Mijn beste vriendin Sanne belde me een tijdje terug
We hadden het zoals gewoonlijk over van alles en nog wat: de kinderen, werk, onze mannen, en natuurlijk haar nieuwe zakelijke avontuur. Sanne had altijd al grootse dromen gehad en ik bewonderde haar altijd om haar doorzettingsvermogen en ambitie. Toen ze me destijds vertelde dat ze haar eigen bedrijf wilde starten, was ik ontzettend trots op haar. Het was iets waar ze al jaren over had gesproken, maar nu maakte ze eindelijk die sprong. Ze durfde de onzekerheid aan te gaan. Ik gunde haar alles en misschien was dat de reden waarom ik haar dat bedrag had geleend.
Dat moment, nu bijna een jaar geleden, zit nog vers in mijn hoofd
Het leek toen een geweldig idee, een investering in de toekomst van een van mijn dierbaarste vrienden. Ze had me het hele businessplan laten zien, en hoewel ik er niet veel verstand van had, klonk het veelbelovend. Ik wist dat ze altijd alles gaf wat ze had. Ze wilde een nagelsalon openen. Ze kon fantastische nagels bij anderen maken. Toch voelde het uitlenen van 10.000 euro niet als iets kleins. Maar Sanne was ervan overtuigd dat ze het geld binnen een jaar zou kunnen terugbetalen. Ze klonk zo zeker van haar zaak, en ik wilde haar ondersteunen zoals ze altijd voor mij had gedaan.
Die eerste maanden leek het allemaal goed te gaan
Ze deelde updates over haar voortgang, over klanten die binnenkwamen en opdrachten die ze kon afronden. Ik voelde me blij dat ik had kunnen bijdragen aan haar droom. Maar ergens na die paar maanden begon het te veranderen.
Nu denk ik over het gesprek na dat we een paar dagen geleden hadden
Het is alsof mijn hoofd vol zit met gedachten die ik maar niet op een rijtje krijg. Sanne had me gebeld, zoals ze wel vaker deed. Maar dit keer was haar stem anders, bijna aarzelend. Ze vertelde dat het allemaal niet zo liep zoals ze had gehoopt. Ze had nog wat extra kapitaal nodig om het bedrijf draaiende te houden. Ze wilde meer mensen in dienst nemen en andere nagellak aanbieden. En dat kapitaal wilde ze wéér van mij lenen.
Ze had het voorzichtig gebracht, alsof ze wist dat het me ongemakkelijk zou maken
En ze had gelijk, want de gedachte alleen al voelde als een klap in mijn buik. 10.000 euro was al een enorm bedrag, en nu wilde ze meer? Ik had altijd geleerd om geen geldzaken te mengen met vriendschap, maar daar had ik nu eenmaal niet naar geluisterd. En nu leek ik vast te zitten in een situatie waarin ik niet wist hoe ik mezelf eruit moest redden zonder onze vriendschap te schaden.
In mijn hoofd gaat het gesprek met Sanne in een eindeloze lus door
Hoe ga ik haar vertellen dat ik haar niet meer geld wil lenen? Dat ik eigenlijk al spijt heb van het eerste bedrag, zelfs al had ik dat destijds nooit hardop durven toegeven? Sanne en ik kennen elkaar al meer dan tien jaar. We zijn samen door zoveel heen gegaan: relaties en kinderen. Ze was er altijd voor mij, en ik voor haar. Het idee dat ik haar nu teleurstel of misschien zelfs kwijtraak door dit alles maakt me misselijk. Maar wat is het alternatief? Nog meer geld uitlenen, zonder enige zekerheid dat ik het terugkrijg? Hoe leg ik dat aan mijn man uit? Hij was al niet blij met de eerste lening en ik weet zeker dat hij hier absoluut niet mee akkoord zal gaan.
