Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Deel 1: Bevallen en de kraamtijd, dat gaat heel anders in Finland
Deel 3: Tweetalig opvoeden, het is een uitdaging
Deel 4: Zes redenen waarom je in Finland een gezin wil stichten
Deel 5: Van de zomer met 21 uur licht naar je kinderen hijsen in laagje over laagje in de winter
Deel 6: Ik kreeg tijdens mijn bevalling 5 keer een ruggenprik
Deel 7: Vijf cultuurshocks als je naar Finland emigreert
Deel 8: Winter in Finland: “Bij een temperatuur van -30 gaat ons leven gewoon door”
In Nederland gaat een groot deel van het salaris vaak naar de kinderopvang
Wellicht gaan je kinderen er zelf ook heen, misschien (niet) meer. Maar volgens mij gaan de meeste kinderen in Nederland toch wel naar het kinderdagverblijf, de crèche of de peuterspeelzaal. Een moment, dagdeel of dag dat jij niet voor ze zorgt, maar je anderen betaalt om voor ze te zorgen. In de meeste gevallen zodat jij geld gaat verdienen, zodat je het dure kinderdagverblijf kan betalen. Best wel een beetje krom, dat veel moeders in Nederland enkel werken om het kinderdagverblijf te betalen en niet om zelf financieel onafhankelijk te zijn. Maar dat is een discussie voor een andere keer.
Het ouderschapsverlof in Finland is vele malen langer
Zoals jullie misschien al gelezen hebben in mijn eerdere blogs, heb je in Finland veel langer ouderschapsverlof dan in Nederland. Mijn kinderen waren bijvoorbeeld negen maanden oud toen ik weer ging werken. En ik heb zelfs maar het minimale verlof genomen. In Finland zie je dus geen kleine baby’s van drie maanden oud op het kinderdagverblijf. De baby’s zijn kinderen jonger dan drie jaar, maar altijd ouder dan negen maanden. De grote kinderen zijn dan weer een stuk groter, namelijk drie tot (en met) zeven jaar. En dat is het kinderdagverblijf, niet een BSO. In Finland gaan kinderen namelijk pas naar school in het jaar dat ze zeven worden.
De bezetting op de groepen is anders
Toen ik nog in Nederland stage liep op kinderdagverblijven, was het zo dat je per volwassene vier babies onder je hoede kon hebben, of vijf dreumessen of acht peuters. En BSO-kleuters moesten zelfs met z’n tienen een volwassene delen. Hier is er voor vier kinderen jonger dan drie een leidster nodig en delen kinderen boven de drie met z’n achten een volwassene. Dus veel minder kinderen per volwassene.
Kinderen gaan hier meestal full time naar de opvang
Oke, tot zo ver de droge kost en de cijfertjes. Waarin verschillen kinderdagverblijven nog meer? Het grootste verschil is denk ik het feit dat de meeste kinderen hier fulltime naar de opvang gaan. Finland is een duur land en de meeste mensen hebben gewoon twee inkomens nodig om rond te komen. Daarnaast kiezen veel moeders er ook bewust voor om fulltime te werken om hun financiële onafhankelijkheid te garanderen. Maar is dat dan niet mega duur, je kinderen vijf dagen per week naar de opvang? Nou nee, niet echt.
Privë kinderdagverblijven kosten iets meer
Nou nee, niet echt. In principe betaal je allemaal hetzelfde. De prijs die je betaalt is afhankelijk van hoe oud je kind is (onder of jonger dan drie) en of je ze op een gemeentelijk kinderdagverblijf of een privé kinderdagverblijf zet. In de praktijk verschillen ze niet veel van elkaar. Het is niet zo dat privé kinderdagverblijven per se beter of juist slechter zijn, het meer is als je iets extra’s wilt. Zo zijn er bijvoorbeeld privé kinderdagverblijven die extra nadruk hebben op sport, veel buiten zijn of een Montessori insteek. Deze zijn iets duurder dan andere kinderdagverblijven, maar het zal nooit meer zijn dan enkel €20,00 extra per kind per maand.
Er is een inkomensafhankelijke kinderopvangtoeslag
Ik schreef eerder dat de kosten van het kinderdagverblijf voor vrijwel iedereen gelijk zijn, zo’n €1000,00 voor de kleintjes en €900,00 voor oudere kinderen, maar toch betalen we niet allemaal hetzelfde. Je krijgt namelijk een soort van kinderopvangtoeslag die inkomensafhankelijk is. Dit betekent in ons geval dat we voor het privé kinderdagverblijf waar onze kinderen zitten maar liefst €35,00 per kind per maand betalen. Dus echt niets. En daarvoor zouden we ze in principe elke doordeweekse dag van 7:30 tot 17:00 daar mogen brengen (maar doen we niet). Ze krijgen daar ontbijt, warme lunch en een snack. Het geld wel flink waard.
