Vorige week deed ik, zoals elke week, mijn boodschappen bij de supermarkt
Benjamin, mijn zoontje van 15 maanden, zat vrolijk in het winkelwagentje. Zoals altijd begon ik met een zak bruine bolletjes, die had ik sowieso elke week nodig. Terwijl ik de zak in mijn hand hield, brak ik er alvast een bolletje af voor Benjamin. Dat doe ik eigenlijk altijd. Als hij iets te eten heeft, blijft hij rustig en kan ik op mijn gemak door de winkel zonder dat hij ongeduldig wordt of gaat huilen.
Ik was net bezig met het zoeken van mijn boodschappenlijstje op mijn telefoon, terwijl ik richting de broodafdeling liep, toen het gebeurde
Een vrouw, een volslagen onbekende, tikte me plotseling op mijn schouder. Ze keek me streng aan. “Weet je wel dat je eerst moet betalen voordat je iets kunt eten? Je bent een slecht voorbeeld voor je kind.” De toon in haar stem was scherp en vol oordeel. Ik stond perplex.
In een fractie van een seconde voelde ik hoe mijn hart sneller begon te kloppen
Er kwamen duizend dingen tegelijk in mijn hoofd op. Waarom sprak deze vrouw mij zomaar aan? Wat dacht ze wel niet? Ik keek naar Benjamin die tevreden op zijn broodje sabbelde, zich totaal onbewust van het mini-drama dat zich op dat moment afspeelde.
“Eh… pardon?” bracht ik uit
Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Haar ogen priemden in de mijne, vol afkeuring. “Het is toch niet de bedoeling dat je eten geeft aan je kind voordat je ervoor betaald hebt? Wat voor voorbeeld geef je zo?”
Ik voelde mijn wangen rood worden, irritatie borrelde in me op
Ik had er nooit zo bij stilgestaan dat dit ‘fout’ kon zijn. In mijn ogen was dit gewoon iets praktisch: ik gaf Benjamin een bolletje zodat hij rustig bleef tijdens het boodschappen doen. En uiteraard zou ik aan het einde gewoon afrekenen. Het was niet alsof ik iets probeerde te stelen.
“Ik betaal altijd netjes voor mijn boodschappen,” zei ik, hopend dat het gesprek hiermee zou eindigen
Maar ze leek niet van plan om het hierbij te laten. “Dat kan wel zo zijn,” antwoordde ze, “maar kinderen leren van wat ze zien. Als jij het normaal vindt om zomaar iets te pakken zonder te betalen, dan leert hij dat ook.” Ze knikte naar Benjamin alsof ze wilde benadrukken hoe ernstig de situatie was.
Op dat moment voelde ik de irritatie in me groeien
Wie was zij om mij te vertellen hoe ik mijn kind moest opvoeden? Ik ben een goede moeder en ik weet wat ik doe. Maar ergens voelde ik me ook onzeker. Was ze misschien toch een beetje in haar recht? Was het echt zo erg wat ik deed? Benjamin keek me ondertussen met zijn grote ogen aan, onschuldig en vrolijk. Hij begreep gelukkig niets van de situatie.
Ik wilde niet in een discussie belanden midden in de supermarkt
Ik probeerde mezelf te herpakken en rustig te blijven. “Het spijt me als dit je stoort,” zei ik kalm. “Maar ik doe dit altijd, en ik betaal er uiteindelijk voor. Ik vind het belangrijker dat mijn zoontje rustig blijft tijdens het boodschappen doen.”
De vrouw bleef me aankijken
“Dat kan wel zo zijn, maar regels zijn regels,” zei ze nog, voordat ze weg liep. Ik bleef achter met een mix van boosheid en verwarring. Wat was er zojuist gebeurd? Terwijl ik verder liep door de supermarkt, merkte ik dat het voorval in mijn hoofd bleef malen. Mijn stemming was volledig omgeslagen. Ik voelde me opeens bekeken, alsof iedereen in de winkel me aanstaarde en zich afvroeg wat voor soort moeder ik was.
Ik probeerde mezelf te kalmeren terwijl ik de rest van de boodschappen deed
Ik wist dat ik dit niet te zwaar moest opvatten, maar het bleef in mijn achterhoofd hangen. Ik voelde me bijna een crimineel. Toen ik bij de kassa aankwam, legde ik de zak bruine bolletjes op de band en liet de kassière alles scannen. Ze glimlachte vriendelijk naar Benjamin, die nog steeds vrolijk aan zijn bolletje zat te knabbelen.
“Goedemiddag” zei ze vriendelijk
Ik glimlachte zwakjes terug en knikte. Terwijl ik afrekende en mijn boodschappen in de tassen stopte, voelde ik de ogen van de vrouw weer in mijn rug prikken. De hele weg naar huis bleef ik nadenken over haar woorden.
Thuis aangekomen zette ik Benjamin in zijn stoel en begon mijn boodschappen uit te pakken
Het voorval bleef door mijn hoofd spoken. Waarom raakte het me zo? Waarom voelde ik me zo aangevallen? Terwijl ik Benjamin zijn eten gaf, besefte ik dat het niet alleen om die vrouw ging. Haar opmerkingen hadden iets geraakt in mij, iets waar ik blijkbaar zelf onzeker over was. Als moeder voelde ik altijd een druk om alles goed te doen, en dit soort opmerkingen drukten precies op dat gevoelige knopje.
Na het eten zette ik Benjamin op de bank en staarde naar de zak met bruine bolletjes
Was het echt zo verkeerd wat ik deed? Ik haalde diep adem en besloot dat het me niet langer zou laten beheersen. Ik kende mijn intenties. Ik zorgde goed voor mijn kind, en een klein broodje voordat ik afrekende, maakte mij geen slechte moeder.
Maar toch, de situatie had me geraakt
Het liet me zien hoe snel iemand een oordeel over je kan vellen, zonder de hele situatie te begrijpen. En hoe snel dat oordeel je als moeder kan doen twijfelen aan jezelf. Sindsdien heb ik besloten dat ik me niet meer zo snel laat beïnvloeden door de moedermaffia. Bah. Ik ben een moeder die probeert haar kind rustig te houden tijdens het boodschappen doen. En dat is al moeilijk genoeg.
BENTHE
ik heb hier de grootste ruzie over gehad in de winkel
precies zelfde verhaal werd zo onbeschoft aangesproken (geschreeuwt)ik heb dan ook tegen mevrouw gezegd dat ze beter ff de FBI kon bellen ! en als ze niet snel doorliep ze het broodje door der strot kreeg!
je mag gewoon iets eten in de winkel zolang je het maar betaald bij de kassa
en een KINDJE vind ik zo wie zo een ander verhaal !
ik snap niet dat mensen zich hier überhaupt druk om maken en waar ze zich mee bemoeien !