Het lijkt alsof de tijd stil heeft gestaan sinds dat gesprek
Iedere keer dat mijn telefoon gaat, stijgt het naar mijn hoofd. Het zou Sanne kunnen zijn, met haar vraag die ik zo graag wil ontwijken. Ik moet haar spreken, maar hoe langer ik wacht, hoe moeilijker het wordt. Het lijkt alsof ik in een val zit, één die ik zelf heb opgezet zonder te weten hoe ik eruit moet komen. Misschien moet ik gewoon eerlijk tegen haar zijn. Maar die gedachte maakt me direct weer onzeker. Wat als ze boos wordt? Wat als ze denkt dat ik haar in de steek laat? Ze heeft niemand anders om haar te helpen, en ik wil haar echt niet laten vallen.
Die avond zit ik met mijn man Eric aan tafel
Hij weet dat er iets speelt, maar ik heb het hem nog niet verteld. Terwijl we eten, worstel ik met de vraag of ik het moet delen. Ik weet dat hij het niet goed zal keuren. Eric is altijd degene geweest die nuchter naar de zaken kijkt, vooral als het om geld gaat. En hij had me al gewaarschuwd toen ik Sanne die eerste keer geld leende. “Doe het niet”, had hij gezegd, “het gaat alleen maar problemen opleveren.”
Uiteindelijk geef ik het op
Ik kan het niet meer voor me houden. Dus, met een zucht, vertel ik hem alles. “Wat denk je zelf, Railey?” vraagt hij rustig. “Je hebt haar al een keer geholpen. En nu wil ze weer geld? Denk je echt dat je dat ooit terugziet?” Ik weet dat hij gelijk heeft, maar dat maakt het niet makkelijker. “Het is zo moeilijk Eric”, antwoord ik zacht. “Ze is mijn beste vriendin. Ik wil haar helpen, maar ik wil ook niet dat onze vriendschap kapotgaat door geld. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen.”
Eric kijkt me aan, en ik zie dat hij medelijden met me heeft, maar ook dat hij weet dat ik de enige ben die dit kan oplossen
“Je moet eerlijk zijn, Railey. En als ze een echte vriendin is, zal ze dat begrijpen.” Dat is makkelijk gezegd. Maar hoe vertel je je beste vriendin dat je haar geen tweede keer kunt helpen, zonder dat het voelt alsof je haar in de steek laat? De dagen daarna ga ik door met mijn dagelijkse routine. Ik breng de kinderen naar school, werk af en toe en probeer de chaos van het huishouden te managen. Maar steeds, op de achtergrond, blijft dat ene probleem knagen. Het vreet energie. Gadverdemme. Ik moet Sanne bellen, ik moet het gesprek aangaan. Hoe langer ik het uitstelt, hoe erger het wordt.
Op een avond, als de kinderen eindelijk op bed liggen, besluit ik dat het tijd is
Ik pak mijn telefoon en stuur haar een bericht. “Hé Sanne, kunnen we morgen even bellen? Ik moet iets met je bespreken.” De volgende ochtend belt ze al vroeg. Ik ben nog bezig met de kinderen naar school brengen, dus ik neem snel op en zeg dat ik haar later terugbel. Maar die dag voelt alsof er een donkere wolk boven mijn hoofd hangt. Ik weet wat er gaat komen, en het liefst zou ik willen wegrennen.
Na de lunch, als de kinderen nog op school zijn en het huis eindelijk stil is, bel ik haar terug
Het voelt alsof mijn hart in mijn keel zit terwijl ik wacht tot ze opneemt. “Railey! Wat een timing, ik was net bezig met wat nieuwe ideeën voor mijn bedrijf. Wat wilde je bespreken?” klinkt haar vrolijke stem door de telefoon. Ik slik even en probeer mijn stem zo kalm mogelijk te houden. “Sanne, ik heb erover nagedacht… over dat geld waar je het laatst over had.” Er valt even een stilte aan de andere kant van de lijn. Ik kan bijna voelen hoe ze zich schrap zet voor wat er gaat komen.
