Mijn dochter Rosa is net zeven geworden
Haar verjaardag was een paar dagen geleden, en er hangt nu een soort teleurstelling in de lucht. Het zit haar dwars. En eerlijk gezegd, mij ook. Rosa mocht niet trakteren op school. Iets waar ze zich elk jaar op verheugde. Sinds dit jaar mag er niks meer worden uitgedeeld in de klas. Geen traktaties. Helemaal niks. De school heeft het besluit genomen om het ‘verschil tussen kinderen’ te verkleinen, zeggen ze. Geen kinderen meer die opkijken naar een andere traktatie of jaloers worden op het grotere, luxer snoepje van een ander. Rosa snapt het niet. En ik eigenlijk ook niet.
Waar gaat dit heen?
Als je je kind al niet meer blij mag maken met een simpele traktatie op school, wat mag er dan nog wel? Ik weet nog dat ik vroeger, als klein meisje, juist uitkeek naar de traktaties van andere kinderen. Het was altijd een soort traditie, een momentje om samen te vieren dat je ouder werd. En nu… nu is dat weg. Voor m’n gevoel halen ze alle lol weg. En waarom? Omdat er een paar ouders zijn die het misschien te bont maken met traktaties?
We wilden niets bijzonders, gewoon simpele rozijnen en wat kleurrijke stickers erbij
Natuurlijk, ik snap best dat je als school een gelijke behandeling wilt voor alle kinderen. Maar kom op, een beetje plezier mag toch wel? Het is gewoon onzin om te denken dat kinderen minder worden omdat de één een wat grotere traktatie krijgt dan de ander. Wat leer je ze daar eigenlijk mee? Dat we alles maar moeten afvlakken omdat er verschillen zijn? Ik dacht altijd dat je juist moest leren dat het oké is dat niet iedereen hetzelfde heeft. En nu wil de school die verschillen dus wegpoetsen door helemaal geen traktaties meer toe te staan.
Rosa heeft geen idee hoe de wereld werkt, maar ik weet het wel
En ik weet ook dat dit belachelijk is. Ze ontzeggen die kinderen gewoon een beetje lol. Wat is er mis met een feestmomentje? Als ik dit geweten had, had ik Rosa lekker thuisgehouden op haar verjaardag en hadden we het samen gevierd in een leuk lunchzaakje. Met taart. En een kaarsje. Echt feest.
Ik denk terug aan het gesprek met de juf van vorige week
Ze stond daar, glimlachend, terwijl ze uitlegde waarom ze dit nieuwe beleid hadden ingevoerd. “We willen de welvaartsverschillen op school minder duidelijk maken” had ze gezegd, alsof ik daar zomaar mee akkoord zou gaan. Welvaartsverschillen? We hebben het hier over rozijntjes en een paar kleurige rietjes! Niet over dure merkkleding of nieuwe telefoons. Het voelde alsof ze van een mug een olifant maakte. Natuurlijk zijn er verschillen, die zijn er altijd geweest en die zullen er altijd zijn. Maar kinderen zijn gewoon blij met een traktatie, punt. Mogen we straks ook geen verjaardagsuitnodigingen op school uitdelen, omdat daar ook verschillen in zijn? De één mag wel komen, en de ander niet?
Rosa’s verjaardag werd op school nog wel gevierd, maar het voelde anders
Ze mocht een gekleurde verjaardagsmuts op en er hingen slingers boven het bord met haar naam erop. De hele klas zong enthousiast “Lang zal ze leven” terwijl de juf een vrolijk muziekje opzette. Er was een feestelijke sfeer. Maar Rosa zei dat er iets miste. Ondanks de slingers, de muziek en de liedjes, voelde het alsof het niet helemaal compleet was.
Toen was het tijd voor de pauze
Normaal gesproken zou Rosa nu vol trots haar traktaties uitdelen, iets wat ze al weken had voorbereid en waar ze zo naar had uitgekeken. Maar vandaag was er niets om uit te delen. Na een paar minuten begonnen ze gewoon aan het 10-uurtje, dus eigen fruit. Het was Rosa’s verjaardag, maar het voelde niet helemaal zo.