KAN ME HIER ZO BOOS OM MAKEN KINDERACHTIG GEDOE!!!!!
ik ben ook een moraal ridder en was waarschijnlijk naar een medewerker gelopen om te vragen of dit mag. tegenwoordig wordt er aan de kassa afgerekend en telt de kassamedewerker de broodjes. Als je je kind zoet wil houden, zorg er dan voor dat hij al iets kleins te eten bij zich heeft. ik heb wel een tip voor alle supermarkten. schrijf de regels op die gelden in de supermarkt. niet alvast beginnen te eten voordat er is afgerekend. Dat het kind 15 maanden is, boeit me niet. straks is hij 3,4 of 5 en vindt hij het de normaalste zaak van de wereld……
Hoi hoi allereerst je bent een goede moeder en twijfel nooit aan jezelf als je gevoel goed is ,is het ook goed .
Niemand krijgt een gebruiks aanwijzing bij de geboorte van je kind je doet dit op gevoel en al doende leert men.
Bij ons bij de supermarkt lig er bij de groente afdeling los fruit voor de kindjes dat je gratis mag pakken dus ik
denk dat die mevrouw niet echt met deze tijd mee gaat maar in het verleden blijft hangen.
Doe lekker je eigen ding zou ik zeggen en blijf gewoon je kindje wat geven in de winkel .
https://radar.avrotros.nl/artikel/mag-je-voor-het-afrekenen-iets-eten-in-de-supermarkt-60396
Ook hier verschillen de reacties van elkaar…
Moreel van het verhaal: liever niet alvast eten in de supermarkt, doe je het toch… dan wel netjes aan het einde afrekenen. (Of even vragen aan een medewerker of je alvast iets mag pakken)
Dus deze vrouw had zich hier niet mee moeten bemoeien.
Vaak geven supermarkten uit zichzelf al iets aan kleine kinderen. Ik grapte vroeger wel eens als ik met mijn dochter boodschappen ging doen: Die heeft inmiddels gegeten en gedronken, kan zo naar bed voor haar middag tukkie! Banaan bij de groenten, krentenbol bij het brood, stukje worst/kaas bij het verse broodbeleg, bekertje water bij de automaat!
hahahahaha wat bizar. Ik deed dit ook vaak met mijn zoontje vroeger en rekende netjes af. Hij was dan rustig en pakte meestal niets dat hij mooi vond om in zijn zakken te doen. Bling bling was hij gek op als een ekster.
Ooit toen ik thuis kwam was hij me toch te snel afgeweest en had iets gepikt. zucht kon ik weer terug. Dus wij terug, bling bling op de band gelegd, de puk in mijn armen en zo betaald. Dat was geen keuze want hij had het in zijn mond gehad. Verder is er geen woord meer aan vuil gemaakt.
Boodschap is duidelijk. Alles dat je pakt/ eet moet afgerekend worden en zolang iedereen dat doet wordt er niet gepikt. Verder mag iedereen er van vinden wat ze vinden dat peuters of kleuters op voorhand eten, maar hou dit vooral bij jezelf en laat een ander met rust.
ik d3ed het ook alrijd zo in de winkel toen ze klein waren wat een gemoei van iedereen mensen letten teveel op elkaar leef je leven zoals jij dat wilt ik bemoei me toch ook niet met jou is mijn motto
dit heeft niet meteen temaken dat jij een slechte mama bent/ het slecht doet. we doen allemaal wat we op dat moment als best zien. al kan het ook geen kwaad wat zelfreflectie te hebben en verder te denken. die vrouw had ook wel een punt, je moet je kind grenzen leren. nu leert hij dat je een supermakrt binnen kan lopen en eten wat je ziet. de grens van wachten is er niet. de grens naar eten en niet betalen komt gevaarlijk dichtbij. niet alles kan en moet kunnen. dat is een mooie les om met je mee te dragen en aan je kind door te geven. grenzen zijn belangrijk. en tot je iets hebt betaald, is het niet van jou.
Ik sta er versteld van waar andere mensen zich allemaal druk om maken en zich mee bemoeien. Laat iedereen het op zijn eigen manier doen zolang er maar normen en waarden worden meegegeven. Als je een klein kindje alvast een broodje geeft dan wordt winkelen gezellig voor kind en dus ook voor de ouder. Daar is echt helemaal niks mis mee. Niks heerlijker dan een blij en ontspannen kind en ouder!
precies !
Zit er eerlijk gezegd dubbel in. Heb het zelf nooit gedaan ondanks dat ik als alleenstaande ouder zonder familie in de buurt en net genoeg opvang om van huis naar werk en weer terug te komen echt dus altijd met zoon naar de winkel moest. regelmatij met heel veel drama want na hele dag op opvang was jij met regelmaat niet helemaal in zijn hum meer. Altijd naar hem uitgezondendat het pas van jou was als betaald was, ook uit angst dat bij de kassa tot ontdekking zou komen dat ik in haast pas vergeten was, of net die grote afschrijving onverwacht was geweest. Voor zoontje was het zo helder als wat. toen hij ouder was rende hij snel zelf met zijn geld langs de kassa als hij niet wou wachten. Bij andere dingen zoals speelgoed vroeg hij altijd of het al van he was als hij het uit mocht pakken.
Je zoontje is nog heel klein en zal het niet echt begrijpen. Het gaat nu om een broodje en dat is niet heel groot en dus vrij onschuldig. Hoop wel dat als hij ouder wordt en het wel begrijpt duidelijk bent. Zie dit namelijk ook nog eens tieners met aangebroken verpakkingen door de winkel gaan en die hebben met regelmaat minder geld dan ze hoopten en komen tot een bij de kassa tot de ontdekking dat het geld toch op was. Het is tenslotte niet dat je het eten dan nog terug kunt geven. En als het wel om grotere dingen zijn zoals speelgoed vind ik het persoonlijk echt not done, en ook dat heb ik wel zien gebeuren. Kortom, ik begrijp dat je het broodje nu al aan hem geeft, maar hoop dat je als hij ouder wordt wel leert dat hij eerst moet betalen. Het is tenslotte een winkel en geen restaurant, ook al wordt die vergelijking getrokken. Je trekt tenslotte bij een kledingwinkel ook niet alvast de kleding aan om vervolgens bij de kassa alleen het label af te geven. Ik zou je er met een kind op de leeftijd van jouw zoontje echter never nooit op aanspreken omdat ik uit ervaring weet dat je waarschijnlijk al in 500 bochten aan het wringen bent om alles rond te krijgen.
kijk maar even iet naar de schrijffouten, getikt met hond half op tablet die wil dat ik zijn balletje gooi 🙂
Voor alle zeikerds die er op tegen zijn.
