Wil je niets missen, klik HIER en volg Kids en Kurken op Instagram
In deze maatschappij is het de norm om een band te behouden met familie. Zelfs als dat zou betekenen dat deze negatieve band alles kapot maakt. Iets waar ik niet aan mee doe. Mijn dochter heeft haar opa en oma nog nooit ontmoet.
Mijn schoonmoeder heeft mij nooit het gevoel gegeven mij te accepteren
Vanaf het moment dat ik haar ken, gaat ze lijnrecht tegen mij in. Als ik zwart zeg, zegt zij wit. Als ik zeg dat mij woensdag uit komt, zegt zij dat haar donderdag beter uit komt, omdat ze weet dat ik donderdag niet kan. Als mijn vriend, inmiddels man, even naar de wc is, vertelt ze in geuren en kleuren welke vrouwen er allemaal bij mijn man over de vloer zijn geweest in het verleden en worden zijn exen de hemel in geprezen. Commentaar geven op mijn ouders én mijn opvoeding staat ook standaard op het programma, maar wel sugarcoated, zodat haar zoon het niet door heeft en later zou zeggen: ‘Ach ze bedoelt het goed’.
Deze situatie zorgde voor veel onrust tussen hem en mij
Ik was blij dat we eindelijk gingen samen wonen, niet wetende dat het alleen maar erger zou worden. In de beslissing wat voor huis het ging worden, de prijs van het huis, de locatie en de inrichting, en zelfs de indeling van de besteklade, probeerde zij haar zin door te duwen door in te spelen op haar zoon, als ik er niet bij was. Eenmaal samen wonend, had zij steeds sterker het gevoel geen controle meer te hebben over haar zoon en begon het ‘bewerken’ van haar zoon toe te nemen. Toen ik boodschappen deed of futloos in bed lag terwijl zij op bezoek wilden komen, dan gingen schoonpa en schoonma kwaad naar huis. De keukenkasten, slaapkamer en badkamer waren ook haar eigendom. Ze wandelde hier schaamteloos doorheen. Zat ik op dat moment de wc of stond ik in mijn string? “Ach we zijn toch familie, doe niet zo moeilijk”, snauwde ze. Zei hij een afspraak met pa en ma af? Dan kreeg hij een kwaad appje met de tekst dat ik een spelletje aan het spelen was en hem en zijn ouders uit elkaar probeerde te drijven.
Toen ik zwanger raakte ging er een knop bij me om
Deze negativiteit leverde me enorm veel stress op. Te veel. En stress tijdens de zwangerschap was een no go voor mij. Dus ik verbrak tijdelijk het contact. Het was tijd om de focus te leggen op mijn zwangerschap en te genieten. Ik appte haar dat als het kindje er was, ze het kindje altijd mocht zien, maar ze mocht nooit alleen met ons kindje zijn. Dat was gelijk heel duidelijk. Ik vertrouwde haar niet meer. Haar reactie hierop? Dat ik een slechte moeder ging worden en dat ze zich enorm zorgen maakte om haar zoon en zijn kind onder invloed van mij.
Deze opmerking was de druppel voor mij
Ik verbrak definitief het contact . Mijn man vond het jammer, maar stond zeker achter deze beslissing.
Waarom was dit allemaal nodig?
Dat is een vraag die ik mezelf vaak stel. Ik probeer de situatie vanuit hun ogen te bekijken en hun visie te begrijpen. Een verhaal heeft namelijk altijd twee kanten. Misschien omdat de opvoeding van mijn man en ik enorm verschillen en zij bang is dat ik hem verander? Dat kan ik begrijpen, hier had ik het zelf ook altijd erg lastig mee. Het ging er bij hem thuis heel anders aan toe dan bij mij thuis. Zijn opvoeding is het complete tegenovergestelde dan dat van mij. Mijn ouders zijn heel vrij en relaxed, volgens mijn schoonmoeder te vrij. Alles mag en we hebben een hele goede band met elkaar, volgens schoonmoeder is dit geen gezonde band. Bij hem zijn de banden oppervlakkig en gelden er strenge regels: om 18:00 uur aan tafel, verplicht de tafel samen afruimen waarna vervolgens met zijn allen op de bank tv gekeken moet worden. Een verschil van dag en nacht dus.
Of misschien is er sprake van jaloezie?
Google eens op ‘ruzie met schoonmoeder’ en je krijgt oneindig veel resultaten. Persoonlijke ervaringen, maar ook onderzoeksresultaten. Vaak blijkt er dus jaloezie in het spel te zijn. Want de moeder is opeens niet meer de enige vrouw in het leven van haar zoon en heeft opeens minder ‘controle’ over hem. En geen controle meer hebben, dat is toch wel een dingetje bij mijn schoonmoeder. Hoe dan ook, ik voel me verlost en vrij. Ons kindje is 18 maanden en ik krijg wel eens een opmerking dat je je kindje het contact met opa en oma nooit mag en kan ontzeggen en dat het nou eenmaal familie is. Dat snap ik, het voelt niet natuurlijk om het contact met een familielid te breken. Maar wat voor boodschap geven wij ons kindje mee als ik naar hen toe blijf gaan? Dat het oké is om je belachelijk te laten maken en niet voor jezelf op te komen? Dat je in het leven niet vrij bent om te kiezen met wie je wel en niet omgaat en je geen afstand van mensen kan doen die je ongelukkig maken, alleen maar omdat het familie is? Nee, dat is niet een boodschap die wij willen meegeven aan ons kindje. Wat ik met bovenstaande wil zeggen is dat het soms voor je eigen mentale en emotionele gezondheid nodig is om afstand te nemen van bepaalde familieleden (als je zeker weet dat het niet meer op te lossen is natuurlijk). Een negatieve relatie met familie kan emotioneel zwaar zijn, helemaal voor kinderen. Je bepaalt zelf hoe je je leven invult en aan wie je energie besteedt, familie of niet.