“Ik wil je heel graag blijven steunen,” begin ik voorzichtig, “maar ik kan je geen extra geld meer lenen
Het eerste bedrag was al veel voor ons, en ik denk dat het beter is als we daar voorlopig bij blijven.” Ik hoor haar ademhaling veranderen, en voor een moment ben ik bang dat ze boos zal worden. Maar in plaats daarvan klinkt ze teleurgesteld. “Ik begrijp het,” zegt ze na een tijdje. “Ik had gehoopt dat je me nog een keer kon helpen, maar ik begrijp het.”
Mijn opluchting is enorm, maar het voelt nog steeds niet goed
“Het spijt me echt, Sanne. Maar je komt hier doorheen, dat weet ik zeker. Jij kan dit.” Ze lacht zwakjes. “Dank je, Railey. Ik waardeer je eerlijkheid. Ik ga gewoon nog harder werken en zorgen dat het allemaal goedkomt.” Na dat gesprek voel ik me leeg, maar ook opgelucht. Ik weet dat ik het juiste heb gedaan, maar er blijft een wrang gevoel hangen. Dit soort situaties kunnen vriendschappen op de proef stellen, en ik dacht dat de mijne met Sanne sterk genoeg was om dit te overleven.
Helaas had ik het mis
Sanne en ik zijn geen hechte vriendinnen meer. Onze vriendschap heeft een knauw gekregen. We spreken elkaar op afstand, af en toe. Ze weet dat ze het geld nog moet terugbetalen en ze zegt ook dat ze dat gaat doen. Ik vraag me af of dat ooit werkelijk gaat gebeuren, maar ik ben vooral teleurgesteld dat de vriendschap anders is. Dat was dat geld helemaal niet waard. Voor mij niet. Voor Sanne ook niet. Voor niemand niet.
Ik denk niet dat je vriendin beseft wat voor een goede vriendin zij is kwijtgeraakt. Ik denk juist dat zij daar meer zorgen om zou moeten maken.
Normaal als je geld gaat lenen als startkapitaal, ben je rente verschuldigd en zal je periodiek moeten aflossen. Uit je verhaal begrijp ik dat hier waarschijnlijk geen sprake van is. Hier heb je haar al veel mee geholpen. Een goede vriendin zou dit juist waarderen.
Had jij je €10.000 eur voor een jaar vastgezet op bv NIBC spaarrekening, zou je er rente voor ontvangen/ mee verdienen. Dit loop je nu dus mis, omdat je zo een goede vriendin bent en haar belang denkt. Jammer dat dit besef er niet is.
Als zij meer personeel in dienst wilt nemen, dan betekent dat, dat ze zoveel klanten heeft, wat zij niet in haar eentje aankan. Dat houdt in dat ze al een goede omzet binnen krijgt. En waarschijnlijk winst maakt. Het verbaast me dat ze niet periodiek begint af te lossen. Maar juist meer wilt gaan investeren. Wat zou een goede vriendin doen?
Het is heel goed van je dat je zou een goede vriendin wilt zijn. Maar dat mag je ook terug opeisen. Het moet wel van 2 kanten komen. Als zij een goede vriendin voor jou was geweest, had ze al wat afgelost en zou ze je bedankt hebben dat ze geen rente hoeft te betalen en dat je haar ruimte hebt gegeven om af te lossen, wanneer het haar schikte.
Zou ik zelf in zo een situatie gezeten hebben, dan zou ik aangeven dat ik het geld zelf nodig had en voorstellen dat ze maandelijks een bedrag teruggeeft zodat ze bijvoorbeeld in 2 jaar of 1 jaar ( afhankelijk van wat jij wilt) klaar is met aflossen. Ik zou me daarbij geen zorgen maken om haar kwijt te raken, aangezien het al is gebeurt, omdat je haar niet meer geld geeft. En dat is jammer, maar daarmee kan je al zien wat voor soort vriendin zij is. Het gevoel van vriendschap komt hier vanuit 1 kant. Daar heb je niets aan. Ik wens je veel succes toe. Ik begrijp dat het lastig is. Maar je moet ook aan jezelf en je gezin denken.
wat jammer dat t geld de vriendschap bekoeld heeft geld maakt meer kapot dan je lief is ik zou haar wel achter de vodden zitten om t terug te betalen
echt jammer dat de vriendschap is bekoeld, leen nooit geld uit want het geeft problemen dat zie je nu weer
ja is makkelijk gezegd, maar zeg nee ,geld lenen is tegen mn principe.
sterkte.groet sonya
Ik heb ooit ook zo’n vraag gekregen van een goede vriend. Of ik “even” 40.000 euro wilde lenen. Mijn antwoord was: Nee, want als ik je het geld uitleen, ben ik mijn geld én een goede vriend kwijt.