Bemoei je niet met wat een ander doet. Deze moeder weet zelf wel wat het beste is. Ga lekker door met je eigen en laat een ander zijn eigen ding doen.
ik had volledig Tokkie op dat mens gegaan. En wel zo dat ze de volgende keer met een grote boog om me heen zou lopen. Waar haalt dat ding de moed vandaan
die Ugly woman komt zeker een keertje naar die ene Supermarket. Ga dan met volle kracht
jou andre kant van moeder zijn laten zien.
Anders zul je tientalle jaren met woede rondlopen. Die vrouw heeft geen enkele recht zo aan te vallen. Had ze dat wel tegen een man durven Doen ? denk ik niet. Alleen de manager of een kassamedewerker heeft het recht. Lachwekkend voor de vrouw, dat een volwassene bijna nooit in een supermarket eet voordat het betaald is.
ik ben ook moeder en winkelen was voor mij jaren met de oudste een drama.
ik heb haar zelf nooit iets vooraf gegeven uit de winkel maar het had me wel veel afkeurende blikken gescheeld bij de zoveelste woede aanval waarbij iedereen ook wat denkt en oordeelt. een ander kan niet in jou wereld kijken vandaar dat de bijbel ook zegt oordeel niet opdat gij zelf niet geoordeeld wordt.
je hoort mensen ook niet als de ene moeder een schamele tas bij de voedselbank ontvangt en een ander 500 euro per week uit geeft met een tesla voor de deur. dus wat is moreel? verdraagzaamheid dat is moreel. leven en laten leven.
ik word er echt doodmoe van dat anderen denken dat ze zich met een moeder mogen bemoeien en ineens alles tegen een moeder mogen zeggen.
ik heb nieuws voor sommige; laat ons met rust. moeder zijn is een ondankbare zware taak, wij hebben je mening echt niet nodig. we krijgen geen slaap, geen complimenten, geen waardering.
dus de volgende keer als je iets denkt; ssssst en loop door.
Ach ach wat hebben moeders het zwaar. Dat rechtvaardigt op geen enkele manier asociaal gedrag. Of mag je ook tanken en wegrijden om later te betalen?
volgens mij TANK je ook eerst en betaal je het achteraf.
dus had even een betere argument gekozen.
Ik betaal altijd voordat ik tank – daar gaat de vergelijking mogelijk mank.
Hahaha ja! Dat is precies wat je doet met tanken he? Eerst volgooien, dan betalen (of zoals bij het broodje: eerst in je mik gooien en dan betalen). De supermarkten vinden dit zonder uitzondering prima, dus hoezo asociaal? Daar heeft toch niemand anders dan iets mee te maken of ook maar last van?
Alle supermarkten? Bron, graag.
het voelt voor mij zelf instinctief ook wat vreemd, iets pakken voordat je betaalt, ben het niet gewend, maar goed als ze gewoon netjes betaalt is het prima
Jeetje wat een discussie hier.
die vrouw was fout. waarom? als je je kind een klein stukje brood geeft, dan ben je een slechte moeder?
of het nou goed of fout is wat de moeder doet, zoiets zeg je niet. een moeder is een van de moeilijkste taken in het leven, en dan zeg je zoiets tegen een moeder. die vrouw zou zich kapot moeten schamen.
overigens zijn er wel ergere dingen in het leven dan een stukje brood aan een peuter geven.
de volgende keer pak je ook een bolletje en vreet je het voor haar gezicht op.
wat een misselijke vrouw,
ik heb zelf in de supermarkt gewerkt en ga altijd even buurten met mijn inmiddels 10 maanden oude zoontje.
hij krijgt altijd iets zodat hij inderdaad lekker rustig blijft, mama haar boodschappen kan doen en even kan babbelen met haar oud collega’s.
de brood mevrouw (tante peet) geeft hem vaak ook iets om op te knabbelen.
ik hoef er nooit voor te betalen maar ik sta erop en zeg dat ook bij de kassa dames.
mijn zoontje was denk ik net 4 maanden oud hij zat in een onrustige periode en hij mocht nog nergens op knabbelen dus hij was toen een keer aan het jammeren in de supermarkt. toen heb ik gezegd luca ssst de kassa dames zitten niet op huilende kinderen te wachten, vond een mevrouw het ook nodig om zich over de wagen te buigen en te zeggen laat maar van je horen hoor kind.
ik ben best mondig gelukkig en heb haar gevraagd waar ze zich mee bemoeide, dat werd mij niet in dank afgenomen.
opvoeden is een zware taak wij zijn de ouders en niet anderen. je doet het hartstikke goed laat maar lullen. en geef je kind lekker wat om op te knabbelen.
jij blij, kind blij, winkel personeel blij.
@ashley precies dit!!
ergens snap ik die mevrouw wel, mijn moeder deed dit ook altijd bij mijn kinderen terwijl altijd zei, eerst betalen dan mag je eten.
Toen zij mijn moeder: maar er ligt ook altijd zo’n fruit mandje waar ze uit mogen pakken…
dus ergens is het voorbeeld al gegeven.
Tsja, ik zei als er staat dat ze mogen pakken, vind ik het prima, maar je gaat ze toch geen croissants geven in de winkel? Ze moeten ook leren dat ze geduld moeten bewaren….
Naja ze wisten uit eindelijk (en hebben het er nog over) dat bij oma het wel mocht en bij mam niet. Bij mama bleef het bij een stukje fruit, al wilden ze dat vaak niet
jij als ouder bent verantwoordelijk om je kind te leren zich te gedragen in de winkel of op restaurant etc..
en eerst betalen dan pas eten dat is de regel overal
oke Sandy, gelukkig hou jij je de hele dag aan de “regels”. het is een kind van 15 maanden. doe niet zo moeilijk.
Ja is dat zo? betaal jij vooraf in het restaurant? Ik krijg de rekening namelijk altijd achteraf gepresenteerd.
Tja……ik reken in een restaurant ook altijd pas af na het eten😉.
even voor de duidelijkheid lieve sandy. Zolang je IN de winkel bent KUN je niks stelen. want je steelt pas als je de winkel uit bent
is het netjes? niet maar voor een kleine kindje? kom op heb je niks beters dan je zorgen over te maken. haha zegt echt superveel over mensen die boos worden dat een kind in de winkel een stukje brood of iets eten.