JACKY
onthoud hoe verschillend jullie opvoeding is geweest en dat je het niet eens bent met je schoonouders ,maar 1 ding heeft ze toch goed gedaan en dat is jouw man op de aarde zetten . wat jij ook denkt van je schoonmoeder vergeet niet dat elke moeder in haar ogen het beste wil hoe verschrikkelijk het ook lijkt voor een buitenstaander. het enige advies wat ik kan geven is : als jouw kind daarlijk een relatie krijgt met iemand die totaal anders is dan jullie denkwijze en hij de bandeverbreekd met jullie hoe zou jij dat vinden. karma is een bitz !! en niet de makkelijkste oplossing is het beste! al begrijp ik je zeker wel niemand zit er op te wachten om afgezeikt te worden. laat blijken dat je niet met alles eens bent maar je kind ziet wel dat er twee kompleet andere werelden bestaan en hoe je hier mee om kan gaan laat jij zien. hoe moeilijk het ook is . Als jouw kind dadelijk volwassen is en jij hebt hem met bloed zweet en tranen groot gebracht wil je toch ook niet zo aan de kant gezet worden .
dit is egoïstisch en belachelijk. het gaat niet om mevrouw, al kan ze zich dat waarschijnlijk niet voorstellen. het gaat om de kinderen ven hun opa en oma. omdat mevrouw geen leuke band heeft ( en dat ligt waarschijnlijk aan beide partijen) misgunt ze haar kinderen het contact. en ze komt de vrees van schoonmoeder toch nog uit. ze is in dit opzicht geen goede moeder.
Wat een enorme discussie!
Zelf heb ik beide kanten meegemaakt; verplicht naar opa en oma die ontzettend denigrerend naar mijn vader (hun schoonzoon) deden en ook nare opmerkingen naar mij maakte, omdat ik zijn kind was.
En de andere kant een schoonmoeder die spelletjes speelde met mijn man en mij, af en aan. Ik heb met haar gebroken, mijn man kan gewoon naar dr toe, maar wil dit zelf niet echt. Nu hebben we een kindje van 2 en zijn we naar ze toe geweest, na jaren alleen app contact met mn man. Mn man stuurde foto’s en filmpjes, zij stuurde kadootjes. Ze wonen op 2,5 uur rijden. Ze kan gewoon op bezoek komen, maar vanwege de afstand is dit lastig. Ik zou mijn kind nooit alleen bij dr laten. Maar mn kindje heeft het recht met contact met haar.
Maar soms is het beter, in de situatie van het artikel, om het contact minimaal te houden. Het respect naar jezelf toe weegt zwaarder, ook dat merkt je kindje!!
Ik geef je helemaal gelijk. 30 jaar geleden stond ik er ook voor om het contact te verbreken om de negatieve invloeden voor te zijn. Na veel aandringen van een paar familieleden toch niet gedaan. Iets met loyaliteit? Resultaat: een familie (ja ook mijn broer en zus) die gewoon door bleef gaan met vooroordelen enz. Met als gevolg dat mijn kinderen hun opa en oma (en oom en tante) alsnog niet meer willen zien. Ook al hadden zij de situatie vrij jong door, ook zij waren ‘loyaal’ naar de familie toe. Wat voor signaal geef je dan af? Verschrikkelijk vind ik het dat ik toen niet door had gezet. Gelukkig heb ik wel goed contact met mijn kinderen.
Moeder verbrak definitief het contact en vader vond het jammer, maar stond erachter. Het is me niet duidelijk of hij ook heeft gebroken met zijn ouders en zo ja, waarom. Zo niet, kan hij toch met de kleinkinderen naar zijn ouders? Of heeft de geïnterviewde voor het hele gezin besloten te verbreken?
hier ook geen contact met mijn ouders. schoonouders al gestorven voor ze geboren was.
dus geen opa en oma in beeld. ze mist dat wel wat ze bij anderen ziet. toen ze op een dag let een tekening voor oma en opa voor le stond heb ik ze netjes op de bus gedaan. nu 2jaar en 5 kaartjes later zegt ze dat er geen behoefte meer aan heeft….
het is niet altijd zo zwart wit als de omgeving denkt
heel kort gezegd, wat ze niet kent, mist ze ook niet
zo denk ik er ook over, wat ik niet ken, mis ik niet
Ik weet uit eigen ervaring hoe naar het is als je oma (in dit geval de schoonmoeder) kwaad spreekt over je eigen moeder. Ik mocht wel het contact houden met mijn grootouders ondanks dat zij hun schoondochter niet goed keurden.
In mijn jonge jaren heb ik veel negatieve verhalen aangehoord en thuis aan mijn moeder vertelt, wat voor veel verdriet zorgde. Pas toen ik ouder werd durfde ik voor mijn moeder op te komen en mijn oma tegen te spreken.
Ik zou in deze situatie de keuze voor mijn kinderen maken om geen contact te hebben met de grootouders.
het gaat er om dat het kind recht heeft op kontakt met opa en oma.
wat de moeder daar van vind is niet belangrijk en erg kinderachtig.
ik vraag mij af of deze moeder wel geschikt is om kinderen op te voeden.
Wat een grote onzin Sjaak. Die schoonmoeder zal een zeer slechte invloed hebben op het kind en dat kan heel schadelijk zijn voor een kind!
Een oma die de privacy en grenzen niet waardeert is al een rode vlag.
Een oma die constant kritiek geeft op de moeder is ook geen goede omgeving voor je kind.