Gelukkig begreep hij het en zijn we vrienden gebleven.
lekkere vriendin zeg. Je hebt haar al 10k geleend. Dat is toch zat? Al zou je dat hebben geweigerd is dat geen rede om zo afstandelijk te doen. Zo een vriendin ben je liever kwijt dan rijk!
Ik ben er wel mee eens dat je een goede vriendin niet om een lening vraagt, niet voor een bedrijfje dat je wilt beginnen. Misschien wel voor een noodgeval, als je een rekening niet kunt betalen of zo. Dat heet helpen, en dat doe je voor vrienden als je kunt.
Ik ben het eens met sommige opmerkingen: er is nu een akelige situatie gecreëerd door de omstandigheden. Het beste kun je dit uitspreken. Je vriendin zal dit niet durven vanwege de schuld die ze nu bij je heeft. Het is aan jou om het ijs, want dat is het, te breken. Zeg eerlijk dat je haar vriendschap hier niet aan kwijt wilt raken, en dat je heel goed snapt dat ze in deze omstandigheden dat geld niet binnen dat jaar kan terug betalen. Geef daar ruimte aan en zeg dat ze, behalve voor geld, haha, altijd op je steun kan rekenen. Vraag of je op een andere manier kunt helpen bijdragen aan het beter lopen van de haar bedrijfje. Je zou haar bedrijf bijvoorbeeld kunnen promoten of zo.
Ik denk dat jij je ook niet prettig voelt bij het afwijzen van haar verzoek en dat creëert een nare situatie. Doorbreken, dat lucht vast jullie beiden op.
vervelende situatie 😟😥 maar ik zou nooit maar dan ook nooit geld uit lenen niet dat ik gierig ben maar het is m’n geld en daar blijft een vriendin van af. hoop dat ze het terug betaald. kan ze geen crownd funding beginnen ofzo?
getsie wat ontzettend naar. zo verdrietig ook om iemand waar je zo close mee was te verliezen. nee herken dat helaas maar al te goed. denken dat iemand je beste vriendin is maar je keihard laat vallen.
Ik zou het ook vervelend vinden en de vriendschap over zou zijn. Je zou naar haar toe kunnen gaan om het te bespreken. Hoe dan ook is het een knauw in jullie vriendschap. Je vriendin zegt het te begrijpen…….gooi het open.
Ik lees dit anders. Ik denk dat je zelf heel zwaar tilt aan het niet uitlenen van geld dat je onbewust je gedrag verandert en je vriendin dat aanvoelt. Ze kan je nu ook niet terug betalen wat wellicht ook schaamte met zich mee brengt. Hoe dan ook denk ik dat je beter een open en eerlijk gesprek kan aangaan en van daaruit beslissen of de vriendschap op oude voet verder kan.
Mijn eigen ervaring waarbij mijn man ook heel veel geld had uitgeleend wat niet terugbetaald werd heeft geresulteerd in een kapotte vriendschap. Ik hoop dat het bij jou anders zal zijn
Zo jammer dat geld zo’n invloed heeft op alles in ons leven…….
