waarom is de maatschappij rot? Omdat hij niet voor kinderen van iemand anders wil zorgen ? Het is niet zijn plicht om dat te doen. Neem jij anders een zwerver in huis en zorg voor hem als je toch zelf zo een goed mens bent.
Voor sommige vrouwen lijkt het makkelijk, met kind ( eren ) intrekken bij een man!!
Niet willen werken, HaHa
Het zijn jouw kinderen, ga werken en voor je kinderen zorgen!!
Ik werk keihard en zorg voor mijn kind.
Hou van zelfstandigheid joh!!
wauw.. wat een kille gemene reactie tegen iemand die vertelt dat ze letterlijk met haar kinderen op straat is geschopt…
Dit kan n ieder overkomen en heeft niets te maken met zelfstandigheid. Denk na voordat je dergelijke uitspraken doet.
dank je Roxy🙏
wat een onfatsoenlijke reactie mevrouw
Waar kunt u lezen dat ze zelf geen baan had? Het is onmenselijk om iemand zo maar op straat te zetten.
Zeker met twee kleine kinderen.
Contacteer anders deze vrouw en laat haar samen met haar kinderen bij jou inwonen
Als je ingeschreven staat, kan hij je er niet uit zetten. Aan jou de keus dus of je blijft of niet.
Ik ben benieuwd naar het verhaal van Valerio. Zal heel anders zijn denk ik.
Waar is de vader van de kinderen! zorg dat de kinderen niet elke week bij jou zijn. Het is zijn huis! En jou kinderen! Ik snap die man wel die was verliefd op jou! Maar heeft nooit kinderen gehad en geen idee hoe dat is om mee te leven. En het zijn ook niet zijn kinderen. Zorg voor een eigen plak en rust voor jullie samen. De kinderen willen graag hun eigen vader!
Er zijn ook ‘vaders’ die het te druk met zichzelf hebben en niet naar de kinderen omkijken. Ik spreek uit ervaring. Wie weet is het hier ook zo?
als het een koophuis is wel en in een huurhuis moet je eerst minimal 2 jaar samen wonen wil je in aanmerking komen op dat huis laat je ten aller tijden inschrijven bij woonnet of zo ook al sta je 10 jaar ingeschreven dan heb je veel eerder recht op een huis
Eh, inschrijving in het BRP zegt niets over het recht ergens te mogen blijven wonen, of wel soms?
Ik lees teveel dingen waarvan ik denk mmm…hij betaalde de rekeningen, we hadden weer ‘n dak boven ons hoofd, ik had ff ‘n man nodig die z’n zaakjes op orde had, ‘n vaste baan, eigen woning. Het klinkt niet echt geëmancipeerd. Ik lees nergens dat zij een eigen baan heeft met inkomen zodat zij samen de rekeningen kunnen betalen. Klinkt mij niet goed in de oren!
Wat ik er uit afleid is dat zij hem niet echt wou maar gewoon gebruikte voor de rekeningen te betalen. Man merkt dat, wordt boos en schopt haar terecht buiten.
Ik ben zo benieuwd naar het verhaal wat Valerio zou vertellen als hem gevraagd wordt de situatie te beschrijven. Dat zal waarschijnlijk heel anders zijn en met heel andere details. Ik gok dat hij de kinderen geaccepteerd heeft bij een vrouw waar hij verliefd op werd. Hij zal haar niet geaccepteerd hebben omdat hij zo graag kinderen had…. En dan woont ze bij hem in en neemt de verliefdheid af….
het klinkt ook wel alsof zij een vader voor haar kinderen zocht en voor onderhoud. En niet een man om van te houden.
Maar het is enigszins giswerk natuurlijk.
Jeetje wat een rot reacties.😔
Ik hoop dat alles nu beter met jullie gaat en je kids en jij nu een eigen plekje hebben gevonden.
Geen giswerk hoor. Zij gebruikte hem voor het geld. Ze wou hem niet echt. Waarschijnlijk kreeg hij op termijn zelfs geen sex meer maar moest hij wel de rekeningen betalen. De stoppen sloegen dan opeens door en hij schopte haar buiten.
Je trekt zomaar in bij een man terwijl je hem helemaal niet zo goed kent een verbrand alles achter je? Beetje stom. Nu niet janken omdat je met de gebakken peren zit. Je had een samenlevingscontract moeten laten maken etcetera. Niet gedaan…. eigen schuld dus. Ja, en die vent was dus een lul. Dat klopt.
Wat zou een samenlevingscontract hieraan veranderen dan?
samenlevingscontract? Jeetje Karin, wat zal jij een liefdevolle en empathische partner zijn. Op het moment dat je bij mij zo zou beginnen, is de relatie per direct voorbij, alhoewel ik denk dat er voortijdig al genoeg rode vlaggen zouden zijn.