Zelf heb ik gelukkig een lieve schoonmoeder, die een super leuke oma is voor mijn zoontje.
En opa (mijn vader) gaat hij ook gewoon naar toe.
Helaas is mijn schoonvader en mijn eigen moeder er niet meer, die zijn overleden voordat we een kind hadden.
Maar als ik schoonouders of eigen ouders had die zo met mij of mijn man omgingen zomin dit verhaal dan zou ik een slechte moeder zijn.
Niet iedereen is per definitie goed. Zo naïef!
Ik zou het wel moeilijk vinden, want je gunt ieder kind een leuke band met opa en oma.
Maar het is echt te gek voor woorden dat sommige mensen hier vinden dat omdat een persoon een opa of oma is ze onvoorwaardelijk altijd recht hebben.
Denken jullie ook zo als er incest is geweest?!
Of huiselijk geweld?!
Is dat een grens die jullie wel zouden begrijpen?
Wel eens gehoord van narcisme? Controle houden?
Jij voldoet niet aan het plaatje door je niet te willen conformeren. Dat maakt jou een tegenstander waarmee ze zich ‘voedt’
Je hebt helemaal gelijk om voor jezelf en je kindje te kiezen. Ik heb hetzelfde ervaren als jij met de moeder van mijn mam.
Sterkte! Dit blijft altijd lastig zo lang als ze leeft….
haha nou meisje ik ken dit ook mee gemaakt en nee voel je niet schuldig het ligt aan zijn ouders en hij alleen Jan dit een halt toe roepen. ik zei op een gegeven moment ik ga niet meer naar jou ouders en mijn jongens ook niet klaar die hoeven niet te horen dat jou ma mij niet mag vindt ik geen passen. Mijn man heeft met zijn ouders gesproken en zeiden dat ik dit verzon enliep te liegen gelukkig heeft mijn man toe ook voor goed de deur achter zich dicht getrokken zoals het hoort in zo’n situatie. we hebben daar nooit spijt van gehad dus meis leef je leven met man en kind fuck je schoonouders.
Van sommige reacties hier wordt ik erg verdrietig. waarom wordt er niet gekeken naar het gedrag van de schoonmoeder? Zij heeft ervoor gezorgd dat het contact verbroken is. Zij heeft ervoor gezorgd dat het kindje zonder die opa en oma opgroeid.
En jonge moeder, groot gelijk dat je het op deze manier oppakt. je kindje gaat leren dat je eerst goed voor jezelf moet zorgen, om goed voor een ander te kunnen zorgen. En dat in het beschermen van jezelf je ook je kindje beschermd.
Ook ik heb geen contact meer met m’n moeder. mn schoonmoeder, schoonvader en vader hebben mijn kind een goed voorbereid kunnen geven en mij gesteund in mijn keuzes. Ook na de scheiding van de vader van mijn kind. Mijn kind heeft m’n moeder nooit gemist.
Wat een herkenbaar verhaal. Ik heb hetzelfde mee gemaakt maar dan met mijn schoonvader. Hij noemde mij ooit in het bijzijn van de kinderen een vies en smerig k*t wijf. Hierna werd het contact verbroken. Inmiddels ben ik gescheiden en komen mijn kinderen weer bij mijn ex schoonouders, maar mijn jongste die er toen der tijd weinig van mee gekregen heeft zegt nu nog regelmatig als ze bij deze opa en oma is geweest “ mama… opa moet jou niet hè”
En dan vraag ik me af hoe je zo vreselijk gemeen kunt zijn om mijn kind hier steeds mee te confronteren. Wat is de meerwaarde. Hij heeft zijn zin, ik ben uit beeld, maar laat mijn kind erbuiten…..
Begrijpelijk en herkenbaar. Toch moedig ik je aan om naar wegen te zoeken het contact te verbeteren en hulp te zoeken om wel met elkaar om te gaan (goede afspraken te maken). Waarin jij en je schoonouders het recht hebben hun gevoelens te uiten. Heb je echt alles gedaan waaruit blijkt dat het probleem niet is op te lossen? Het contact verbreken is destructiever dan je denkt. Het vermogen om toch tot een bepaalde omgangsvorm te komen getuigt van volwassenheid van alle partijen.
Geloof me, ik zat in dezelfde situatie. Het was killing. Maar het leven werd leefbaarder toen we toch nader tot elkaar kwamen en een manier vinden om wel met elkaar om te gaan. Dat is het echt waard!
Heftig hoe sommige mensen hier reageren… zonder echt het volledige verhaal te kennen. Ik zit in een soort zelfde situatie. Echter: bij mij weten mijn schoonouders dat zij altijd hun kleinkinderen mogen zien. Ondanks dat zowel ik als man (hun zoon) hebben gekozen het contact zo veel mogelijk te beperken, hebben we heel duidelijk aangegeven dat we nooit tussen hen en hun kleinkinderen in zullen staan. Maar dan moeten ze hier wel zelf iets in betekenen… en dat gebeurt dus niet. Zo was onze oudste dochter vorige maand jarig, ze heeft niet eens een telefoontje/kaartje iets van felicitatie gehad. Dan ga je mij niet vertellen dat ik degene ben die ervoor zorgt dat er geen band mogelijk is tussen grootouders en onze kinderen.
Ik ga mijn kinderen niet het voorbeeld geven dat het prima is om je zo te laten behandelen zoals mijn schoonouders mij behandelen. Gelukkig staat mijn man achter me en leert onze dochters dus ook: zo laat ik mijn vrouw (en daarmee ook mijzelf) niet behandelen. Familie of niet.
