Ik heb 9 jaar in een kledingwinkel gewerkt. In januari (2020) ging onze winkel helaas sluiten en verloor ik mijn baan. In februari vond ik een nieuwe baan en kon ik weer aan de slag als verkoopster. Rond de periode maart brak Corona uit en hadden we onze eerste lockdown in België. Twee maanden lang was ik thuis bij onze kinderen. De oudste zoon kon toen niet naar school, dus moesten we ook tijdelijk thuisonderwijs geven. Het was een grote uitdaging voor ons en ik denk ook voor veel andere ouders. Gelukkig kon mijn man werken tijdens de lockdown. In die twee maanden hadden we als gezin veel meer tijd voor elkaar. Ik merkte ook dat de kinderen het fijn vonden om mama thuis te hebben. Ik hoefde geen oppas te regelen, ik kon de dagelijkse huishouding doen en voor mijn kinderen zorgen. Ik kon me volledig op hen focussen.
Op een gegeven moment vroeg ik mezelf af: “Waarom kan ik geen thuisblijfmoeder zijn?” Maar ik had ook twijfels. Met de vragen in mijn hoofd: “kan ik het aan? Is dit iets voor mij? Zal ik het volhouden? Wordt het niet te zwaar?”. Ik heb er veel over gepiekerd. Het was toen financieel niet haalbaar voor ons. Dus besloot ik gewoon door te werken.
Ik zag mijn ineens mijn kans
In mei gingen de winkels weer open. Ik had het er moeilijk mee. Ik voelde dat werken in een kledingwinkel niets meer voor mij was en ik had sterk het gevoel dat ik een thuisblijfmoeder wilde zijn. Toen kwam er een mogelijkheid. Mijn man kreeg een fulltimebaan bij zijn huidige baan en ik zag mijn kans. Ik heb toen met hem overlegd of dit een goed idee was en ja, hij vond het een geweldig idee! Ik heb toen besloten ontslag te nemen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel spannend vond. Omdat de beslissing die ik nam om thuisblijfmoeder te worden totaal buiten mijn comfortzone lag. Ik vond het heel moeilijk om die stap te zetten. Wetende dat je geen baan meer hebt of geen inkomen, terwijl je dat gewend bent.
Fulltime moeder zijn was het een hele grote aanpassing voor mij
Ik was een moeder die altijd graag werkte. Maar kijk nu, drie jaar later en nog steeds een thuisblijfmoeder. Nooit gedacht. Ik heb altijd gezegd dat ik het nooit zou volhouden als thuisblijfmoeder. Elke dag thuis zitten dat was niets voor mij. Ik ging liever werken, want dat deed ik graag, maar wat ben ik blij dat we die keuze hebben gemaakt. In het begin kostte het me wat tijd om erachter te komen hoe ik mijn dagen ging vullen, maar ik kan je vertellen dat het nooit saai is geweest. Je bent eigenlijk de hele tijd bezig. Het is net als werken, maar dan thuis. Ik heb zeker ook momenten gehad dat ik dacht: “Ik stop ermee”. Hoe vaak heb ik niet gehuild en gedacht of ik het wel goed doe. Hoe vaak heb ik me onzeker gevoeld of ik wel de juiste beslissing nam of het financieel nog haalbaar was. Ik heb me vaak alleen gevoeld. Ik had frustraties en stress en kon dat soms moeilijk loslaten. Maar toch gaf ik niet op. Het was mij te waardevol.
Er zijn zoveel mooie momenten die ik koester
Mijn armen worden elke dag verwelkomd als ze thuiskomen van school. Ik krijg elke dag kusjes en knuffels. Ik mag elke dag de groei van mijn kinderen zien. Ik denk aan de leuke reizen die we samen hebben gemaakt. Er zijn zoveel mooie herinneringen. Het is zeker niet makkelijk en elke dag is een nieuwe uitdaging voor mij. Maar ik heb geleerd om ook tijd voor mezelf te maken. De tijd die ik nodig heb om even terug te komen naar mijn eigen ik. Soms mis ik het hebben van een “baan” of de centen die ik zelf zou kunnen verdienen. Maar de beste carrière die ik ooit zal hebben, het beroep waarin ik nooit zal stoppen met leren en de baan die alle offers waard is, is moeder zijn voor mijn kinderen.”
