Toen onze dochter Rori geboren werd, voelde het alsof alles precies liep zoals het moest
Bhodi en ik hadden samen gekozen voor een thuisbevalling, iets wat voor ons beiden heel belangrijk was. De voorbereidingen waren gedaan, alles stond klaar, en ik voelde me rustig en zelfverzekerd. Toen de weeën begonnen, was ik niet bang. Ze kwamen regelmatig, en ik kon ze goed opvangen. Het leek alsof mijn lichaam precies wist wat het moest doen. Elk uur was er één centimeter ontsluiting bij, helemaal volgens het boekje. Bhodi was er de hele tijd bij, hield mijn hand vast. Ik voelde me zo gesteund.
Op een gegeven moment wist ik dat het zover was
Bhodi en de verloskundige stonden klaar, en toen ik mijn laatste perswee voelde, werd onze dochter in zijn armen geboren. Het was alsof de hele wereld even stil stond. Bhodi hield haar voorzichtig vast, en ik kon alleen maar huilen van geluk. Rori was eindelijk hier, ons kleine meisje. Bhodi’s ogen waren vochtig en ik zag de liefde in zijn blik. Het was een moment dat ik nooit meer zal vergeten. Geen één moeder denk ik.
De geboortekaartjes voor Rori stonden klaar
We wilden dat het iets bijzonders zou zijn, iets dat echt bij ons paste. Het kaartje was eenvoudig en lief, met zachte pastelkleuren en een kleine tekening van een vosje, symbool voor speelsheid en slimheid, eigenschappen die we onze dochter toewensten. Maar we konden het niet laten om er ook een klein grapje in te verwerken. Onder de naam en de geboortedatum stond een tekstje: “Gemaakt met liefde en een beetje geluk – welkom Rori!”
We vonden het grappig en speels, een knipoog naar het leven
Voor ons voelde het als de perfecte manier om haar komst aan te kondigen. Maar toen de kaartjes eenmaal de deur uit waren, kwamen de reacties binnen, en die waren niet helemaal wat we hadden verwacht. De eerste reactie die ik kreeg was van mijn tante. Ze belde me op en vroeg meteen: “Wat bedoelen jullie met ‘een beetje geluk’? Was ze dan een ongelukje?” Ik moest even slikken en uitleggen dat het een grapje was, iets wat Bhodi en ik erin hadden gezet om het kaartje wat luchtiger te maken. Maar het leek haar helemaal te ontgaan. Ze bleef maar doorvragen, alsof ze een diepere betekenis zocht, maar die was er helemaal niet!
De tweede reactie kwam van een vriendin die ik al een tijd niet gesproken had
Ze stuurde me een berichtje: “Haha, leuk kaartje! Maar is ‘gemaakt met een beetje geluk’ echt iets wat je op een geboortekaartje zet?” Het voelde alsof ze het niet kon waarderen, alsof ze vond dat het niet ‘gepast’ was. Maar voor mij en Bhodi was het juist iets persoonlijks, iets wat ons gevoel van humor weerkaatste.
Een andere vriendin belde en begon te lachen toen ze het kaartje besprak
Ze vond het leuk, zei ze, maar vroeg zich hardop af of we “een beetje te veel wijn op hadden gehad toen we de tekst bedachten.” Ze bedoelde het vast goed, maar ik voelde me een beetje ongemakkelijk. Alsof ze het niet echt begreep, alsof het voor haar iets geks was.
En dan was er nog mijn schoonmoeder, die het kaartje helemaal niet waardeerde
Ze vond het “onvolwassen” en zei dat geboortekaartjes iets serieus moesten zijn. Het voelde alsof we het helemaal verkeerd hadden gedaan door het persoonlijk en speels te maken. Ik probeerde haar uit te leggen dat het gewoon een beetje ons gevoel voor humor was, maar ze schudde haar hoofd en veranderde snel van onderwerp.
Daarbij kwam er een negatieve reactie van onze buurvrouw
Ze sprak me aan toen ik met Rori in de kinderwagen naar buiten liep. Ze glimlachte eerst, maar daarna zei ze: “Dat kaartje van jullie, het is nogal… apart, hè?” Ze vond het anders. Ze bedoelde raar. Ik wilde helemaal niet dat ons kaartje bestempeld werd als raar. Of onvolwassen. Of ongepast. Ik kon wel huilen.
