Lees eerst deel 1: Op het moment dat ik een keizersnede nodig had, was er geen plek op de OK
Ik had extra medicatie nodig
De eerste incisie, een koude streep over mijn buik. Het deed geen pijn, maar ik voelde hoe de lagen werden geopend en hoe er aan mijn lichaam werd getrokken. Dit voelde niet goed. Ik voelde druk, toch ook pijn, ongemak. Het voelde als verlies van controle. Gelukkig kreeg ik snel nog wat extra medicatie erbij.
Eindelijk werd ze geboren
Het doek viel en daar was ze dan! Een gezond meisje, huilend even op het plastic scherm tegen mijn wang. Warm, glibberig en nat. Terwijl zij werd gecheckt in het bijzijn van mijn man, werd ik dichtgemaakt. Volledig in een waas, ik had geen idee wat er gebeurde.
Ik voelde intense pijn
Ik werd weggereden van de OK naar onze kamer. Lorèn op mijn borst en een intense pijn in mijn lichaam. Het voelde alsof een vrachtwagen over mijn buik was gereden. Ik trilde, had enorme honger en liet alles maar over me heen komen.
Enorme jeuk overviel mij
De ruggenprik werkte langzaam uit. Overal had ik jeuk van de jodium, en verliggen of zitten ging alleen dankzij de papegaai. Mijn benen en voeten begonnen te tintelen, ik kon niet stilzitten of liggen. Ik had enorme jeuk. Mijn man kriebelde en masseerde mijn benen en voeten, hopend dat de doorbloeding zou verbeteren en ik snel mijn gevoel en kracht terug zou krijgen.
De pijn viel ontzettend tegen
De volgende ochtend mocht ik douchen. Heerlijk! Maar wat een pijn… Zitten, opstaan, lopen, bukken, lachen, kuchen, alles deed pijn. Eigenwijs als ik ben, wilde ik na de OK geen morfine meer, dus nam ik alleen diclofenac en paracetamol.
Lorèn was dysmatuur
We moesten wat langer in het ziekenhuis blijven, omdat Lorèn dysmatuur was geboren, slecht dronk en veel gewicht verloor. Thuis, op dag 4, ging het gelukkig iets beter. Ik kon rondlopen, zelf douchen en even rechtop zitten. Na een week stopte ik met paracetamol.
Ondanks al het ongemak kijk ik er positief op terug
De pijn bij lachen, kuchen, niezen en tillen heeft echter nog een tijdje aangehouden. Ik was pas na acht weken echt helemaal pijnvrij en kon ik alles weer doen zonder ongemak. Dat heeft dus best lang geduurd. Maar ik kijk super positief terug op alles. Ik heb echt iedere dag op onze roze wolk gezeten en zou er niets aan willen veranderen. Natuurlijk hoop ik de volgende keer op een natuurlijke bevalling, omdat dat voor het herstel echt veel beter en veiliger is.
Mijn herstel duurt nog voort
Nu, zeven maanden later, ben ik nog steeds bezig met mijn herstel. De eerste maanden focuste ik op bewegen, goede voeding en pijnvrij worden. Na drie maanden ging het herstel over op het terugkrijgen van gevoel, littekenverzorging en het langzaam opbouwen van meer inspanning.
Inspanning vond ik in eerste instantie heel spannend
Spannend? Zeker! Sit-ups vond ik doodeng, en bij elke oefening ben ik gefocust op mijn buik. “Voel ik pijn? Scheurt er iets? Is dit wel goed?” En natuurlijk de vraag: “Komt het gevoel volledig terug? Blijft mijn huid gevoelloos?”
Ik kwam in contact met een hele fijne verloskundige
Via deze vragen kwam ik terecht bij een verloskundige. Al bij de eerste afspraak dacht ik: “Yes, eindelijk een plek waar aandacht is voor de nazorg van vrouwen met een keizersnede.” Want nee, het is niet “voorbij” na zes weken. Dit herstel duurt langer en heeft echt zorg nodig.
De behandelingen deden mij mentaal en fysiek heel goed
Tijdens de eerste behandeling bespraken we mijn zwangerschap en bevalling. Mijn litteken en mobiliteit werden getest, en we startten met cupping om de doorbloeding te verbeteren. Mijn huid rondom het litteken werd zachter, de “krabbetjes” minder, en de paarse plekjes werden roze. Geweldig. Bij de tweede behandeling werd mijn bindweefsel behandeld en mijn litteken getapet. De pijn was goed te verdragen, en ik ben benieuwd naar de resultaten.
Weet dat je na 6 weken niet hersteld bent
Lieve mama’s en mama’s to be, als je een keizersnede plant of uiteindelijk krijgt, weet dan dat het niet stopt na zes weken. Geef jezelf goede (na)zorg, want dit is jouw lichaam. Jouw baby is via dit geboortekanaal gekomen, en dat is net zo mooi, zwaar en bijzonder als een natuurlijke bevalling. Het is zeker niet “the easy way out”.
ROMINA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