Na school bleef ik nog even op het schoolplein hangen en raakte aan de praat met een paar andere ouders
We kwamen al snel op het onderwerp van de verjaardagen en de nieuwe traktatieregels. “Het voelt gewoon niet goed”, zei een van de moeders, terwijl ze haar zoontje een appel gaf. “Onze kinderen kijken er maanden naar uit om te trakteren, en nu is dat ineens weg. Het haalt de magie van hun verjaardag weg.” Ik knikte instemmend, blij dat ik niet de enige was die er zo over dacht. “Rosa was er echt van slag door,” zei ik. “Ze had er zo naar uitgekeken om iets leuks uit te delen. Nu voelde het alsof er iets ontbrak.”
We bleven nog een tijdje praten en al snel werd duidelijk dat niemand echt blij was met het nieuwe beleid
Eén vader vertelde dat zijn dochter vorige maand ook jarig was geweest en het maar raar vond dat er geen traktaties waren. “Het hoort gewoon bij de feestvreugde”, zei hij. “Dat kinderen misschien niet allemaal hetzelfde krijgen, daar moeten ze toch juist mee leren omgaan?” De andere ouders knikten. We waren het er allemaal over eens: de traktaties moeten terugkomen. Ik voelde een soort opluchting dat ik niet de enige was die zich hieraan stoorde. Het voelde goed om te weten dat we als ouders allemaal hetzelfde wilden voor onze kinderen – een beetje plezier, zonder al dat gedoe over regels en verschillen.
Ik vind het moeilijk om uit te leggen aan Rosa
Ze moet het maar gewoon slikken, net als ik. “Dat is de regel nu”, zei ik uiteindelijk, “Het is niet leuk, dat weet ik, maar zo is het nou eenmaal.” Wat zou ik haar graag die traktatie gunnen. Het is alsof de wereld steeds saaier en strakker wordt, en ik ben er klaar mee.
Mag er getrakteerd worden op jullie school?
EMILY
Trakteren is voor de kinderen een feestje. Misschien zouden de ouders met de school mee kunnen denken om bijvoorbeeld te zorgen dat iedereen kan trakteren.
Stel nou dat de school zorgt dat er vrijwillige bijdrage is zodat kinderen kunnen trakteren. Of stel in dat het maar een kleine simpele traktatie mag zijn. Of inderdaad, het idee wat ik boor ij zag komen, alle kinderen van die maand samen laten trakteren.
De kinderen hebben hun uitdeel moment, en niemand valt erbuiten.
Sommige ouders trekken hele knutselwerkjes uit de kast, dat hoeft niet.
Een spekje, klein koekje of wat fruit kan ook al traktatie zijn.
Met een zak snoep van 2 euro kun je al een hele klas mee trakteren.
Ik kan mij als kind totaal niet herinneren dat ik het storend vond dat de ene meer trakteerde dan de andere, elke traktatie was een feestje.
En ook of de een nu met het vliegtuig op vakantie was geweest of de andere een dagje strand. Ik heb nooit gedacht ooh die hebben geen geld losers of andersom, wauw die zijn zo rijk….Ik denk dat die de gedachtengang van volwassen zijn en niet van kinderen.
Bij ons op school is dit het eerste jaar zonder traktaties. De jarige mag een snoepje uitdelen van school. Bij ons zitten ze nu in groep 6 en 7. Vorig jaar kon je nog een beetje origineel doen, maar over het algemeen was het chips of snoepjes. Toen ze in groep 4 en 5 zaten, stond er nog op ‘Hoera …8 jaar! Maar toen ze in groep 5 en 6 zaten hoefde dit niet meer..En de traktaties worden ook saaier als ze groter worden. Wel voor kleuters is dit echt jammer, een feestje met je ouders in de klas en dan weten ze niet eens wat de traktaties precies zijn….dat is wel jammer…Maar geen verschil tussen mensen die veel of weinig geld hebben, snap ik wel! Trakteren kan nog bij voetbal, bij het kinderfeestje…dat scheelt!
Bij de school waar ik werkte is ook sinds een jaar het traktatiebeleid verandert. Waar eerst getrakteerd werd en er regelmatig kinderen waren die om wat voor reden dan ook geen traktatie mee hadden, wordt de verjaardag nu gevierd met een hoed, ‘taart versieren’, zingen, verjaardagskaart en vervolgens dobbelen voor een leuke activiteit. Een stuk gezonder ook!
Het viel ons op dat vooral ouders moeite hebben met deze verandering. De kinderen worden enorm in het zonnetje gezet en vinden het hartstikke leuk. Als ouder is het ook maar net hoe je een en ander brengt richting je kind zonder je eigen gevoelens op hen te projecteren.
