Kris: “Bijna niemand geeft cadeaus zoals ik dat doe”

Verjaardagen zijn hier altijd een feest, niet alleen voor mijn eigen dochters, Keet van 11 en Kelly van 7, maar ook voor hun vriendjes en vriendinnetjes

Ze krijgen uitnodigingen voor feestjes en vragen me dan meteen of ik mee wil denken over cadeaus. En ik doe dat graag, want ik vind het leuk om cadeaus te geven. Maar ik geef al jaren geen nieuwe spullen meer; alles wat ik koop, is tweedehands. Niet alleen voor mijn eigen kinderen, maar ook voor die van anderen. Het voelt goed om dat zo te doen. Er zijn al zoveel spullen op de wereld, en ik wil niet steeds bijdragen aan nóg meer productie en verspilling.

Sommige mensen vinden het misschien vreemd, tweedehands cadeaus geven aan andere kinderen

Maar voor mij is het een bewuste keuze. Er zijn genoeg dingen die nog in perfecte staat zijn en die ik een nieuw leven kan geven. Bovendien geloof ik dat het niet uitmaakt of iets gloednieuw is. Het gaat om de aandacht en het idee erachter. En vaak zijn kinderen helemaal niet bezig met waar iets vandaan komt, zolang het maar leuk is.

Het begon een paar jaar geleden, toen Keet werd uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van een klasgenootje, Linda

Linda was helemaal gek op dino’s, en ik wist dat het cadeau daar iets mee te maken moest hebben. In plaats van naar de speelgoedwinkel te gaan, besloot ik online te zoeken naar tweedehands speelgoed. Na wat speuren vond ik een prachtige dino-set, compleet met verschillende soorten dino’s en een speelmat. De set zag er nog als nieuw uit, en het leek perfect voor Linda. Ik haalde het op, maakte alles goed schoon, en pakte het mooi in. Het was zo’n moment waarop ik echt blij was met mijn keuze.

Op het feestje zag ik Linda’s gezicht oplichten toen ze het cadeau uitpakte

Ze dook meteen in de doos en begon de dino’s een plek te geven op de speelmat. Het voelde goed om te zien hoe enthousiast ze was, en ik wist dat het niet uitmaakte dat het tweedehands was. De glimlach op haar gezicht was alles wat telde. Keet kwam later naar me toe en fluisterde dat Linda het “echt heel leuk” vond. Het gaf me een bevestiging dat ik de juiste keuze had gemaakt.

Een andere keer, voor Kelly’s vriendin Hannah, had ik een set gevonden met allemaal verschillende poppen en poppenkleertjes

Hannah was gek op poppen, en ik wist dat dit haar wel zou bevallen. De set die ik vond, was tweedehands, uit een winkel, maar nog in perfecte staat. Ik herinner me dat ik twijfelde of ik het wel kon geven, want de moeder van Hannah gaf haar kinderen altijd de nieuwste spullen. Maar ik zette die gedachten van me af en besloot toch voor het cadeau te gaan. Het gaat om het idee en de vreugde die het brengt, hield ik mezelf voor.

Toen Hannah de doos opende, glom haar gezicht

Ze begon meteen de verschillende poppen en kledingstukken te bekijken, en ze straalde van oor tot oor. Ik stond aan de kant te kijken, een beetje opgelucht dat ze het zo leuk vond. Die blije blik van een kind maakt alles goed. Later vertelde Hannahs moeder me dat ze die avond nog uren met de poppen had gespeeld. Ik was blij dat ik mijn principes had gevolgd.

Nu, een paar jaar verder, is het bijna een gewoonte geworden

Voor elk feestje duik ik tweedehands winkels in of speur ik online naar mooie spullen die een tweede leven verdienen. Keet en Kelly helpen me soms mee, en ze vinden het vaak net zo spannend als ik om het perfecte cadeau te vinden. Ik probeer altijd iets te vinden dat past bij het kind voor wie het is, en dat maakt het zoeken ook leuk.

Een van mijn favoriete momenten was voor het feestje van Finn, een vriendje van Kelly

Hij is helemaal gek van auto’s en alles wat met racebanen te maken heeft. Kelly vertelde me dat hij een hele verzameling had, dus ik wist dat het cadeau in die richting moest zitten. Ik vond uiteindelijk een prachtige set met autootjes en een kleine racebaan. Het was duidelijk dat het al goed bespeeld was, maar dat gaf het juist karakter. Ik maakte alles schoon en repareerde een paar losse onderdelen. Lekker oldskool. Kelly hielp me met het inpakken, en ik kon zien dat ze net zo enthousiast was als ik.

Toen Finn het cadeau opende, was hij heel blij

Hij begon meteen met zijn nieuwe autootjes rond te rijden, en de andere kinderen keken gefascineerd mee. Kelly vertelde me later dat Finn tegen iedereen zei dat het “het beste cadeau ooit” was. Dat gaf me een warm gevoel. Het maakte niet uit dat het niet nieuw was; het ging om de ervaring en het plezier dat het bracht. Ik zag wel een afkeurende blik van moeder, maar daar trek ik me niets van aan. Het deert me niet.

Niet elk cadeau is een groot succes, natuurlijk

Soms ben ik bang dat kinderen het verschil zien en zich misschien afvragen waarom hun cadeautje anders is dan die van anderen. Maar keer op keer merk ik dat het niet uitmaakt. Kinderen zien de magie in het spel, in het verhaal dat ze erbij bedenken, en niet in de herkomst van het cadeau. Ik vind dat een mooie les.

Ik blijf deze keuze maken, omdat het beter voor de wereld is

Als ik iets kan geven dat een tweede leven krijgt, dan voelt dat voor mij goed. En mijn dochters, Keet en Kelly, leren zo ook dat het niet gaat om de nieuwste spullen of het duurste cadeau, maar om de vreugde die je kunt brengen. Ze helpen me steeds vaker mee met zoeken en inpakken, en ik zie dat ze het leuk vinden om op deze manier aandacht te besteden aan de cadeaus die ze geven. Het maakt me trots dat ik mijn principes kan volgen.

KRIS