Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik vond het zo leuk dat ze al snel een vriendinnetje had gevonden
Toen mijn dochter Nora naar de kleuterschool ging, was ik in eerste instantie zo blij voor haar. Ze had snel een vriendinnetje gevonden: Anne-Fleur. Ze leken een ‘perfecte match’, zoals Bianca, de moeder van Anne-Fleur, dat al snel benoemde. Twee schattige blonde meisjes die samen poppenhuisjes bouwden en eindeloos met hun poppen speelden. Wat kon er nou mis zijn aan zo’n mooie vriendschap? Maar al snel merkte ik dat die band iets te intens werd…
Anne-Fleur begon Nora overal in op te eisen
Op school zei Anne-Fleur altijd meteen “wij doen samen”, alsof andere kinderen geen kans kregen om met Nora op te trekken. Ook als Nora een keertje met een ander kind wilde spelen, was Anne-Fleur er weer bij, vroeg ze of ze ook mee mocht. Ik dacht: is dit vriendschap of bezitsdrang? Nora is van zichzelf verlegen, en Anne-Fleur lijkt dat nog te versterken door altijd het woord voor haar te doen. Zelfs naar de wc ging Anne-Fleur telkens ongevraagd met haar mee.
Het begon ongemakkelijk te voelen
In de eerste weken van de kleuterklas vond ik het nog schattig als Anne-Fleur een tekening voor Nora door onze brievenbus deed. Maar toen dit elke week gebeurde, begon het ongemakkelijk te voelen. Het toppunt was toen Bianca me een foto stuurde van een boekje van Anne-Fleur waarin op elke bladzijde “I love Nora” gekrabbeld stond. “Ze is een soort verliefd”, zei Bianca lachend. Het maakte me niet aan het lachen. Het voelde heel vreemd, intens.
Het leek alsof Nora’s stijl werd gekopieerd
Wat me misschien nog wel het meest irriteerde, was hoe Anne-Fleur letterlijk alles van Nora leek te kopiëren. Nora kreeg een paardenkamer, en jawel, een paar weken later had Anne-Fleur er ook één. Nora is gek op paarden, en nu ineens was Anne-Fleur dat ook. Zelfs hun kleding begon op elkaar te lijken. Het leek wel alsof Anne-Fleur Nora’s stijl kopieerde, van haar kleding tot haar hobby’s.
Bianca bleek precies te weten met wie Nora speelde
Langzaam maar zeker begon ik me steeds meer ongemakkelijk te voelen bij de situatie. Het werd nog vreemder toen Bianca ineens precies wist met wie Nora zo nu en dan speelde buiten Anne-Fleur om. Ze wist het zelfs beter te herinneren dan ikzelf. Hoe kwam ze aan die informatie? Was Anne-Fleur nou zo geobsedeerd door Nora, of was het eigenlijk Bianca zelf?
Ze is een echte regelmoeder
Bianca is het type moeder dat je altijd overal ziet. Ze is zo’n regelmoeder. Niks mis mee, natuurlijk, maar bij haar moet alles op haar manier. Een keer had ze zelfs contact opgenomen met de juf, omdat de meisjes niet samen in de auto zaten tijdens een schooluitje naar de dierentuin. En plotseling werden ze toch bij elkaar ingedeeld. Het begon me tegen te staan, dit constante inmengen.
Bianca regelde dat ze bij bij turnen ook bij elkaar zaten
Toen de meisjes zes werden en op turnen gingen, was ik stiekem blij dat ze niet in dezelfde groep waren ingedeeld. Eindelijk wat afstand! Maar zelfs dat hield niet lang stand, want Bianca had het voor elkaar gekregen dat Anne-Fleur werd overgeplaatst naar Nora’s groep. Alsof ze elke kans op scheiding wilde voorkomen.
Op school zagen ze niet wat ik zag
Ik heb dit alles meerdere keren aangekaart bij de juf, maar in groep 1 werd het nog weggewuifd. In groep 2 kreeg Nora een nieuwe juf, die na een paar weken zelf opmerkte dat het “klitten” van de meiden zorgelijk was. Ze zag duidelijk dat Nora niet goed tot ontwikkeling kwam in deze verstikkende vriendschap en stelde een plan op. Ik was zó opgelucht. Maar Bianca? Die belde me diezelfde middag nog op en vond het “waanzin”. Volgens haar was dit juist een gezonde vriendschap.