Je had er geen seconde over moeten inzitten. Ik vind het een zuur wijf, die zich nergens mee te bemoeien heeft. Als iemand er al iets over mag zeggen, zijn het de medewerkers van de winkel. Mochten ze daar een beleid voor hebben, volgens mij hebben supermarkten daar niets over in hun beleid staan. Dit wordt door ouders al zo lang gedaan, dat ze hun kind alvast iets geven om ze rustig te houden. Als je nou als volwassene een pak koek gaat aanbreken en loopt te snaaien door de supermarkt, voordat het is afgerekend vind ik het een ander verhaal. Jezus, een bolletje voor een kindje van 15 maanden. En de brutaliteit van haar, dat je een slecht voorbeeld geeft. Als ze zo graag mensen fatsoen, normen en waarden wil bijbrengen, dan kan ze cursussen gaan geven in gevangenissen en verder haar bijdehante gedrag voor zich houden. Kortom, ik vind dat jij vooral niet aan jezelf moet gaan twijfelen.
Ja, het is ook eigenlijk gewoon diefstal wat ze doet! Ik ben het helemaal met de mevrouw eens! Wat is er mis mee om iets te eten van thuis mee te nemen? Hier heb ik altijd wel maïsvingers of een doosje rozijntjes in de tas zitten. Of ik geef mijn kleine man gewoon iets onbreekbaars in zijn handen waar hij mee kan spelen.
Ooit in een restaurant gegeten? Diefstal! Eerst eten, dan betalen… Hoe halen mensen het in hun hoofd?!
Dit is op geen enkele wijze diefstal. Geen oogmerk tot wederrechtelijke toeeigening. Post alsjeblieft geen dingen waar je geen verstand van hebt, leidt tot pijnlijke misverstanden dit soort onzin.
Ik vind dat iedereen (ja ook Joris) een goed eigen punt heeft. Maar waar het denk ik om gaat is dat jouw intentie juist was…op alle vlakken….de meningen zullen altijd verdeeld blijven want iedereen heeft zo zijn eigen principes gecreëerd uit eigen levenservaring. Daar is ook niets mis mee en moet kunnen en dus is er geen eenduidig antwoord in dit verhaal en moet je gewoon echt vertrouwen op jezelf en staan voor wat jij denkt dat goed is. Je kunt toch nooit iedereen tevreden stellen en dat moet je dus ook niet willen. Die mevrouw zag dit gewoon anders door haar ervaring of opvoeding en heeft je haar mening vervolgens opgedrongen. Dat is jammer! Dus doe vooral waar je achter kunt staan.
Waarom mogen mensen ergen niets meer van zeggen.
Je krijgt vaak meteen een grote mond of zijn op hun teentjes getrapt.
Die mevrouw had een punt wat betreft haar opmerking.
De kleine was nog erg jong maar als ze ouder worden moet je dat niet meer doen, dan zeg je bij wijze van trek maar lekker open.
Je kunt iets van huis mee nemen om ze rustig te houden wat logisch zou zijn.
Dat zoiets je van streek maakt snap ik al helemaal niet.
de moeder in de supermarkt werd aangespoken op.iets van een vreemde. Dat de moeder dat niet leuk vond daar kan ik inkomen. De tegenvraag is hoe Zou u het vi den als u op.iets wordt aangesproken door een vreemde die u niet Kent? u.vind het toch ook.niet prettig om bekritiseerd te Worden? u vertoont zeer weinig inlevingsvemogen.
Omdat mensen zich niet moeten bemoeien met anderen, wat vind je daarvan? Mensen moeten zich ermee bemoeien als iemand asociaal gedrag vertoont. Zoals een ander mishandelen/ lastigvallen. Ik kan je uit ervaring vertellen dat de meeste mensen dan de andere kant opkijken. Een moeder die haar kind een stukje brood geeft en dat gewoon afrekent is volkomen normaal gedrag. Die ‘mevrouw’ had helemaal geen punt, die ‘mevrouw’ heeft vooral geen leven als ze zich met dit soort zaken bemoeit.
Je eerste en tweede zin spreken elkaar tegen. Iets van een ander nemen is asociaal gedrag. En eten in een winkel eigenlijk ook.
‘Een moeder die een kind een stukje brood geeft en het dan afrekent is volkomen normaal’
En wat als ik nu naar binnen loop en een halve liter bier open maak en een zak chips en dit allemaal in de winkel ga verorberen? Is dit dan ook normaal? Of is dat anders omdat het geen stukje brood meer is?
De handeling is echter exact hetzelfde, iemand eet of drinkt iets op zonder dat er voor is betaald.
Precies. En tot welke leeftijd van het kind is het wel toegestaan en niet toegestaan? Zero tolerance wat mij betreft. Voor iedereen duidelijk.
waar bemoeit die vrouw zich mee? en als je je ergens mee bemoeit, zeg het dan netjes. waarom zeggen dat ze een slechte moeder is? wat heeft dat voor toegevoegde waarde??
Iedereen hier lijkt wat een discussie aan te gaan of je wel of niet een broodje mag eten in de supermarkt voordat je de zak openmaakt maar daar gaat het volgens mij niet om, belangrijker is dat een wildvreemd mens het nodig vindt om je aan te spreken op jouw opvoedingstaktieken terwijl ze daar op dat moment helemaal niets mee te maken heeft. Volgens mij mag je een (andere) ouder aanspreken op de opvoeding als ze een grens over gaan, bijvoorbeeld als je ziet dat een ouder een kindje een flinke mep verkoopt. Helaas houdt vrijwel iedereen in dat soort situaties wel z’n mond. In alle andere situaties mogen mensen gewoon hun mening voor zich houden. Vrijheid van meningsuiting is een nobel recht bedoelt om zinvolle input voor de samenleving te kunnen leveren. Niet om in een stroom van monddiaree je ondoordachte ongefundeerde opwellingen over andere mensen uit te storten.
Voor de moeder van dit verhaal: je gaat het echt nooit voor iedereen goed doen als ouder, simpelweg omdat voorkeuren voor de opvoeding onder de Nederlandse bevolking te ver uit elkaar lopen. Beter leer je zo snel mogelijk in dit soort situaties je assertief op te stellen, oefen bijvoorbeeld even rustig met een partner of vriend(in) hoe je in een willekeurige situatie iemand kan mededelen dat hun feedback op de situatie niet wordt gewaardeerd en dat ze afstand moeten nemen. En oefen met relativeren/het van je af laten glijden. Ik weet niet of het een oudere dame was maar goed ook om in jet achterhoofd te houden dat ouderen die beginnen te dementeren ook gek uit de hoek kunnen komen, daar kunnen ze zelf ook niet alles aan doen.
