Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Tessa (41) deelt bijna alles met Francien, haar beste vriendin. Wanneer Francien gaat scheiden, kiezen Tessa en haar man Mark dan ook direct Franciens’ zijde. Ze steunen elkaar door dik en dun. Maar het was nooit in Tessa opgekomen, dat Mark misschien wel érg ver ging in zijn steun…
Ze bleef achter met een onvervulde kinderwens
“Toen Francien ging scheiden, kwam ze bij mij en mijn man Mark uithuilen. Met z’n drieën hebben we op de bank een fles rode wijn leeggedronken en de hele nacht zitten praten. Francien was in de veronderstelling dat er geen vuiltje aan de lucht was binnen haar huwelijk. De aankondiging dat haar man Onno wou scheiden kwam dan ook als donderslag bij heldere hemel. Het ergste was nog dat Francien nu achterbleef met een onvervulde kinderwens.
Francien was 9 jaar jonger dan ik en haar grootste droom was om een gezinnetje te stichten
Zij en Onno hadden nota bene net de tweede IVF-poging achter de rug. Na die vreselijke scheiding kozen mijn man Mark en ik de kant van Francien. Ook de vriendschap met Onno, waarmee hij in dezelfde fietsploeg zat, werd rigoureus verbroken. Ondertussen werd de vriendschap met Francien juist steeds intiemer.”
Ik had niets om me zorgen over te maken
“Ook tussen mij en Mark leek er wat te veranderen. Hij was steeds vaker afwezig en erg druk met zijn werk. Achteraf misschien naïef dat ik toen niets heb gemerkt, maar na bijna 20 jaar huwelijk vertrouwde ik Mark eigenlijk blindelings. We waren in hetzelfde dorp opgegroeid en kenden elkaar eigenlijk al bijna ons hele leven. Zo gingen we naar dezelfde basisschool en ook op de middelbare school kwamen we elkaar weer tegen. Daar kregen we verkering, en eigenlijk zijn we vanaf toen nooit meer uit elkaar geweest.
Maar nu we bijna 20 jaar en 2 puberzonen verder waren, leek het vuur een beetje uitgeblust
Het kwam steeds vaker voor dat Mark niet thuis was voor het avondeten. Hij zei dan dat hij op de zaak wat gegeten had toen hij moest overwerken. Als hij dan thuiskwam, was hij moe en wilde hij naar bed. Ook was hij opeens verdacht vaak met zijn telefoon in de weer. Ik besprak het met Francien. Zij zei nog dat er zeker niets aan de hand was. Mark was een trouwe hond, het was gewoon druk op zijn werk en ik had niets om me zorgen over te maken.”
Emotioneel gezien was hij onbereikbaar
“Maandenlang kabbelde het zo voort en werd ook de frequentie waarop we seks hadden steeds minder. Ik voelde me tekortgedaan in onze relatie en besloot dit alles bespreekbaar te maken met Mark. Misschien konden we er samen even een weekje tussenuit, weg van alle werkstress. Even lekker echt samen zijn, zonder de kinderen. Helaas reageerde Mark daar afwijzend op. Dat kon nu echt niet, nu die belangrijke zakendeal bijna rond was. Daarna zouden we het vieren met een korte vakantie, beloofde hij.
Die korte vakantie kwam er niet
Ook niet toen die zakendeal rond was. Ook niet toen zijn werk in rustiger vaarwater terechtkwam en hij meer tijd had om met zijn gezin door te brengen. Hij was dan fysiek aanwezig, maar emotioneel leek hij heel ver weg. Onbereikbaar. Ik besloot het nog een paar weken te geven. Daarna zou ik serieus met Mark in gesprek gaan en eventueel op relatietherapie aandringen.”
Was het misschien die receptioniste met haar hoerige make-up?
“Zover kwam het niet. Op een avond hingen we op de bank voor de televisie. Ineens ging Mark rechtop zitten en zette de televisie met de afstandsbediening uit. Hij moest iets bekennen, zei hij. Hij kon het niet langer voor zich houden. Hij was vreselijk verliefd geworden op een andere vrouw. Dus tóch. Ik zat vol vragen en vuurde die achter elkaar af op Mark. Wie was het? Was het die jonge stagiaire, die sinds kort bij hem op de afdeling was komen werken? Of de receptioniste misschien, met haar hoerige make-up? Of een van de vrouwen uit zijn fietsploeg, in hun strakke wielerpakjes?