De opvang is meer gestructureerd dan in Nederland
In mijn ervaring is de opvang in Finland ook gestructureerder dan in Nederland. Dat moet natuurlijk ook wel, want het kinderdagverblijf neemt in veel gevallen een groot deel van de opvoeding op zich. Elk kind heeft een eigen dossier waar alle observaties en doelstellingen in staan en minstens één keer per jaar is er een oudergesprek waarin wordt besproken hoe het met het kind gaat, wat het geleerd heeft en wat het het komende jaar gaat leren. Ook eventuele zorgen worden hier besproken en er wordt, indien er zorgen zijn, een plan van aanpak gemaakt.
Er zijn landelijke eisen
Kinderdagverblijven moeten zich ook houden aan voorschriften van de overheid om de kwaliteit van de opvang te garanderen. Ze zijn in die zin verantwoordelijk voor de cognitieve, sociale, motorische, adaptieve en communicatieve ontwikkeling van de kinderen. Daarnaast heeft elke groep een docent en een verzorgende. In de praktijk hebben deze vergelijkbare taken, de verzorgende heeft net als in Nederland een MBO-opleiding maar de docent heeft een universitaire opleiding. Daarnaast moeten de kinderen elke dag buitenspelen, tenzij het onweert of het kouder dan -20 is. Kinderen gaan ook vaak op een uitstapje, bijvoorbeeld naar een speeltuin in de buurt of naar de bibliotheek.
Is het Finse kinderdagverblijf een Utopie?
Is het dan een ideaal situatie, de Finse kinderopvang? Nou nee, een utopie bestaat niet. Het feit dat het leven hier zó duur is dat de meeste kinderen naar de opvang moeten, zodat hun ouders genoeg kunnen verdienen om fatsoenlijk van te leven zegt al genoeg. Een ander groot probleem, zeker hier in de stad, is dat het moeilijk is om aan kwalitatief goed personeel te komen in de kinderopvang. Er moet altijd een docent en een verzorgende op de groep staan, maar in de praktijk is de docent vaak een zeer gemotiveerde (en meestal ook wel bekwame) verzorgende en is de verzorgende iemand die nog in opleiding is. Je ziet veel vrouwen met migratieachtergrond op kinderdagverblijven werken, omdat er een programma is waarbij immigranten in Finland een gratis opleiding tot pedagogisch medewerker kunnen volgen. Dit is natuurlijk goed voor de inburgering en om het personeelstekort te verkleinen, maar ik merk soms wel dat de communicatie tussen deze mensen en de kinderen moeizamer verloopt, omdat er gewoon een taalbarrière is. Zeker voor mijn kinderen, wiens moedertaal toch Nederlands is en niet Fins, is het belangrijk dat ze op het kinderdagverblijf goed Fins leren. Een bijkomend probleem van het personeelstekort is dat de volwassenen op de groep vaak wisselen. Er is natuurlijk veel meer vraag dan aanbod, dus er is altijd wel een kinderdagverblijf dat bereid is om meer te betalen of betere voorwaarden biedt.
Gelukkig zijn er bij ons geen wisselingen in leidsters
Over het algemeen zijn wij super tevreden over ons kinderdagverblijf. De juffen zijn ontzettend lief, meedenkend en on top of things. De behoeftes en interesses van de kinderen staan centraal en het allerbelangrijkste: de kinderen hebben het er naar hun zin. Ik laat ze elke dag met een gerust hart achter. En gelukkig al bijna drie jaar bij dezelfde juffen!
Lees HIER verder.
ANNELIEKE
Insta: mamainfinland
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Na de onderstaande zin ben ik afgehaakt bij dit verhaal, wat een onzin uitspraak.
Best wel een beetje krom, dat veel moeders in Nederland enkel werken om het kinderdagverblijf te betalen en niet om zelf financieel onafhankelijk te zijn. Maar dat is een discussie voor een andere keer.
Hi MT!
Bedankt voor je reactie. Dit is wat ik van veel van mijn vriendinnen en vrouwelijke familieleden in Nederland hoor, maar ik had het inderdaad een stuk genuanceerder kunnen schrijven.
Hopelijk wil je de rest van het blog (of in elk geval de andere blogs) nog wel lezen.
