Ik weet niet zeker of mijn vriend de vader van mijn kindje is

Vaak vraag ik me af hoe het zo heeft kunnen lopen

Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ik was altijd een braaf meisje. Recht door zee. Goudeerlijk. Ik vocht voor eerlijkheid en werd razend als iemand de regels overtrad of er sprake was van onrecht. Ik kan mezelf nu niet meer in de spiegel aankijken en dat heb ik allemaal aan mezelf te danken.

Ik leerde mijn huidige man kennen via familie

We stonden naast elkaar op het huwelijksfeest van mijn nicht. Hij was een vriend van de bruidegom. Vrijgezel ,dat ook. En dat was even toevallig, want ik was dat ook. We raakten aan de praat en dronken vele drankjes samen. Na dit feest vroeg hij mijn nummer aan mijn nicht. Een eerste date volgde. We aten samen sushi en hadden het zó gezellig dat we hierna gingen bowlen. Vlak na middernacht namen we afscheid met een geweldige zoen. Hierna volgden er vele dates en was het echt aan. Na een halfjaar woonden we samen. We waren gek op elkaar. Het leek wel of we voor elkaar gemaakt waren. Als hij thuis kwam van zijn werk, zette ik de wijntjes en chips klaar. Hij verraste op zijn beurt mij met een ontbijt op bed bestaande uit koffie, bakbroodjes en ei.

Na één jaar samenzijn, begon hij over een kindje

Het leek hem zo ontzettend mooi om samen nieuw leven te creëeren. Ik moest bekennen dat ook ik hier van droomde, maar het ging wel snel allemaal. Desondanks besloot ik er voor te gaan. De pillenstrip verdween in de prullenbak. Ik had direct een regelmatige cyclus. Gek, vond ik dat. Ik hoorde van vriendinnen dat ieder lichaam moest ontpillen. Ik niet kennelijk. Mijn cyclus duurde 30 dagen. Fijn, zo wisten we vrij zeker wanneer ik vruchtbaar was. Ondanks dat, bleef de zwangerschap zeker 4 maanden uit. Het maakte niet uit. We hadden geen haast. Ik al helemaal niet. Van mij mocht het best nog een jaar duren. We kenden elkaar nog kort. Ik wilde nog wel langer genieten van de vrijheid en het leven met hem. Totdat ik Jan leerde kennen. Tot die verkeerde keuze. Waar ik voor altijd spijt van zou hebben.

Ik werkte net zoals mijn vriend in de IT

Een echte mannenwereld. Ineens werd ik voorgesteld aan Jan. Hij nam een aantal grote projecten over, want we kwamen handen tekort. Ik was totaal niet geïnteresseerd in hem. Niet op een liefdesmanier. We hadden één gezamenlijk project en moesten hierdoor veel samenwerken. De samenwerking was prima. Gewoon normaal. Er was geen lading tussen ons, dacht ik. Maar dat veranderde tijdens een bedrijfsfeest. We hadden een aantal borrels op. Liepen tegen elkaar op bij de wc. Hij duwde me een hokje in en we hebben daar seks gehad. Zo onwijs bizar. Niets voor mij. Zo gedachteloos. Impulsief.

Die week erop heb ik mijn baas gezegd dat ik het project (waar ik met Jan aan werk) niet meer wilde doen

Hij had natuurlijk wel vraagtekens, maar zette er een ander op. Hierna gaf ik aan dat het allemaal teveel was en dat ik een rustiger project wilde met minder werkdruk en verantwoordelijkheid. Ik heb Jan duidelijk gemaakt dat het een vergissing was. Ik verbrak gelijk het contact en dat vonden we beiden ook prima. Het was een opwelling. We hadden allebei een partner thuis. Ik voelde me onwijs slecht en schuldig. Wat heb ik allemaal op het spel gezet? Ik hield van mijn vriend. Ontzettend.

Maar het ergste komt nog

Die maand bleek ik zwanger. En om heel eerlijk te zijn kan ik nooit 100% zeker weten dat het van mijn vriend is. Ja, Jan en ik hebben een voorbehoedsmiddel gebruikt, maar wat als er een scheurtje in zat? Dit is het ergste wat er kon gebeuren. En ik heb het zelf gedaan. Een slippertje met desastreuze gevolgen. Ik begrijp mezelf niet. Wat zocht ik bij Jan? Aandacht? Spanning? Maar vooral: wat nu? Ik zit met mijn handen in het haar. Natuurlijk moet mijn vriend weten waar hij staat en wat er is gebeurd. De relatie is dan klaar en over. Zeker. Ik heb alles verspeeld. En voor wat? Verder weet ik dus niet van wie dit kindje is en dat maakt me zo gek. Ik hoop zo dat het van mijn vriend is. Wat moet ik in hemelsnaam tegen mijn vriend zeggen? En tegen Jan?

*Jan is een fictieve naam, om het stuk te anonimiseren

JANE DOE