Persoonlijk erger ik mij de laatste jaren dood aan de empathie die we allemaal voor een ander MOETEN HEBBEN. Ik schrijf dit in hoofdletters, omdat er geen sprake meer van is. Ik ben empatisch, maar dat betekent niet automatisch voor de hele wereld.
Ik lees nu dit verhaal, maar ik ken alle betrokkenen niet en ik ken geen details. Iemand met kinderen zo op straat zetten vind ik harteloos, helaas leven we in een maatschappij met regelgeving, die harteloos zijn veroorzaakt. Als je een dakloze in huis neemt, zijn daar regels aan verbonden vanuit de wet. Van empathie is geen sprake bij de wetgeving, dus waarom moeten wij dit onderling nog zijn?
Off topic: Als ik lees over de ideale liefde met de naam Valerio, krijg ik spontaan darmklachten. Dit moet per direct een rode vlag zijn die zo groot is, dat je de vlag niet meer overzien kan…
Een samenlevingscontract is een heel prima manier om zaakjes te regelen in een relatie – daar is echt niets mis mee en totaal niet een gebrek van liefde oe empathie zijn.
Verder eens met uw suggestie over de naam, maar niet iedereen kan Floris of Joris heten.
Waarom is die man een lul? Het is toch duidelijk dat zij hem gebruikte voor het geld. Denk dat Valerio na paar maanden minder sex had dan een pastoor in het klooster maar ondertussen moest hij wel alle rekeningen betalen. Hij is duidelijk een man met weinig opties want anders had hij als kinderloze man nooit dat gezin binnen gehaald. Het was een sufferdje die zij financieel probeerde uit te buiten en dat lukte tot hij er uiteindelijk genoeg van had.
Ach joh je moet Joris negeren, die heeft niks beters te doen dan onder ieder verhaal op dit forum een zure reactie te plaatsen. Reacties op zijn reacties kickt hij op, dus gewoon negeren die vent.
Joh joh joh. Jij weet niets van mijn kick.
Jij bent er zelf ook zo één. Het is toch zo? dit soort vrouwen (er zijn ook vele goede!) moeten de waarheid een keer horen. Truth hurts… Allemaal lekker makkelijk, nu zijn je kinderen wat aangedaan en dat komt door jouw zelf!
wat een misselijke opmerking nooit verliefd geweest
vreselijk. mannen kunnen duivels zijn
Klopt!!! maar biologisch gezien gecreëerd en gevoed door vrouwen!
Wil je serieus deze compleet niet onderbouwde discussie starten? Indirect steek je vrouwen en mes in de rug.
Zoals ik al eerder schreef, ik sorry deze man niet in zijn aktie, maar ik ken niet alle details en personen. Zoals Myriam schreef, rennen doen we buiten.
Je trok in bij een man die op het moment dat er nog geen vuiltje aan de lucht was het ‘nog best goed met je kinderen om kon gaan’. Dan ligt de lat niet heel hoog.
Dat is wel kort door de bocht om te zeggen dat de lat niet hoog ligt. Oordelen is altijd heel gemakkelijk Misschien moeten we dat eens wat minder gaan doen en wat meer empathie op gaan brengen voor deze vrouw en kinderen. Ik hoop dat zij weer een huis hebben kunnen vinden en dat de kindjes weer naar hartelust kunnen spelen.
Dat hoop ik ook. Maar de rode vlaggen waren al direct aanwezig. Dan toch intrekken, snap ik niet.
Dit kan n ieder overkomen en heeft niets te maken met zelfstandigheid. Denk na voordat je dergelijke uitspraken doet. Liefde maakt blind en voor sommigen ….gemak dient de mens ….en zal hier lering uit getrokken moeten worden. Maar (ver)oordeel nooit te snel.
Mijn kinderen mogen niet door het huis rennen, rennen doen we buiten. We weten niet de hele situatie, oordelen heeft geen zin.
Het staat een ieder vrij een mening te vormen over wat we wèl weten, is het niet?
Waarom bouwen we geen empathie voor Valerio ? Het is toch duidelijk dat hij gebruikt werd als geldkoe door deze vrouw. De enige reden dat hij haar niet eerder heeft buiten geschopt, is omdat hij niet durfde. Zij zegt dat het door haar kinderen komt maar mij komt Valerio vooral seksueel gefrustreerd over terwijl hij al haar rekeningen betaalt
Hoe durven jullie allemaal zo hard en te oordelen over deze vrouw. Niemand kan maar iets zeggen en oordelen over deze situatie. Vreselijk wat haar is aan gedaan samen met haar kinderen. Iedereen die keihard en bruut over haar praat moet er maar eens bij stil staan om zelf zo behandeld te worden en iedeteen zo bruut er over oordeelt terwijl niemand haar kent. Daarom is de maatschappij naar de maan omdat de mens en die zo maar bruut en te hard oordelen over anderen. Wees lief voor elkaar en haar en mee levend hoe verdrietig zal zij zijn met deze shit te lezen door de brute reacties van vreemden aan horen. Iedereen dir bruut en hard is voor mogen zich schamen.