Voor het broodje zou je natuurlijk ook aan een medewerker eens kunnen vragen of het ok is als je zoontje vast wat eet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand daar moeite mee heeft als je daarna gewoon afrekend. Nog een tip bij de groente en fruitafdeling van veel supermarkten staat een tafeltje met manderijntjes en banaantjes bedoelt voor kindjes.
Pffft lekker belangrijk allemaal. Hoop dat hij het broodje lekker vond. Fijne dag allemaal dikke kus he
Als je zin hebt om malicious compliance toe te passen; de volgende keer dat je naar de winkel gaat pak je de bolletjes, reken je ze gelijk af (het beste ff snel bij de zelfscankassa), de bon mee. En dan rustig op je gemak de rest van je boodschappen halen. En als je er dan nog een keer op wordt aangesproken: “Oh, die zijn gewoon al betaald hoor, kijk maar hier is de bon.” En dan genieten van hun gezichtsuitdrukking 🤣
dan neem je je kind iets van thuis mee.
Ja he? Ik loop bijna permanent rond met drinken en een droog koekje, doosje rozijntjes, potje walnoten of iets anders voor wanneer mijn dochtertje (3) het wat moeilijk heeft.
Overigens begrijpt ze prima dat we eerst langs de kassa moeten en houdt ze netjes iets vast tot die tijd en vind ze het leuk om te helpen spullen op de band te leggen als ze flink blijft.
Wat als je je kaart vergeet of de chip niet meer werkt? Portefeuille gepikt onderweg.. Dan kijk je toch aan tegen diefstal.
Dan zeg je toch gewoon dat je het nog komt betalen, geen diefstal.
Nee, want dan nog ontbreekt het opzet (oogmerk) tot wederrechtelijke toeeigening. Geen dingen posten waar je geen verstand van hebt.
Als iedereen zich nou gewoon eens lekker met z’n eigen (onnozele) zaken bemoeit en niet zoveel met die van anderen, zou de wereld er een stuk mooier uitzien! Leven en laten leven. Iedereen doet dingen op zijn of haar eigen manier. Is verschil nou juist niet hetgene wat ons allemaal uniek maakt?! Kom op zeg, get a life!!!
Ik werk als kassa medewerker in een supermarkt en zowat iedereen van ons maakt het echt niet uit als je iets openmaakt voor je kind en het vervolgens netjes afrekent. Zeker als het een klein kind is. Het is overigens ook fijner voor ons en andere klanten dat een kind niet de hele tijd aan het krijsen is of vervelend is.
dankje Noor 🙂🙂
ik heb zelf weles een mars gegeten in de supermarkt omdat ik te laag bloedsuikerspiegel had en niet lekker werd,de cassierre vond dit geen probleem nadat ik het uitlegde.
een tip,neem een koekje of iets dergelijks mee van thuis en geef dat in de supermarkt
Ten onrechte gaat men ervanuit dat je pas iets gekocht hebt als je hebt betaald. Dat is gewoon niet zo. Koop is een kwestie van aanbod en aanvaarding. Door de zak met bolletjes te pakken en er alvast van te gaan eten heb je het aanbod aanvaard en zul je de prijs die gevraagd werd voor de bolletjes moeten betalen. Je kan ook niet meer ervanaf zien. ( en dat voorbeeld geef je gewoon toch?)Het betalen is slechts het uitvoeren van je verplichting die je bent aangegaan door te kopen. De juiste reactie naar die mevrouw toe is dat de bolletjes al zijn gekocht. Het is natuurlijk niet handig om te doen bij producten die niet verpakt zijn. Maar tegen de tijd dat je kleine groot genoeg is om alleen naar de winkel te gaan kan hij ook begrijpen wat de bedoeling is ( dat alles afgerekend moet worden) en dat er een verschil is tussen grote kinderen en kleine kinderen.
ehm
afleiden met speelgoed helpt vaak wel.
Bij mijn zoontje van 10 maanden dan.
Ik vind het normaal om eerst boodschappen af te rekenen.
Als je kind honger heeft dan geef je hem of haar nadat je betaald hebt en buiten de winkel staat of loopt.
Kinderen moeten ook leren om geduld te hebben.
Die mevrouw heeft , eerlijk gezegt, wel een punt. In een restaurant eet je eerst en dan komt de rekening. In een supermarkt betaal je eerst. Daarna is het product van jou. Winkel personeel die pauze hebben en een broodje uit de winkel willen moeten ook eerst langs de kassa. Het zat moeders duidelijk dwars waarschijnlijk omdat ze het zelf ook wel weet. Als dat kind straks zelf met zo’n klein wagentje loopt (wat verboden zou moeten worden) en hij trekt een zak snoep of wat dan ook los leg hem dan maar eens uit dat dat niet de bedoeling is. En waarom is het gek als een vreemde er wat van zegt??? Ze had ook gewoon kunnen zeggen nou bedankt voor het advies. Zo had ik er zelf nog niet naar gekeken. Fijne dag nog. Maak niet overal zo’n probleem van.
Huh, dat is supermakkelijk uit te leggen aan een kind.
Dankzij dit bericht ben ik voorbereid op wanneer dit mij zou overkomen. Als mijn jongste weigert te blijven zitten in het stoeltje van de kar, loop ik bewust naar de knijpfruitjes en laat hem er eentje pakken. Dan is hij weer eventjes zoet. Wanneer het te lang duurt en hij vervolgens met de nog dichte knijpfruit weer begint te klimmen in het stoeltje gaat de knijpfruit ook echt open! Mijn enige afweging was voorheen dat ik liever een knoeiboel moet opruimen dan een kind van de stenen vloer moet oprapen met alle mogelijke gevolgen.
Wanneer iemand mij hierop gaat aanspreken zal ik voorstellen samen een medewerker te zoeken en samen te vragen of de winkel het oke vindt hoe ik het aanpak (ja, ik heb vertrouwen in het antwoord).