KIM
Wat fijn zeg, een vader die alles wilt betalen waardoor moeders thuis kan blijven. Maar wat jammer weer, dat er totaal geen greintje begrip / empathie af kan voor werkende moeders.
Het is jammer dat men zich veelvuldig aangesproken voelt. Niet nodig. Wanneer je achter je eigen keuze staat, welke keuze dit ook mag zijn, zul je je niet aangesproken voelen ❤️.
Werken kan altijd nog en de kinderjaren gaan zo snel voorbij! Ik had de mogelijkheid niet om te stoppen met werken anders had ik het ook zeker gedaan! Ik werk zelf in de kinderdagopvang en het is triest om te zien dat sommige kinderen 4 dagen in de week komen. Ze zijn in de periode dat ze klein zijn ook vaak ziek en ze willen dan het liefst bij mama zijn. Wanneer de ouders het kindje komen ophalen moet ze onderhand al weer naar bed. Je mist als ouder zoveel van de ontwikkeling maar het kind heeft moeder echt nodig! Maar soms kan het ook niet anders en moeten moeders veel werken om het financieel rond te breien.
Lekker thuis blijven én genieten!
Als kinderen ziek zijn, blijven jullie ze gewoon opvangen? Mijn ervaring is dat de kinderopvang ouders belt om de kinderen z.s.m. te komen halen (en dus zeker niet tot sluitingstijd te laten blijven).
helemaal mee eens. Wees er voor je kinderen en niet voor je baas!! je kunt het nooit meer overdoen! en je krijgt er zoveel voor terug.
Top keuze gemaakt, respect!! Werkzaam zijn om financiële redenen kan altijd nog, mocht je ooit de behoefte voelen.
Stof tot nadenken: Wat is werken? In onze maatschappij lijkt werken voor geld meer accepteerbaar dan vrijwilligerswerk.
Alle keuzes die gemaakt worden kent voor- en nadelen.
Algemeen: Kies ervoor waarvan jij denkt dat het je gelukkig maakt! ❤️
Je kan altijd nog gaan werken, die kinderen zie je maar één keer opgroeien. ps Ik heb nooit een kinderwens gehad en ik heb ze ook niet. ik werk overigens ook niet in een baan.
wat ik wel zie is dat het ontzettend moeilijk is voor ouders om nog een goede ouder te kunnen zijn., en te werken en zelf er ook nog een beetje kunnen zijn.
Het is fijn als je er een keuze is, en geen doorgestrest gezinsvleven hoeft te zijn. Dan kunnen de kinderen ook nog iets van een fijne jeugd hebben en een goede persoonlijkheid opbouwen voor de rest van hun leven . Wie er dan werkt of thuis blijft lijkt me niet zo van belang.
Waarom op het einde toch weer even een sneer uitdelen aan ouders die wel allebei werken? Als je met je partner overeenkomt dat de moeder thuisblijft (vader kan trouwens ook, wat mij betreft)); helemaal prima, maar oordeel dan niet over mensen die het anders doen. Vriendjes en vriendinnetjes hoeven helemaal niet jaloers te zijn op kinderen waarvan de moeder altijd thuis is. Ook zij komen niets tekort bij hun ouders en ook niet op de opvang.
En het hangt er maar net vanaf want ik heb juist bijna net zoveel verdient als nu pu maar wel met specialisatie. Verdiende veel meer dan de gemiddelde thuiswerker.
vaak kan je tegenwoordig je eigen rooster bepalen.
Goed dat je die keuze maakt als dat beter voelt. Je maakt jezelf alleen volledig afhankelijk van hem. Als jullie ooit uit elkaar gaan zit jij met de gebakken peren en hij gaat vrolijk verder. Daarom zou ik bv 16 uur als callcenter medewerker vanuit huis gaan werken. Dan ben je ook bij je kinderen en deel je je eigen tijd in.