Veel van bovenstaande comments lijken geschreven vanuit een eigen perspectief. Het idee dat de moeder in dit verhaal haar kinderen iets ontneemt, en puur omdat het familie is dit niet kan. Maar bekijk het eens zo: was het geen familie zou je bepaald gedrag dan accepteren??? Dus het feit dat er een bloedband is betekent: je moet jezelf maar als rotte vis laten behandelen en dat allemaal oké vinden, want tja het zijn de opa en oma? Sorry nee, dan heb je het in mijn ogen niet begrepen.
Nogmaals: ook ik lees natuurlijk alleen deze kant, maar het klinkt voor mij alsof hier echt wel goed over is nagedacht en dit niet ‘zomaar even’ is besloten. Net zoals bij ons…
Zo ontzettend herkenbaar, vanaf dag 1 werd ik niet geaccepteerd bij mijn schoonouders. Ik kan een boek schrijven met alles wat er gebeurde, gezegd werd etc etc. uiteindelijk na jaren ook de knoop doorgehakt en er niet meer naartoe gegaan. Onze twee dochters hebben opa en oma 2x ontmoet op twee feesten van familie maar werden volledig genegeerd. Maar de meiden wisten ook niet wie ze waren. Ik ben blij dat we de meiden hebben beschermd van deze negatieve en narcistische mensen.
oma en opa niet welkom
Groot gelijk Die schoonmoeder zou bij mij ook niet welkom zijn .
Jullie zijn samen een nieuw leven begonnen .die vrouw kan haar zoon niet loslaten en ze noemen zo iemand die 2 stenen kan laten dansen geen gezonde verhouding.
nïet goed voor jullie huishouden maar oöķ. niet voor het kleinkind.
dit geeft heel pijnlijke en ongezonde gewoontes het huis is niet voor haar of van haar. het is aleen jullie huis jullie moeten het voor jullie inrichten.
niet naar haar keuzes dat geeft haar narsistisch gedrag de macht alles naar haar hand te draaien en over jullie baas te spelen jullie zijn beiden volwassen genoeg.
je kan tegenwoordig ook van je ouders scheiden dat geeft ook meer gerust stelling die moeten jullie wensen respectereñ .en mogen niet zomaar binnen vallen.
ik hoop dat jullie zamen met gezin rust vind en begin er aub niet mee met haar een sleutel aan haar te geven van je huis want dan is heb je helemaal geen rust meer. in jullie eigen hüis.
veel sterkte lieve mensen
hoop dat jullie er uit komen maar geef haaŕ geen kans om bïj jullie het mooie kapot te komen maken
Mensen gaan snel naar ‘het zijn toch de grootouders van je kind’, als een soort reden om alles maar te moeten slikken. Terwijl ik zou denken, ja inderdaad, dat is dus extra pijnlijk als het niet kan en ook extra belangrijk om daarin je grenzen aan te geven.
Het is volgens sommigen hier zo zielig voor de grootouders en de ouders moeten toch nog maar een keer met ze praten, maar uit het verhaal lijkt alsof dat al vaak geprobeerd is.
Als iemand keer op keer laat zien hoe diegene is, dan moet je ze op een gegeven moment gaan geloven.
Is het een rotsituatie? Ja, natuurlijk. Maar soms is wel een relatie met een familielid hebben vele malen schadelijker dan deze niet hebben.
OP, heb vertrouwen dat je de juiste beslissing hebt gemaakt, voor zowel jezelf als je kind.
Blijf weg bij deze vrouw het verandert nooit zij heeft gerespecteerd voor jou zo is het !
Wat een aantal mensen in deze reacties niet lijken te begrijpen is dat door die band niet te laten ontstaan, deze giftige schoonmoeder ook geen negatieve invloed op jullie kind kan uitoefenen. Iets wat ze anders zeer zeker zou doen. Dus in feite neem je je kind in bescherming.
Het feit dat je man achter je staat voor zover ik dat kan opmaken uit de tekst, spreekt hier boekdelen in. Goed dat hij kan zien hoe schadelijk het gedrag van zijn moeder en de tolerantie van zijn vader hierin is. Dat maakt de kans groter dat hij zelf niet dergelijk gedrag zal vertonen. Toch wil ik uit ervaring aanraden om eens met een psycholoog te gaan praten. In ieder geval de man, vanwege het verwerken van de band met zijn ouders.
Zelf heb ik geen contact met mijn ouders omdat zelfs de psycholoog vind dat dit beter is voor mijn gezondheid. Op logisch vlak kon ik altijd bij ze terecht, maar op emotioneel vlak snappen ze niets en als ik emoties toon ben ik meteen de boeman. Als ik ooit kinderen krijg, maakt het mijn kinderen absoluut niet gezonder en veiliger als ik ze met de (helaas) zieke gedachte patronen van mijn ouders in aanraking laat komen. Dat is mijn kinderen in bescherming nemen, niet ze iets fijns ontzeggen.
hoi. ik had vroeger ook een slechte band met mijn schoonouders met name mijn schoonmoeder. Wij hadden toen ook de band met hun verbroken. Mijn ex en ik zijn in 2006 uit mekaar gegaan en ik ben er bijna zeker van dat dit een rol heeft gespeeld. verder ben ik tijdens en na de scheiding steeds meer fouten van mij en hem gaan inzien en was het een soort reactie op reactie op mekaar. Dat mijn kinderen in een gezin zonder opa en oma geleefd hebben neem ik mezelf nog elke dag kwalijk. Bijna elke dag word je geconfronteerd met kinderen die bv door opa en oma naar school gebracht worden of je ziet het om je heen in speeltuintjes of wat dan ook. Zeker nu ik zelf oma ben doet het me verschrikkelijk veel pijn, dat ik mijn eigen gevoelens voor dat van de kinderen liet gaan ! Denk hierover heel goed na !!
flauwekul. ik had een opa en oma die niet om mij gaven. daar heb ik helemaal niks aan gehad behalve dat ik altijd tegen mijn zin daar heen moest. toen mijn ouders gescheiden zijn heb ik eindelijk besloten om daar niet meer te komen. het is niet omdat het familie is dat je maar een oplossing moet zoeken…. ik had nog een andere opa en oma en dit kindje ook denk ik…
Er zijn genoeg gezinnen waarbij 1 ouder, meestal de vader, uit beeld is. Ook bij die gezinnen zijn vaak de grootouders (ouders van vader) mede uit beeld, niemand die daar moeilijk over doet. Nu is het de moeder die de grootouders uit beeld houdt en zijn er ineens moraalridders die vinden dat moeder hiermee fout kiest.