Mark gaf geen antwoord
Ook niet op alle andere vragen die ik had. Of ik niet voldoende mijn best had gedaan. Een te oude kop gekregen had. Of hij me niet meer aantrekkelijk vond, met mijn hangborsten en die zakken onder mijn ogen. Het was gewoon gebeurd, was zijn respons. Ineens voelde hij zich enorm aangetrokken tot die andere vrouw. Hij twijfelde, over wat hij moest doen. Met haar verdergaan, of ons huwelijk nog een kans geven. Als ik dat nog wilde, tenminste. Die avond pakte Mark zijn spullen en verdween. Hij zou bij een vriend logeren, hij had tijd nodig om na te denken over wat hij wilde.”
Die mannenstem herkende ik
“Ik belde Francien om te vertellen wat er gebeurd was, maar ze nam niet op. En dat terwijl ik juist iemand had die begreep waar ik doorheen ging. Twee dagen lang liep ik thuis tegen de muren op. Ik leefde op de automatische piloot met onze twee zonen, die ook niet begrepen wat er aan de hand was en waar hun vader uithing. Onze oudste zoon Fabian was zelfs heel boos op zijn vader.
De tweede dag kocht ik een fles wijn en besloot ik naar het huis van Francien te gaan
Ik had mijn beste vriendin nodig, nu meer dan ooit. Toen ik aanbelde bij haar huis deed Francien de deur op een heel klein kiertje open. Ik dacht nog dat ze net onder de douche vandaan kwam. “Het komt nu echt niet uit, Truud,” zei ze met een verschrikt gezicht. Ik lachte nog en fluisterde: “O, je hebt bezoek. Spannend!” Op het moment dat ik me omdraaide, hoorde ik een mannenstem vanuit Franciens’ huis roepen: “Kom je nog, schatje?” Ik verstijfde. Die mannenstem herkende ik. Dat was de stem van Mark.”
Ik stuurde nog 1 appje: dat hij de scheiding mocht gaan regelen
“Ik draaide me weer om, duwde Francien opzij en stormde haar huis binnen. Daar lag Mark, in zijn boxershort, op de bank. Heel relaxed, alsof het verdomme zijn eigen huis was. Eerst begreep ik niet precies wat ik zag. Alsof het kwartje letterlijk even nodig had om te vallen. “Sorry”, stamelde Francien. “We wilden het je eerder vertellen, maar het juiste moment was er gewoon niet.” Ik geloofde mijn oren niet. “We zijn verliefd,” vervolgde ze doodleuk. “En… we verwachten ook een kindje. Ik ben acht weken zwanger.“
Ik begon te schreeuwen, zowel tegen Mark als tegen Francien
Ik heb haar tafel omgegooid, een vaas kapotgesmeten en bleef onophoudelijk schreeuwen. Ik herinner me niet eens meer precies wat. Daarna ben ik naar buiten gestormd, in een waas van tranen naar huis gereden en heb ik daar de rest van de avond onophoudelijk gejankt. Mijn leuke leven, óns leuke leven, was in een klap weggevaagd. Ondertussen bleven zowel Francien als Mark me bellen, maar ik was niet in staat de telefoon op te nemen. Emotioneel gezien. Ik heb Mark nog 1 Whatsapp-berichtje gestuurd, namelijk dat hij de scheiding kon gaan regelen.”
Het vertrouwen komt nooit meer terug
“De periode daarna was voor mij heel verwarrend en bovendien onwerkelijk. Soms voelde het alsof ik 24/7 in een nachtmerrie leefde. Ik zat vol vragen en het ergste van alles was dat ik mijn vertrouwen echt volledig kwijt was. Niet alleen was ik mijn man kwijtgeraakt, maar ook mijn beste vriendin. Mijn steun en toeverlaat. Kort daarna hoorde ik dat de relatie tussen Mark en Francien ook niet werkte en ze uit elkaar waren. Of dat een opluchting was? Niet echt, het leed was immers al geschied.”