Al die reacties, de rare vragen en opmerkingen, maakten me verdrietig
Ik begon te twijfelen aan onze keuze. Had ik het kaartje dan toch maar ‘gewoon’ moeten houden? Had ik het grapje eruit moeten laten? Voor ons was het een beetje speelsheid, een knipoog naar ons eigen leven. Maar ineens leek het alsof iedereen er iets anders in las. Ik had nooit gedacht dat een geboortekaartje zulke reacties kon oproepen.
Een gedachte bleef door mijn hoofd spelen: “Als je niets leuks te zeggen hebt, zeg dan niets.”
ROMIJN
Nou… ik kan er wel om.lachen! hartstikke leuk hoor…laat de zuurpruimen lekker zuur zijn 😆🤣 tis jullie kaartje!
Wat een rare reacties zeg. Ik vind het juist heel mooi en ook begrijpelijk. Een kindje krijgen is toch ook gewoon een geluk? Het is tenslotte niet vanzelfsprekend om zwanger te raken van een gezond kindje. Ontzettend zonde dat mensen zo de behoefte voelen om er iets negatiefs over te zeggen. Hopelijk kunnen jullie het van je af laten glijden!
Helemaal met je eens. Dit dacht ik ook gelijk 😃
hahaha herkenbaar. ook ons kaartje werd door sommigen als raar bestempeld. na 2 kids kwam er toch 7 jaar later nog ongepland nr 3. op ons kaartje stond “na de eerste schrik kregen wij toch wel schik en nu zijn we heel erg blij want ……hebben er een broertje bij”. gewoon eerlijk met een knipoog
Zo’n rare tekst is dit toch niet. Beter dan de “vingers en eentjes tellen, eerst even bellen” die ik al vaker ben tegen gekomen.
En om het kaartje van m’n nichtje had m’n zwager in hele kleine letters “respect to the man with the icecreamvan” geschreven. Dat sloeg nergens op, maar past zo bij hem dat niemand er raar van opkeek.
Vind het een mooie tekst!
En inderdaad, als je iets niet leuk vindt dan betekent dat niet dat je het ook per se maar moet zeggen!
Wat een nare reacties! ik vind het juist heel mooi! Een kind krijgen is toch ook met een beetje geluk. Het is helemaal niet zo vanzelfsprekend als de meeste mensen doen voorkomen. Ik hoop dat je hiermee de bittere smaak wat kan wegspoelen.
Ik vind de reacties eerder ongepast. Wat gek dat ze willen bepalen hoe het hoort.
joh, niets van aantrekken.die mensen snappen er niets van.
op het geboorte kaartje van onze zoon stond ( dat was in 1992) moeder en zoon rusten tussen 14.00 en 16.00 en vader de hele dag.
werd ook gek naar gekeken.
nu zou ik namen hebben gebruikt maar nog steeds met een grap erbij
Owww lieve mama. Het krijgen van een kindje is toch gewoon een geluk opzich.
Wij hadden in ons geboortekaartje een afbeelding van Pumba uit de lion king erbij gezet. Simpelweg omdat mijn man zijn bijnaam Pumba is onder de vrienden die nooit hadden verwacht dat mijn man ( een echte levensgenieter zonder ooit een vaste partner ooit nog eens iemand zou tegen komen die bleef plakken ). Zij snapte de hint en konden er enorm om lachen. Maar mensen die verder af stonden vonden het maar een vreemd plaatje. Boeiend. Wij hebben er gruwelijk om gelachen. En dat doen we nog steeds.
In het kaartje van ons 2de kindje stond dan ook een Pumba en een baby Pumba…. Geniaal maar wederom vreemde reacties… dikke vinger.
Jullie hebben een kaartje gemaakt dat bij jullie past. En jullie kindje hoort bij jullie. Meer liefde kan jullie meisje niet ontvangen!! By the way wat een WAANZINNIG toffe naam
niks van aantrekken al die zure reacties, als jullie het zo leuk vinden is dat toch goed?! wat een ander er van zegt is niet het belangrijkst… als jullie en jullie dochter later het zelf maar begrijpen en leuk vinden!