Iedereen die dit niet begrijpt heeft niet het moederschap ervaren wat ik ervaar, en velen met mij. Kritiek hebben op een situatie waarin je jezelf nooit hebt bevonden is ondoordacht en hoeft niet serieus genomen te worden. Moeders, wonderwezens, doe wat je goed dunkt!
je kan ook gewoon je kind bij een oppas brengen als het zich in een winkel niet kan gedragen. heeft het overige winkelpubliek ook geen last van jou niet opgevoede kind
@ano haha wat een domme opmerking weer. heb je wel eens een peuter meegemaakt of niet?
die doen waar ze zin in hebben, wij als ouder doen er alles aan om ze netjes op te voeden. een kind dat emoties heeft, is niet direct een onopgevoed kind.
Stelen is het sowieso niet, want moeder betaalt gewoon. Ik snap alleen niet waarom er altijd gegeten moet worden ter afleiding, dus ik zou het zelf niet zo snel doen (ik heb kinderen). En ergens vind ik het ook wel wat vreemd. Maar wat daar ver boven uit stijgt is dat het nogal grof is om iemand op deze wijze aan te spreken en dat dit de wereld ook verre van mooier maakt. Moeders hebben het vaak al zwaar zat, een mooi woord is zo veel beter dan maar al die veroordelingen uitspreken naar elkaar.
Mijn god he, wat een moraalridders hier.
Hier geeft iedereen zijn kind iets in de winkel, en geen medewerker die dat raar of vreemd vindt.
Het zijn kinderen hoor. Het wordt gewoon afgerekend. En een kind van 1 tot 4 jaar leer je op die manier echt niet dat je niet hoeft te betalen of wat hier dan ook gesuggereerd wordt. Als ze groot genoeg zijn om een gesprek te begrijpen, dus niet in de leeftijd tussen 1 en 4, dan leer je ze daar soort dingen. Wat een grote onzin hier.
In mijn winkel doet iedere winkelier prettig boodschappen. Ik sta, nu ik dit lees, echt met mijn mond vol tanden.
Het slaat inderdaad nergens op dat het kind leert niet te betalen voor producten, want de moeder betaalt er letterlijk gewoon voor.
Nou Ano, gelukkig zeg je niet: ‘Je kan het kind ook gewoon terug in je buik stoppen, dan heeft het overig winkel publiek ook geen last van jouw ‘niet opgevoed’ kind. Pfff
Het product is nog niet van jou. Trek je ook een zak chips of snoep open? Lepel je ook een bakje slaatje leeg in de winkel? De taart? De pannenkoeken? Zet je een fles frisdrank aan je lippen? Of vers geperste jus d’orange?
Caissières zijn veel te jong om er iets over durven te zeggen. Ook door de brutaliteit van de klant: “Ik betaal er toch voor!”
Mijn kinderen aten en dronken thuis. Ze moesten leren dat behoeften niet direct bevredigd hoeven te worden.
betweter… wat een opmerking… dus t schijfje worst van de slager.. mag niet. t is pas stelen als je de winkel uit gaat zonder te betalen.!!
Wat een rare opmerking. Een plakje worst wordt gegeven. Het bolletje is GEPAKT.
knap gezegd…. of iets meenemen van huis. het gemak achter wegen laten. Dit geval heeft niets te maken dar je een goede moeder bent wij ouderen moeten het juiste voorbeeld geven.en dat begint bij de baby.
Ik deel uw antwoord en ben van mening dat het niets te maken heeft met moraalridders. Ik ben van mening dat de meeste kinderen geen honger kunnen hebben in Nederland.
Wanneer we rond lunchtijd in de winkel zijn, wil ik ook nog wel eens een stukje brood aan mijn jongens geven. Ik weet dat de Albert Heijn het niet erg vindt, zolang je maar afrekent.
Wat betreft het goede voorbeeld geven, mijn oudste van net 3 jaar, gaat altijd meteen aan de slag met het invoeren van de broodjes bij de zelfscankassa. Hij weet niet anders dan dat we alle broodjes die we gepakt hebben, aanvinken op het scherm.
En ja, ik vond het ook raar voordat ik moeder werd. Nu vind ik twee hongerige kinderen rond lunchtijd storender dan alvast een stukje brood geven.
En je kinderen thuis laten eten voor je rond lunchtijd gaat winkelen vind je niet normaler?
We gaan om 11.00 uur weg en zijn rond 12.30 uur thuis. Etenstijd is om 12.00 uur. Ik probeer altijd om 11.30 uur terug te zijn, maar dat is niet altijd haalbaar. Het eten in de supermarkt triggert, waardoor (vooral de jongste van 1) gaat huilen.
Als u online zoekt, ziet u dat de Albert Heijn hier zelf geen probleem mee heeft, zolang je het product maar betaalt.
Er is geen sprake van diefstal, er mist alleen een half broodje bij het afrekenen omdat beide kinderen allebei een kwart op hebben. Ik denk dat er echt grotere problemen, asocialer gedrag en verkeerdere voorbeelden zijn in de supermarkt dan dit.
ik vindt dat de vrouw die jouw aansprak volledig gelijk heeft,wat voor een signaal geef je aan je kind af,dat hij straks in een supermarkt eerst alles maar mag opvreten en opzuipen en dan pas betalen? het is geen restaurant hé,eten hoor je gewoon fatsoenlijk thuis te doen. en om je kind stil te houden,hoor je hem fatsoenlijk op te voeden,en te leren,dat er eerst voor de boodschappen betaald moet worden.
dat kun je wel zeggen van: je hoort je kind fatsoenlijk op te voeden en hem stil houden…. maar dat laatste lukt absoluut niet altijd even goed, je kunt nog zo ‘goed’ opvoeden e.d. dat wil niet zeggen dat een kind dan nooit drama’s gaat maken in de supermarkt of andere openbare plek…. denk maar niet dat een kind van een jaar of 3 gaat denken: oja mama zegt altijd dat ik me rustig moet houden in de winkel…. nou laat ik dat dan ook maar doen…
tuurlijk joh!!
maar als het dan gebeurd dat je kind een uitbarsting heeft in de winkel, dan krijg je dáár weer over op je kop….
en wat betreft een broodje geven: sommige winkels vinden het geen probleem als je het maar betaalt..
winkels mogen hier zelf hun eigen regels over opstellen.
Natuurlijk is het niet echt een goed voorbeeld voor het kind, maar ik vind de reactie; alles opvreten en opzuipen ook niet direct een goed voorbeeld van reageren!
Wat een moraalridders hier. Mijn jongste kind eet altijd een paar stukjes brood in de winkel. Daar hoeft niemand iets van te gaan zeggen, want dat zou ik niet zonder weerwoord nemen.