Nou moeder, je hebt groot gelijk dat je zelf beslist met wie je je eigen kind om laat gaan! Pff, ik heb ook zo’n schoonmoeder die mij continu vernederde en heb het boek na de laatste vernederende leugen dichtgedaan en ben nog nooit zo relaxed geweest sindsdien. Blij dat ik geen kinderen met mijn vriend heb en het hier beschreven probleem niet heb!!
Hoe mensen kunnen zeggen dat ze er niet goed aan doet om het contact met haar schoonouders te verbreken en dat ze haar kind een opa en oma ontneemt, zal ik nooit begrijpen. Als haar schoonouders zo hun best doen om haar leven te verzieken, ga je mij niet wijsmaken dat deze schoonouders een toegevoegde waarde zouden hebben aan het leven van ‘hun’ kleinkind. En de enige die hen hun kleinkind ontneemt, zijn zij zelf. Acties hebben consequenties en als ze deze consequenties niet kunnen accepteren, dan is dat heel jammer voor hen, maar dat hadden ze zich eerder moeten bedenken.
Ik snap niet zo goed dat jouw man het ok vindt dat jij ook voor hem beslist. Mijn schoonouders zijn ook niet mijn favoriet. oppassen mogen ze niet. Maar mijn man mag gewoon het contact met zijn ouders onderhouden en de kinderen meenemen. Ik merk dat mijn kinderen niet echt naar hen toetrekken, maar dan hebben ze zelf die keuze gemaakt en niet ik.
is bij mij ook gebeurt, mijn man ging ook niet graag naar mijn moeder met alle redenen, maar ik heb veel verdriet gehad en stress ervan
Onvoorstelbaar.
je bent pas volwassen als je tegenstellingen op een normale manier kan overbruggen.
je doet grootouders veel verdriet aan en jullie kind mist later veel. geen opa en oma wat zo waardevol is.
ik ben het eens dat het een laatste redmiddel zou mouten zijn. maar schoonmoeder heeft hier ook een taak in en altijd je schoondochter afkatten en weigeren haar iets van privacy te gunnen kan gewoon niet. laat staan het proberen een wig tussen man en vrouw proberen te crieëren
helemaal mee eens ,het is in feite machtsmisbruik hoop dat daar nog eens een wet voor komt en dat je later het zelfde overkomt.
vanaf t moment dat ik wist dat ik zwanger was, heb ik mijn schoonmoeder nooit meer gezien. Net alsof er gelijk een moederinstinct op kwam, alles eraan doen om mijzelf en de kleine te beschermen. Ik kende de verhalen van haar opvoeding en hoe ze met andere kleinkinderen omging. In nog geen 1000 jaar dat ik mijn eigen kind hieraan zo blootstellen.
Voor die tijd heb ik echt wel mijn best gedaan, maar het had totaal geen nut, ik was niet goed genoeg. Nu, bijna 20 jaar later, zijn mijn man en ik nog steeds gelukkig samen. Het heeft mij en ons enorm veel rust gegeven.
had ik dat vroeger ook maar gedurfd , was mijn leven een stuk makkelijker geweest.
Hoe moeilijk de situatie ook is. Het verdriet wat jij je schoonouders aan doet, hoop ik voor jou, dat het niet op je hoofd terug komt. Waneer jou kindje zo oud mag worden dat het beslist dat jij geen onderdeel uit gaat maken van haar leven en dat van haar kindje ga je terug denken aan wat jij je schoonouders onthouden hebt maar ook je kind en misschien wel je man. Die nu niets zegt over hoe jij zijn ouders behandeld. Liefde respect en geduld zijn eigenschappen die jij je kindje kan meegeven door het juiste voorbeeld te geven. Wie liefde geeft, zal wedeliefde ontvangen. Wie kwaad doet, kwaad ontmoet. Wie de minste in dit hele proces is toont karakter en een gezond verstand. Ik hoop dat je de kracht mag krijgen en verstandig mag zijn. Ga eens en goed gesprek aan met je schoonouders. Laat je zwakheid zien. Wie weet krijgen Julie dan toch nog een fijne band met elkaar. Wederzijds respect. Het is nooit te laat om dingen te keren. Succes
daar ben ik het helemaal mee eens en waar, het leven is leren en soms incasseren ook al vind je dat niet fijn, in elke relatie is het geven en nemen, en als de schoonmoeder echt zo erg is dan komt het kindje daar achter en kan het zelf beslissen of ze haar nog wil zien, en misschien wordt Oma milder juist door het kindje te zien. maar het doet zeker geen goed als je haar bij haar kleinkind weg houd. succes in je beslissingen hierover.
Wel een eenzijdige benadering! Wat heeft de schoonmoeder haar schoondochter tot op heden aangedaan, kennelijk zoveel dat zij deze beslissing heeft genomen.. na jaren van pesterijen houdt het een keer op en wil je rust in de tent, de man is vlgs mij een slapjanus, hij wilt de geit en de kool sparen. Hij zou eens een hartig woordje met zijn moeder moeten spreken. Hij dient pal achter zijn vrouw te gaan staan. Maar dat doet hij niet, hij heeft de oplossing in handen. Tw staan achter zijn vrouw en zijn moeder zeggen waar het op staat. Dat gevoel heb ik nu niet dat hij dat doet.