Tot mijn grote verbazing draaide Bianca het om
Toen er een paar weken later opnieuw een gesprek plaatsvond met de juf, draaide Bianca het verhaal om. Niet Anne-Fleur, maar Nora zou Anne-Fleur tegenhouden in haar ontwikkeling. Ik kon het niet geloven!Hoe kreeg ze het voor elkaar om de rollen om te draaien? Het was alsof ik tegen een muur praatte, ik kwam er niet doorheen. Tal van concrete voorbeelden, maar ze wilde het niet horen…
Ik wil haar van Anne-Fleur afkrijgen
Nu zitten de meiden in groep 3, het claimgedrag zie ik nog steeds en het gaat niet opp leergbied goed met Nora. Ze heeft veel moeite met zowel het beginnend lezen als het rekenen, ze ging met twijfels over maar het beste is natuurlijk om het aan te kijken. Toch denk ik steeds meer over om haar terug te zetten naar de kleuters, voor haar lezen en rekenen kan ik dan als goede reden naar school benoemen. Maar eerlijk gezegd zie ik het vooral als kans om haar van Anne-Fleur af te krijgen. Deze school heeft van elke groep maar 1 klas, van school veranderen vind ik wel te ver gaan. Ik weet dat dit een verkeerde gedachte is, maar de situatie vreet me op.
LOUISE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
mijn dochter kreeg een vriendinnetje, Anna-Britt, toen ze 4 was.
ze deden alles samen maar speelden ook samen met andere kinderen.
Anna-Britt kwam vaak logeren, en ze vonden dezelfde kleren leuk. Tegen de tijd dat ze 5 waren hadden ze identieke garderobes en werd er elke ochtend om half 8 telefonisch overlegd wat de dames aantrokken die dag. tot op ondergoed, sokken en haarclipjes aan toe!
haar moeder en ik vonden het dolkomisch. de dubbele garderobes verdwenen weer langzaam. ze stimuleerden elkaar: Anna-Britt was verlegen en Cornelie een durfal.
Cornelie dook het zwembad in met zwemlessen, je zag Anna-Britt aarzelen maar denken: als zij het kan, kan ik het ook!
wij hebben nooit gedacht dat het ‘ziekelijk’ was! De meisjes hadden veel aan elkaar toen het leven moeilijk werd.
Je zou idd weer eens met de juf kunnen gaan praten. Als jou dochter nog een jaar kleuterklas nodig heeft zou ik dat zeker doen. MAAR dan wel omdat het goed is voor jou dochter. Want daar gaat het om. Zie het als bonus dat ze dan weg is bij dat vriendinnetje.
Je dochtertje nee leren zeggen en dat soort dingen zul je heus wel doen. Maar soms werkt dat gewoon (nog) niet. Succes met alles.
Helaas hebben wij dit ook meegemaakt met onze oudste dochter. Zij werd in de klas ook verstikt en geïsoleerd door een “vriendinnetje”. Uiteindelijk werd het zo erg dat mijn dochter met
niemand meer kon afspreken of spelen zonder gedoe en zelfs haar schoolwerk eronder leed. Gesprekken met ouders en school mochten niet baten. Daarna is ze toch van school gewisseld en daarvan enorm opgebloeid.
Ik zou mijn dochtertje “nee” leren zeggen en kijken of het lukt. Mocht het enkel de kindjes zijn dan hoefde je je geen zorgen te maken maar aangezien de moeder er zich ook mee bemoeit vind ik dit geen gezonde relatie. En de juf moet ze maar scheiden en zich niets aantrekken van wat de andere moeder wilt al ze zich toch niet ontwikkelen in elkanders nabijheid. Houd je dochtertje in de gaten kwestie van gedrag en als het veranderd zou ik toch van school veranderen.Mijn dochtertje heeft ook zo’n beste vriendin maar natuurlijk niet zo erg of bij jullie. Af en toe maken ze zelfs eens ruzie en spelen ze weken niet samen. Moet kunnen en in de klas worden ze door de juf niet steeds bij elkaar gezet.