Mensen zouden het namelijk helemaal niet snappen. Ik ben er zelf ook niet altijd blij mee. Maar mijn jongste heeft autisme en ik kan het hem wel verbieden, maar dan wordt het een heel groot drama. Mensen snappen niet hoe dat voor ons is als ouders. Mijn jongste kind zou een verbod simpelweg niet begrijpen. Dus ik moet wel. Daarom zou ik adviseren om niet te snel te oordelen.
Doe normaal waar bemoei jij je mee
Praten over fatsoenlijk en in het zelfde stuk praten over opzuipen en opvreten wanneer het gaat over een kindje van 15 maanden..
Zegt meer over je eigen gebrek aan fatsoen door normaal te praten. Je slaat de plank mis Corry.
ik vind dat die vrouw een probleem heeft !! of ze nu gelijk of ongelijk had doet er niet toe ,het gaat haar niks aan zolang zij er geen last van heeft moet ze gewoon haar mond houden de enige die mw er op aan kan spreken is het winkel personeel .
haha haha meer komt erbij mij niet uit.
onbeschoft wijf ben je corry kansloos figuur zeg meer over jou als over deze dame die het gewoon aanpakt om haar kindje ze weet dat hij of zij gaat gillen en ze betaald gewoon haar broodjes
dus dat onbeschofte taal gebuik hou je maar voor je
Ik probeer me bij al die kritische reacties voor te stellen hoe slecht voorbeeld die mensen hebben gehad vroeger, waardoor ze er zo zwaar aan tillen. Zich zo weinig kunnen verplaatsen in een kind of om zo moeilijk om kunnen gaan met mensen die andere keuzes maken dan hunzelf. Was het voorbeeld wat jullie kregen dan een rigide ouder waarbij het maar op 1 manier goed was, hun wil was wet?
En geeft dat rust? Het lijkt me pittig als je je druk moet maken over zulke persoonlijke kleine opvoedverschillen.
Ik deed het ook dat broodje, heb er geen moment overna gedacht, nooit op aangesproken ook. Mijn kinderen zouden monsters moeten zijn, want ik heb wel een berg kritiek over me heen gekregen, maar het valt allemaal reuze mee. Ik krijg zelfs complimenten.
Ik geloof zeker in goed voorbeeld. Ook in uitleggen wat belangrijk is, wat prioriteit heeft, wat regels zijn. Maar ik geloof ook in de les: leven en laten leven.
En ik vind het opvallend dat zoveel kinderen van tijdelijke dief-ouders NIET zelf de winkel leegroven, maar geduldiger kunnen zijn dan de kinderen die al (te) jong hebben moeten leren geduldig te zijn. Misschien willen we als volwassenen teveel van kinderen, zijn we zelf te ongeduldig en leren ze van ons dat wat we in kinderen juist niet willen zien.
Een slecht voorveeld gekregen omdat je nu grenzen hebt in het openbaar? Wat dacht je van daadwerkelijk opgevoed zijn? Wij mochten als kind nergens aankomen in de winkel. “handjes thuis”. Je raakt niet aan wat niet van jou is! Eten in de winkel kwam niet eens in ons op. Zou het nog steeds niet “durven”. Ik ben zwanger van mijn eerste en ik ga dezelfde grenzen doorgeven. Vanaf het moment dat je grensen wegneemt, maak je andere grenzen dunner. Dat is hoe je een maatschappij krijgt zonder manieren. kijk maar eens naar veel kinderen/ tieners, zelf volwassenen. Ze bedenken zich en hop, het bakje tonijnsalade vliegt tussen de rijen chips. Het ene t-Shirt wordt tussen de jurken gehangen. Broodkruimels versprijden over de hele winkel. Kleding op de grond gooien in pashokjes. Laatst een vrouw die ziek was en de hele winkel onder stond te hoesten en daarbij ALLES aanraakte, bekeek en weer terug plaatste. enorm onrespectvol naar je medemens toe! Mijn dochter krijgt manieren, normen en waarden aangeleerd.
relax , doe ff normaal.
ik vind het helemaal nergens op slaan dat iemand je aanspreekt in een winkel die niet daar werkt.
Als ik mijn kind iets wil geven van mijn aankoop moet ik dat toch zelf weten.
Degene die zo fel reageren zullen zelf wel snode gedachten hebben.
Zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten.
Lekker gewoon dat bolletje geven, Niks mis mee.
Er wordt gewoon voor betaald
Ik vind het zelf ook echt niet kunnen, en ja ik heb 2 jonge kinderen. Ik zorg dat ik genoeg te eten en spelen mee heb om de kinderen tevreden te houden tijdens het boodschappen doen. Ik vind het altijd een beetje niet-in-control overkomen om je kind iets uit de supermarkt te moeten geven om ze stil te houden. De boodschappen zijn vóór het afrekenen niet van jou, dus blijf je er verder ook gewoon vanaf.
Ik zou alleen iemand anders er zelf niet op aanspreken, dat mag de supermarkt doen.
De toon maakt de muziek. Een klant die zich bevoegd voelt een andere klant zo af te kafferen in het bijzijn van kind en andere klanten….Niet om een groot vergrijp maar slechts om een broodje van een zak broodjes die zij zonder het verlaten van de winkel zeker af zou gaan rekenen. Ik vind deze situatie buiten proporties. Heel naar hoe deze moeder bejegend is. Personeel mag klanten aanspreken op gedrag op een nette rustige manier als iemand onbewust iets fout doet. Is natuurlijk een heel ander verhaal als iemand doelbewust zijn tassen aan het vullen is.
Of het nou een duur of goedkoop broodje is, is niet zo relevant. En iedereen mag iedereen aanspreken op ongepast gedrag. Wat fijn dat er nog (meer) mensen zijn die dat aandurven.
dat had ze niet bij mij moeten doen. Als je voor je eigen deur veegt heb je genoeg te doen. Wat een opmerkingen hier. Wat zijn jullie toch perfect.
Precies!
Eigenlijk zou je iets moeten zeggen als: Ik loop gauw door, ik vind het belangrijk dat mijn kind leert respect op te brengen voor andere mensen hun (redelijke) keuzes.
Slecht voorbeeld doet slecht volgen, dus als u het niet erg vindt hou ik mijn kind liever uit uw buurt…
De toon maakt de muziek. En ik vind dat medewerkers de taak hebben klanten op overtreden van regels te wijzen. En zoals ik al begin…de toon maakt de muziek. Iemand zo afkafferen omdat hij een misstapje begaat. Iemand die pas echt steelt als hij voorbij de kassa loopt met producten die niet van hem zijn…..