Begrijpelijk dat je er zelf voor kiest om niet naar je schoonouders gaat. Maar je ontneemt nu ook het recht van je kindje om geen band met je schoonouders op te bouwen als zij hen niet ziet, iets wat jij bepaald voor een ander dus. Je kindje is ook de helft van jou man he, z’n ouders. Je kindje kan op latere leeftijd zelf beslissen of zij nog naar je schoonouders wil of niet, nu ontneem je haar dat.
Raar verhaal..
18 maanden… Dat kindje heeft nog geen enkel bewust besef over wie wie is.. Op dit moment kun je ook de buurman nog verkopen als opa…
Als ze later oud genoeg zijn om bewust een keuze te maken, dan geef je pas die keuze..
Niet andersom..
Nou ze weten echt wel met 18 maanden als ze al die tijd ervoor wel zijn geweest wie opa oma zijn als ze zo altijd zijn genoemd. Mijn kinderen wel destijds, al dan in een ander scenario.
Maar als je als vrouw in deze dan alleen beslist je kind bij de ouders van je partner weg te houden, beslis ze toch voor een ander. Of niet dan? Ze beslist toch ook namens haar man, een volwassen kerel, met volledig bewust zijn dus, dat HUN kind ZIJN ouders niet meer mogen zien. Een beslissing die je samen dient te maken, niet zij alleen dus namens een anders. Of heeft ze overal volmacht voor?
ik vind het een heel heftig verhaal.
Enerzijds geef ik de jonge moeder groot gelijk. Stel je eigen grenzen en laat de stress niet jou leven beïnvloeden en daardoor misschien wel bekorten.
en tóch…… is het heel jammer dat een kind straks Opa en Oma niet kent
De enige die hierin verandering kan brengen is de jonge vader en tevens de zoon van Opa en Oma.
Wat is zijn rol dat het zover is gekomen?
Heeft de jonge vader ook een broer of zus die samen met hem nige zelfreflectie kan doen in hun eigen gezin.
Denk eens aan een sessie ‘ familieopstellingen’.
iedereen is straks slachtoffer wanneer hier niet gezocht wordt naar een oplossing.
De jonge moeder kan dit niet oplossen.
ik respecteer haar keus zeer.
Ik wens jullie veel sterkte.
Ik begrijp de beslissing. Wie ik mis in het verhaal is de opa van vaders kant. Omdat zijn vrouw zich tegenover haar schoondochter misdraagt, wordt hij eigenlijk ook gestraft. Of is hij het volledig met de handelswijze van zijn vrouw eens?
Die generatie heeft een hele duidelijke “er heeft er maar 1 de broek aan thuis”.
Oma zal opa dus thuis geheel domineren.
Dat is vrij duidelijk, want geen enkele vader, nee, geen enkel mens laat iemand systematisch tot op het bot afmaken als hij/zij het er niet mee eens is..
niet generaliseren met die generatie alsof iedereen van haar generatie zo is.
Ja vroeg ik me ook al af. En anders kan haar man toch met het kindje gaan, hoef zij niet naar haar schoonmoeder toe.
Kinderen die een gezonde band hebben met hun grootouders ontwikkelen zich emotioneel veel sterker, dan kinderen die deze band niet met hun grootouders hebben. Ze leren zich empatisch tegenover anderen te gedragen, omdat zij ook vaak deze ervaring beleven met hun grootouders. En deze goede herinneringen en eigenschappen mag je je kinderen niet ontnemen. Ouders mogen hun kinderen nooit gebruiken als frustratie op hun eigen ouders. Een sterke band met hun grootouders zal zeker een positieve invloed hebben op hun relatie tot andere mensen en ook als ze later zelf een gezin hebben, maar ook als ze voor de keuze komen te staan of hun kinderen wel of niet een band moeten hebben met hun grootouders. In de praktijk blijkt eerder dat de kinderen later hetzelfde gaan doen met hun ouders. Want zo hebben ze dat geleerd. Wat je nu zaait, zul je later ook oogsten. Het verleden zal zich herhalen. En daar zit niemand op te wachten.
Gelukkig begin je met de zin ‘kinderen die een gezonde band hebben met hun grootouders’.
Ik denk dat hierin een belangrijke basis ligt. Een gezonde band, als ouders met je kinderen en daarna, waar mogelijk de kinderen een gezonde band met de grootouders.
Want belangrijker voor het welzijn van een kind is denk ik, in de eerste plaats een gezonde band met de ouders!
ik heb een hele goed band met mijn ouders en mijn ouders met hun klein kinderen maar kan me voorstellen als.je rechtlijnig tegen over elkaar staat dit niet ten goede is voor de kinderen ..bv leuke buren kunnen ook een goed e relatie met je kinderen hebben en de ” taak” van groot ouders hebben / overnemen .. en wat je niet kent ( 18 maanden) kan je ook niet missen .toch ?
het kind is 18 maanden en krijgt de kans niet
Voor kinderen is het veel schadelijker als ouders met buikpijn naar opa en oma gaan. Dat geeft de kinderen ook stress hoe goed je dit ook voor se kinderen probeert te verbloemen. Hier spreek ik uit ervaring dit heb ik van dichtbij meegemakt uit het oogpunt van het kind.
