Ik moest direct geopereerd worden mét risico’s voor mijn ongeboren baby

|

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Al vanaf dat ik een klein meisje ben, is het mijn grootste wens om ooit moeder te worden. Eind 2022 besluit ik dat dit het moment is om mijn droom waar te gaan maken ondanks dat ik geen partner heb. Ik ga actie ondernemen en maak via de huisarts een afspraak bij een fertiliteitskliniek. Hier doorloop ik de procedure en raak ik in april 2023 voor de eerste keer zwanger, helaas eindigt deze zwangerschap al heel snel in een miskraam.

Ik besluit naar een accupunturist te gaan voor een volgende poging

De maand daarop word ik weer zwanger, maar ook deze zwangerschap eindigt tot mijn grote verdriet in een miskraam. Voor de volgende poging ga ik naar een acupuncturist en laat ik voetzoolreflex therapie doen. Eerder zou ik gedacht hebben dat dit niks voor mij is, maar nu dacht ik: Baat het niet dan schaad het niet. En met resultaat, want ik word weer zwanger en deze zwangerschap blijft goed gaan. 

Ik voel me niet lekker en heb hoge koorts

Met 6 weken + 1 dag zwangerschap zie ik al een kloppend hartje. Het eerste trimester verloopt eigenlijk goed, op misselijkheid en braken na, maar hier kan ik prima mee functioneren. In september heb ik vakantie, ik ben dan 16 weken zwanger. Ik ga een aantal dagen met mijn zus naar Parijs, hier voel ik me niet helemaal goed en slik paracetamol om me wat beter te voelen. Op maandag komen we thuis en meet ik mijn temperatuur, ik heb dan bijna 39 graden koorts. Ik besluit om de huisartsenpost te bellen.

Mijn bloedwaardes blijken niet goed

Zij overleggen met de gynaecoloog. De gynaecoloog wil de baby graag even controleren. Ik krijg een echo, de baby doet het gelukkig goed en lijkt nergens last van te hebben. Bij mij wordt bloed geprikt en hieruit blijkt dat mijn leverfuncties en ontstekingswaardes wat afwijkend zijn. Ik word naar huis gestuurd met de boodschap dat ik een virus infectie heb opgelopen en dat ik het gewoon moet uitzieken. Wel wordt er nog gezegd: als je zieker wordt of je vertrouwt het niet, moet je contact opnemen met de huisarts. Het ziek zijn lijkt nu namelijk niks met de zwangerschap te maken te hebben.

Ik maak me ondertussen zorgen: wat kan dit zijn?

De volgende dag voel ik me nog steeds echt ziek, dus besluit ik opnieuw naar de huisarts te gaan. Ik geef aan dat ik buikpijn heb, maar de huisarts ziet op dat moment geen reden om verder te kijken en denkt ook dat het een ‘gewoon’ virus is wat moet worden uitgeziekt. Ik maak me ondertussen wel echt zorgen en heb het idee dat er wat meer aan de hand is. Ik blijf koorts houden, dus de volgende dag neem ik weer contact op met de gynaecoloog. Zij luisteren nog een keer naar het hartje van de baby en dit klinkt helemaal goed. Ze geven aan ik het beste opnieuw een afspraak kan maken bij de huisarts.

In het ziekenhuis blijkt wat er aan de hand is

Die middag kan ik weer terecht bij de huisarts. De huisarts vindt me nu zieker en overlegt opnieuw met het ziekenhuis, ze twijfelt namelijk of ik een blindedarm ontsteking heb. In het ziekenhuis wordt er een echo gemaakt en blijk ik inderdaad een blindedarm ontsteking te hebben. Mijn lever laat in het bloed ook nog steeds wat afwijkingen zien, maar dit zou bij de blindedarm ontsteking kunnen passen?

De operatie geeft risico’s voor het kindje

De arts geeft aan dat ik geopereerd moet worden, maar geeft ook aan dat dit risico’s kan hebben voor het kindje. Ze geeft aan dat het kindje zou kunnen komen te overlijden. Als reactie gaf ik toen aan dat ik niet geopereerd wil worden. De arts zei toen dat dit geen optie was en dat niet opereren ook risico’s voor de baby met zich mee brengt. Ergens ben ik toch opgelucht dat ik wist waar ik ziek van ben.

De operatie kan op zeer korte termijn plaats vinden

Ik word dezelfde avond geopereerd Meteen na de operatie komen ze op de recovery een echo maken van de baby, ik zie gelukkig meteen zijn hartje kloppen (Ik wist op dit moment al dat het een jongetje werd). De baby ligt wel erg stil, maar ook hij heeft de narcose binnen gekregen dus is hij wat rustiger. De volgende dag komen ze weer een echo maken van de baby en gelukkig gaat het nog steeds erg goed met hem. Gelukkig wist ik toen nog niet wat mij verder te wachten zou staan…

Lees HIER verder.

SANNE en JASPER

Insta:  @sharinhendriks en @mrgonso, fotografie: @Sanopho

Plaats een reactie