Hij verleidde haar toen zij kwetsbaar was
Francien is ondertussen bevallen van een prachtig jongetjeOndanks alles wat er gebeurd is draag ik haar een warm hart toe. Ik hield van Francien, ze was mijn beste vriendin. Het klinkt gek, maar ik ben blij voor haar dat haar wens om moeder te worden uitgekomen is. Het is toch het kindje van twee mensen waarvan ik ontzettend veel gehouden heb. Ik pas zelfs soms op de kleine Tristan. Mijn omgeving verslijt me voor gek, maar ik geniet juist van de baby. Mijn eigen zonen zijn inmiddels redelijk zelfstandig en ik vind het geweldig om weer zo’n kleine spruit in mijn omgeving te hebben.”
“Inmiddels heb ik met zowel Mark als Francien weer contact. Mark en ik zijn alweer een tijdje gescheiden. Hij wilde het nog samen proberen, maar ik heb hem daar vriendelijk voor bedankt. Als het vertrouwen eenmaal zo is beschadigd, komt dat niet meer goed. Het is dan beter er een punt achter te zetten. De vriendschap met Francien is natuurlijk ook niet meer wat hij geweest is. Haar excuus is dat Mark haar versierde op het moment dat ze op haar kwetsbaarst was: net na de scheiding. Ze voelde zich onaantrekkelijk, dik en afgedankt en Mark gaf haar het gevoel dat ze mooi en waardevol was. Ik heb ze beiden vergeven, maar het wordt natuurlijk niet meer zoals het was.”
TESSA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Bron: Ik Ben Zwanger
het leek mij een vreemd verhaal, totdat ik de reacties las. het gebeurt dus veel vaker.
ik vind het erg sneu en verdrietig.
ik zou absoluut niet op het kind passen, ik zou de relatie met je ex puur oppervlakkig houden. hij is de vader van je kinderen. punt.
waarom zou je op het kind passen. dan lijkt het net alsof je weer gebruikt wordt. als oppas.
probeer verder te gaan met je leven.
Ik vind het wel bewondering waardig dat je zelf of het kind oppast. Hij is, natuurlijk onschuldig maar, wel het levend bewijs van de donkere periode in je leven. En dat je ze vergeven hebt! Voor alle 3 de kinderen en, later, ook kleinkinderen is dat heel erg mooi.
Ik ben daar veels te rancuneuse voor. 🙁
Het heeft geen zin om in negativiteit blijven hangen. Dat kost alleen maar energie. Die kan ze beter in haar toekomst steken. Dit is de enige manier om verder te gaan met je leven denk ik. En hoe zij dat verder invult is aan haar.
Het is nu nog vers bij jou, het bedrog, de pijn, de woede en het verdriet.
Je zit er nog middenin…
Maar op den (lange..) duur, zal vergeven een bevrijding voor je worden.
Misschien als er voor jou ook weer mooie dingen op je pad gaan komen..?
Dat hoop ik voor jou.. 🫶
Voor nu heeeel veel sterkte in deze moeilijke situatie..💪
Mijn reactie was op de reactie van Karin, hier in de commentaren..
Ik was bijna 29 jaar getrouwd,lief en leed gedeeld samen. We hadden het leuk samen en gingen s zomers lang met de boot weg. In Zeeland een stel ook met een boot leren kennen die al snel onze beste vrienden werden. Haar man overlijdt en na anderhalf jaar ging mijn man van de èèn op andere dag bij haar wonen. Geen man en geen hartsvriendin meer. Dat was haar dank dat we haar opgevangen hebben na het verlies van haar man. Mijn ex en ik waren 32 jaar samen! Bizar dat het zo in èèn keer gebeurd temeer omdat ze niets met elkaar stiekem gehad konden hebben omdat wij in Dordrecht woonden en zij in Zierikzee. We logeerden regelmatig bij elkaar en waren dan altijd met zijn drieën. Ik dacht dat we een liefdevol goed huwelijk hadden.
tsja er is geen excuus voor vreemd gaan ga scheiden of maak een einde aan je relatie voor je met een ander het bed in duikt.
“Emotioneel gezien was hij onbereikbaar”.