Persoonlijk kan ik niet wachten totdat de school van mijn dochter ook overgaat op dit gezondere beleid. Op haar school wordt overigens ook gevraagd de uitnodigingen voor kinderfeestjes buiten de school uit te delen. En eerlijk, is dat nou zo’n grote moeite? Het scheelt de juf of meester veel verdrietige gezichtjes. Die kostbare tijd kunnen ze beter besteden aan andere dingen in de klas.
Bij ons mag niet meer getrakteerd worden….en uitnodigingen uitdelen mag ook niet, want inderdaad de mening van school is dat dit zielig is voor de kinderen die niet mogen komen….Laten we vooral de kinderen geen kind meer laten zijn en nu al de politiek van verschillen bij ze neerleggen en ze daarom dingen ontzeggen. want de wereld wordt steeds gekker en waar we dat voorheen bij de volwassenen lieten, leggen we dat nu al in de kleine onbezorgde kwetsbare kinderkoppies neer want jong geleerd is oud gedaan, Verschil mag er niet zijn.
Bij de basisschool waar ik 8 jaar geleden werkte hebben ze snoeppotten. werd vanuit de ouderraad geregeld. De jarige mag dan met 2 andere kinderen bij de conciërge 1 pot kiezen en dan uitdelen. De kinderen hebben dan de keus maar delen wel.ongeveer hetzelfde uit. Het was ook altijd heel leuk als de kinderen bij mij kwamen en ik dan ook nog even voor ze zong.
Bij mijn middelste op school wordt er sinds vorig jaar niet meer getrakteerd. De jarige mag een activiteit uitkiezen die ze met de hele klas gaan doen. Extra buiten spelen, vrije iPad tijd en nog een paar dingen.
Maar mijn zoon zit op speciaal onderwijs, dus maar 12 kinderen in de klas. Hij vindt het zelf heel leuk om op deze manier verjaardagen te vieren.
Als mijn jongste zoon met een traktatie thuis komt, zit hij wel eens te mopperen dat het niet eerlijk is. Maar hij leert er ook van, dat de regels niet overal hetzelfde zijn.
En de snoepjes deelt mijn jongste meestal zonder problemen met de andere 2, die dus geen traktatie meer hebben (oudste zit op de middelbare).
En ik vind het heerlijk dat ik weer een traktatie minder hoef voor te bereiden, haha.
bij onze school maken alle jarigen van die maand met elkaar op school een traktatie en die delen ze dan uit aan de rest van de klas. zo kunnen ze toch uitdelen, is er geen onderlinge strijd, is de traktatie redelijk gezond, hebben de ouders en geen omkijken naar en leren de kinderen ook nog skills in de keuken. Ik vind het een top idee!
Volgens mij maken de kinderen er een probleem van omdat de ouders er een probleem van maken. Ook zonder traktatie kunnen ze prima in het zonnetje gezet worden en kan het een feestelijke dag zijn. Maar niet als je als ouder gaat zeggen ‘dat ze tegenwoordig niets meer mogen’.
kan het niet zo zijn dat ze er gewoon naar uitkijken? ik vond het vroeger zelf fantastisch, net als klassen rond gaan, langs de leerkrachten met een chocolaatje ofzo. kreeg je van aangenaam en sticker of plaatje. je mocht een vriendje of vriendinnetje meenemen. ik koos altijd Cemilla, een verlegen, lief, meisje dat er een beetje buiten viel. inmiddels is ik richting de zestig en dit staat me nog altijd bij als de dag van gisteren
Waar gaan we heen met dit soort regels? Het is juist goed als de kinderen van jongs af aan leren begrijpen dat de wereld nu eenmaal niet eerlijk is en dat er altijd verschillen zullen blijven. Dat is toch de exacte afspiegeling van de hele maatschappij!
Onze tweeling zit op speciaal onderwijs en zeker 40% leeft onder bijstandsniveau op deze school. Er word elke dinsdag gezamenlijk geluncht op school en er is ontbijt en fruit op school elke dag weer voor ieder kind daar word geen onderscheid in gemaakt elke jarige viert een feestje met traktatie, zit het er financieel niet in dan zorgt school voor een zakje snoepjes om uit te delen! De kinderen leven helemaal op een feestje is echt iets speciaals voor iedere jarige op deze manier en zo kan het dus ook! Mijn meisjes kijken nu al uit naar hun verjaardag 3 oktober en wat word er getrakteerd? Mini tompoucejes!
