Mijn vader deed een ontdekking over mijn vriend, waardoor puzzelstukjes in elkaar vielen

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Kleine ruzietjes horen bij een relatie, toch?

Toen Tibor vanochtend boos de deur uit stormde om Sammy uit te laten, wist ik dat het weer zo’n dag zou worden. We hadden ruzie, zoals wel vaker de laatste tijd. Het waren nooit grote ruzies, het ging meestal om kleine dingen. Deze keer was het weer zo’n onbenulligheid: iets over de afwas, of het opruimen van de woonkamer, ik weet het niet eens meer precies. Kleine irritaties die zich opstapelden, maar waarvan ik altijd dacht dat ze erbij hoorden. Iedere relatie heeft zo zijn fricties, toch? En waren er ook altijd zoveel leuke en mooie momenten.

We hadden geen eens afscheid van elkaar genomen

Maar deze ochtend was anders. Het voelde niet goed. We hadden elkaar niet eens gedag gezegd. Hij had geen kus gegeven, ik had hem geen succes gewenst met zijn wandeling met de hond. Er hing iets onuitgesprokens in de lucht. Toen ik even later mijn eerste werktelefoontje had aangenomen, probeerde ik het van me af te zetten, maar het bleef knagen. Ik probeerde Tibor toch maar te bellen. Geen gehoor. Nog een keer. Weer niets.

Ik vertelde mijn vader wat er gebeurd was

Terwijl ik met mijn gedachten worstelde, ging mijn telefoon opnieuw. Het was mijn vader. Hij belde om te praten over de verjaardag van mijn moeder dit weekend. Ze werd zestig en wilde het groots vieren, wat heel bijzonder was voor haar. Normaal houdt ze niet van veel poeha, maar dit keer had ze besloten het anders te doen. Terwijl hij praatte, voelde ik een knoop in mijn maag. Ik vertelde mijn vader wat er die ochtend was gebeurd. Over de ruzie, hoe Tibor boos was vertrokken met Sammy en hoe we elkaar geen gedag hadden gezegd. Ik merkte dat ik me zorgen begon te maken. Zou hij nog boos zijn? Was hij misschien onbereikbaar om echt even stoom af te blazen?

Mijn vader had altijd al een goede ingang bij Tibor

Mijn vader stelde me enigszins gerust. Hij zei dat hij van plan was om ook met de hond te gaan wandelen en dat hij Tibor wel even zou bellen. “Misschien kunnen we elkaar wel tegenkomen in het bos, waar jullie altijd lopen met Sammy,” stelde hij voor. We hadden een goede band met mijn ouders en zeker mijn vader had een goede ingang bij Tibor. Het klonk als een goed idee. Even iemand anders die met hem praat, hem kalmeert. Misschien was ik alles wel groter aan het maken in mijn hoofd dan het daadwerkelijk was.

Helaas hoorde ik niets van zowel Tibor als mijn vader

De uren verstreken en ik hoorde niets van Tibor. Geen enkel berichtje. Ik hoorde ook niets van mijn vader. Het was vast niet gelukt en hij had natuurlijk nog veel te doen voor de verjaardag voor mijn moeder, dacht ik.

Mijn vader had Tibor gezien in onbekend gezelschap

Net na lunchtijd belde mijn vader. “Leonie, ik moet je iets vertellen,” begon hij aarzelend. Ik voelde meteen hoe de paniek opkwam. “Ik heb Tibor gezien,” vervolgde hij, “Maar hij was niet alleen. Hij liep met een andere vrouw.” Mijn hart stond even stil. Een andere vrouw? Wie zou dat kunnen zijn? Ik stelde mijn vader vragen, maar hij bleef rustig. “Ik weet niet wie ze is,” zei hij. “Maar misschien moet je het hem vragen. Het is beter denk ik als ik hier niet tussen ga zitten.”

Ineens viel alles op zijn plek

Mijn hoofd tolde. Een andere vrouw. Was dit de reden waarom we de laatste tijd zoveel ruzie hadden? Al die momenten waarop hij zich terugtrok, de stiltes, de boosheid om kleine dingen, ineens viel alles op zijn plek. Ik voelde de woede, de verwarring, maar ook de angst voor wat ik zou ontdekken. Ik moest het weten, maar tegelijkertijd wilde ik het niet weten. Misschien was het niets. Misschien was het iemand van zijn werk, een vriendin van vroeger die ik niet kende?

Hij bekende al snel

En toen kwam het eruit. Tibor bekende. Hij had al een tijd een affaire. De woorden kwamen als messen, scherp en pijnlijk. Ik wilde ze niet horen, maar daar waren ze. Hij gaf toe dat hij me al een paar maanden had bedrogen. Dat hij iemand anders had ontmoet en niet wist wat hij ermee aan moest. Ik was boos, verdrietig, verdoofd. Alles wat ik dacht te kennen, wat ik dacht dat veilig was, viel in één keer weg.

Ik ben inmiddels gelukkig met een ander

inmiddels is het 5 jaar later, ben ik gelukkig getrouwd en we hebben een zoontje van 1,5 jaar. Achteraf is het goed geweest dat onze relatie is gestopt. We pasten eigenlijk niet zo goed bij elkaar als ik toen dacht. Maar de manier waarop we uit elkaar zijn gegaan, heeft zeker zijn littekens achter gelaten bij mij.

KADY

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.