Dit voorval is wat mij betreft volledig buiten proporties. Heel naar als je zo bejegend word terwijl je niets kwaads in de zin had.
Ik heb dat zelf nooit gedaan.
Het voelde persoonlijk voor mij als stelen.
Maar ik zou er niets van zeggen.
Mensen zijn volwassen genoeg, en hebben/dragen zelf hun verantwoordelijkheid.
Ze mochten van mij wel iets vasthouden, bv iets wat kraakt, en daarna op de loopband leggen.
En toen ze ouder werden samen het boodschappenlijstje afwerken, wat een hele belevenis was.
Ze zijn niet altijd stil, maar meestal wel als je creatief bent.
Daarvoor hoef je niet perse iets te eten te geven om je kleine stil te houden.
Ik zie dat de meningen best uiteenlopend zijn.
Zo zie je dat iedereen weer anders in elkaar zit, of een andere gedachtegang heeft.
Toen ik zelf in een winkel werkte stoorde ik me er aan als klanten dat deden.. maar toen ik zelf moeder werd deed ik precies het zelfde 🤣🤣🤣
Mijn kind krijgt gewoon een stukje van een croissantje of een stukje eierkoek oid.
Kom op zeg het zijn jonge kinderen. Mijn kind moet soms ook heus wachten tot we hebben afgerekend maar bij grote boodschappen een ideale afleiding. Laat mensen ze met zichzelf bemoeien!
Pffff wat een drukte om niks.. een kind rustig houden met boodschappen doen is soms inderdaad lastig en zeer kindafhankelijk. Er zit een barcode op het product, of het nu gegeten wordt of niet en dat wordt gecand. Leven en laten leven mensen en niet zo snel oordelen, haal een keer diep adem laat het van je afglijden!
ik zou er niets van zeggen maar ik vind het wel onnodig en raar dat je je kind zo rustig moet houden. Zorg dat je kind uitgerust is, geen honger heeft, schone luier etc. er zijn dan geen fysieke redenen voor gejengel en begin met opvoeden. Je eet toch ook niet de koeken al op voor de kassa? Dus je kind ook niet. Lijdt ze af met wat ze zien, klets er tegen etc. Mijn kind is er groot mee geworden en heeft zelden gejengeld en alleen gegeten in de winkel wat er werd aangeboden (proeven, plakje worst, fruit uit de kindetbak etc.).
wat een onzin wat u allemaal zegd.
oke, dus het is jouw als moeder altijd maar dan ook echt áltijd gelukt om boodschappen te doen precies op het moment dat je kind uitgerust was, geen honger had en ook nog eens een schone luier had?
maak dat de kat wijs!
oja, en niet in alle winkels wordt iets aangeboden om te proeven, dus die vlieger gaat niet altijd op!
ieve schat maak je niet zo druk, ik heb dit vaak genoeg gedaan bij de kinderen en er heeft nog nooit iemand iets gestolen. er komt een tijd dat hij op school zit en jij rustig je boodschappen kan doen. gewoon zo door gaan. je houdt veel van je kind en dat is het allerbelangrijkste.
hahaha. sorry maar zo iemand zou ik heel snel op zijn plek hebben gezet.
Ook ik geef me kleine wel eens een stukje croissant ,niet een hele.
Zou er een medewerker na mij toekomen,dan zou ik heel netjes antwoorden wat vanzelf sprekend is.
maar een wildvreemde die MIJ komt vertellen wat voor een SLECHT VOORBEELD ik mijn kind geeft? die durft.
Als ik zelf nou in de winkel at,prima begrijp ik dat het niet kan. maar een klein kindje ? kom op wat stoort het jou. en NEE ,kinderen die tijdens hun jongere jaren een stukje croissant of broodje eten in de winkel worden later geen DIEVEN
kom op joh. er zijn ook zoveel winkels die speciaal voor kleintjes een appeltje of manderijntje of banaantje hebben gratis
ga je je daar dan ook aan storen?
ik denk eerder dat het iets zegt over degene die de opmerking maakt dan over jou. dus ik zou zeggen voel je vooral niet schuldig.
Als u het verschil niet snapt tussen iets nuttigen dat u wordt aangeboden en iets nuttigen wat nog niet van u is, valt er not een hoop te leren. Je eet andermans spullen niet op en tot je hebt afgerekend, is het niet van jou. Voor sommigen is dat gezond verstand.
Joris!…….ga jij even lekker een baan zoeken!!
Ik zie dat je op bijna alle artikelen een hoop commentaar hebt.
Gevalletje van……teveel tijd en verveling??
Ga wat nuttigs doen!!!
dan moet jij terug naar schol. ze steelt niet. ze betaald ervoor voirdat ze uit de winkel is.
Ik heb het altijd heel raar gevonden en nooit gedaan met mijn kinderen. Je kunt ook gewoon boodschappen doen zonder dat ze gevoerd moeten worden. Gelukkig vonden en vinden ze het ook heel raar wanneer we het in een winkel zien gebeuren.
Eerst betalen en dan pas een hapje.
Ik zou alleen nooit een ander daar op aanspreken en me ermee bemoeien.
wat is daar zo erg aan als een kindje van iets eet. wat moeder toch straks gaat afrekenen. ik begrijp dat niet. sorry
Ik doe precies hetzelfde en al die mensen die er zo nodig van moeten zeggen of denken hebben zelf denk ik geen kind of een heel lieve braverik als Jozef Geelman uit Pietje Bell 😉
Pas aangesproken toen ik met 3 kids op ons gemak blikjes aan het inleveren was, mevrouw achter mij stoorde zich aan ons blijkbaar.
Echt wat je beschrijft alsof ze dat knopje van onzekerheid even bij je induwen. Gelukkig kreeg ik bijval van iemand die daar weer achter stond.
Of die ouders gaan gewoon voorbereid de deur uit en zorgen dat ze zelf iets meebrengen om hun kind zoet te houden. Een speeltje of iets te eten waar ze al voor betaald hebben…
joris je bent een azijn zeikerd idd ga een baan zoeken of ben je zo.n staat trekker niks doen voor je centen
Vervelend dat je je aan me stoort. Vooral voor jezelf. Ik heb al dagbesteding. Toch bedankt.
Daar heb je Joris driepinter de moraal ridder.
Wij doen het ook voor onze kleinzoon met een aangekoch fruitzakje.. Vind hij lekker.
We scannen het lege zakje achteraf bij de scankassa.
Ik snap niet waar deze azijnpissers vandaan komen en zich druk maken om niets.