Eigen tijd indelen als callcenter-agent? Is er daar niet gewoon sprake van een rooster waar je je aan te houden hebt (en dus omheen moet plannen)? Tijdens het werk ben je misschien wel thuis, maar niet daadwerkelijk beschikbaar voor je kinderen. Daarnaast verdient het natuurlijk geen klap, dus je blijft grotendeels financieel afhankelijk.
geweldig! ik heb vorig jaar ook het roer omgegooid en mijn veeleisende jeugdzorg baan opgezegd om huismoeder te worden. Financieel kan ik nog niet geheel stoppen met werken, dus ik heb nu een gastouderopvang… hard werken maar wel iedere dag bij mijn kindjes. Ik hoef niet te kolven want mijn zoontje van 11 maanden kan gewoon aan de borst. Deze maatschappij probeert ons te leren dat je pas meetelt als je betaalde arbeid verricht, maar dit is een leugen. Het zorgen voor je gezin is een zeer veeleisende baan met een hoge verantwoordelijkheid. Ik ben tot mijn positieve verrassing enorm gesteund door mijn omgeving. Ik was bang voor veroordeling, maar inmiddels kan ik voluit zeggen dat ik enorm veel voldoening en trots haal uit het zorgen voor mijn kinderen. Als iemand ook twijfelt, doe het gewoon! Deze jaren krijg je nooit meer terug. En wie wel gelukkig is in buitenshuis werken, blijf dat dan ook vooral doen 🙂 Echt feminisme is in mijn ogen dat de vrouwen zelf mogen kiezen.
Heerlijk hè moeder te zijn en te investeren in je kinderen, zoveel vrouwen die investeren in carrière en alles wat daar maar mee samenhangt, wat minder geld te besteden maar wat zullen jouw kinderen later je dankbaar zijn en hun vriendjes en vriendinnetjes zijn nu al jaloers, 👍👍moeder💪
Waarom op het einde toch weer even een sneer uitdelen aan ouders die wel allebei werken? Als je met je partner overeenkomt dat de moeder thuisblijft (vader kan trouwens ook, wat mij betreft)); helemaal prima, maar oordeel dan niet over mensen die het anders doen. Vriendjes en vriendinnetjes hoeven helemaal niet jaloers te zijn op kinderen waarvan de moeder altijd thuis is. Ook zij komen niets tekort bij hun ouders en ook niet op de opvang.
Ik zie nergens een sneer. Iedereen mag hopelijk zelf de keuze maken. Zelf was ik ook thuis moeder en ik vond het een toptijd. Heb alleen weinig pensioen opgebouwd. Daar baal ik wel van. Eigenlijk is dat raar geregeld voor vrouwen. En ik begrijp ook niet waarom het moeder zijn zo slecht wordt gewaardeerd door de overheid, want het is een meer dan fulltime baan.
Het is helemaal niet raar geregeld voor vrouwen. Iedereen die in Nederland woont of werkt bouwt in de basis hetzelfde pensioen op (aow, eerste pijler). Mensen die via een werkgever pensioen in de 2e pijler opbouwen, doen dat over hun salaris (of eigenlijk pensioengevend salaris). Dat jij minder pensioen opbouwt, geldt dus alleen voor de 2e pijler en heeft dus he-le-maal niets met je vrouw-zijn te maken, maar met het feit dat je pro rata minder verdient (minder werken leidt tot een absoluut lager salaris, maar per uur verdien je bruto gewoon hetzelfde wat je verdiende). Het is dus een keuze. Die keuze heeft consequenties. Maar die keuze heeft 0,0 met geslacht te maken. En die keuze is vrijwillig en hoeft m.i. niet van overheidswege gecompenseerd te worden.
Waarom zou de overheid iets voor je moeten regelen.
Je kiest toch zelf voor kinderen.
Dan moet de gemeenschap dus opdraaien voor jouw kinderwens.
Top dat moeders thuis willen blijven maar dan niet klagen.
Maar dat doet deze moeder in ieder geval niet.