Ik woon en werk in Zweden vooral met kinderen die naar school gaan (tot 16 jaar) en vraag me af of het werkelijk zo mooi is dat kinderen de hele week naar de opvang gaan als ze jonger zijn. Wie voedt deze kinderen op? Voor een groot deel het personeel op de opvang, de ouders hebben helaas te weinig tijd voor hun kinderen omdat ze moeten werken. Resultaat? Kinderen die grenzeloos zijn in hun gedrag richting ouders, leraren en leeftijdsgenoten, waarbij grove dingen gezegd worden, geweld gebruikt wordt, geweld binnen jonge relaties alleen maar toeneemt, drugsgebruik toeneemt om toch maar ergens bij te horen enz. Nee hoor, doe mij maar Nederland waar (toen ik er woonde in ieder geval) er vaak nog voor gekozen werd de kinderen slechts enkele dagen naar de opvang te brengen zodat de ouders zelf hun kinderen opvoeden en niet personeel op de opvang.
Hi Evelien!
Dankjewel voor je reactie.
De leidsters op het kinderdagverblijf voeden onze kinderen niet op, dat doen wij. Wij leren ze manieren, fatsoen, hoe ze zich gedragen tegenover anderen en zichzelf. En op het kdv brengen ze dat in de praktijk.
Kinderen die dagelijks naar de opvang gaan linken aan criminaliteit, drugsgebruik en geweld vind ik wel heel erg kort door de bocht, eerlijk gezegd. Ik denk dat het dan belangrijker is om te kijken naar hoe de ouders de tijd die ze met hun kinderen hebben doorbrengen.
Beste Annelieke,
Het is duidelijk dat je al jaren niet meer een kinderopvang binnen geweest bent in Nederland.
ook bij ons worden kinderen op het kinderdagverblijf gevolgd/ geobserveerd door middel van een kindvolgsysteem. vinden er jaarlijks de welbekende 10 minuten gesprekken plaats. Veel BSO locaties hanteren tegenwoordig ook een kindvolgsysteem en op verzoek van ouders kan hier een gesprek over plaats vinden.
de kinderopvang in Finland is niet goedkoper dan in Nederland. Wel op andere wijze gesubsidieerd. zo krijg je hier in Nederland kinderopvang toeslag. zelfs voor de rijken onder ons is dit nog 33% van de kosten
in Finland betaal je indirect voor de opvang namelijk doormiddel van belasting. Verder is het natuurlijk flauwekul dat het salaris van moeder naar de opvang gaat. waar gaat het salaris van vader dan heen?
Je betaald naar ratio van je je gezamenlijk inkomen en veelal is dat netto nooit meer dan 25%
Hi Daphne!
Fijn om te lezen dat het in de kinderopvang nu anders gaat! Toen ik er werkte was het voor al ‘ga maar spelen’ en een heel klein beetje VVE.
Ik heb nagedacht over wat ik schreef over het salaris van de moeder, en dat had ik inderdaad genuanceerder moeten verwoorden.
Dankjewel voor je feedback!
waarom wordt er altijd gezegd dat in Nederland “de vrouwen werken om de kinderopvang te betalen?”. Er is toch (vaak).een gezamenlijk inkomen? Is het weer de schuld vam de vrouw dat zij dan zo nodig moet werken….? Gebruik dan:” In Nederland gaat een groot deel van het gezamelijke inkomen naar de kinderopvang” of zelfs er nog achteraan “…van de gezamelijke kinderen”….
Bedankt voor je reactie en je feedback! Dat zou inderdaad een betere manier zijn om te verwoorden, daar heb je gelijk in. Dankjewel voor het inzicht!
Nou lekker blijven wonen.
Maar wie wil er kinderen?
Dan zou je er toch ook zelf voor moeten zorgen?
Hi Siny,
Bedankt voor je reactie. Jammer dat je er over twijfelt of ik wel voor m’n kinderen zorg, dat is kwetsend.
Elke ochtend maak ik mijn kinderen klaar voor de dag. Eten we samen een ontbijtje. Lopen we samen naar het kdv. Daar nemen we afscheid en dan ga ik werken. Rond een uur of half vier (zelfde tijd als veel basisscholen uitgaan!) worden ze opgehaald. Dan spelen we binnen of buiten tot het klaar is om te eten. We eten samen, aan tafel, en dan gaan we weer spelen of wat tv kijken. We lezen ze elke avond voor, voor het slapen gaan. Elke avond, sinds ze geboren zijn. Dan vallen ze in m’n armen in slaap en leg ik ze op hun eigen bed. In het weekend gaan we er samen op uit.
Dus je mag vinden wat je wil over werkende moeders, of ze dat nu doen uit noodzaak, omdat ze het willen, of een combinatie, maar insinueren dat ik niet voor mijn kinderen zorg, dat accepteer ik niet.