Wat een extreem veelgehoorde opmerking van vrouwen (ik wil niemand tegen het zere been schoppen). Enig besef hoeveel mensen afgestompt worden door hun partner? Persoonlijk ben ik ook voor praktisch de gehele wereldbevolking emotioneel onbereikbaar, dat betekent niet dat ik emotioneel onbereikbaar ben, maar dat ik niet voor iedereen beschikbaar ben. Dit het ontwikkeling en volwassen worden.
Op het moment dat je partner naar een ander uitkijkt zijn er 2 mogelijkheden. Je partner was altijd al een losbol, maar dit heb je nooit meegekregen, of je relatie was al een tijd ten einde, maar dit heb je nooit meegekregen.
In beide gevallen moet je jezelf en spiegel voorhouden en vragen wat jouw aandeel in het verhaal is in plaats van de schuld volledig bij je partner te leggen.
Respect voor iedereen 🍀
onzin Floris. Als je vreemd gaat zit je hoe dan ook fout. helemaal erg als het met een bekende is. zie je het niet meer zitten? dan praat je er over. hoe simpel kan het zijn? Floris, volgens mij haal je vreemd gaan en het uitdoven van een relatie door elkaar. voor het vreemdgaan heeft de ander nul verantwoordelijkheid.
@floris
de reactie van Anouk is helemaal waar.
jij denkt dat als iemand vreemd gaat dat de schuld bij allebei ligt? nee, als iemand vreemd gaat, dan is dat 100% de schuld van de vreemdgaander. als je relatie niet goed zit of je mist iets, dan praat je er over, dan ga je niet vreemd.
echte vriendinnen doen je zoiets niet aan. het is toch echt een ongeschreven regel dat je van de man …zelfs ex…afblijft!
my opinion!
Zo is dat. Vreemdgaan met de man van je vriendin of familielid is een ‘no go’. Je maakt daarmee meer kapot dan je lief is. Immers zo’n man zou ik nooit meer vertrouwen, ook niet als hij voor mij koos.
Was bij ook het geval maar dan na 36 jaar getrouwd te zijn. Zit nu midden in een scheiding. Hij had al 5 jaar lang een geheime relatie en had het nooit in de gaten gehad.
Vindt het knap dat je ze vergeven hebt.
Ik zou het niet kunnen.
herkenbaar dit 28 jaar getrouwd geweest hij wilde vrij zijn hij was notabene verliefd geworden op de vrouw van een hoge pief met 3 kleine kinderen niet zijn eigen kinderen wel 3 kleine kinderen van een andere vrouw hij heeft er ondertussen al heel wat versleten aan vrouwen woont nu al weer tijd lang met een vrouw ik ben niet knap maar deze maar goed ze zal wel een gouden k……….’t hebben
Ik vind het heel knap van jou en draag jouw zeker een warm hart toe. je bent zo sterk, vergeving naar anderen is heel moeilijk en je hoeft ze ook niet meer te vertrouwen, maar door hun te vergeven kan je ook jezelf vergeven en kan je genezen en zoals je zelf zegt ‘genieten van de kleine Tristan’. Die kleine manneke heeft natuurlijk niks gedaan en verdient niks meer dan m
liefde.
ik vind het heel knap dat je hun hebt kunnen vergeven en ,zelfs weer contact met ze hebt. ik zou dat echt niet kunnen.
ik zou je wel aanraden om voorzichtig te zijn met contact met die vriendin als je een nieuwe relatie krijgt. ze kan wel makkelijk zeggen dat ze door Mark versierd is op een zwak moment maar het was geen eenmalig iets maar een langere relatie dus is gewoon ontkenning van haar eigen aandeel erin. niet te vertrouwen dus.
Wat moeilijk zeg.
Ik denk dat je na 20 jaar dan echt in een soort rouwproces komt.
Ik zou kapot gaan.
Sterkte hoor.
wat een onzin ik deed dat vroeger ook met mijn dochter dan zat ze lekker op haar brood te sabbelen
Haha Joke, je commentaar hoort natuurlijk bij een ander artikel.
Ik neem aan over de moeder die haar kind in de supermarkt iets te eten geeft wat nog niet afgerekend is?