Ik snap het ergens wel, voor de armere gezinnen is het een rib uit het lijf en ook niet iedere ouder is er blij mee als er overmatig gesnoept wordt. De gezonde traktaties halen er daar en tegen ook de lol wel vanaf.
Er zijn ook andere manieren om het kind in het zonnetje te zetten op deze speciale dag. Daarbij kan er thuis op het kindrfeestje genoeg getrakteerd worden.
Het is heel jammer dat er steeds meer regels komen en er steeds minder mag. Het leven wordt inderdaad strakker en saaier. Zeer goed dat er gekeken wordt naar welvaartsverschillen, alleen denk ik dat deze in andere zaken veel pijnlijker duidelijk worden dan in de traktaties van jarige kinderen.
Bij onze school hebben ze het een jaar of 10 geleden al afgeschaft. ik geloof dat we 1x getrakteerd hebben. Het is even wennen maar ook wel relaxed. Geen wedloop wie de leukste traktatie heeft, geen gezeur over wat dan gezond is en geen zorgen over allergie/dieet. De kinderen weten niet beter. Het zijn vooral de ouders die zich druk maken.
Mijn zoon zit inmiddels op de middelbare school. Maar op de lagere school mocht er getrakteerd worden. En als het binnen de perken bleef, deden ze ook niet moeilijk als er iets ongezonds bij zat. Nooit geen problemen gehad.
Altijd een leuke traktatie geknutseld en aangevuld met ( on) gezonde snoeperij en.
Ai, vervelend, als die problemen die u heeft ervaren.
Ik denk dat het maar is hoe je het als ouder brengt. de teleurstelling die jij zelf als ouder voelt, projecteer je ook op jouw kind. probeer er een positieve draai aan te geven. het is niet perse dat de traktatie het feest compleet maakt. Thuis heb je ook nog taart en met het kinderfeestje ook. Ouders van nu hebben dit ook zelf veroorzaakt. Vroeger trakteerde ik een mini appelflapjes of iets anders kleins. Nu zijn er kinderen die hele snoepzakken, magnums of zelfs friet trakteren. Daarbij moeten ook nog allemaal cadeautjes die thuis drie dagen later de prullenbak ingaan….
Bij mijn dochter mogen ze wel trakteren, maar moet het gezond en mogen er geen cadeautjes bij. dat was misschien ook nog een goede tussenweg geweest op de school van jouw dochter.
Zelfde geldt sinds dit schooljaar waar mijn 2 jongens op zitten. Voor de kids minder leuk… begrijp ik ook wel hoor. Maar als je eraan denkt waarom scholen zo een besluit nemen, dan heb ik daar heel veel begrip voor.
Ten eerste: het helejaar door komen de kids met zakken vol snoep thuis ( niets anders) en dat ook nog als er meerdere kids op dezelfde dag gaan trakteren. zo kwam mijn jongste groep 3 thuis met 3 behoorlijke traktaties vol met snoep,snoep en alleen maar snoep. jaa dan ga ik mij afvragen of de scholen geen beleid hiervoor hebben.
Gezonde traktatie zou de norm moeten zijn. dan zeg ik niet dat een snoepje niet mag. Maar het liep uit de hand.
Bij de oudste (groep 6) kwam een ouder met een taart voor 50 personen. dan hoor ik de juffen al… jeetje weer al dat werk voor de juffen( die al nauwelijks tijd hebben door werkdruk) komt dit ook nogeens erbij.
Ander punt: armoede onder bepaalde kids die dan in de klas meekrijgen dat andere ouders wel dure traktaties brengen naar school terwijl het niet nodig is. Dit zorgt ook weer voor ONnodige pestgedrag en ongelijKheid, bepaalde minderwaardigheids complexen die dan op spelen bij kinderen.
Ik merk als moeder van 2, dat wij als mensen ook helemaal doordraaien met dit soort dingen. want het moet alltijd meer, groter, beter zijn dan van een ander.
NEEJOH HOUDT HET LEKKER SIMPEL EN GEZOND. KOST DE JUFFEN OOK MINDER TIJD. WANT IN EEN KLAS WAAR DEZE TIJDEN BIJNA 40 KIDS ZITTEN HEBBEN DE JUFFEN HUN HANDEN AL VOL.
Ben het helemaal met je eens.
Ben zelf juf, die werkdruk maakt me echt niets uit, zo een traktatie kost me niet zo veel tijd, maar zo een taart is gewoon te overdreven, dat is geen traktatie voor op school meer.