Helemaal niet verhuizen. De moeder van dat meisje duidelijk maken dat jij dit niet gezond vindt voor jouw dochter. Zij kan wel de regels gaan bepalen, maar jij bepaalt de regels voor jouw eigen dochter en zij mag dat over haar eigen dochter doen. Duidelijk aangeven dat je wilt dat jouw kind met alle kinderen omgaat en niet alleen met haar. Gadver, zou het er zo benauwd van krijgen. Die vrouw is niet bij haar verstand hoor, als dat namelijk wel zo was dan had ze ingezien dat dit ook niet gezond is voor haar eigen dochter. Wat een obsessie, tegen het enge aan.
waarom gaat je dochter niet naar een andere school, dit is een ongezonde relatie.
Je kind van school halen om zoiets? Dat vind ik koekoek. Als het goed is, heb je deze school gekozen omdat je die het best vindt passen.
je dochter weerbaarder maken, haar duidelijk maken dat zij nee mag en moet zeggen. en bij de school informeren voor meer afwisselen qua groepjes etc
en aan de ouders duidelijk maken samen spelen samen delen goed maar niet op deze manier
helemaal eens met Sandy.
je moet je dochter leren om “nee” te zeggen, voor zichzelf op te komen en voor zichzelf te kiezen.
en dit zul je eerst zelf moeten laten zien aan die andere moeder.
geef het door aan de school, wissel van groep op turnen.
en het is juist goed dat die moeder aangeeft dat jouw dochtertje naar dochtertje tegenhoud in haar ontwikkeling; gebruik dit om afspraken af te zeggen en de afstand er in te houden.
succes, en luister naar je eigen gevoel!
Nog een keer dan. Iets irriteert je, of je ergert je aan iets maar niet ‘ik irriteer me aan’.
get a life
Ben jij vivien? ik ken jouw.
Dat is toch helemaal niet de strekking van het verhaal, Paula. Mijn hemel!
Het gaat toch om het verhaal, kom op…
@JBC ik irriteer me aan jouw reactie.
Herkenbaar helaas en zodra je los kunt zijn komt het gevoel van weer adem kunnen halen en jezelf mogen zijn ipv mee moeten deinen met… Dus zorg dat jullie los komen en blijf je moederhart volgen!
Ik zou gaan verhuizen want ook buiten school om is het benauwend en word er geclaimd.
Je komt zo nooit van ze af en een middenweg is er ook niet. Jij bent wel redelijk maar zij zijn dat niet. Ik zou echt alles eraan doen om aan zulken te ontkomen want ze zijn overal waar jullie nu zitten. Dit is geen vriendschap, dit is ziek en ongezond gedrag. Het lijkt wel alsof die moeder (en kind) een persoonlijkheidsstoornis hebben (ontwikkeld). Wegwezen daar want dit gaat nooit goed komen. De moeder van die Anna Fleur is gevaarlijk en haar dochter is dat (straks) ook
@annemarie
jij zou verhuizen?
dat is nogal extreem of niet?
dus iedere keer als er iets is, dan ga je weer verhuizen?
het zou beter zijn om het kind “nee” te leren zeggen.
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat u er moeite mee heeft en niet uw dochter. Zolang zij blij is met haar vriendinnetje wat is dan het probleem?
Laat ze het samen uitzoeken. Het zijn kinderen ! die zich niet druk maken of ze allebei een “paardenkamer” hebben.
Een jaar extra kleuteren moet niet zijn om uw zin door te drammen om de twee uit elkaar te halen , maar om uw kind een jaar te gunnen waar ze niet op haar tenen hoeft te lopen met rekenen en lezen als ze daar nog niet aan toe is.
Misschien moet daar uw focus liggen en niet op een irritatie die met uzelf te maken heeft.
@Els
er staat duidelijk in het verhaal dat de juf het ook opmerkt, en dat ze begint achter te lopen met haar taal, dus het is niet alleen irritatie.
het lijkt mij niet gezond om álles met 1 vriendinnetje te doen. het meisje heeft lucht nodig, geen stalkend vriendinnetje met dr moeder.