Niet mee eens. Heb in een soortgelijke situatie gezeten. Zelf nooit deze beslissing genomen omdat mijn partner er niet helemaal hetzelfde over dacht. Mijn kinderen hebben, ondanks dat geen goeie band met hun oma opgebouwd. Ik vind de opmerking dat een kind hier geen empatisch vermogen door kan opbouwen je reinste kul. Empatisch vermogen is namelijk een eigenschap die je wel of niet hebt. Als kind zien dat je moeder een zonder respect wordt toegesproken en/of behandeld wordt is veel erger voor hun ontwikkeling en dat gedrag zou zelfs gekopieerd kunnen worden.
Alle respect voor deze beslissing, zal geen makkelijke geweest zijn.
Hallo Radijn.
Soms is iets niet zwart/wit.
Ook ik heb mijn kinderen niet in contact gebracht, in dit geval met mijn moeder en stiefvader. In mijn geval vanwege incest en geweld.
Ik gunde mijn kids wel een opa en oma, maar zelfs een simpele knuffel die gegeven wordt door mijn ouders is een nachtmerrie. Ik durfde ze daar niet te laten logeren en ook bij mij thuis waren mijn kids nooit met hen alleen.
Uiteraard heb ik daar mijn kids niet mee lastig gevallen.
Toen ze eenmaal de juiste leeftijd hadden hebben ik en mijn man, ze met hulp van een psychologe beknopt verteld waarom ik ze hun opa en oma van mijn kant onthouden hebt.
Wel hebben ze foto,’s gezien.
Ik had een hele lieve schoonvader, dus die opa hadden ze wel.
Ik denk dat als je een besluit met je partner neemt om een eerlijke reden om afstand te nemen van opa, oma, broer of vriend, dit niet zomaar neemt.
Wij als ouders moeten onze kids beschermen. Daarnaast onze kinderen zijn er niet slechter van geworden omdat wij eerlijk zijn en mijn kinderen zijn wel empatisch, want dat kan je ook leren met en bij anderen, had ik ze leuke grootouders gegund….uiteraard, helaas niet voor iedereen weggelegd
In uw geval begrijp ik het wel helemaal dat u dat heeft besloten.
mee eens
Je gaat uit van de positieve bedoelingen van de grootouders! Ik heb daar ernstige twijfels bij, hun schoondochter deugt niet en dat zullen zij hun kleinkinderen in.bedekte termen laten weten. Zij worden dan een speelbal in de handen van hun grootouders.als moeder zou ik daar bang voor zijn, want waarom zouden zij opeens onbevangen zijn naar hun kleinkinderen? Ik geloof daar niet in. Beter geen contact, en dat kinderen dan stabieler in het leven zouden staan, mooi gezegd, maar de praktijk wijst vaak anders uit, ook voor kinderen zonder grootouders,
Radjin,
Prachtig verhaal maar dat geld evenzo voor de grootauders.
grootouders
Jammer genoeg zijn het aannames wat je nu zegt. Hierin is de moeder degene die de inschatting kan maken omdat zij in de situatie zit. Familie of niet ook zij hebben zich aan grenzen te houden en als dat niet kan zal de moeder duidelijk moeten zijn en dat kan resulteren in alle contact beëindigen.
Mooi betoog. .
Google eens op emotioneel trauma en wat dat met een mens doet..
succes
je moet het verhaal nog maar eens opnieuw goed lezen, dan zul je je antwoord snel herzien. Het gaat hier om ouders en kinderen…..en het kleinkind wordt beschermd tegen deze negatieve oma.
heel goed dat de moeder van het kindje deze beslissing heeft genomen.
dus als door omstandigheden je ouders of schoonouders er niet meer zijn zullen je ki deren en slechte opvoeding krijgen!!.
Helaas laat deze schoonmoeder geen enkele empathie zien aan haar schoondochter. Haar gedrag is ronduit schadelijk. Grensoverschrijdend en ze was ronduit bezig om een wig tussen zoon en schoondochter aan het drijven. En dan ook nog achterbaks door het te doen als zoon even weg was. Ook de aanval op het hele zijn van schoondochter is zo schadelijk. Zoon had hier echter zijn plaats horen te nemen door zijn moeder grenzen en ultimatums te geven. Ik snap schoondochter helemaal. Zolang ze zich misdraagt naar haar toe, zal ze haar ook niet respecteren in haar wensen met haar eigen kinderen. Mogelijk ze zelfs gebruiken als wapen. Wel had ik zelf dan mijn man gevraagd het gesprek aan te gaan met schoonouders en onder voorwaarden ze contact te laten hebben met kleinkinderen. Al was het maar heel af en toe. In haar geval zou ik niet meegaan bij die contactmomenten, totdat er excuses zijn gemaakt. Houden ze zich niet aan wat is afgesproken dan contact onthouden. Mogelijk is deze vrouw narcistisch en is dan niet corrigeerbaar. Dan gebruiken ze de kleinkinderen om ze op te zetten tegen hun moeder. En dat doen ze op uiterst geraffineerde wijze. Soms is het inderdaad beter om dan geen contact te hebben. Helaas hebben mensen die dit zelf niet meemaken hier weinig begrip voor en gaan uit van corrigeerbaar gedrag.
hier mag je vrede mee hebben, anders krijg je een onleefbare situatie.
liefs!
groot gelijk!!!
Ik ben nu 34 weken zwanger en ik ben al elf jaar samen met mijn man. Ik herken dit heel erg. Knap van je dat je die keuze hebt durven maken. Wij hebben strenge grenzen opgesteld en mochten ze zich daar niet aan houden is het voor ons ook klaar.
Mooi beschreven en ik heb enorm veel respect voor je! Jouw dochter mag blij zijn met zo’n sterke moeder.