Ik vind trakteren altijd leuk om te doen met mijn kinderen, gezond, zonder plastic en troep waar mens en natuur elders in de wereld voor lijden. Ik werk zelf al jaren op een peutergroep en zelfs daar wordt het trakteren steeds meer gedoe. Vanaf dit schooljaar wordt er op onze school niet meer getrakteerd en eerlijk gezegd, ik vind het ook prima. Het gaat om een viering en een traditie die je met elkaar maakt. Als die traditie iets veranderd (het kleine onderdeel dat trakteren heet) is dat even wennen en de nieuwe traditie zal moeten ontwikkelen. De traditie is bij ons aangepast en kinderen krijgen een complimenten kaart en er is een verjaardagsmenu waar de jarige iets speciaals voor zichzelf mag kiezen en iets voor de klas. De kinderen vinden het waanzinnig leuk, de kleuters hoor je er al helemaal niet over en en de midden en bovenbouw vinden het ook prima. Het is anders maar nog even zo leuk geven de kinderen aan. Zij moesten iets meer wennen omdat het anders is als voorheen, over een jaar weten ze al niet meer anders.
Wij als ouders moeten vooral nog wennen aan dat de verjaardag anders gaan. En eerlijk, is het onze verjaardag en traktatie of is het kind jarig en is het fijn als het kind een bijzondere dag beleefd. Dat kan prima zonder traktatie en rommel cadeaus. Blij maak je kinderen met oprechte aandacht. En daarnaast al die milieu aspecten… Ik heb temu spul langs zien komen (niet CE gekeurd), kleurboekjes die te dun waren om in te kleuren, potloden die amper kleur afgaven, prulletjes die bijna direct stuk gingen met tranen als gevolg, boekjes zonder enige inhoud, en zo kan ik nog even door.
Ik hou van omdenken en als we ons eigen gevoel nagaan en aanpakken, komt het ook heus wel goed met die kids. En de omdenker in dit geval: minder stress en gedoe in het maken en heel bezorgen van een traktatie op school. Ik weet niet hoe het bij andere ouders is, maar ik ben in een verjaardagsweek druk zat.
Er zijn in de wereld en ook op school veel grotere dingen om ons druk en hard voor te maken. Kunnen we op een ander moment in het schooljaar extra helpen met een activiteit door de bespaarde traktatie tijd.
Zo is het maar net. Ik ben het volledig met je eens.
Verder moeten ouders zich ook bedenken dat de klassen best vol zitten er dus minimaal 1x per week getrakteerd wordt. Bij mijn nichtje op school moet je de traktatie inplannen zo druk is het. Dat betekende in dit geval dat er pas een week na haar verjaardag plaats was… Dat is toch ook geen verbetering. Gewoon geen traktatie maar wel aandacht voor de jarige. Veel verstandiger en minder stressvol
Sinds 2 jaar is de school van mijn kinderen gezond geworden en werd er ook om gezonde traktaties gevraagd. Veel ouders hielden zich er niet aan en lieten hun kinderen nog steeds snoep en chips uitdelen, incl de kinderen van 1 van de juffen zelf. Ik heb mijn kinderen wel gezonde traktaties laten uitdelen. Zelf gebakken popcorn, en vorig jaar iets met fruit. Mijn zoon werd 10 in groep 6 en deelde ijshoorntjes met fruit uit. hij kwam huilend thuis uit school omdat meerdere kinderen de traktatie weigerde. Echt serieus, hoe bizar is dat. Dus toen er begin dit schooljaar een brief van de directie kwam dat traktaties vanaf dit schooljaar zijn afgeschaft kan ik me daar wel in vinden. Hoe ze nu stil gaan staan bij verjaardagen wordt per klas afgesproken. Ben benieuwd.
overigens vind ik uitnodigingen uitdelen op school sowieso een no-go. Die brengen gewoon bij de kinderen thuis.
Grappig dat je popcorn als voorbeeld noemt. Op de school van mijn kinderen zijn 2 dagen aangewezen als koekdag – op die dagen mag er dus koek mee in plaats van groente of fruit. Toen ik eens een restant van de versgemaakte popcorn meegaf op een niet-koekdag (wij doen niet aan koek-dag, dus ik wist niet eens welke dagen dit waren), werd ik gemail dat popcorn écht niet oké was. Gepofte mais. Verboten!
Wij poppen ook altijd zelf en vaak zonder extra smaak toe te voegrn. Vinden ze al heel lekker.
Kant en klaar is echt heel ongezond, maar de eigen gepofte mag wel bij ons.