Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
Deel 1: Mijn allereerste punctie en terugplaatsing
Deel 2: Je zal altijd mijn grootste ‘Wat als…’ zijn
Deel 3: Na vier jaar strijden, slikken en spuiten staan we alsnog met lege handen
Deel 4: Na 7 jaar strijden is het game over voor ons fertiliteitstraject
Deel 5: Willy schrijft haar afsluitende blog: “Mijn buik is en blijft voor altijd leeg”
Aanmelding bij pleegzorg
Mijn laatste blog is al weer even geleden. Ik ga terug naar vorig jaar. In mei (2022) hadden we ons aangemeld bij pleegzorg en startte het hele traject. Ik wil hier wel bij benadrukken dat wij niet met pleegzorg zijn gestart, omdat we zelf geen kinderen kunnen krijgen. Aangezien dat een echte dooddoener is in de categorie ‘kinderloosheidsbingo’. (Mocht je nou niet weten wat dat is? Kijk eens bij Freya, daar kom je veel te weten over dit onderwerp en weet je wat ik bedoel met die bingo).
Eerst kregen we een screening
Voordat je start met de cursus gaat daar nog heel wat aan vooraf. Het begon met de aanmelding. Toen kregen we een telefoontje van de afdeling screening of ze langs mochten komen voor een paar gesprekken. En werd er een VOG aangevraagd van ons beiden. Ook moesten we een akkoord krijgen bij de Raad van de Kinderbescherming. Dit ging allemaal sneller dan verwacht en konden we na een paar pittige gesprekken met de screener, waarin ons hele leven op papier moest en we hele boekwerken aan informatie moesten geven, starten met de cursus.
We mochten starten met de cursus
Vier avonden achter elkaar gingen we naar Lelystad om de cursus te volgen samen met nog meer mensen. Van jonge stellen tot oudere alleenstaanden, we hadden een gevarieerde club. Ook het aanbod van iedereen verschilde (voor welke vorm van pleegzorg je voor open staat). Het waren vier pittige avonden met mooie en schrijnende onderwerpen waar we veel te weten zijn gekomen over pleegzorg en wat er allemaal al aan vooraf gaat vóór een kindje bij ons thuis zou komen. We leerden over hechting en trauma en we hoorden verhalen van ervaren pleegouders.
Ook kregen we een huisbezoek
Na de cursus begin november hadden we nog twee afrondende gesprekken en kwam de screener ook op huisbezoek. Nou daar ging ik door het hele huis heen. Spontane nesteldrang. Beginnende pleegouders herkennen zich hier wel in denk ik. Van de zolder helemaal naar beneden en alles tip top in orde. We kochten meubels en richtten twee kamertjes in. Een kamertje voor kleinere kindjes en baby’sen een kamertje voor wat oudere kindjes. Kwamen al die lege kamers in ons huis toch nog van pas!
Vanaf dat moment waren we beschikbaar
We bespraken meerdere keren ons aanbod met de screener en waren vanaf dat moment beschikbaar voor pleegzorg. Ze zei toen: “Er is zo’n te kort dus jullie worden gelijk gebeld. Waarschijnlijk ben ik mijn eindverslag nog aan het typen en staat er bij jullie al een kindje op de stoep.” Nou daar lag ik diezelfde nacht met mijn telefoonvolume op standje festival en sliep ik amper. De volgende ochtend was ik toch iets teleurgesteld, geen oproep. Gek, dat je er dan ook gelijk helemaal in duikt en aanstaat.
We werden gebeld over een pittige casus
Er gingen dagen, en zelfs weken voorbij maar geen telefoontje. Geen bericht is goed bericht zou je denken. Maar dat gaat in pleegzorgland niet altijd op. Afgelopen mei waren we met ons vakantiekindje onderweg naar de dierentuin toen we gebeld werden door een onbekend nummer. Gelijk gierden de zenuwen door mijn hele lijf. Ik pakte op en inderdaad, het was pleegzorg. Met een pittige casus en eigenlijk waren we de laatste hoop.
Met pijn in ons hart zeiden we “Nee”
Ik kreeg het er benauwd van. Wij als beginnend pleegouders en dan zo’n heftige casus. Dit voelde niet goed en we kregen de ruimte om nee te zeggen. Ik was net geopereerd aan mijn rug (hernia) en mede daardoor dachten we dat dit te pittig zou zijn. Gerust bij ons besluit belden we terug in de hoop dat er voor dit kindje een ander plekje zou zijn waar hij kon groeien.
We werden opnieuw gebeld
Nog geen 2 weken later ging de telefoon. Wederom pleegzorg. Of we met spoed een kindje op konden vangen. Henk was aan het werk, en kon ik niet bereiken. Ik heb “Ja” gezegd en ben meteen in de auto gestapt. Kleding gekocht, boodschappen gedaan en het bedje opgemaakt. Henk belde terug en vond het gelukkig ook helemaal prima en was onderweg naar huis. Een uur later ging de bel…
Lees HIER het vervolg.
WILLY
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