Zoooo herkenbaar en helemaal met je eens!
je kunt nog zoveel moeite hebben met schoon ouders. of ouders
maar ontnewm je dochter niet het recht om haar opa en oma te leren kennen
maar alles heeft grenzen!!! Die kun je alleen voor jezelf en je kind bepalen. En ja soms moeten er moeilijke keuzes gemaakt worden voor het welzijn van jou en je kind.
Ze kan en mag die beslissing niet zelf nemen, zeker niet omdat het niet haar ouders zijn, maar de ouders van haar man. ze wil een goed voorbeeld geven aan haar kind, maar dan moet ze ook leren haar kind voor zichzelf op te komen in plaats van te vermijden. Gewoon haar schoonmoeder op haar plaats zetten, dat kan ze toch wel. Ze is zelf ook een volwassen vrouw.
Deze zgn. schoonmoeder heeft een heel groot probleem: namelijk met zichzelf. Zodanig dat ze iedereen van zich afjaagt en kwijtraakt. Compleet gebrek aan emphatie en sympathie. Echt om verdrietig van te worden. Respect voor deze moeder en hopelijk komt deze heks ooit tot inkeer. Sterkte!
Goede beslissing. Jullie huis ,jullie gezin.
Zij moet zich aanpassen ,verwacht ze respect dan moet ze eerst respect tonen door jullie je eigen leven te laten leiden.
Bescherm je kind tegen zo iemand en voorkom stress voor jezelf .
Boze heks wij neomeden haar de koningin! ze sprak zelf over haar lieven of niet lieve kinderen. niet lief was mijn man en zijn broer. Profiteren wilde ze wel.
zo jammer voor onze zonen. je moet jezelf trouw blijven. en stelling nemen. vreselijk als je haar als schoonmoeder krijgt.
heel erg pas op haar sterfbed zocht ze verzoening….ik vergaf maar haar zoon niet. nu zelf schoonmoeder…van een fantastische schoondochter die mijn zoon gelukkig maakt.
en ze is mijn dochter geworden!
dat kan over 15 jaar, als ze zelf kunnen beslissen.
je begrijpt de situatie niet!! je ontneemt je kind helemaal niets. Je bied het een veilige haven zonder een bejaarde die jou als moeder zijnde de grond in boort. Je hoort toch hoe haar schoonmoeder over haar praat??
Dat kan zijn, maar ik ben bang dat de grootouders met hun negativiteit naar de moeder van de kinderen de kleinkinderen zullen bewerken . . En ik denk daarom dat het beter is helemaal afstand te nemen. Het is niet anders. Deze kinderen mogen geen speelbal worden van hun oma, dan maar geen contact,
wij worden opa en oma en na 7 weken zwangerschap heeft ze mijn zoon gedumpt.nu beseffen wij dat ze hem alleen maar heeft gebruikt om zwanger te raken en samen met haar moeder die echt een grote verschrikking is willen zij het kind op bieden en mijn zoon.
ach hij ziet haar elke dag lopen met inmiddels enorm dikke buik.
en de baby ach dat kind krijgt geen eens hij of haar vader te kennen.
vrouwen hebben hier in dit k land op alles recht.en mijn zoon en wij als opa en oma zijn niets waard.
het is haar goed recht om haar kindje bij zo’n vreselijke heks weg te houden
je kan voortaan ook eerst het hele artikel lezen voor je met een standaard knip- en plak antwoord komt.
als dit mijn schoonmoeder was, had ze haar kleinkind ook nooit gezien…
Er zijn ook gewoon grenzen in het leven… familie of niet, juist familie zou zich aan die grenzen moeten houden..
echt onzin vind ik dat bescherm je kindje tegen deze vreselijke vrouw zij moet duidelijk hulp zoeken bij een goede psycholoog!!!
mag een schoonvader dan al je honden in de gierput gooid en een babij 4 jaar niet aan kijkt omdat de naam verkeerd is en alle geboorte kaartjes verscheur hij was zelf nog organist van de kerk .hij heeft ooit een paard vast gebonden aan een cement blok . dat paardje vondt dat niet leuk en die ging er van door toen kreeg hij dat blok tegen zijn boven been .maar ik heb toen gezegt wou dat hij hem tegen zijn kop gekregen had
Als opa en oma rechten menen te hebben, is het aan hen die af te dwingen. Succes bij de rechter.
De rechter doet niks vaders hebben al geen rechten
Sorry opa’s/oma’s hebben geen rechten/niet zomaar rechten over het wel of niet zien van een kleinkind. Waarom denken mensen dat in godsnaam altijd? Alleen de ouders die gezaghebbende zijn hebben rechten. Tenzij grootouders voogd zijn of grotendeels zorg dragen voor de kleinkinderen, hebben ze mogelijk eventueel kans om iets te zeggen over het zien van de kleinkinderen.
als die opa en oma alleen maar stress veroorzaakt in je gezin is het je recht om voor je gezin te kiezen.punt!!
hai ik ben blij dat ik niet alleen ben in zo.n situatie .mijn schoonvader verscheurde de geboortekaartjes van onder dochter want de naam van mijn schoonmoeder was niet vernoemd niet van mij alleen .mijn schoonvader heeft 4 jaar niet tegen haar gepraat zo klein als ze was .ik was ook altijd de dupe van mijn schoonfamilie ik was er ook niet welkom .en mijn Man durfde nooit wat te zeggen mijn Vader was niet goed genoeg altijd commentaar Mannetjes was boer .hij had land een nieuw huis ect al met al een rot schoonfamilie ze hebben mijn man ook belazerd geen Pensioen aan gemaakt hij heeft dag en nacht zich dood gewerkt bij zijn Familie is in 2022 overleden ik heb niet 1 kaartje gehad
groot gelijk. ik had hetzelfde gedaan als ik in jouw schoenen stond