Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ik zit met een cappuccino in mijn hand aan de keukentafel
Het is zaterdagochtend, mijn favoriete moment van de week. Het huis is stil, de kinderen zijn nog in bed en mijn man is naar de markt om verse bloemen te kopen. Het lijkt allemaal perfect, en dat is precies zoals ik het wil houden. Mijn naam is Sonja, en ik ben een leugenaar. Mijn vriendinnen denken allemaal dat ik een fantastische baan heb, met een riant salaris en dat ik het allemaal goed voor elkaar heb. Ze zien me als het voorbeeld van een succesvolle moeder die werk en gezin moeiteloos combineert. De realiteit is echter een stuk minder glamoureus.
In werkelijkheid werk ik als administratief medewerker bij een klein lokaal bedrijf
Het is een eenvoudige baan, zonder veel poespas en met een bescheiden salaris. Niet iets om over naar huis te schrijven, maar het is stabiel en het helpt de rekeningen te betalen. Maar dit is een waarheid die ik zorgvuldig verborgen houd. Mijn vriendinnen werken wèl allemaal in indrukwekkende banen: marketingdirecteuren, advocaten, managers in grote bedrijven. Ik wilde niet achterblijven. Toen ik jaren geleden hoorde dat Anne een promotie had gekregen bij een prestigieus advocatenkantoor, begon de leugen. In een opwelling vertelde ik haar dat ik ook promotie had gemaakt. Sindsdien heb ik mijn fictieve carrière opgebouwd, leugen op leugen gestapeld.
“Hoe was je week, Sonja?”, vraagt Eva terwijl we koffie drinken in onze favoriete café
“Druk, zoals altijd,” antwoord ik met een zucht. “We hadden een belangrijke deadline en de vergaderingen hielden maar niet op.” Ze knikt: “Je werk klinkt zo uitdagend. Hoe hou je het allemaal vol?”. “Gewoon doorzetten”, glimlach ik. In werkelijkheid zat ik deze week vooral facturen in te voeren en telefoontjes door te verbinden. Maar die details deel ik natuurlijk niet.
Elke keer als ik mijn vriendinnen zie, voel ik een mengeling van trots en angst
Trots omdat mijn act zo overtuigend is dat niemand twijfelt. Angst omdat ik weet dat de waarheid een keer boven water zal komen. “Wat als ze erachter komen dat ik al die tijd heb gelogen? Wat als ze ontdekken dat ik helemaal niet die succesvolle carrièrevrouw ben die ik voordoe te zijn?” Deze gedachtes houden me soms ’s nachts wakker. Ik voel me schuldig dat ik mijn vriendinnen misleid, maar de schaamte van de waarheid lijkt erger. Misschien is het de angst om te falen, om niet goed genoeg te zijn. Of misschien is het gewoon ijdelheid. Hoe dan ook, ik zit gevangen in mijn eigen web van leugens.
Toch zijn er momenten dat ik ervan geniet
Zoals die keer dat we met z’n allen uit eten gingen in dat chique restaurant en ik, dankzij een onverwachte meevaller, kon trakteren. De bewonderende blikken van mijn vriendinnen deden mijn hart sneller kloppen. Ze dachten waarschijnlijk dat ik een dikke bonus had gekregen, terwijl ik in werkelijkheid een oude spaarrekening had geplunderd. En dan zijn er de momenten van paniek. Zoals die keer dat Anne voorstelde om een keer langs te komen op mijn werk voor een lunch. Ik moest snel een smoes bedenken over een belangrijke vergadering buiten de deur. Of die keer dat mijn collega onverwacht bij dezelfde koffietent binnenkwam waar ik met mijn vriendinnen zat. Gelukkig herkende hij me niet meteen en kon ik hem afwimpelen.
Soms vraag ik me af hoelang ik dit vol kan houden
Hoelang kan ik nog doorgaan met deze voorstelling zonder dat het instort? Maar voor nu lijkt mijn leugen net zo stevig als altijd. Misschien komt er een dag dat ik eerlijk durf te zijn, dat ik mijn vriendinnen vertel over mijn echte baan en mijn echte leven. Maar vandaag is die dag niet. Vandaag geniet ik van mijn cappuccino, het rustige huis en de illusie van perfectie. Vandaag ben ik nog even Sonja, de succesvolle moeder met een glansrijke carrière. En eerlijk gezegd, soms geloof ik mijn eigen leugens bijna zelf.
SONJA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
doe normaal joh, wat een triest leven moet je hebben , of trieste vriendschappen eigenlijk, dat jij t gevoel hebt dat je moet liegen . ongelofelijk
Ik vind het een vreemd verhaal. Niet zozeer de ontstane leugen, maar dat je soms met een gevoel “van trots” zit, omdat je act zo overtuigend is. Daar krijg ik de kriebels van.
Opbiechten, scheelt een hoop stress. Durf je dat niet, dan zou ik met een laatste leugen doen alsof je ergens een simpelere baan hebt aangenomen op je huidige functie. Omdat het allemaal te druk werd.
Zo eentje die gaat roepen dat je je vriendinnen kwijt bent, omdat ze op je neerkijken en niet, omdat ze de kriebels van je krijgen en niet weten wie je bent. Je doet jezelf tekort, maar ook je vriendinnen. Zij mogen niet oordelen, maar jij wel. Jij hebt voor hen bepaald dat ze op je neer gaan kijken en presenteert hen een niet bestaande versie van jezelf. Vertel hen hun, maar geef ze wel de tijd om bij te komen, succes!
Dit artikel heb ik een paar weken geleden ook al gelezen. Waar zijn alle reacties heen?
Wees gewoon eerlijk, want uitkomen doet het toch een keer. En jij bent niets minder dan je vriendinnen met top functies. Als er lager op de ladder geen mensen zijn hebben zij ook geen werk en inkomen. Zoals mijn vriendin het tegen haar dochter zei, die door dislecty niet zo goed kon leren als andere kinderen in haar klas maar een kei is in het liefdevol omgaan met kinderen met een zware beperking, dat ook zij heel belangrijk is. Net als degenen die automonteur zijn of in een winkel werken, want ook een advocaat, directeur of wie dan ook heeft boodschappen nodig, een auto die gerepareerd moet worden of een kind met een handicap.
Dus wees er gewoon eerlijk over naar de buitenwereld, al zullen je vriendinnen misschien wel even boos of pissig zijn, maar als het echte vriendinnen zijn nemen ze om wie je bent. En zo niet, dan zijn het geen echte vriendinnen. Want hoe wie je ook bent, de paus, Willem Alexander of wie dan ook, ook zij moeten net als wij zelf hun kont afvegen als ze gepoept hebben….
En je bent niets minder dan hen, want nog steeds hebben ze niet door dat jij een stuk minder loon hebt dan zij denken, wat je siert en betekent dat je het samen met je man nog zo slecht niet doet.
Dus ga ervoor, hoe moeilijk ook, wees open en eerlijk en ga leven zonder een steeds groter wordende leugen.
triest