Nee, ik ben het zeker niet eens met al die nare negatieve reacties. Je vriendin zit vreselijk met haarzelf in de knoop hierover. Ze kan het geld nu niet terug betalen denk ik. Ga een avond naar Haar toe en zeg dat ze het voorlopig even niet terug hoeft te betalen (tenzij je het zelf nodig hebt). Geef haar meer tijd voor de terugbetaling en bespreek het rustig met haar. Dit heeft niets met goede of slechte vriendschap te maken.
lieve meid heel naar dit maar leen geen geld aub heb het zelfde gedaan via deurwaarder terug gehaald was zo gepiept binnen een week had ik mijn geld en jij heb ook een gezin he vergeet dat niet en wat jou man al zei doe het niet goede leer school voor de volgende keer en idd gaat ze maar naar de bank daar zijn ze voor sterkte en maak je niet te druk
Hoi Sil, via welke deurwaarder als ik vragen mag? Wij hebben 30.000 geleend aan een “vriend” als investering in zijn bedrijf. Hij heeft zijn bedrijf failliet laten gaan. Terwijl hij ons geld heeft uitgegeven aan dure vakanties met zijn kinderen en dure kleding en spullen voor zijn vrouw. Dan denk je mensen te kennen.
Je zegt het niet zo uitgesproken, maar mocht het zo zijn dat je haar mist en de vriendschap willen verbeteren: vertel haar dat. Práát met elkaar. Misschien mist ze jou ook, maar weet ze niet hoe ermee om te gaan. Kijk of jullie behoefte qua vervolg van de vriendschap meer op één lijn liggen dan je nu weet. Daar kom je alleen achter door dit direct te bevragen aan elkaar. Verder begrijp ik je dilemma qua geld lenen, wees niet te streng voor jezelf dat je achteraf misschien al in eerste instantie de eerste keer niets had willen uitlenen, weet je: het leven bestaat uit leerervaringen 🙂
Hoi Railey,
geld is vaak een moeilijk onderwerp. Je hebt gedaan wat je kon en dat is mooi. Mijn advies is om dit face-to-face te bespreken. Spreek een keer samen af, misschien een leuk restaurantje? Spreek uit hoe je je voelt. Dit soort gesprekken zijn altijd beter in het echt te bespreken. Whatsapp of bellen kan niet alle lading goed overbrengen in mijn opinie. Vertel eerst hoe je je voelt en jullie vriendschap koestert, maar merkt dat het wat ver voelt nu en dat je daar graag verandering in wilt brengen. Misschien lukt het dan ook om rustig te bespreken hoeveel tijd ze nodig denkt te hebben om je terug te betalen en geef daar dan iets langer hoor dan ze zelf voorstelt zodat ze de ruimte voelt, als dat in je portemonnee past natuurlijk want nu mis je ook rente.
Ik wens je heel veel sterkte en hopelijk weer een gezonde fijne vriendschap met die vriendin.
Groetjes S
Een echte vriendin gaat je geen geld vragen.
Geld maakt vriendschappen kapot.
Dat het contakt dus niet meer goed is ligt aan je vriendin en niet aan jou.
Probeer het te laten gaan en misschien komt het geld terug.
Sterkte
Met familie en vrienden moet je wandelen, niet handelen. Nu maar hopen dat de lening met voorwaarden netjes op papier overeengekomen is.
Erg ondankbaar hoor, laat haar gaan.
Dat zou ik geen vriendin noemen. Dus, de vriendschap is bekoeld omdat jij haar niet nog eens 10k hebt geleend. Lekker ondankbaar, ik vraag me bij dat soort mensen af waarom ze hiervoor niet naar een bank gaan. Daar zal vast wel een reden voor zijn. Zo’n vriendin ben ik liever kwijt dan rijk, dat is geen vriendin. Jouw man had het bij het rechte eind. Jij bent echt veel te aardig, jij hebt je naar gevoeld omdat je niet aan haar verwachtingen kan voldoen. Jij had wel het beste met haar voor, andersom is dat denk ik niet zo. Ik krijg echt de kriebels van dat soort “vriendschappen”. Wel goed van je, dat je het haar eerlijk hebt gezegd dat het niet kon. Hopelijk krijg je de rest van je geld nog terug. In een echte vriendschap hoor je eerlijkheid te waarderen en respecteren dan weet je wat je aan iemand hebt.